Þjóðviljinn - 27.04.1980, Qupperneq 14

14 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 27. aprll 1980
Sitjandi kona eftir Pablo Picasso. Tréö viö ána eftir Pierre Bonnard.

I
Norræna
húsinu
á vegum Lista- og
menningarsjóðs
Kópavogs
Stormasamur persónuleiki eftir Joan Miró.
Sýningunni í Norræna
húsinu á verkum úr safni
Sonju Henie og Niels
Onstad lýkur í kvöld.
Þessi sýning hefur vakið
mikla athygli, enda ekki á
hverjum degi sem okkur
gefst færi á að skoða
frummyndir meistara á
borð við Picasso, Mat-
isse, Miró og Klee, svo
aðeins séu nefndir
nokkrir þeirra 35 lista-
manna, sem myndir eiga
á sýningunni.
Lista- og menningarsjóöur
Kópavogs stóö fyrir þessari
sýningu I tilefni af 25 ára afmæli
Kópavogskaupstaöar. t sýn-
ingarskránni skrifar Björgvin
Sæmundsson bæjarstjóri:
„Mörg undanfarin ár hefur
bæjarstjórn Kópavogs lagt
ákveðiö hlutfall af útsvarstekj-
um til Lista- og menningar-
sjóðs. Arangurinn getur aö lita i
húsakynnum bæjarins, þar sem
fjöldi listaverka mætir augum
gesta. Nú er framundan aö reisa
listasafn, en þvi er ekki aöeins
ætlað aö geyma dýrgripi, heldur
á þaö aö veröa mistöö lifandi
starfs til eflingar margskonar
menningarlifi i bænum”.
Frank Ponzi listfræöingur átti
frumkvæði aö þvi aö fá þessa
sýningu hingaö til lands, og
ritar einnig stuttan pistil i sýn-
ingarskrá. Þar segir m.a.: ,,Ef
fútúristarnir væru enn á meöal
okkar og gætu framfylgt vigoröi
sinu: „Brennum söfnin”, yröu
þeir liklega ekki litiö hissa aö
rekast á sjálfa sig i öskuhrúg-
unni. Kaldhæöni örlaganna
hagar þvi oft svo, að þaö sem I
fyrstu virtist i algjörri andstööu
viö íortiðina — byltingarkennt,
frumlegt og fullt af viröingar-
leysi — nýtur oft sföar al-
mennrar hylli og telst ekki
lengur byltingarkennt, heldur
beinlinis eölilegur ávöxtur
þeirrar fortiöar”.
Þetta á viö um mörg þeirra
verka sem á sýningunni eru.
Þau eru flest máluö á sjötta og
sjöunda áratugnum en sum eru
þó mun eldri, langelsta verkiö
er „Tréö viö ána” eftir Pierre
Bonnard, málaö 1912. Flestir
málaranna eiga aöeins eina
mynd á sýningunni, en tvær
myndir eru eftir nokkra: Juan
Gris, Hans Hartung, Nicolas de
Staél og Jacques Villon.
Hér á siöunni birtum viö
myndir af nokkrum listaverk-
anna. „Dansmeyjar meö fugla”
eftir Fernand Léger er frá 1953-
54. Léger fæddist i Normandy
áriö 1881 og lést 1955. Hann
stundaöi listnám i Paris á fyrsta
áratug aldarinnar og kynntist
þá mörgum af helstu spámönn-
um kúbismans. Hann varö fyrir
miklum áhrifum af Paul Cez-
anne, einsog fleiri ungir list-
málarar á þessum tima. Léger
baröist i fyrri heimsstyrjöld-
inni, en þegar sú seinni skall á
fór hann til Bandarikjanna og
var þar til 1945. Seinna fékk
hann þaö verkefni aö skreyta
húsakynni SÞ i New York.
„Stormasamur persónuleiki”
heitir mynd eftir Joan Miró,
Katalóniumann sem fæddist
1893 og hefur löngum veriö tal-
inn til súrrealista. Þessi mynd
er dæmigerö fyrir sérstæöan og
skemmtilegan stfl hans.
Abstraktmálarinn Hans Hart-
ung fæddist i Leipzig 1904, en
fluttist til Frakklands áriö 1935.
Hér á hann myndina „T-1962—L
33”, sem máluö var 1962.
Pablo Picasso þarf varla að
kynna. Myndin sem hér er sýnd,
og teljast hlýtur til hátinda
þessarar sýningar, heitir „Sitj-
andi kona” og er máluð 1941.
Þrir norskir málarar eiga
myndir á sýningunni. Edvard
Munch er þeirra frægastur, en
myndin sem sýnd er eftir hann
getur varla talist til betri verka
hans. Hinir eru Jakob Weide-
mann og Gunnar S. Gundersen.
Sá siöarnefndi á hér myndina
„Viðfeömi”, sem máluö var
1968 og virtist vera merkasta
norska framlagiö aö þessu
sinni.
Þessari upptalningu látum viö
svo lokiö meö hvatningu til
þeirra sem enn hafa ekki séö
sýninguna, aö drlfa .sig i Nor-
ræna húsiö i dag. Þaö eru
siöustu forvöö’.
—ih
Ljósmyndir
gel.