Þjóðviljinn - 06.04.1975, Blaðsíða 24

DJÚÐVIUINN
Sunnudagur 6. aprfl 1975.
Sæbjörg
reisir
stóra
fisk-
móttöku
í Örfirsey ef
fjármagn fæst
— Borgarsjóður
gengur í 10
miljóna ábyrgð
Á fundi borgarráös nú i
vikunni var samþykkt að
veita fisksölunni Sæbjörgu
einfalda lánsábyrgð að
upphæð allt að 10 miljónir
króna til þess að reisa mót-
töku og dreifingarmiðstöð
fyrir fisk i örfirisey.
Guðmundur Óskarsson i Sæ-
björgu tjáði blaðamanni að um
væri að ræða 800 fermetra hús-
hluta á tveimur hæðum við Eyja-
götu. Þar væri meiningin að
halda áfram þeirri þjónustu við
fisksala sem rekin hefur verið i
núverandi húsnæði verslunarinn-
ar við Laugaveg. — Við höfum
bara svo litið pláss hérna, 40—50
ferm. gólfflöt, að við höfum þvi
miður oft ekki annað eftirspurn-
inni, sagði Guðmundur. — Siðan
þetta spurðist út að við ætluðum
að ráðast i bygginguna hafa
margir fisksalar komið til okkar
og lýst ánægju sinni með fyrirætl-
an okkar.
Guðmundur sagði að búið væri
að teikna húsið, greiða lóðargjald
og byggingarleyfi. Það eina sem
stendur á er að fá lán til bygg-
ingarinnar. — Við höfum leitað
töluvert lengi að láni en ekkert
gengið enn. Það virðist þó rikja
fullur skilningur á nauðsyn þessa
hjá ráðamönnum en hann hrekk-
ur skammt.
— Hvað hljóðar kostnaðaráætl-
unin upp á?
— Ja, það er nú svo að allar
áætlanir i þessu landi falla um
sjálfar sig vikulega. Við höfum
gert ráð fyrir i haust að kostnað-
urinn yrði um 15 miljónir króna
en sú áætlun er komin yfir 20
miljónir núna. En við viljum ekki
leggja út i þetta fyrr en tryggt er
að við getum lokið við það. Við
viljum ekki ráða menn upp á að
þurfa að senda þá heim eftir hálf-
an mánuö vegna peningaleysis,
sagði Guðmundur að lokum.
Þá höfðum við samband við
Sigurjón Pétursson borgarfull-
trúa og spurðum hann eftir af-
stöðu Alþýðubandalagsins i þessu
máli. Hann kvað flokkinn ekki
hafa viljað standa gegn þvi að
Sæbjörg færi út i þetta. Hins
vegar hefði Alþýðubandalagið
lagt það til að BÚR tæki að sér
fiskdreifingu til útsölustaða á
borgarsvæðinu en það hefði ekki
náð fram aðganga. Hefði þar ma.
ráðið að ekki náðist samstaða
meðal fisksala um að skipta við
neina heiidsölu, þeir hafi ekki
viljað binda hendur sinar. Hins
vegar kvaðst Sigurjón vera þeirr-
ar trúar að ef slikri fiskheildsölu
yrði komið á fót myndu fisksalar
versla við hana. — Menn gera það
ekki að gamni sinu að aka alla
leið til Þorlákshafnar eftir fiski ef
hægt er aö fá hann hér i borginni,
sagði hann. —ÞH
Rætt
viö Jón
Guðmundsson
háseta á
togaranum
Ingólfi
Arnarsyni
siðan ég var 14 ára, þekki ekki
aðra vinnu og kann hvergi við
mig nema á sjónum. En fæturn-
ir eru farnir að bila og þá er
ekkert um annað að gera en
fara i land. Auðvitað er það
kviðvænlegt að þurfa að fara að
dútla eitthvað i landi, en hvað á
maður að gera? Allir þurfa að
lifa og til þess þarf að vinna.
— Er ekki mikill munur til
hins betra að vera á skuttogur
unum en siðutogurunum?
— Uss, mikil ósköp, það er
ekki hægt að likja þvi saman.
Þetta er eins ólikt og dagur og
nótt. Það er ekki margt að þvi
að vera togarasjómaður á þess-
um skipum.
HA LAUN í LANDI
Maður hefur heyrt
mjög háar tölur nefndar
þegar rætt er um kaup
sjómanna á minni skut-
togurunum/ þar sem
bátak jarasamningarnir
gilda,en aftur á móti að
kjör þeirra sem á stærri
skuttogurunum eru/ væru
mun lakari/ þótt um
svipaða vinnu væri að
ræða. Til þess að fræðast
nokkuð um þessi mál og
•kannski eitthvað fleira
fórum við niður á togara-
bryggju og tókum þar
einn háseta á stórum
togara, Ingólfi Arnarsyni
tali og spurðum hann um
kjör sjómanna á stóru
skuttogurunum.
— Þau þættu ekki há i landi
launin okkar, sagði Jón Guð-
mundsson, háseti er við spurð-
um hann um launin hjá þeim
hásetum á Ingólfi. Tryggingin
hjá mér er 30.500 kr. á mánuði,
ofan á það kemur svo hlutinn.
— Hvað eru launin þá há að
meðaltali á mánuði hjá þér?
— Auðvitað er það nokkuð mis-
jafnt eftir þvi hvernig aflast, en
ætli það megi ekki segja að þau
komi út svona 60 til 70 þúsund
kr. á mánuði.
— Þykja þetta sæmileg laun á
stórum togara?
— Já, það hlýtur að vera, þar
sem skipstjórinn okkar, Sigur-
jón Stefánsson, er aflakló,
þannig að við erum i efri flokkn-
um hvað afla snertir.
— Hvað finnst ykkur sjálfum,
eruð þið ánægðir með þessi
kjör?
— Það getur nú hver maður
séð að þetta er ekki til þess að
vera ánægður með. En svona
var samið og við þetta verðum
við að una. Nú er hinsvegar búið
að segja upp þessum samning-
um og maður vonar að nýju
samningarnir verði skárri.
— Nú er æði mikill munur á
kjörum ykkar og þeirra sem eru
á minni togu'runum, finnst
ykkur hann ekki óeðlilega mik-
ill?
— Jú, hann er það vissulega.
Þeir fá laun samkvæmt báta-
kjarasamningunum, sem er
mun hagstæðara en samkvæmt
togarasamningunum. Þess ber
þó að geta, að vinnan um borð i
minni togurunum er meiri og
erfiðari, þar sem þeir eru færri
á en við. Þeir vinna svo til það
sama og við meðan á veiðum
stendur og þar sem þeir eru
færri hlýtur erfiðið að vera
meira.
— Hvernig stendur þá á þvi að
menn fást á stóru togarana?
— Ég þori nú ekki að svara
fyrir aðra, en ekki vildi ég
skipta. Ég er að visu orðinn
gamall og lúinn, fer að hætta
þessu bráðlega enda búinn að
vera nærri hálfa öld á sjónum,
er kominn á sjötugsaldurinn. Ég
,var á gamla Ingólfi, með
Sigurjóni og vil ekki hjá öðrum
vera, þess vegna er ég hér. Ég
hef verið 17 ár með Sigurjóni og
fer ekki frá honum meðan ég
hangi við þetta.
— Þú segist vera búinn að
vera nær hálfa öld á sjónum,
kviðir þú þá ekki fyrir þvi að
fara i land?
— Æ, jú, ég hef verið á sjó
— Hvað er túrinn langur hjá
ykkur að jafnaði?
— Það er mjög misjafnt.
Stundum er hann þetta 11 eða 12
dagar en stundum allt i 18 dag-
ar, fer að sjálfsögðu eftir afla-
brögðum og eins hvernig
stendur á með löndun.
— Er hiti i mönnum vegna
kjarabaráttunnar sem i vænd-
um er hjá ykkur?
— Já, já, það er alltaf hiti i
mönnum þegar þannig stendur
á. Menn eru harðir i munninum
að minnsta kosti, svo er eftir að
sjá hvað þeir gera þegar úti al-
vöruna er komið, ef til verkfaila
kemur eða einhvers þvi um likt.
En nú verður þú að fara að
koma þér i land, þeir eru að
taka landgöngubrúna, við erum
að leggja i hann, erum raunar
komnir 10 minútur framyfir
auglýstan brottfarartima, þú
sleppur ef þú hleypur, nema að
þú viljir kannski koma með?
En blaðamaður vildi ekki fara
með, kvaddi Jón i skyndi og bað
menn hinkra með að taka land-
göngubrúna og skaust i land.
—S.dór
Eftir nær hálfrar aldar starf sem sjómaöur hefur Jón
Guömundsson milli 60 og 70 þúsund krónur á mánuöi í laun