Þjóðviljinn - 06.04.1975, Síða 23

Sunnudagur 6. april 1975. ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 23
Steinunn Hrafnsdóttir, Kaplaskjólsvegi 9,
Reykjavik, sendi fyrsta bréfið i samkeppnina.
Hún sendir sögu og visu um kisu sina og loks
fylgir falleg teikning af henni. Kompan þakkar
Steinunni kærlega um leið og þið hin eruð
minnt á að senda: efni i kisublaðið.
Samkeppnin er um:
1. Bestu ljósmyndina af kisu.
2. Bestu teikninguna af kisu.
3. Bestu frásögnina af kisu.
4. Bestu visuna um kisu.
Efnið þarf að berast fyrir 20. april.
Krakkarnir í Austur-
bæjarskóla héldu
skemmtun á laugardag
fyrir páska. Aðgangur
var seldur á 100 krónur.
Þau voru að safna handa
skólanum til skíðakaupa.
Kompan hitti nokkrar
stúlkur úr 5. H.Þ., þar
sem þær voru að æfa leik-
rit á sviði skólans. Leik-
ritið heitir Sitt sýnist
hverjum eftir Steingrím
Arason og er prentað í
Samlestrarbókinni.
Þetta er borgaralegt
stofudrama um kjarna-
f jölsky Id una. Jakob
Hólmberg stórkaupmað-
ur er í þægilegu skapi.
Hann leggur frá sér síð-
degisblaðið (Vísi) og hon-
um dettur í hug að bjóða
konunni sinni og börnun-
um út að skemmta sér.
Auðvitað eiga þau að vera
þakklát og vilja fara
þangað sem hann vill
fara, en sitt sýnist hverj-
um. I stað gleðinnar, sem
átti að ríkja, fara ung-
lingarnir að bítast og
slást en f rúin að hágráta.
Jakob Hólmberg stór-
kaupmaður lokar budd-
unni sinni og ákveður að
vera heima — f jölskyldan
er svo skemmtileg!
Leikritið er afar vin-
sælt þótt nokkuð sé komið
til ára sinna. Það gefur
góð tækifæri til leikrænn-
ar túlkunar og boðskapur
þess virðist enn finna
hljómgrunn hjá börnun-
um.
Kompan: Finnst ykkur
ekki gaman að leika?
Allar: Jú, jú.
Kompan: Æfðuð þið
þetta sérstaklega fyrir
þessa páskaskemmtun?
Allar: Við lékum það
fyrstá jólaskemmtuninni
í vetur.
Kompan: Finnst ykkur
úr nógu að velja?
Sigrún: Nei, jóað vantar
leikrit um það sem raun-
verulega er að gerast.
Pétur: Kallarðu þetta skemmtun? Skárra er það nú gamanið! Nei, þaö segi ég satt, að þá vil ég heldur
rangla upp Ikirkjugarð og setjast á leiðið hennar öinmu minnar.
Þau eru öll um Hans og
Grétu og einhver ævin-
týri.
Kompan: Hafið þið
leikið i fleiri leikritum?
Allar: Við leikum alltaf
á jólaskemmtunum.
Kompan: Alltaf?
Allar: Við byrjuðum sjö
ára.
Þórgunnur: Ég var
fimm ára þegar ég lék
fyrst. Það var á skemmt-
un sumardaginn fyrsta.
Ég lék litinn hund í
„Andamamma gekk af
stað." Þá var ég í Brák-
arborg.
Kompan: Fáið þið ekki
stundum að fara í leik-
hús?
Arndis: Ég fer að sjá
Coppelíu og hlakka svo
mikið til.
Elin: Ég sá Karde-
mommubæinn.
Hinar: Við förum oft.
Kompan: Er Karde-
mommubærinn besta
leikrit sem þið haf ið séð?
Flestar: Já.
Þórgunnur: Túskild-
ingsóperan er besta leik-
rit sem ég hef séð.
Það verður ekki meira
úr samtali, þvi 5. S.M. er
kominn og segist eiga
sviðið. Við séum að eyða
þeirra tíma.
GATUR
6. Hvernig getur þú séð þig, þar sem þú hefur
aldrei verið,
7. Hver er munurinn á hungruðum manni og
átvagli?
8. Hvað er best að gera til að halda höndunum
mjúkum?
9. Hvað er hálfu stærra, ef þvi er snúið öfugt?
10. Hvers vegna finnast týndir hlutir alltaf á
þeim stað, sem leitað er siðast?
Sam-
keppni
um
bestu
kisu-
myndina
Umsjón: Vilborg Dagbjartsdóttir
Ilólmbergfjölskyldan. Jakob Hólmberg stórkaupmaður, Sigrún
Blomsterberg 11 ára, frú Hansina, Þórgunnur Sigurjónsdóttir 11 ára,
Gréta 18 ára dóttir Hólmberghjónanna, Ardis Henriks 12 ára, og sonur-
inn Pétur 12 ára, Elin Konráðsdóttir 11 ára.
GAMAN
AÐ LEIKA