Þjóðviljinn - 10.11.1989, Blaðsíða 28

Þjóðviljinn - 10.11.1989, Blaðsíða 28
vssfíff/?yÉ&?A ' fívsefíéfí^ wssfí&:& fíVSBfíSf fí<A fíi/sBfímmk /feS fíUSBfíSF fíVsBfi* S$80&- VwSwkWi<ii»'<«W»<te'»<. E\ W> s?w^v. ESS wsi\V*R toíísta sfcjf *«3ÉW«&*r£» i,«\w#fcVb • .V.'V ' \stó>2ir<,w «&*,*&*?**-&n*p tfS5öS,Ví& í-/v m- k$s «**«»»»*•« ^ aVÁ*S*«'>^ .„ sj. •!«««*«■ stæsÆu --xWrt.^«-’oi*vk,tC‘ X^vWw^*. *„,,*„»**** ___» La3j,>»<í»*í» íAspfesfc ðP*SS HUSBREF Nýrvalkostur við kaup og sölu notaðia íbúða Hverjir gerast prestar ? Svar: Þeir sem vilja afklæðast persónuleikanum Það sem einkum einkennir ka- þólska þresta, munka og nunnur er kerfisbundin bæling persónu- leikans í nafni hlýðni við yfirboð- ara. Meðal þessa fólks ríkir ein- hverskonar eilíft gelgjuskeið í ótta við að týna sakleysinu, sem snýst í ótta við að lifa. Þetta og margt fleira kemur fram í bók eftir kaþólskan guð- fræðing og sálfræðing, Eugen Drewermann, sem nýlega er komin út í Vetur-Þýskal^ndi og hefur vakið litla hrifningu kirkj- unnar manna. í þessu riti, sem „Kleriker" heitir, reynir höfund- ur að gera úttekt á sálrænum ein- kennum félaga sinna í klerkastétt og er heldur betur miskunnar- laus. Ótti, öryggisleit Drewermann heldur því fram, að þeir menn sem kaþólska kirkj- an hefur aðdráttarafl á séu gjarna mjög mótaðir af ótta við að verða fullorðnir og standa einir ands- pænis lífsháskanum og flýi þes- svegna undir verndarvæng hinnar guðdómlegu og yfirpersónulegu kirkju. Drewermann segir að algengt sé að kaþólskt prestsefni komi úr fjölskyldu þar sem ríkir strangt föðurvald yfir trúaðri og fórnfúsri móður. Upp/úr þessu mynstri spretti gjarna sú afstaða, að við- komandi telji sig ekki hafa rétt til persónulegrar hamingju (ekki frekar en móðirin'sem hefur fórn- að sér fyrir börn sín). Nemq.þá þeirrar sem fæst með því að fórna að verulegu leyti einstaklings- þroskanum fyrir öryggi í samfé- lagi útvaldra, sem vísar til annars heims frekar en þessa hér. Þetta öryggi bjóði kaþólska kirkjan upp á - um léið og hún vinni j afnt og þétt að því að afklæða sína þjóna persónuleikanum. Því, segir Drewermann: „erfitt er að finna í sögu Evrópu hóp manna sem í j afn ríkum mæli og með j afn miskunnarlausum afleiðingum hafa reynt að útrýma - líkamlega eða sálrænt - úr eigin röðum öllum „villumönnum" eins og ka- þólska kirkjan. Hættulegt skírlífi Drewermann er skírlífi presta mikill þyrnir í augum og telur þar um að ræða grimma mannasetn- ingu sem verði einatt svo erfið byrði kirkjunnar þjónum, að þeim haldi við sturlun. Hann segir að um þriðjungur hinna 18 þúsund presta í Vestur- Þýskalándi lifi með konu, hvað sem skírlífisheiti líður og hann tekur afstöðu með þeim: Með sambandi sínu við konu, segir hann, eru þessir menn ekki verri prestar orðnir heldur betri prest- ar og þroskaðri sem manneskjur. Það sé að sönnu slæmt að þurfa að halda slíku samlífi leyndu op- inberlega en þó er, segir guð- fræðingurinn kaþólski, „betra að Ijúga að kirkju sem bersýnilega vill að logið sé að sér, en að bregðast lifandi manneskju“. Með trúnaðar- trausti Drewermann er ekki allur í niðurrifinu: hann hefur sínar hugmyndir um það, hvernig kirkjan megi svara „þeirri trúar- legu spurningu sem mestu varð- ar“ en hún er þessi: Hvernig er hægt að breyta hinni frumlægu angist mannsins í trúnaðartraust? Hann telur að vinna megi að því meðal annars með innsæistúlkun (m.a. byggðri á djúpsálarfræði) á sagnaarfi þjóðanna og helgum textum. Og með því að kirkjan gerist „líkari Jesú“ með því að gerast mennskari og treysta sínu fólki betur og grafa svo undan Ófa HÚSNÆÐISSTOFNUN RÍKISINS LJ HÚSBRÉFADEILD ■ SUÐURLANDSBRAUT 24-108 REYKJAVÍK • SÍMI ■ 696900 þvingunareðli kirkjulegs valds og trúarsetninga. í kennslubann? Drewermann hefur áður vakið gremju yfirboðara sinna með bókum þar sem m.a. er rætt um ábyrgð kaþólsku kirkjunnar í umhverfismálum („Hinar ban- vænu framfarir“) og mælt með rétti kaþólskra manna til skilnað- ar og til að giftast aftur („Vegir og villustígar ástarinnar"). í síð- astnefndu bókinni fremur Drew- ermann m.a. þá villu að halda því fram að „í Paradís ástarinnar eru engin boðorð til“. Frá Róm berast þær fregnir að Ratzinger kardínáli og fyrirsvars- maður trúvarna hafi farið fram á það við þýska biskupa að Drew- ermann verði sviptur leyfi til að kenna í kaþólskum menntastofnunum. áb tók saman. Páfi vígir presta í Péturskirkjunni: eru margir þeirra haldnir ótta við lífið? Þann 15. nóvember n.k. taka gildi lög um húsbréfaviðskipti á íslandi. í upphafi mun hið nýja húsbréfakerfi m.a. vera háð eftirfarandi skilyrðum: Fyrstu sex mánuðina fá einungis umsækjendur um húsnæðislán fyrir 15. mars 1989 afgreiðslu. Frá og með 15. nóvember fá þeir einir afgreiðslu á húsbréfum sem lagt hafa inn umsóknir um lán hjá Húsnæðisstofnun ríkisins fyrir 15. mars 1989 og eiga lánsrétt. Er öllum umsækjendum fyrir þann tilskilda tíma frjálst að velja milli húsbréfa og húsnæðisláns. Eftir 15. maf 1990 verður húsbréfakerfið öllum opið. AV ^ \ Einungis viðskipti með notaðar íbúðir. ^É||\ \ Fyrsta árið verður eingöngu heimilt að skipta ; í * á húsbréfum og fasteignaveðbréfum vegna viðskipta með notaðar íbúðir. Gildir aðeins um íbúðakaup \ eftir 15. nóvember 1989. Ekki verður skipt á húsbréfum fyrir fasteigna- veðbréf vegna íbúðarkaupa sem eiga sér stað fyrir gildistöku laganna 15. nóvember 1989. Húsbréf eru ekki hefðbundin lán. húsbréfakerfinu fær íbúðarkaupandi ekki hefðbundið lán hjá Húsnæðisstofnun ríkisins. Skipt er á fasteignaveðbréfi, sem íbúðarkaupandinn gefur út fyrir allt að 65% af matsverði íbúðar, fyrir húsbréf. Matsverð íbúðar er kaupverð hennar, en þó aldrei hærra en brunabótamatið. Húsbréfadeild Húsnæðisstofnunar ríkisins innheimtir afborganir af fasteignaveðbréfunum. Samþykki Húsnæðisstofnunar fyrir skuldabréfaskiptum er skilyrði. Það er skilyrði fyrir skuldabréfaviðskiptum, að greiðslugeta viðkomandi íbúðarkaupanda og veðhæfni íbúðar hafi verið athuguð áður en íbúðarkaup eiga sér stað og að húsbréfadeild Húsnæðisstofnunar samþykki íbúðarkaupin. Húsbréf nýtast íbúðarseljanda á margan hátt. Þau geta gengið áfram í næstu íbúðarkaup, þau má selja á markaði eða eiga sem sparnað.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.