Þjóðviljinn - 27.04.1980, Blaðsíða 7

Sunnudagur 27. aprll 1980 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 7
Kvikmyndafjelagiö:
Bunuel
og sjaldan tókst henni betur upp
en í hlutverki hinnar berklaveiku
ástkonu I þessari mynd sem gerö
er eftir sögu Alexandre Dumas
fils, en samasaga var uppistaöan
i óperu Verdis, La Traviata, sem
flutt var hér á dögunum. (sýnd
fimmtudag og laugardag)
G'odard
Sympathy for the Devil, gerö
1968 (áriö þegar allt var aö ger-
ast) af þeim umdeilda manni
Jean-Luc Godard. Hann geröi
þessa mynd i Englandi og
fremstir i flokki eru Mick Jagger
og The Rolling Stones. (sýnd
föstudag)
Steinunn Jóhannesdóttir skrifar:
Tilkynni, þjóö min, — ég á von
á barni!
Enn eitt móðurlif er tekiö til
starfa i þina þágu og jaröar-
innar, sem við eva eigum aö
uppfylla. Vitaskuld þó meö
hjálp samferöamanna okkar,
einars og adams, ef þeir eru til i
aö gera þaö sem ekki má nefna
á siöum Þjóðviljans. Þá hættir
fólk aö kjósa Flokkinn. Þá
neitar fólk aö lesa Blaöiö, nema
I laumi kannski, læst inni á kló-
setti, áöur en þaö þurrkar sér
um botninn meö þvi.
En sem sagt, ummál maga
mins leynir ekki lengur þvi, sem
hefur gerst.
Ég játa, það var meö vilja.
Litill aðskotahlutur (lykkja)
var fjarlægður úr hálsi minum,
neöra (leghálsi) og náttúran
látin hafa sinn gang.
Og nú er ég ákaflega glöö. Tvo
daga af hverjum þremur.
Þriðja daginn læöist áö mér
margvisleg áhyggja.
En dagana, sem ég er glöö, er
ég glöö, af þvi ég vissi, hvaö ég
var aö gera. Ég er glöö, af þvi
ég gat ráöið þessu sjálf. Ég er
glöö yfir aö vera sú hamingju-
kona, aö hvorki heilsa min né
félagslegar aðstæður neyddu
mig til aö farga fóstri minu (fá
fóstureyðingu). Ég er glöö, af
þvi ég er svo heppin að sjá fram
á þriggja mánaöa fæöingarfri á
launum, þótt ég væri glaöari, ef
við gætum þaö allar. Ég er glöö
yfir, aö ég skuli ekki lengur
blygöast min fyrir að vera kona
og þótt likami minn hafi skipt
um lögun, þá þarf ég ekki aö
læöast meö veggjum. Engin
hneyksluö augu gera mig aftur-
reka úr sundlaugunum, og
elskulegir ókunnugir menn
klappa mér á magann og segja:
„En hvaö þaö var gaman’!” 27
cm langur fósturormurinn
sparkar á móti og segir „hikk”.
Þaö þýöir „takk og stattu þá viö
það”, þvi þetta veröur kröfu-
haröur krakki. En ég hugsa til
sumarsins ’68 og aö ekki heföi
það hvarflaö að kurteisi minni
þá aö ota berri bumbunni
framan i nokkurn mann. Þá var
heldur engin kona I framboöi tii
forseta. Svona höfðum viö fært
okkur upp á skaftiö.
Sú sól, sem skein ’68, var aö
kæfa ófriskar konur á bak viö
hús. Viö hnepptum kannski frá
tveim tölum i hálsinn og lyftum
faldinum upp á mitt læri, tiskan
var hvort sem er stutt, en þar
viö sat.
Nú þurfum við ekki aö biöa I
felum.
Nú leyfi ég mér aö vera glöö,
af þvi mér finnst ég lifa á
upplýstum timum i landi, þar
sem kynferðirlegir fordómar
eru á undanhaldi. Tvo daga af
hverjum þremur.
Þriöja daginn fara tröllin á
kreik, og þá setur aö mér ugg.
Tröll, sem vilja aftur leggja lik-
amann i hlekki feimninnar.
Tröll, sem vilja nýfengiö frelsi
konunnar feigt. Tröll, sem ekki
skijja, hvaö þaö er litiö,
viökvæmt og valt. Eins og
fóstur. Og bundiö afstööunni til
og yfirráöaréttinum yfir likama
hennar. Nátttröll liðinna daga, -
sem vilja endurreisa fáfræöina,
fyrirskipa gömlu þögnina um
allt, sem er merkilegast viö
mannlegan likama, banna þá
upprunalegu gleði, sem hann
getur veitt, ekki spjalla viö ung-
lingana um þau leyndardóms-
fullu hormón og vessa, sem allt i
einu eru farin að spýtast út i
kroppinn á þeim og taka af þeim
öll völd, gera þá næstum að sér-
stökum þjóöflokki um tima, viö-
kvæma og væmna, ég mun
aldrei gleyma þér, ein úr
firðinum.
Hvaö eru miöaldra nöldur-
seggir aö hnýsast I unglingasiöu
Þjóöviljans? Geta menn, sem
voru svo heppnir aö alast upp
meö dýrum og fengu þannig
ókeypis orölausa fræöslu I kyn-
lífi (dýra a.m.k.), ekki unnt
ungri stúlku af malbikinu þess,
að fá skynsamlegt svar viö jafn
brennandi spurningu og brjóstin
á mér eru svo stór, hvaö á ég aö
gera, ein i víðri peysu? Og hver
á að létta áhyggjunum af
Þriðja
tröll
á
kreik
ungum dreng, sem er meö
minnsta tippið i bekknum, ef
pabbi hans er alinn upp viö jarm
og hvi og breim, en engin orö, og
kennarinn kannski i KFUM,
einn feiminn I aftursætinu?
daginn
— Viltu halda I hendina á
mér. Ég mun aldrei gleyma
þér. —
Þaö eru farnar krossferöir
gegn kynlifi og kynlifsfræöslu
viöa I veröldinni, venjulega i
nafni einhvers guðs, krists eöa
múhameös, og þar sem árang-
urinn i þvi striöi er bestur er
ófrelsi og eymd konunnar mest.
I Tyrklandi á t.d. 35 ára gömul
gift kona ekki kost á almenni-
legum getnaöarvörnum, en hún
getur hafa fengið allt upp I 20
ólöglegar fóstureyöingar og
greitt fyrir þær þrjú og hálf árs-
laun mannsins sins. Þaö mun
vera arövænleg atvinnugrein i
Istanbúl aö vera kvenlæknir,
þótt fátækar konur notist
náttúrlega bara viö bandprjón.
1 Þjóöviljanum er hamast
gegn „kynlifssiöunni” i nafni
hins hreina sósialisma. Þaö er
aö visu svolitiö á reiki, hvar
þessi kynlifssiöa er i blaöinu,
stundum virðist átt viö jafn-
réttissiöu Rauösokka, stundum
unglingasiöuna, þessi fáu blöö,
stundum kannski lesendabréfin,
mér datt þaö i hug, jafnvel
leikhúskritikerinn, ediktunn-
una, og oftar en ekki hljóta
böndin að berast að Flosa. En
hvar svo sem þessi vonda siöa
er I blaöinu, þá langar mig til aö
spyrja: Hvenær varð likamlegt
óöryggi og fáfræöi forsenda sós-
fara
ialismans? Hvar stendur þaö i
Lenin? Eöa Marx? Eöa ætti
kannski einu sinni aö fletta upp i
Alexöndru Kollontaj?
Kæru börn og systur! Leyfum
unglingum okkar aö skoöa sæta
naflann hver á öörum. Þeir hafa
áhuga fyrir þvi, hvort sem for-
eldrar þeirra eru kommar eöa
ópólitiskir kratar, ihald eöa
framsóknarmenn. Verum
umburöarlynd og bönnum þeim
hvorki aö nefna né snerta aö-
skiljanlega likamsparta sina,
viökvæma. Reynum þaö jafnvel
sjálf og gáum, hvort viö verðum
jafn fúl á eftir. Eöa verri sósial-
istar. Látum aöra um aö reyna
aö snúa þróuninni við. A þingi
situr Þorvaldur Garöar Krist-
jánsson, fyrir Sjálfstæöis-
flokkinn eins og vera ber. Hann
fann hjá sér köllun til aö bera
fram frumvarp til laga um aö
taka aftur réttinn af konum til
fóstureyöingar af félagslegum
ástæðum. 60 sakleysingjar i
háskólum okkar, sem mega
ekkertaumtsjá og loka þvi aug-
unum fyrir félagslegu ranglæti
og misrétti, hafa tekiö I sama
streng og skrifaö alþingis-
mönnum bréf, þar aö lútandi.
Cr sömu herbúöum heyrast
alltaf ööru hvoru raddir um
nauösyn þess aö draga úr út-
gjöldum rikisins til barna-
heimila, enda var þaö gert
siöast þegar þessir réöu
feröinni. Bráöum veröur
kannski rifjuð upp andstaöan
gegn getnaöarvörnum, kyn-
fræðslugreinin tekin út úr
grunnskólalögunum áður en hún
verbur komin almennilega i
framkvæmd, meiri kristnifræði
kennd i staöinn og þannig koll af
kolli aftur á bak til grárrar forn-
eskju og gamallar kvennakúg-
unar.
Þriöja daginn hef ég áhyggjur
af þessu. Sérstaklega ef þú
verður félagi stelpa, litla fóstur.
En þiö, sannir sósialistar —
hver er ykkar áhyggja?
Er höfuðóvinurinn falinn á
„kynlifssiðu” Þjóðviljans?
Steinunn Jóhannesdóttir.
Sýningar í
Regnboganum
*mér
datt þaö
í hug
Magnús
talar um
víkingasögur
Kvikmyndafélagiö h.f. hefur nú
byrjarö sýningar á úrvalskvik-
myndum I C-sal Regnbogans. Viil
félagiö meö þessari starfsemi
reyna aö gefa fólki kost á fjöl-
breyttara úrvali mynda en boöiö
hefur veriö uppá almennum
markaöi áöur. Aö jafnaði veröa
sýndar 4-5 myndir i viku hverri og
er áhugamönnum bent á aö fylgj-
ast vei meö þessum sýningum,
þar sem hver kvikmynd veröur
aðeins sýnd fá skipti.
1 þessari viku veröa eftirtaldar
myndir sýndar:
Ape and Superape. Nýleg
mynd, framleidd i Bandarikjun-
um en gerö af hollenska leik-
stjóranum Bert Haanstra. Mynd
sem byggir á rannsóknum
Konrad Lorenz, Desmond Morris
ofl. á hegöun dýra og manna og
sýnir likingar á atferli tegund-
anna (sýnd sunnudag)
Sakaskrá Archibaldo de la Criz
(La Vida Criminal de Archibaldo
de la Criz), eftir Luis Bunuel,
gerö 1955. Meistari Bunuel fer hér
á kostum og tætir I sig borgara-
legt siögæöi af sinni alkunnu ill-
kvittni, uppfullur af rætnu skopi.
(sýnd mánudag og miðvikudag).
Dýrkeypt frægö (What Price
Hollywood), myndfrá fjórða ára-
tugnum gerö af George Cukor.
Þetta er frumútgáfan af A Star is
Born, sem hefur veriö gerö
tvisvar siöan, fyrst meö Judy
Garland I aöalhlutverki, siöan
með Barböru Streisand. Hér fer
ein glæstasta stjarna sinnar tiöar,
Constance Bennett, meö aöalhlut-
verkiö og leikstjórinn, Cukor, var
sá sem einna hæst bar á þessu
gullaldarskeiði Hollywoodmynd-
anna. Fyrir þá sem vilja kynnast
þvi skeiöi eins og þaö gerðist best
er þetta gulliö tækifæri. (sýnd
þriðjudag)
Kamiliufrúin (Camille), gerö
1936, með Gretu Garbo og Robert
Taylor. Greta Garbo er löngu orð-
in þjóðsagnapersóna I lifanda lifi