Þjóðviljinn - 29.12.1974, Blaðsíða 19

Sunnudagur 29. desember 1974. ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 19
ríi< &&
kkm-AR D^-E kri
n ^ 0 C \Sz\ Uei'ttgcSi (joStn-
r
ViÓTHffu
í
11 lCOMMiT- í? TJÖRWÍNJ tíl
C'/i r
r* i ^-TP

fíLRJdÐ) (þck£)
fflR
©
ORÐOG
MYND
Þið kunnið öll skemmti-
legan leik sem heitir
/.Láttu orðið ganga". All-
ir sitja í röð/ hálfhring
eða hring, endamaður
hvíslar orði að næsta
manni sem hvislar að
næsta og svona er orðið
látiðganga, og sá seinasti
kallar upp það sem hon-
um heyrðist. Orðið hefur
þá tekið furðulegustu
breytingum. Það sem í
upphafi var FÓTBOLTI
verður kannski ÓÞOKKI
eða eitthvað alveg geró-
líkt. Það vekur kátínu
hvað orðið getur af bakast
á ekki lengri leið. Nokk-
urn lærdóm má draga af
þessu, því það er einmitt
svona sem slúðursögurn-
ar verða til. Einhver
Gróa á Leiti hvíslar dá-
litlu að vinkonu sinni og
svo gengur orðið hring-
inn.
Okkur langar að kenna
ykkur leik, sem við köll-
um ORÐ OG MYND.
Þessi leikur er ekki ósvip-
aður því að láta orðið
ganga. Það þarf blýant
og mjóan pappírsrenning
handa öllum. Allir byrja
um leið með því að skrif a
eitthvert orð efst á renn-
inginn, síðan rétta þeir
hann næsta manni til
hægri. Þegar allir eru
búnir að skipta eiga þeir
að teikna mynd neðan við
orðið, myndin verður að
passa við það. Þegar búið
er að teikna myndina, á
að brjóta yfir orðið og
rétta renninginn næsta
manni til hægri. Nú á
hann að skrifa orð sem á
við myndina, þannig
gengur þetta koll af kolli
þar til renningurinn er út-
skrifaður, aldrei sést
nema annað hvort orð eða
mynd, því það má alls
ekki kíkja á það sem brot-
ið er yf ir. Hérna eru f jög-
ur sýnishorn. Þátttakend-
ur voru á aldrinum 12—50
ára. Þessi leikur er tilval-
inn handa allri f jölskyld-
unni.
Sendið Kompunni lýs-
ingu á leikjum sem þið
farið í þegar gestir koma
eða þegar fjölskyldan
kemur saman i stofunni.
Hvað spilið þið við pabba
og mömmu? Spilið þið
vist, svarta Pétur, Ólsen,
kanasta, rússa eða bara
löngu vitleysu? Teiknið
mynd af spilakvöldi f jöl-
skyldunnar.
Tröllabanniö
Binu sinni vom trðllahjSn sem áttn Xítið barnv Þau áttu heima
stórnm helli sem var skammt frá mannabygðum. Þegar trðllabarnið
stækkaði kom í ljós að hánn var hinn mesti ópekktarormur. Hann
stríaai mðmrau sinni svo mikið aðhún rak hann bnrt. Hvað átti
há«n < C u hann ná aö gera? JÚ þarna sá hann nokkra kálfs á
beit .Hann stBkk inn í miðjan hópin og hræddi þá alla í burtu.
Svo sá hann nokkra krakka vera í boltaleik. Hann hljóp og ták
boltan af þeim. bá buðu þau honura að vera með. pá varð hann
h hissa en samt fór hann aðleika sér nev með þeim.fiá fann hann
að það er raiklu skemmtilegra að vera góður en vondur. Eftir
þetta TOr hann alltað góður trðlladrengur og stríddi aldrei
neinum
BHDXR
VOara. ICtwþ/x-f , ’. i
J4ér servL ég þér þessa.
sem ég ScuwlL eiit kvoilþegar1
IwfÍL ekkMj o$ gewx, og VétrdaSo ham
£\jölW. v/lAér jbylaú' gcwvi a£ [es& jWb^
Iw&Sjoi,. ÖCaftr 1/" JijorrtSStw OJU
l/ogoJtA^U' io Kojn. •
Þau fengu
JÓLABÓK
Þorvaldur Pétur
Böðvarsson, Borgarholts-
braut37, Kópavogi og Ey-
dís Katla Guðmundsdótt-
ir, Austurvegi 60, Selfossi
fengu Ævintýraleg úti-
lega eftir Sven Wern-
ström fyrir að senda rétt
svör við verðlaunaget-
rauninni.
Gaman væri að fá bréf
frá þeim, þegar þau eru
búin að lesa bókina. Okk-
ur langar til að vita
hvernig þeim finnst bók-
in.