Þjóðviljinn - 19.06.1982, Blaðsíða 32

MOÐVIUINN
Helgin 19.-20. júni 1982
Aöalsimi Þjóöviljans er 81333 kl. 9-20 mánudag til föstudaga. Utan þess tima er hægt aö ná I blaöamenn og aöra starfsmenn hlaösins I þessum stmum: Ritstjórn 81382, 81482 og 81527, umbrot Aðalsími Kvöldsimi Helgarsími afgreiðslu 81663
8iz85, ljósmyndir 81257. Laugardaga kl. 9-12 er hægt aö ná i af- greiöslu blaösins I sima 81663. Blaöaprent hefur sima 81348 og eru blaöamenn þar á vakt öll kvöld. 81333 81348
nafn
vikunnar
Guðríður Þor-
steinsdóttir for-
maður þjóðhá-
tíðarnefndar
Auðvitafi er þetta talsverö
vinna, þjóðhátiöarnefnd hélt
hátt i 20 fundi, en þunginn
lenti afiallega á fram-
kvæmdastjóra nefndarinnar,
Ómari Einarssyni, sagði
Guöríöur Þorsteinsdóttir,
nafn vikunnar afi þessu sinni.
Guðriöur er formaöur þjóö-
hátiöarncfndar sem undirbjó
vel heppnuö 17. júni hátiöa-
höld i Reykjavik, dagskrá
sem borgarbúar og gestir
þeirra kunnu svo sannarlega
að meta. Já, það eru allir
mjög ánægðir, sagöi Guöríö-
ur, en auðvitað er þaö ekki
sist veöurguðunum aö þakka
hversu vel hátiöin fór fram
og þátttaka varð góö.
í þjóöhátiöarnefnd sem
borgarstjórn skipaöi i byrjun
mars sitja fimm manns, —
auk Guöriðar þau Þórunn
Siguröardóttir, Gunnar
Baldvinsson, Arni Bergur
Eiriksson og Július Hafstein.
Fulltrúi skáta var Atli S.
Ingvarsson. Guöriður sagöi
aö þjóöhátiðarnefnd heföi oft
veriö gagnrýnd fyrir aö hafa
ekki dansleik i miöbænum að
kvöldi 17. júni, en þaö var
lagt af eftir mikil leiðindi eitt
áriö vegna ölvunar og
skemmdarstarfsemi.
Okkur þótti rétt aö prófa
þetta aftur núna , sagði Guð-
riöur og hafa öllhátiðahöldin
i miðbænum i stað þess að
dreifa þeim út um borgina
eins og reynt hefur verið
undanfarin ár. betta hefur
þann kost aö fleiri komast
fyrir á svæöinu, fólk þarf
ekki aö standa kyrrt á sama
staö, heldur getur það gengiö
á milli staöa, t.d. milli Arn-
arhóls, Hljómskálagarðs og
Austurvallar og svo geta
menn stungiö sér inn á kaffi-
hús ef svo vill. Ekkert af
þessu er hægt á smá-
skemmtunum i úthverfunum
eða t.d. i Laugardalnum.
— Nú voruð þiö i stööugu
sambandi viö lögregluna
langt fram á nótt?
Já, og þeir voru eins og
aörir mjög ánægöir, það
komu ekki upp nein sérstök
vandamál eða óhöpp þrátt
fyrir þennan gifurlega
mannfjölda og þeir sögöu aö
ekki heföu fleiri gist fanga-
geymslurnar en um venju-
lega helgi.
— Attu von á aö viö fáum
aö dansa i miðbænum á
næsta 17. júni?
Já, þvi ekki? Þaö sýndi sig
nú aö það er vel hægt að
treysta Reykvikingum til
þess að skemmta sér i mið-
bænum aö kvöldi 17. júni.
Flestir vilja lika hafa
skemmtunina þar, þaö er yf-
ir þvi viss rómantik, og ég
vona aö nú sé búið aö endur-
vekja þennan gamla og góöa
siö. En það fer aö sjálfsögöu
allt eftir ákvöröunum næstu
þjóöhátiðarnefndar.
—AI
Gifurlegur fjöldi var I miöbæn-
um eins og sjá má. Arnarhóll
var þéttsetinn uppfyrir styttuna
á meöan á skemmtidagskránni
stóö, en hún fór fram á sviös-
vagninum sem staösettur var
neöst viö hólinn.
ALLIR I BÆN-
UM í SÓL OG BLÍÐU
Stúdinur meö hvfta kolia sleikja sóiskiniö og fylgjast meö skemmti-
atriöum. Ljósm. — eik —
Eftir hádegið var mikiö um
dýröir, jasshljómsveit lék á
torginu, lyftingamenn aðstoð-
uöu menn viö aö lyfta lóöum viö
mikinn fögnuö, gamlir bilar óku
um göturnar en klukkan 4 hófst
barnaskemmtun við Arnarhól.
Fjöldiskemmtikrafta kom fram
á skemmtuninni, en umsjónar-
maöur var Sigmundur Orn Arn-
grimsson. Um kvöldið var svo
stiginn dans til kl. 1 þegar stræt-
isvagnar fluttu hundruö ef ekki
þúsundir manna heim i háttinn.
I nágrannasveitarfélögunum
var einnig mikil þátttaka i há-
tiðarhöldunum, enda veður
hvarvetna hið besta. Svo er
bara aö vona aö upp sé runnið
skeiö jafnmargra sólarstunda á
þjóðhátiö og rigningarstundirn-
ar hafa verið undanfarin ár.
Lögreglan ánægð:
Ágæt hátíðahöld
„Þetta er bara alveg eins og i
gamla daga”, sögöu menn I
miöbænum i fyrradag. Og þaö
var orö að sönnu. Þaö var ekki
bara dansaö i miöbænum heldur
brá einnig svo viö, aö nú var sól
og bliöa, en eins og allir vita var
alltaf gott vcöur i gamla daga.
Hátiöarhöldin á 17. júni i
Reykjavík fóru einstaklega vel
fram, ekki sist þegar miöaö er
viö þann gifurlega fjölda sem
kom I bæinn. Er taliö aö svo
mikill fjöldi hafi ekki veriö i
bænum siðan 1974, þegar haldiö
var upp á 1100 ára afmæli ís-
landsbyggöar og 30 ára afmæli
lýöveldisins. Aö þessu sinni var
hátiöin ekki meö „heföbundnum
hætti” heldur upp á gamla móö-
inn. Engar skemmtanir voru i
úthverfum, heldur var öllum
stefnt i miöbæinn og liklega er
þaö einmitt þaö sem fólk vill, ef
dæma má viötökurnar. Þá var
gerö tilraun til dansleikjahalds i
miðbænum aö nýju og tókst hún
öllum vonum framar. Sem
kunnugt er hefur ekki veriö
dansað i miðbænum nú um
nokkurt skeið, en þaö var lagt af
vegna mikillar ölvunar. Þaö
kom hins vegar i ljós aö Islend-
ingum er vel treystandi til aö fá
sérsnúning á götum úti, án þess
aö leggja bæinn i rúst, þvi þrátt
fyrir mikinn mannfjölda var
ölvun ekki meiri en um venju-
lega helgi.
Hátiðarhöldin hófust aö venju
fyrir hádegiö en sá hluti hátiö-
arinnar hefur veriö aö mestu
óbreyttur I 38 ár, nema hvaö nú
fer fjallkonan ekki út á Alþing-
ishússvalirnar þar sem þær eru
ekki lengur mannheldar. Helga
Jónsdóttir var fjallkona aö
þessu sinni og flutti hún kvæöiö
„Island” eftir Jóhann Sigur-
jónsson.
„Þaö er óhætt aö fullyröa aö
17. júnihátiöahöldin hafi heppn-
ast meö mestu ágætum hér i
bæ”, sagöi Páll Eiriksson lög-
regluvaröstjóri I Reykjavik aö-
spuröur um hvernig 17. júni
heföi gengiö fyrir sig frá sjónar-
hóli þcirra sem eiga aö halda
uppi lögum og reglu. „Gleggsta
dæmiö um hve vel þetta heppn-
aðist er án efa þaö, aö útvarpiö
sá ekki ástæöu til aö minnast á
hátíöahöldin i hádegisfréttum”,
sagöi Páll og hló.
Aö sögn Páls lagöi geysilegur
mannfjöldi leiö sina I miöbæ
Reykjavikur. Mestur varð
mannfjöldinn um miöjan dag
þegar skemmtunin á Arnarhól
stóö yfir. Um kvöldiö þegar
hljómsveitirnar Egó og Pónik
léku fyrir dansi er giskaö á aö
mannfjöldinn hafi veriö I kring-
um 15 þúsund.
Aö sögn Páls var ölvun ekki
mjög áberaandi og fanga-
geymslur lögreglunnar tómar
langt fram eftir degi. A hinn
bóginn bar nokkuð á þvi að
flöskur væru brotnar þar sem
sist skyldi og nokkrir köstuöu af
sér vatni á miður heppilegum
stööum. Hús i Grjótaþorpinu
uröu þar verst úti.
„Þegar á allt er litiö, þá eru
þessi hátiöahöld meö þeim best
heppnuðu i áraraöir”, sagöi
Páll. Hann bætti þvi viö aö
veðurguöirnir hefðu þar átt
stóran hlut aö máli.
— hól