Þjóðviljinn - 23.11.1979, Síða 11

10 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 23. nóvember 1979
Föstudagur 23. nóvember 1979 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 11
á dagskrá
>Berjumst ótrauö fyrir ómengaöri islenskri
náttúru, fyrir sjálfstæöu og heilbrigöu
islensku efnahagslifi. Þaö er mín skoöun
að leiöin til sigurs i þeirri baráttu liggi i
gegnum Alþýöubandalagiö. Það, eitt
islenskra stjórnmálaflokka, hefur sýnt
skilning á eðli og alvöru málsins
Af umhverfismálum
í skugga kosninga
A þessum óróasömu haustdög-
um, þegar iskaldur gustur at-
vinnuleysisins næöir um sjálfan
forsætisráöherra þjóöarinnar og
afturhaldsöflin i gerfi sjálfstæöis-
flokksins hafa á oröi aö þeir muni
ná meirihlutaaöstöðu á sjálfri
löggjafarsamkundu þjóöarinnar,
krefjast ýmsar áleitnar spurning-
ar úrlausnar hugans. Eitt er þó
þaö viöfangsefni sem ööru fremur
hefurvaldiö mér heilabrotum, þó
mörgum kunni aö þykja þaö
lftOsiglt miöaö viö þau vátiöindi
sem ég rakti hér aö framan, eöa
önnur ámóta, sem oröiö hafa i
þjóðlifi voru aö undanförnu. Ég á
hér viö umhverfismál og sambúö
lands og þjóöar almennt. Ein-
hverjir fleiri en ég hljóta aö vera
orðnir leiöir á tilgangslithi þvaöri
um veröbólgu, atvinnulif, kaup-
gjald og llfskjör, þar sem hæst
lætur oft i þeim er minnstan
skilning hafa á viöfangsefninu og
vantar viljann til raunhæfra úr-
bóta. Þess vegna langar mig til aö
reyfa hér nokkuð annarskonar
málefni sem þó eiga fyllilega
heima i þeirri kosningabaráttu
sem nú er háö, ög enginn skyldi
gleyma aö hafa f huga viö val sitt
á leiötogum til næstu ára.
Feigðarboði
Stóriöju söngur ihaldsmálgagn-
anna þriggja, Morgunblaös,
Alþýöublaös og Tima,lætur i min-
um eyrum sem feigöarboöi þess
ómengaöaumhverfis.hreina lofts
og efnahagslega sjálfstæöis, sem
viö íslendingar búum þó viö i dag.
Um mann fer hrollur um tU-
hugsunina um þau afglöp sem
kunna aö veröa framin, komist
ákveðnir aöilar i þá valdaaöstööu
aö fá sinu framgengt, aö aflokn-
um kosningum.
ísland á gnægð möguleika I
sambandi viö skipulega og þjóö-
hagslega hagkvæma beislun og
nýtingu innlendrar orku, veröi
skynsamleg sjónarmiö ofaná.
Framleiösla brennanlegs elds-
neytis, svo sem vetnis, metan-
eöa etanóls, meö innlendri orku
er eitt af mörgum atriöum sem
hafa veröur i huga áður en ljáö
er máls á nokkurs konar orkusölu
til erl. aöila. Sala raforku meö
sæstreng til nágrannalanda og —
eöa útflutningur á heitu vatni með
tankskipum eru einnig kostir sem
hafa veriö nefndir og viröast aö
sinu leyti mun fysilegri en aukin
orkusala til erlendrar stóriöju á
Islenskri grund.
Höfum þaö i huga aö stórhækk-
að oliuverö, erfiöleikar i beislun
kjarnorku og þróunin almennt I
heiminum er þeim Ihag sem eiga
auöbeislanlegarorkulindir á borð
viö okkar. Þeim mun ástæöulaus-
ara er allt flan og afleikir i þess-
um efnum.
Treystum
grunninn
Um galla þess og kosti aö auka
hér á landi hlutdeild orkufrekrar
stóriöju ætla ég ekki aö fjölyröa.
Bendi þó á aö slikar verksmiöjur
valda yfirleitt óhjákvæmilega
einhverri mengun, umhverfis-
vandamálum og félagslegri rösk-
un séu þær reistar i smærri
byggöarlögum. Séu þær hins veg-
ar rástar á Stórreykjavlkursvæð-
inu veröa þær vart byggöajafn-
vægi til góöa. Alvarlegust af öllu
finnst mér þó sú mengun hugar-
farsins og sú vantrú á heföbundn-
um Islenskum atvinnuvegum sem
lýsir sér i blindri oftrú stóriöju-
postulanna á hiö erlenda fjár-
magn og frarntak. Hvaö meö aö
auka verömæti sjávar-og land-
búnaöarafuröa með aukinni full-
vinnslu hér heimafyrir? Hvaö
meö aö koma fótunum undir is-
lenskan iðnaö svo hann veröi
samkeppnisfær? Hvaö meö aö
auka fjölbreytni islenskra at-
vinnuvega og treysta þannig
grunninn undir ISLENSKU efna-
hags-og atvinnulifi?Nei, stóriöja
skal þaö vera og ekkert nema
stóriðja.
Forystuhlutverk
Áhugafólk um umhverfismál og
náttúruvernd hefur viöa erlendis
á seinni árum stofnaö sérstaka
stjórnmálaflokka og hafiö
baráttu fyrir áhugamálum sinum
á vettvangi stjórnmálanna. Enn
sem komiö er eigum við engan
slikan flokk en þaö er trú min,aö
ef hinn Islenski stjórnmálaheim-
ur daufheyrist lengi enn við
hækkandi röddum, um aögát og
skynsemi I þessum efnum, veröi
þess ekki langt aö biöa. I minum
huga tengist baráttan gegn
mengun og umhverfisspillingu
óumflýjanlega baráttu islenskra
sósíalista gegn stóriöju og
hverskonar erlendri þjónkun.
Þaö er von min aö Alþýöu-
bandalagiö beri gæfu til þess aö
taka upp þessi baráttumál, af
auknum krafti, og veröa fram-
vegis I forystuhlutverki i þessum
efnum.
Samband okkar við náttúruna
erekki aöeins vandamál dagsins i
dag, heldurmiklu fremur málefni
sem skoöa þarf i ljósi framtlöar-
innar. Viö, þessi kynslóö alsnægt-
anna, ættum siðust allra aö
drýgja þær höfuösyndir gegn
móöur náttúru, sem aldrei verða
bættar.
Leiðin til sigurs
Látum ekki moldviöri og
hræösluáróöur skammsýnna ein-
staklingshyggjumanna slá ryki i
augu okkar. Berjumst ótrauö
fyrir ómengaöri Islenskri
náttúru, fyrir sjálfstæöu og heil-
brigöu islensku efnahagslifi. Þaö
er min skoöun aö leiðin til sigurs i
þeirri baráttu liggi i gegnum
Alþýöubandalagiö. Það, eitt is-
lenskra stjórnmálaflokka, hefur
sýnt skilning á eöli og alvöru
málsins. Látum ekki viöfangs-
efni sem þetta alveg drukkna i
stórflóöum kosningaloforðanna.
Minnumst þess aö móöir jörö er
ekki aöeins barnfóstra okkar sem
lifum i' dag, heldur og vagga
hinna sem á eftir koma.
Mig langar til aö enda þetta
greinarkorn á tilvitnun, sem höfö
er eftir bandariskum hæstarétt-
ardómara, þar sem fjallaö er um
meöferö okkar á jöröinni I gam-
ansömum tón, eöa hvaö: „Viö
höfum kannaö jöröina, grafiö i
hana, brennt hana, rifiö hluti af
henni og úr henni, höggviö niöur
skóga hennar, mokaö burt hæö-
unum, gruggaö vötn og ár og
óhreinkaö andrúmsloftiö. Þetta
hæfir ekki minum skilningi á góð-
um leigjanda. Ef viö værum hér á
venjulegum húsaleigukjörum
væri löngu búiö aö henda okkur
út! ”
Steingrimur Jóhann Sigfússon,
Gunnarsstööum.
Aöaldalur — um hann hefur staöiö mciri sty r en flesta staöi aöra.
eru
Skerum ekki
niður það litla
sem við leggj-
um af mörkum
til barnanna
Atkvæöasmölun flokkanna i dag
viröist fyrst og fremst byggjast á
því aö „ráöast á bákniö”, skera
niöur hér og þar og helst alls staö-
ar. Hvaöa bákn er átt viö? Af
hverju er ekki hægt aö skilgreina
„bákniö” svo allir menn skilji? Er
of hættulegt aö fara of náiö Ut I
slika hluti?
Bákniö er jú þaö sem öllum er
talin trú um aö sé höfuöóvinur
manna I nútimaþjóöfélagi. Þaö er
hættulegt fyrir fólkiö og flokkana
aö gera nákvæma grein fyrir slik-
um hlutum, menn gætu fariö aö
hugsa sjálfstætt. Báknið mitt er ef
til vill ekki bákniö þitt. Um aö gera
aö samnefna öll þjóöfélagsvanda-
mál meö þessu lykilorði, sem allir
eru tilbúnir aö berjast gegn, þó
menn geri sér afskaplega misjafn-
ar hugmyndir um þennan fyrir-
feröarmikla sökudólg— 1 þvi felst
styrkurinn —.
Viö erum bara svo lánsöm aö
Guðrún H.
Sederholm
yfirkennari
Ef náttúran lætur börn fæöast
börn en ekki hálf fulloröna
skemmdárvarga hlýtur markmiö
uppalenda aö vera hiö sama: Aö
leiöbeina þeim um allt sem við-
kemur þvl aö búa i samfélagi viö
aöra, ekki bara að lýsa vanþóknun
sinni á gjöröum náungans og firra
sjálfan sig allri ábyrgö I samfélag-
inu.
Viö berum öll ábyrgö á börnun-
um og ef menn tækju höndum sam-
an um aö setja þaöá oddinn I kosn-
ingabaráttunni, á heimilunum og
öörum viökomustöðum barnanna,
þá fengju „strætósætin” sennilega
aöverai friöi. Barniö endurspeglar
þjóöfélagiö og viöhorf fulloröna
fólksins.
Veraldlegir fjársjóöir okkar
veröa aö engu, en fjársjóöurinn
sem býr i börnunum getur oröið
þjóöinni til bjargar, ef viö hættum
aökastakrónunniog spara aurinn.
Niöurskuröurá þeim sviöum sem
snúa aö börnunum og bættum aö-
búnaöi þeirra fer aldrei nema á
einn veg.
I upphafi greinarinnar talaöi ég
um „bákniö” meö þaö i huga aö
menn bendluöu ekki börnin viö
þetta hræöilega hugtak, þvi' þaö
veröur aldrei annaö en fulloröins-
m ann ah uga r f 6 stu r.
— Börnin eru ekki bákniö.
— Skerum ekki niöur þaö litla
sem við leggjum af mörkum til
barnanna. Þjóöin hefur þegar eytt
of mikilli umræöu i einskis verða
hluti og hugtök.
— Viö höfum einfaldlega ekki
efni á að „fórna” þvi eina sem eftir
er.
—- Þurfum viö alltaf eldgos og
náttúruhamfarir til aö geta talaö
saman?
— Hvers vegna birtist greinin
ekki I barnablööum?
— Hve margir fullorönir lesa
barnablöö? Reykjavikll.il. 79
GuörúnH.Sederholm, yfirkennari.
Sjá raenn virkilega ekki þann fjársjóö sem f börnunum felst?
ekki báknið
fulloröinsmannatal — eöa ákvarö-
anir. Þau eiga bara aö þiggja þaö
sem aö þeim er rétt, og hana nú!
Barnaár, ha hvaö er nú þaö? Jú,
þaö var einhvern timann um dag-
inn þegar kosningar voru ekki i
nánd og viðmáttum vera aö þvi aö
tala um slikar dægurflugur. En
sem betur fer er þaö liöiö, tók
hvorki frá okkur tima né peninga.
Nei, nú setjum við peningana i
kosningabaráttuna og tökum þaö
sem á vantar frá börnunum. Mikið
fjári erum viö heppin aö sleppa
svona vel frá barnaárinu.
— Viö höldum okkar striki.
— Viö eigum önnur og veröugri
baráttumál, bákniö og veröbólg-
una.
—- Viö frestum meira aö segja
öllu kynlifi fram yfir kosningadag-
ana.
— Viö verum aö standa meö okk-
ar mönnum, hvernig svo sem allt
fer.
Einhvern tima kemur ár hunds-
ins, þágetum viö tekiö uppþráðinn
þar sem frá var horfiö og skreytt
okkur meö þeim skrautfjöörum
sem gleymdist aö setja upp á
barnaári.
Þá hefur dreifbýliö mesta mögu-
leikana, þvi hundahald er bannaö
i þéttbýli.
— Viö getum þó öll veriö sam-
mála um aö skemmdarstarfsemi
barnanna er hræðileg. Þaö er
undarlegt vanþakklæti hjá börnum
og unglingum aö leggjast á sætin I
strætó, skera þau niöur og skrifa
nöfnin sin á þau og önnur klámyröi.
Viösem vinnum eins og skepnur til
þess eins aö þau megi erfa sem
mest. Börnin hljóta aö fæöast
skemmd, þaö getur ekki annaö ver-
ið, eins og ausiö er I þau af verald-
legum gæöum.
Þaö er ef til vill til einskis aö ger-
ast talsmaöur barnanna, enda hef-
ur þaö aldrei veriö ábatasöm iöja I
islensku þjóöfélagi. — Best aö fara
i pólitik og fá þingmannalaun.
Sjá menn virkilega ekki þann
fjársjóö sem i börnunum felst?
Fjársjóöurinn rýrnar þó meö ári
hverju enda ekkert gert til aö auka
viö höfuöstólinn. Vextir af barna-
uppeldi eru heldur ekki mælanlegir
i prósentum eöa öörum fulloröins-
mannahugtökum.
Allt kosningahjal sem gengur út
á aö „búa I haginn” fyrir komandi
kynslóöir er I mlnum augum arg-
asta f jarstæöa á meðan viö vinnum
aö þvi öllum árum aö grafa undan
eölilegum forsendum barnanna til
mannlegra- og tilfinningalegra
samskipta.
Börnin
eiga sameiginlegan höfuöóvin enda
kunna stjórnmálaflokkarnir aö
gerasér mat úr þvi. Veröbólgan er
ekki lengur þaö aödráttarafl sem
hún var. Nei, nú er þaö „bákniö”,
þetta hrikalega afkvæmi sem viö
höfum aliöog klætt, en ætlum nú aö
ráöast gegn. Nú biöa menn færis
hver I sinum kosningaklefa að
koma höggi á þessa ófreskju sem
heftir allar framfarir og þrffst á
peningum og pólitik, sundurlyndi
og vanþóknun landsmanna allra.
Þessi rosalega þéttbýlismaskina
sem veldur þvi aðfólkiö i landinu
getur ekki sameinast og fundiö
lausn á höfuövandamálum þjóöar-
innar eöa barnanna — i landinu.
Hvaö er ég aö blanda börnum I svo
merkilegt spjall um fulloröins-
manna hluti? Þarna fór ég heldur
betur Ut fyrir rammann. Börn eru
börn og þeim á ekki aö blanda I
BBBMBBRBmBMBBBnmBBI
Drykkjuskapur sænskra unglinga:
F oreldrarnir
útvega börn-
um sínum
oftast áfengið
Sænska stúlkan á myndinni heitir Irene og er 23 ára. Hún var oröin
áfengissjúklingur. Minni myndin sem Irene heldur á er af henni sjálfri
fyrir átta árum. t Svfþjóö hefst bráölega herferö gegn misnotkun
áfengis. Beinst hún einkum aö foreldrum skólabarna. Taliö er aö þrfr
nemendur i hverjum skólabekk I Stokkhólmi veröi alkóhólistar.
Innan skamms hefst I Sviþjóö
herferö gegn misnotkun áfengis, og
beinist hún einkum aö hófdrykkju-
mönnum. Jafnframt veröur reynt
aöstemma stigu viö þróun sem ný-
lega hefur komiö Iljós viökannanir
meöal skólabarna. Þaö eru nefni-
lega I langflestum tilfeilum
foreldrarnir sem kaupa áfengi
fyrir skólabörn sem neyta þess aö
staöaldri.
„Þaö yröi hreint út sagt menn-
ingarbylting, ef fdlk léti af þeim
leiöavana að neyta áfengis á öllum
hátiöis- og tyllidögum, en umgeng-
ist þess i' staö börnin sin”,segir
Karl-Erik Klingberg, sem starfar
hjá sænsku samtökunum Heimili
og skóii. Samtökin munu á næst-
unni senda öllum foreldrum fram-
haldsskólabarna blað, þar sem
kynntar eru niðurstööur rannsókn-
ar á drykkjuskap skólabarna.
Hugsið málið
,,Viö biöjum foreldrana ekki um
aöhætta áfengisneyslu. En viö vilj-
um fá þá til aö Ihuga drykkjusiði
sina. Foreldrar veröa aö gera sér
grein fyrir þvi, aö áfengisneysla
unglinga hefur aukist vegna af-
stöðu foreldranna”,segir Karl-Erik
Klingberg.
Könnun meöal skólabarna I
Stokkhólmi hefur sannaö, aö þaö
eru oftast nær foreldrarnir sem Ut-
vega börnum sinum áfengi. Helm-
ingur skólabarna I sjötta bekk
(þau eru 13 ára) kváöust hafa
drukkið léttvin nokkrum sinnum
undanfariö ár, og 30 prósent höföu
drukkiö sterk vin nokkrum sinnum
á árinu. Þessi börn sögöu aö lang-
oftast væru þaö foreldrarnir sem
heföu útvegaö þeim áfengiö.
í niunda bekk, þar sem
unglingarnir eru 16 ára,höfðu 80
prósent drukkiö léttvln nokkrum
sinnum á undanförnu ári, og nær
jafn mörg höföu einnig drukkiö
sterk vin. Þessir unglingar sögöust
oftast hafa fengiö léttviniö frá for-
eldrum, en sterku vinin fengu þau
frá kunningjum eöa fullorfmum
öörum en foreldrum. Enginn
teljanlegur munur var á áfengis-
neyslu eða áfengisútvegun stúlkna
og pilta.
Að breyta
drykkjusiðunum
„Viö viljum koma af staö um-
ræöum um siðferöislega hliö þess,
aö foreldrar kaupi áfengi fyrir
börnin ”„segir Karl-Erik Klingberg.
„Iblaöinu ætlum viö aö færa þeim i
hendur röksemdir fyrir aö neita aö
gera slikt”.
Bo Löfgren læknir, sem er sér-
hæföur Imeöferö áfengissjúkdóma,
segir}aö almenningsálitiö veröi aö
breytast, ef koma skal i veg fyrir
áfeng ism isnotkun. „Afengis-
neyslan er erfitt vandamál viöur-
eignar. Upplýsingar um skaöleg
áhrif áfengis geta aldrei oröiö of
miklar Iskólunum. En slikum upp-
lýsingum veröa aö fylgja skóla-
fundir meö foreldrunum. Viö von-
um aö menn hugsi sig um, hvort
samkvæmum þurfi alltaf aö fylgja
áfengisneysla. ”
Áfengisrómantík
Ekki telur Bo Löfgren.aö þaö sé
hægt aö ná árangri meö áfengis-
banni, án þess aö almenningsálitiö
breytist jafnframt. Hann telur erf-
itt aö haf a áhrif á þá 5000 ára gömlu
hefð sem áfengisdrykkja er orðin
„En þaö er óþarfi aö byggja upp
áfengisrómantik, eins og t.d. sjón-
varpið gerir. Þaö hreint og beint
laumar inn hjá börnum og ungling-
um jákvæöri afstööu til áfengis”
segir Bo Löfgren.
Gunnar Ágren læknir,sem er sér-
hæföur i félagslækningum, hefur
hinsvegar meiritrú á áfengisbanni.
„Égefast um aö áfengisneytendur
hafi áhuga á takmörkunum á sölu
áfengis”,segir hann.,,En ég held að
ef öllum þorra almennings eru
geröar ljósar afleiöingar áfengis-
notkunar, þá muni menn sam-
þykkja takmarkanir.”
O
Gunnar Agren telur að viötækar
félagslegar ráöstafanir þurfi aö
haldast ihendur við takmarkanir á
áfengissölu. „Þaö er ljdst, aö þvi
meiri sem áfengisneyslan er þeim
mun meiri veröur slmðinn, og þess
vegna þarf aö draga úr heildar-
neyslunni. Þetta ætti aö gera meö
veröhækkunum á áfengi annars
vegar og áfengisskömmtun hins
vegar. Meöaltalsneytandinn
drekkur þrjá alkóhóllitra á ári, svo
aö veröhækkanir skipta hann litlu
máli. En sá, sem kaupir 100 litra á
ári, mun neyöast til aö draga úr
neyslunni.”
r
Abyrgð læknanna
Ekki telur Gunnar Ágren aö þeir
sem móta stefnu I heilbrigöismál-
um og þeir sem starfa viö lækning-
ar hafi gert mikiö til aö breyta af-
stöðu manna til áfengis. „Menn
hafa látið sér nægja að reyna aö
lækna þá sjúkddma sem fylgja
áfengisneyslu, en ekki bent á um-
fang neylsunnar eöa áhættuna sem
menn taka. Þaö er ekki hægt aö
draga úr misnotkun áfengis meö
lækningum, þaö veröur aö fyrir-
byggja hana.”
Báöir visa læknarnir þeim hug-
myndum á bug, aö þaö séu skýr
mörk á milli og algjör munur á htíf-
drykkju og misnotkunar áfengis.
„Þaö er engin ein ástæöa fyrir þvi
aö menn gerast alkdhólistar”,segir
Gunnar Agrai. „En þaö er tvennt
sem ýtir undir aö menn hneigist til
alkóhólisma. Annarsvegar aö á
uppeldisárum eigi einhver á
heimilinu viö áfengisvandamál aö
striöa og hins vegar aö menn setjist
aö i umhverfi þar sem auðvelt er aö
komast yfir áfengi.”
Frainhald á bls. 17
„Dauööfunda
sjálfa mig af
þessari vinnu-
tilhögun ”
„Mér hefur gengið sæmilega aö
lifa af listinni frá þvi um áramót.
Þegar pyngjan hefur verið aö
tæmast hef ég gripiö I einhverja
ihlaupavinnu til að fá mér pening.
Svona hefur þetta gengiö og mér
finnst þaö ágætt. Stundum verö
ég hundleið á útsýninu og ritvél-
inni og þá er ágætt aö vinna innan
um fólk i smátima og setjast svo
aftur viö skriftir. Eiginlega dauð-
öfunda ég sjálfa mig af þessari
ágætu vinnutilhögun. En 9-5 vinnu
þoli ég ekki”, sagöi Valdis
óskarsdóttir rithöfundur og ljós-
myndari þegar viö spjölluöum viö
hana.
Valdis hefur nýlega sent frá sér
þriöju barnabókina, en hún heitir
„Búálfarnir”. Næsta bók heitir
;,Börn eru lika fólk”. Hún er eitt
þeirra handrita sem Mái og
menning ætla að gefa út af þeim
sem bárust i samkeppni um bestu
barnabókina, en „Búálfa” gefa
Örn og örlygur út. Þessar bækur
eru mjög ólikar, segir Valdis.
„Búálfar” eru ævintýri, en
„Börn eru lika fólk” er samtals-
bók, unnin upp úr viðtölum sem
ég átti við krakka um lifið og til-
veruna.”
„Og svo hefuröu veriö að taka
myndir?”
„Já, ég hef gert nokkrar bókar-
kápur fyrir hann Birgi Svan og
myndskreytt tvær bækur. Sú fyrri
var „Rauði svifnökkvinn” eftir
Ólaf Hauk Simonarson og sú
seinni heitir „Fosterjord” og er
eftir sænsk-finnska konu, Gurli
Lindén.
Viö kynntumst á kvennaráö-
stefnu I Sviþjóð 1978. Þar rakst
hún á „Rauöa svifnökkvann” og
fékk áhuga á myndunum minum.
Hún sagði mér aö hún ætlaði til
tslands og ég bauö henni aö búa
hjá mér. Hún stakk upp á þvi að
ég gerði myndir i næstu bók henn-
ar, sem var ljóðabók. Þaö var
skilyrði að ég læsi ljóðin ekki fyrr
en hún væri farin af landinu. Ég
geröi það og lenti i talsveröum
vanda. Ljóöin eru ýmist langir
sagnabálkar eða örstutt ijóö. Ég
reyndi aö vinna út frá þvi mynd-
ræna I ljóöunum og þaö tók mig
langan tima aö vinna myndirnar i
bókina. Flestar þeirra eru svo-
kallaöar „samlokumyndir”, þ.e.
tvær eöa fleiri filmur lagöar sam-
an. Ég þurfti að fara út á land til
að taka sumar myndirnar og svo
fékk ég fólk til aö sitja fyrir hjá
mér. Það má segja aö flestar
þessar myndir séu surrealiskar.”
„Er ekki dýrt aö stunda ljós-
myndun?”
„Jú, gifurlega. Ég á ágæta
myndavél, en kostnaðurinn viö
filmur og pappir er mjög mikill.”
„Og hvað ertu svo meö á prjón-
unum núna?”
segir Valdis Óskars-
dóttir rithöfundur og
ljósmyndari
„Það er nú ýmislegt. Ef
„Búálfarnir” fá góöar viötökur
getur veriö að ég skrifi meira um
þá. Ég er alin upp með búálfa i
veggjunum. Mamma sagði okkur
mikið af sögum og bjó þær gjarn-
an til jafnóðum. Æfintýrin heilla
mig alltaf. 1 ævintýrunum getur
maður leyft sér næstum hvaö sem
er. Ég er líka að leggja drög aö
barnaleikriti og ýmislegt fleira
sækir á mig.”
„Ertu að hugsa um aö skrifa
eitthvað fyrir fullorðna?”
„Það getur vel verið að ég geri
það, þegar ég er sjálf oröin full-
orðin,” sagöi Valdis að lokum.
þs
„Búálfar” er
ævintýri, en
„Börn eru
Ííka fólk”
er samtalsbók,
unnin upp úr
viðtölum sem
ég átti við
krakka um
lífíð og
tilveruna