Þjóðviljinn - 16.03.1975, Síða 3
Sunnudagur 16. marz 1975. ÞJÖÐVILJINN — StÐA 3
ELÍSABET
GUNNARSDÓTTIR
SKRIFAR
UM MYNDLIST
GRAFÍK
Stanley W. Hayter: Eyja
Susan Minton: Kona I Cabana
BANDARÍSK
i
<
Man Hay: Figure post colombienne Jean-Michel Atlan: Tunglfugl
flutningi. Útlendar grafiksýning-
ar hafa þvi verið nokkuð tiðar hér
miðað við aðrar listgreinar, og
núna eru tvær slikar opnar hér i
bænum, önnur i Franska
bókasafninu að Laufásvegi 12.og
hin i Upplýsingarstofnun Banda-
rikjanna að Neshaga 16.
Franska sendiráðið hefur áður
gengist fyrir grafiksýningu hér,
og á sýningunni núna eru 49
litógrafiur eftir 48 höfunaa. Ekki
eru þeir allir franskir heldur eiga
það sameiginlegt að vera af þeirri
kynslóð sem fæddist um og eftir
aldamótin og voru tengdir Frakk-
landi á einn eða annan hátt. Þeir
ýmist unnu þar að list sinni,
kenndu eða lærðu á þeim tima
þegar Paris var miðpunktur alls i
myndlist Vesturlanda og lista-
menn flykktust að úr öllum áttum
til að komast i hið frjósama and-
rúmsloft Parisarborgar, þar sem
nýstárlegar hugmyndir voru i
gerjun og hver listviðburðurinn
rak annan. Á sýningunni á
Laufásveginum eru verk margra
þeirra manna sem áttu mikils-
verðan hlut að málum á þessum
umbrotatimum, þótt dýrustu og
frægustu nöfnin vanti.
Þátttakendur er þýðingarlaust
að telja upp hér, en einn mikil-
vægur kostur við sýninguna er að
með myndunum er nokkur frá-
sögn af höfundunum, og eykur
þetta fróðleiksgildi sýningarinn-
ar.
Á frönsku sýningunni eru ein-
göngu litógrafiur, en unnar á
mjög mismunandi vegu. Á
bandarisku sýningunni er aftur á
móti grafik af mörgum gerðum.
Þó hún sé ekki mikil að vöxtum.
31 mynd, þá má þarna fá gott
yfirlit yfir hinar ýmsu aðferðir
svartlistarinnar, og finnst mér
það aðalkostur sýningarinnar.
Verkin þarna eru öll mun vngri en
á frönsku sýningunni, þ e. öll
nema eitt frá 1973, og þarna
kennir lika margra grasa hvað
viðvikur liststefnum.
Auðvitað gefur hvorug þessara
sýninga neitt tæmandi yfirlit yfir
það sem var að gerast á þessum
timum i Frakklandi eða Banda-
rikjunum. en eru samt allrar
athygli verðar. Frönsku sýning-
unni lýkur þann 23. og þeirri
bandarisku 21.
Fleira er á döfinni i grafikmál-
um hér, i vor að likindum sett upp
samsýning islenskra svartlistar-
manna, sem i ár munu einnig
taka þátt i stórri samsýningu i
Finnlandi. Væri ekki úr vegi að
stofnun eins og Listasafn Islands
fengi þá sýningu hingað, þvi langt
er siðan safnið hefur gengist fyrir
grafiksýningu. Um mánaðamótin
april—mai verður svo að
Kjarvalsstöðum sýning á kin-
verskri grafik. og verður þá
forvitnilegt að bera hana saman
við þær sýningar sem hér hafa
áður verið nefndar.
Elisabet Gunnarsdóttir
FRÖNSK
Balthazar Lobo: Móðerni
Svartlist hefur aldrei átt
neinum sérstökum vin-
sældum að fagna hér á
landi, en úr því virðist þó
heldur vera að rætast.
Skortur á vinnuaðstöðu
hefur lengi staðið lista-
mönnum fyrir þrifum á
þessu sviði, en nú hefur
graf íkverkstæði verið
komið upp í Myndlistar- og
handíðaskólanum, svo
ástandið er einnig að batna
hvað viðvíkur prentuninni.
Nokkrar álitlegar grafik-
sýningar hafa verið settar hér
upp á undanförnum árum, og af
þeim sem verið hafa i vetur mætti
nefna tvær sýningar i Galleri
Súm. 1 haust sýndi þar hollenskur
maður, Piet Holstein, og fyrir jól
var á sama stað hópur danskra
svartlistarmanna sem nefnir sig
Trykkerbanden og hefur það að
markmiði að dreifa grafik sem
viðast i samfélaginu með þvi að
selja myndir sinar sem ódýrast
þannig að alþýðufólk hafi efni á
að kaupa þær.
Báðar voru þessar sýningar er-
lendar, og fleiri mætti nefna, en
einn aðalkostur svartlistar liggur
i þvi hversu auðvelt er að dreifa
henni. Bæði stafar þetta af
forminu sjálfu, þvi hverja mynd
er hægt að prenta I stóru upplagi
og eins eru svona verk ódýr i