Þjóðviljinn - 29.06.1990, Blaðsíða 21

Fyrir skömmu gaf gleðisveitin
Risaeðlan út sína fyrstu breið-
skífu „Frægð og steingerving-
a”. Risaeðlan hefur um árabil
verið í hópi mest áberandi
hljómleikasveita og nýtur mikilli
vinsælda hjá þeim sem rífa sig
upp frá hversdagsins amstri og
skella sér á tónleika. Útvarps-
stöðvar hafa hins vegar verið
hikandi við að leika lög sveitar-
innar en nú lítur út fyrir að Risa-
eðlan ætli að taka stöðvamará
„Garðar Hólm”-bragði. Dóra
Wonder segir að hljómsveitin
hafi komist að því að hún megi
á engan hátt draga úr góðum
umsögnum eriendra tónlistar-
tímarita, hógværðin skili engu.
Og það er ekki ofsögum sagt
að Risaeðlunni hefúr verið vel
tekið í útlöndum. Munurinn á
Risaeðlunni og Garðari Hólm
Halldórs Laxness er hins vegar sá
að Risaeðlan hefur vissulega
haldið tónleika heima og að
heiman og alls staðar vakið at-
hygli fyrir sérstaka tónlist sína og
leikgleði. Ritstjóri New Musical
Express hreifst svo af Risaeðl-
unni þegar hann sá hana í Banda-
ríkjunum í fyrra, að hann kom
sjálfur hingað til iands fyrir
skömmu og tók viðtal við hljóm-
sveitina sem birtist á næstunni í
blaðinu.
Þau Dóra Wonder, Siggi,
Tóti, Magga Stína og ívar leggja
mikið undir, því þau kosta sig
sjálf til Bandaríkjanna í næsta
mánuði, þar sem þau ætla að
halda 11-15 tónleika á austur-
ströndinni. Platan þeirra er nefni-
lega gefin út jafnt á Islandi, í
Bandarikjunum og i Bretlandi.
Dómar sem birst hafa um nýju
plötuna hafa verið svo jákvæðir,
að Dóra segir engu líkara en
plötudómurum hafi verið mútað,
þó hún efist um að Asmundur
Jónsson útgefandi þeirra hafi bol-
magn til þess.
Tvö ár og
tveir dagar
Þjóðviljinn hitti Þau Dóru
Wonder, Sigga og Ivar að máli og
spurði þau fyrst hvort efnið á
Frægð og steingervingum væri
allt ný samið.
„Efnið er samið á tveggja ára
tímabili. Elstu lögin eru tveggja
ára gömul, en nýjustu lögin urðu
til tveimur dögum áður en upp-
tökur hófust,” sagði Dóra. Hún
bætti því síðan við að textamir
lytu öðmm lögmálum en lögin.
Þeir hefðu allir orðið til í hljóð-
verinu á meðan upptökur fóru
fram. Hún sagði textana kannski
ekki líta út fyrir að vera bitastæð-
ir, en það mætti finna eitt og ann-
að í þcim þegar þeir væm vand-
lega skoðaðir.
„Lögin ganga í gegnum mikla
síu hjá okkur, við emm mjög
gagnrýnin á þau og tökum nærri
okkur ef við spilum eitthvað sem
okkur þykir ekki nógu gott. Við
emm ekki eins gagnrýnin á text-
ana,” segir Dóra. Hún og Magga
Stína, sem leika á saxafón og
fiðlu, hugsa sinn leik eins og
dúett, að sögn Dóm. Söngurinn
komi alltaf síðast á fæðingarferli
hvers lags fyrir sig.
Þau Siggi gítarleikari og Dóra
segja hljómsveitina lengi að
semja sín lög og Siggi segir
hljómsveitina reyndar lata við að
koma sér á æfingar. Þau em líka
fiest orðin fjölskyldufólk og em
sammála um að það breyti nokk-
uð aðstæðum. „Það er ekki hægt
að vera blankur í langan tíma þeg-
ar maður er með bam,” segir
Dóra. „Það verða að vera til aurar
fyrir bamamat og pappírsbleyj-
um,” segir Siggi, ábúðarfúllur.
Eitt vinsælasta lag Risaeðl-
unnar, „ívar Bongó”, minnir ó-
neitanlega á bassaleikara syeitar-
innar, ívar Ragnarsson. „Ég hef
aldrei fengið það á hreint hver
er poppplata, sögöu þau Siggi,
ig Ivar um fyrstu breiöskífu Risa-
„Frægö og steingervinga”.
Kristinn.
Mútur,
frægö
góðu lífi í lögunum þegar komið
er inn í hljóðver?
„Það er alltaf mikið Qör í
stúdíóinu,” segir Dóra. „Við tök-
um mikið upp læf og margar vit-
leysumar fengu að gossa,” sagði
Ivar. Þau sögðust fyrst hafa reynt
að spila eftir taktmæli, en það
hefði ekki gengið. Sveiflan skil-
aði sér betur með því að taka lög-
in sem mest upp eins og verið
væri að spila á tónleikum.
Hvað kostar
frægðarlykillinn?
Þegar Risaeðlan gaf út 12”
plötu sína í fýrra, vom viðtökum-
ar mjög góðar í bresku tónlistar-
pressunni og NME kaus hana
smáskífu vikunnar. Dreifingin á
plötunni brást aftur á móti alger-
lega og segja þau Siggi, Dóra og
ívar um 400 eintök af plötunni
vera týnd á lager One Litle Indi-
an. I einum dómi um smáskífúna
sagði eitthvað á þá leið að fyrir
Risaeðluna væri það aðeins
spuming um að setja lykilinn í
skrána og frægðin blasti við.
„Við erum ekki með lykilinn
og finnum ekki skrána,” sagði
Siggi, þegar blaðamaður rifjar
þessi ummæli upp. „Kannski
kostar lykillinn eitthvað og við
eigum ekki fyrir honum. Kannski
em líka tvennar dyr og við veljum
vitlaust og kannski ákveðum við
að fiytja upp í sveit og gerast
bændur eða fara í viðskipta-
fræði,” svarar Dóra eins og ann-
ars hugar.
ívar virðist ekki hafa mikið
álit á bresku prcssunni því hann
segir að ef breska tónlistarpressan
fullyrði eitthvað, sé nærri ömggt
að það sé alger della.
Dóra virðist hafa hug á að
breyla ímynd hljómsveitarinnar.
„Við emm að reyna að koma á
nýrri Bjögga Halldórs dellu,”
steingervingar
Risaeðlan gefur út plötu á
Islandi, í Bandaríkjunum
og Bretlandi
Hér er Risaeðlan öll, ( efri röð frá vinstri em Siggi gltarieikari og Dóra saxa-
fónleikari og söngkona, í neðri röð frá vinstri em Tvar bassaleikari, Magga
Stina fiðluleikari og söngkona og Tóti trommari. Mynd: Remy Fenzy.
ívar Bongó er, en held að þetta sé
persónuleg árás á mig,” sagði
Ivar. „En Dóra sagði hana og
Möggu Stínu vera með það á
hreinu hver ívar er. Það er síðan
annað mál hvort hann vill gangast
við því. Við emm að gera honum
grikk með þessu.”
Lög Risaeðlunnar verða öll til
í samvinnu allra í hljómsveitinni.
Það er alger undantekning ef ein-
hver einn kemur með „frasa”,
eins og Dóra orðar það, og segir:
„Ég er með hugmynd”. Þær Dóra
og Magga Stína em þó óneitan-
lega mest áberandi á tónleikum
hljómsveitarinnar fyrir sérstætt
samspil þeirra á saxafón og fiðlu.
Dóra segir að sjálfsagt skyggi það
eitthvað á strákana en segir að
þegar fólk hætti að horfa og byrji
að hlusta, fái strákamir ömgglega
verðskuldaða athygli.
Þó Risaeðlan sé að gefa út
sína fyrstu breiðskífu, er hljóm-
sveitin ekki ný af nálinni. Risa-
eðlan kom fyrst fram á tónleikum
sem kölluðust „Litróf’ og vom
haldnir í Zafarí árið 1984. Þá vom
fjórir meðlimir í Risaeðlunni og
trommuheilinn sá fimmti. Magga
Stína bættist síðan í hópinn með
fiðluna og í nóvember 1987 bætt-
ist Tóti trommari í hópinn fyrir
tónleika í Menntaskólanum við
Hamrahlíð. Magga Ömólfs yfir-
gaf Risaeðluna síðan í maí 1988
og gekk til liðs við Sykurmolana.
„Síðan höfum við verið fimm
stórstimi,” sagði Siggi.
Ivar sagði annars margar út-
gáfur vera til af sögu hljómsveit-
arinnar. En féllst síðan á það með
Dóm og Sigga að þetta væri
nýjasta, stysta og sjálfsagt þægi-
legasta útgáfan.
Risaeðlan er mjög fjörug á
tónleikuin. Er ekki erfitt að halda
segir hún hróðug og bendir á
brotna framtönn. „Ég er nýbúin
að bijóta hana og það verður þá
merki um að við séum orðin fræg
þegar litlir strákar fara að brjóta í
sér framtönn, eins og lillar stelpur
gerðu forðum vegna Bjögga,”
segir hún og lítur út fýrir að vera
nokkuð bjartsýn.
Kannski að brotna tönnin
hennar Dóm sé merki frá örlög-
unum um frægð og frama Risa-
eðlunnar, eða eigum við að segja
Frægð og steingervinga? Kafii-
bollamir em tæmdir og litli snáð-
inn hennar Dóm kallar á athygli
mömmu sinnar. Á leiðinni út af
Hótel Borg spyr ég hver kosti ferð
Risaeðlunnar til Bandarikjanna.
„Við gemm það sjálf, þetta
kostar um eina milljón,” segir
Dóra sallaróleg. „Þess vegna
höldum við svona marga tón-
leika, til að fá upp í kostnaðinn.
Við vonum að fólk sjái aumur á
okkur og kaupi plöluna þegar við
ráðumst á það á kaffihúsum til að
selja því plötuna,” segir hún og
hverfur út um vinduhurðina á
Borginni með snáð .nn í fanginu.
-hmp
Föstudagur 29. júní 1990 NÝTT HELGARBLAÐ — SÍÐA 21