Þjóðviljinn - 10.11.1979, Blaðsíða 2

2 StÐA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 10. nóvember 1979
AF SKOÐUN
Ég var í svo miklu merkisafmæli á laugar-
daginn var að ég ákvað að vera spítalamatur
daginn eftir — lá semsagt nokkurs konar
banalegu allan sunnudaginn.
Undir kvöld, þegar sýnt þótti að ég mundi
lifa af, var náð í helgarblöðin og ég fór að
fletta þeim, eða svona reyna að skoða mynd-
irnar. Ég var þá enn svo máttfarinn að ég
vissi að ég mátti ekki við hinu minnsta mót-
læti og síst af öllu sjokki. En það átti svo
sannarlega ekki fyrir mér að liggja að sleppa
við taugaáfallið. I hverju blaðinu á fætur öðru
birtust myndir af lögreglumönnum, ógnvöld-
um höfuðborgarinnar, gráum — eða öllu
heldur svörtum — f yrir járnum og með hinar
ægilegustu klippur, tengur og tól, við þá iðju
að rífa skrásetningarnúmerin af ökutækjum
borgaranna.
Bíllinn minn stóð f yrir utan húsið og ég þorði
ekki einu sinni að líta útum gluggann, svo
sannfærður var ég um að hinir klippiglöðu
verðir laganna væru búnir að hluta hann í
sundur, lið fyrir lið, því allir vita að Reykja-
víkurlögreglan er bæði röggsöm og vinnuglöð
— svo ekki sé nú meira sagt —.
Á mánudagsmorguninn var ég búinn að ná
heilsunni aðþví marki aðég var orðinn rólfær.
Fór út. Og sjá!!! Ég hafði sloppið.
Nú var að drífa í þvl að koma ökutækinu l
gegnum skoðun hið snarasta, svo ég yrði ekki
settur í gæsluvarðhald. En hvað átti að gera?
Jú,hringja uppí Bifreiðaeftirlit og fá að vita,
hvernig ætti að f ara að því að f á bíl skoðaðan.
Hringdi. Oralöng bið. Loksins svarað:
„Bifreiðaeftirlit."
„Já ég ætlaði að spyrja."
„Andartak." (Ægileg bið)
„ Bif reiðaef tirlit."
„Já, getið þið veitt mér upplýsingar."
„Andartak." (Heil eilífð. Síðan)
„Hann er þvf miður ekki við...."
„Nei! nei! halló!" (Hún var búin að leggja
á.)
Ég ákvað að gera aðra tilraun og hringdi
aftur í Bifreiðaeftirlitið. Þegar búið var að
hringja svona þrjátíuogtvisvar var loksins
svarað:
„Bifreiðaeftirlit."
„Já,ég þarf að fá skoðun á bílinn minn og
mig langar til að spyrja.."
„Andartak...." (löng bið).
„Eftir hverjum voruð þér að spyrja?"
„Mig langar til að biðja yður um að gefa
mér upplýsingar...."
//Andartak 11
„Já halló." (Nú flýtti ég mér eins og ég gat
til að missa hana ekki úr símanum.)
„Mig langaði til að spyrja hvað þarf að vera
fyrir hendi til að fá skoðun á bifreið."
„Það er náttúrlega fyrst og fremst öku-
tæki."
„Viljið þér bíða andartak, ég ætla að ná í
blað og blýant."
Svo f ór ég og náði í blað og blýant og skrif-
aði „ökutæki". Síðan skýrði röddin út fyrir
mér að „ökutækið" þyrfti að vera í ökuhæfu
standi og ég skrifaði það líka. Þá taldi hún
upp fyrir mér hvaða plöggum ég þyrfti að
framvísa og þetta skrifaði ég allt hjá mér,
pældi svo í því heilan dag að borga toll og
tryggingar og guð má vita hvað, ók síðan til
bifvélavirkjans míns og spurði hann hvort
bíllinn minn væri í ökuhæf u standi. Hann sagði
mér að ég þyrfti ekkert annað en að fá Ijósa-
stillingu á hann og vísaði mér á góðan stað.
Ég þangað og beið á annan klukkutíma eftir
að það kæmi að mér. Þegar ég var loksins orð-
inn næstur var komið undir kvöld. Ljósa-
stillingarmaðurínn bað mig að koma með bíi-
inn inn, leit svo á luktirnar og sagði: „Biluð
önnur luktin, kaupa nýja luktog koma aftur á
morgun." Ég sá að dagurinn var einfaldlega
búinn — og ég líka, svo ég ákvað að fara bara
heim og taka næsta dag í þetta. Þann dag fór
ég á fætur fyrir allar aldir, ætlaði mér ein-
faldlega að koma þessu frá. Mér gekk nokk-
urn veginn klakklaust að kaupa luktina, fékk
hana eftir að vera búinn að fara á þrjá eða
f jóra staði og fór nú galvaskur í Ijósastilling-
una. Þarna beið ég aftur í á annan klukku-
tíma, og þegar loksins kom að mér rétti ég
stillingarmanninum luktina. Hann leit aðeins
á hana en sagði mér strax að hún ætti ekki að
vera köntótt, hún ætti að vera kringlótt. Fara
og ná f kringlótta lukt og koma aftur. Ég fór
og náði í kringlótta lukt og kom aftur. Nú beið
ég aftur f á annan tíma og varpaði öndinni
léttara þegar loksins kom að mér. Þá sagði
Ijósamaðurinn mér að það væri kominn mat-
ur. „Koma aftur eftir hádegi." Ég reyndi að
sýnast afar afslappaður, en veit ekki hvort
mér tókst að leika eðlilega.
Þegar ég svo kom aftur eftir hádegi var
komin löng, löng biðröð svo ég gleypti tvær
pillur af valíum og tvær af líbrlum, sem
taugaveikluð frænka mín hafði gefið mér, og
beið svo frameftir degi eftir því að það kæmi
að mér. Um kaff ileytið var mér bent á að aka
bílnum inn, sem ég og gerði. Ljósamaðurinn
leit spekingslega á frampartinn á ökutækinu
en sagði svo: „Nú það er þessi týpa". Mér brá
auðvitað ónotalega, þvf ég hélt að ég þyrfti að
fara aftur og ná í köntótta lukt, en sem betur
fór þurfti þess ekki. Afturámóti sagði hann
mér að aka í kringum húsið þvf hann þyrfti að
rífa f rampartinn af bílnum til að setja luktina
í og til þess þyrfti hann að setja bílinn uppá
lyftara og hífa hann upp. Svo hífði hann bílinn
uppundir rjáfur með mig innanborðs og fór í
kaf f i. Ég gat mig auðvitað hvergi hreyft — er
lofthræddur að eðlisfari — og fannst eins og
taugapillurnar væru hættar að virka.
Þegar Ijósamaðurinn minn var svo búinn að
drekka kaffiðsitt, kom hann aftur, reif fram-
partinn af bílnum mínum, setti luktina í, slak-
aði mér niður og sagði mér að koma aftur
framdyramegin með bílinn. Ég gerði eins og
fyrir mig var lagt, en þá var aftur komin bið-
röð.
Enn hófst bið eftir því að hin endanlega
Ijósastilling gæti farið fram. Loksins rann þó
.stóra stundin upp. „Kveikja á framljósun-
ium." Ég ýtti á takkann. Ekkert Ijós!! Nú varð
Ijósamaðurinn eins og spurningarmerki í
framan, en sagði svo: „Stefnuljós". Jú
stefnuljósin komu og bremsuljósin, en engin
framljós. Nú hófst æðisgengin sjúkdóms-
greining á ökutækinu, en án árangurs. Bilun-
in fannst ekki og ekki tök á því að aka bif reið-
inni heim þar sem kominn var Ijósatími.
„Verður bara að skilja hann eftir vinur og
koma aftur í björtu í fyrramálið", sagði
Ijósamaðurinn. Ég hringdi á leigubíl og fór
heim til mín.
Næsta morgun, á þriðja degi, fór ég svo
aftur og spurði Ijósamennina mína að því,
hvort þeir gætu ekki fengið Ijósið á bílnum
mínum til að kvikna. Þeir sögðu mér að ég
gæti fengið verkstæðistíma einhvern tíma , f
næstu viku. Nú fann ég hvernig æðiskastið var
að færast yf ir mig, reyndi þó að vera rólegur
og náði í konuna mína — á bílnum —, eins og
ég geri stundum í hádeginu, því hún hefur
klukkutíma í mat.
Ég hafði auðvitað enga matarlyst, beið
bara eftir því að klukkan nálgaðist eitt og nag-
aði neglurnar. Fór svo með konuna mína aftur
í vinnuna klukkan eitt. Hún steig útúr ökutæk-
inu og gekk framfyrir það og benti á fram-
partinn. Ég opnaði gluggann og spurði hvað
væri að. Þá sagði hún: „Þú hefur gleymt Ijós-
unum á elskan".
Ljósin voru kviknuð!
Þarna var mér eiginlega öllum lokið. Ég tók
mig samt saman í andlitinu og ók beinustu leið
á I jósasti 11ingarverkstæðið,beið f ramyf irkaf f i
og fékk þá Ijósin stillt. Nú var mér ekkert að
vanbúnaði að fá bílinn skoðaðan, svo að ég ók
rakleiðis uppá bifreiðaeftirlit og var kominn
þangað rétt rúmlega f jögur. Þar var mér sagt
að stofnuninni væri lokað klukkan fjögur:
„Koma bara í fyrramálið góði".
Á leiðinni heim lenti ég r smá árekstri en lét
laga það daginn eftir — á f jórða degi — fékk
svo bílinn skoðaðan og ók heim alsæll eftir
þetta skemmtilega f jögurra daga ævintýri, en
hugsaði með mér í leiðinni: Hvernig skyldu
þeir fara að því að fá bílana sína skoðaða, sem
þurfa að mæta í vinnunni? Því hvað segir ekki
í vísunni góðu:
Það var — og er, og verður enn
vondur djöfuls skratti,
að í vinnutíma vérði menn
að vera i prívatsnatti.
Flosi
xG Frá kosningastjórn ABRxG
Kosningaskrifstofa
Alþýbubandalagsins i Reykja-
vfk erað Skipholti 7.Hiin eropin
frá 9—22:00 en 13:00—20:00
laugardaga og sunnudaga. Sim-
ar kosningastjórnar verfta þess-
ir um sinn: 28118, 28364,28365.
Kosningasjóður
Þótt kostnaöi vib kosningarn-
ar veröi haldiö Ilágmarki kosta
bær bó sitt.
Kosningasjóöurinn er galtóm-
ur sem vonlegt er. Viö svo biiiö
má ekki standa.
Tekiö er á móti framlögum I
sjóöinn aö Grettisgðtu 3 og aö
Skipholti 7.
Félagar, bregöumst skjótt viö
og látum fé i sjóöinn sem fyrst.
Ertu á kjörskrá?
Kosningastjórn Alþýöubanda-
lagsins i Reykjavik vekur at-
hygli kjósenda á þvi aö kjörskrá
liggur nú frammi á Manntals-
skrifstofu Reykja vfkurborgar
aö Skiilatúni 2. Allir stuönlngs-
menn flokksins eru hvattir til aö
kanna hvort þeir séu á kjörskrá
og athuga jafnframt hvort vinir
og ættingjar sem styöja flokk-
inn, en gætu hugsanlega hafa
dottiö af kjörskrá séu á kjör-
skránni. Þeir sem ekki eru á
kjörskrá eru hvattlr til aö láta
kosningaskrifstofuna
aö Grettisgötu 3, simi 17500 vita
þannig aö kæra megi viökom-
andi inn á kjörskrá. Kærufrest-
ur rennur út 17. nóvember n.k.
Rétter aö vekja athygli á þvi aö
sá sem staddur er i Reykjavik
og notar ekki rétt sinn til aö
kæra sig inn á kjörskrá meban
kærufrestur er, missir rétt til
þess aö láta kæra sig inn siöar.
Okkur vantar
Okkur vantar borö, dregla og
gólfteppabúta, rafmagnsritvél,
borö og stóla, ýmis búsáhöld og
simaskrár i kosningamiöstööina
Skipholti 7 nú þegar.
Sjálfboðaliðar
Sjálfboöaliöar til ýmissa starfa
fram aö kjördegi meö bila eöa
án: Látiö skrá ykkur til starfa
sem fyrst i sima 28364 og 17500.
U tank jörfundarkosning
Utankjörfundarkosning hefst i
dag. Kosiö veröur i Miöbæjar-
skólanum. Nánari upplýsingar i
sima 17500.
Stuöningsmenn G-Iistans, sem
ekki veröa heima á kjördag eru
hvattir til aö kjósa sem fyrst, og
þeir sem vita af kunningjum
sinum, sem veröa aö heiman
kjördagana, ættu aö hvetja þá
tii aö kjósa fyrr en seinna. Sá
sem kýs utankjörfundar á aö
vita bókstaf þess lista sem hann
kýs, ogskrifa G skýrt og greini-
lega.
Þjónusta Alþýöubandaiagsins
vegna utankjörfundar atkvæöa-
greiöslunnar er aö Grettisgötu
3, simi 17500.
Þið sem heima sitjið á
morgnana
Stuöningsmenn! Þiö, sem hafiö
frian tfma aö morgni, svo ekki
sé nú talaö um ef þiö hafiö bil til
umráöa, iátiö skrá ykkur til
morgunverka hjá Benedikt I
sima 17500, strax.
Kosningastjórn