Þjóðviljinn - 09.07.1983, Blaðsíða 20

20 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Helgin 9-10. júlí 1983
Dramatísk Ijósmynd. Lasse
HallfráSvíþjóð fellur
örmagna yfir marklínuna á
Ólympíuleikunum í
Melbourne 1956. Honum
tekst varla að standa á fætur
þó að gullmedalían sé hans.
Hann hefur þyngsli fyrir
brjóstinu.
25 árum seinna er Lasse að
hlaupa heima í Taby. Þá skyndi-
lega fellur hann örmagna til jarð-
ar og fær sams konar tilfinningu í
brjóstið eins og í Melbourne
forðum. Honum er ekið í skyndi
á spítala og læknarnir úrskurða
að hann hafi fengið hjartaáfall.
Hjartasérfræðingurinn Nina
Rehnquist á Danderyds-
sjúkrahúsinu þar sem Lasse Hall
er í endurhæfingu, stúderar nú
ljósmyndir af Ólympíumethafan-
um þar sem hann liggur endi-
langur með lokuð augun eftir sig-
urinn 1956.
Hún telur að það geti verið
samband á milli geysilegrar á-
reynslu og hj artaáfalla. Við slíkar
aðstæður getur hjartavöðvinn
skémmst. Skv. kenningu hennar
geta orðið smávægilegar
breytingar í vöðvanum þegar
menn nota ítrustu krafta til að
sigra í keppni sem geti svo orsak-
að hjartaáfall löngu síðar. Þess
má geta að Nína er sjálf gömul
íþróttadrottning. Hún var í
sænska landsliðinu í golfi og er
jákvæð gagnvart íþróttum.
Lasse Hall er nú kennari í Ta-
by, 56 ára gamall, en var á sjötta
áratugnum ein skærasta íþrótta-
stjarna Svía. Grein hans var nú-
tímafimmtarþraut sem þá var nær
einokuð af hermönnum en hann
sjálfur var venjulegur borgari.
Hann varð ólympíumeista:i í
þessari grein bæði í Helsinki 1952
og Melbourne 1956. Auk þess
varð hann sex sinnum
heimsmeistari og þrisvar sinnum
Svíþjóðarmeistari.
Sjálfur segir Lasse að hjarta-
feill hans hafi í fyrstu verið nokk-
ur gáta fyrir læknana því hann
reykir ekki, er ekki feitur og hef-
ur haldið sér í góðri líkamsþjálf-
un. Læknarnir sögðu að þeir
hefðu fengið rangan mann upp í
hendurnar.
Á þeim aldarfjórðungi sem
leíð milli Ólympíusigursins og
hjartaáfallsins fann hann ekki
Ólympíustjarna fœr hjartaáfall:
Ofreynsla getur
skaðað hjartað
Hjartasérfræðingurinn Nina Rehnquist og Lasse Hall skoða mynd af þeim síðarnefnda sem var tekin eftir að
hann hafði sigrað í nútímafímmtarþraut á ólympíuleikunum í Melbourne 1956. Nina segir að samband geti
verið milli ofreynslu í íþróttakeppni og hjartaáfalls 25 árum síðar.
fyrir hjartanu. Hann minnist
dagsins þegar gullið var hans.
Lokagreinin í fimmtarþrautinni
var hindrunarhlaup og hún réði
úrslitum. Til þess að sigra í
keppninni yrði hann að hlaupa
hraðar en hann hafði áður gert til
þess að sprettharðir andstæðing-
ar hans næðu honum ekki að stig-
um. „Ég tók á öllu sem ég átti og '
meira til“, segir hann. „Þegar
markið nálgaðist sortnaði mér
fyrir augum og ég reikaði eins og
drukkinn maður síðustu metr-
ana. Þegar ég loks stóð á fætur
eftir hlaupið studdi einn félagi
minn mig til búningsklefans og
þar lét ég fallast niður á bekk. Ég
fann sterkan verk í brjóstinu og
gat eiginlega hvorki setið né stað-
ið. Sársaukinn leið svo frá ogþeg-
ar kom að verðlaunaafhending-
unni var verkurinn og áreynslan
gleymt. Það var ógleymanleg
stund.“
Allar rannsóknir benda til að
rétt hreyfing sé manninum holl
en íþróttir geta líka haft skaðvæn-
leg áhrif. Læknar beina nú í
auknum mæli athyglinni að slíku.
í Sviss fer t.d. fram rannsókn á
hjólreiðaköppum sem keppa í
Ölpunum. Talið er að ofreynsla
geti skaðað hjarta þeirra.
Hinn frægi hlaupakappi Ron
Clarke frá Ástralíu, sem var best-
ur á langvegalengdum á sínum
tíma, fékk hjartaáfall í fyrra, 46
ára gamall. Ékki er talið ólíklegt
að hann hafi ofreynt sig í 10
kílómetra hlaupi á Ölympíu-
leikunum í hinu þunna lofti í
Mexíkó 1968 og það hafi komið
fram á hjartanu í fyrra.
Lasse Hall er dálítið hræddur
við að skokka eftir að hann fékk
áfallið, ekki síst af því að nýlega
dó 36 ára gamall maður sem var
að hlaupa rétt á undan honum á
skokkslóð. Menn sem fá slík áföll
geta samt náð sér að fullu fái þeir
strax hjálp og Lasse telur mikil-
vægt að menn kunni eitthvað til
verka við slíka hjálp.
Nina Rehnquist er þeirrar
skoðunar að margir samvirkandi
þættir orsaki hjartaáfall og er
mikil streita einn af þeim. Hún
telur að það hafi líka haft sitt að
segja hjá Lasse Hall. Það fylgir
því mikið álag að vera þekktur
íþróttakóngur og það getur hafa
haft sitt að segja.
(GFr - lauslega þýtt úr DN,
sunnudagskrossgátan
Nr. 379
/ J T~ W~ (p 7 ~s~~ á> /D 71~ JZ /3
/7 Jro /3 V 9 2 /y / d J7 18 1*1 1~ 10 /9
zo Z‘Ð T~ )9 3 z2 23 / ) (? /3 /3 /s 9
27 /o <7 W 2(p á> 27 Z/ V £ & 9 f y' y
1 É V z /0 & ' y V £ 22 /3 y 3 /4
/Z £~ /2 5" Z1 /9 1É (? 23 sr Z)
V 5- 2/ 5~ /0 2V- /if <9 w £- (ú 3" k
Z8 /9 JO /0 23 )? /4 w~ 23 17 17 4 20
2<i /o 4 l /9 V / /4 2) 5 27 // 9
(s> 2? / 19 J7- 3 /3 £ ze 2/3 /4 2/
V /3 3 9 7 23 /0 23 (p Jí /0 19 27 5■
30 W~ / o (e> /4 v 21 /r /o /9 * V ' V ur V
/6 /0 S 3! /0 S2 13 // /9 17 12 /8 /4l ZZ
AÁBDDEÉFGHIÍJKLMNOÓPRSTUÚVXYÝÞÆÖ
Setjið rétta stafi í reitina hér fyrir neðan. Þeir mynda þá karlmanns-
nafn. Sendið þetta nafn sem lausn á krossgátunni til Þjóðviljans,
Síðumúla 6, Reykjavík, merkt „Krossgáta nr. 379“. Skilafrestur er
þrjár vikur. Verðlaunin verða send til vinningshafa.
22 12 )7 / 7 /8 19 27 27

Stafirnir mynda íslensk orð eða mjög kunnugleg erlend heiti hvort
sem lesið er lá- eða lóðrétt.
Hver stafur hefur sitt númer og galdurinn við lausn gátunnar er sá
að finna staflykilinn. Eitt orð er gefið og á það að vera næg hjálp,
því með því eru gefnir stafir í allmörgum orðum. Það eru því
eðlilegustu vinnubrögðin að setja þessa stafi hvern í sinn reit eftir
því sem tölurnar segja til um. Einnig er rétt að taka fram, að í
þessari krossgátu er gerður skýr greinarmunur á grönnum sér-
hljóða og breiðum, t.d. getur a aldrei komið í stað áog öfugt.
Verðlaunin
Verðlaun fyrir krossgátu nr.
375 hlaut Anna P. Guðmunds-
dóttir, Álagranda 14, Rvík.
Þau eru Laxdælasaga.
Lausnarorðið var
Meyjarsæti.
Verðlaunin að þessu sinni
eru Þyrnar Þorsteins
Erlingssonar.