Þjóðviljinn - 13.07.1990, Síða 16

Þjóðviljinn - 13.07.1990, Síða 16
Guðmundsson Af annarri afmælis- hátíð Seinna sögðu sumir að þarna væri helvítis Rússunum rétt lýst. Svona eru þessir djöflar. Ekki nóg með að njósna- og hneykslismál elti þá um allar jarðir heldur tæla þeir til sín ung- menni og espa gegn lögreglunni. Þó vissu flestir að fyrirfram datt engum í hug að sjálf afmælis- hátíð Rússnesku byltingarinnar ætti eftir að leysast upp í ólæti af versta tagi. Dansgólf Templarahallarinn- ar, þar sem hátíðin fór fram, var blóði drifið og alþakið glerbrot- um. Borðdúkar voru rifnir og gluggatjöid lágu á víð og dreif. Rotaðir menn sáust rölta á milli veggja. Ur lögreglubílnum á planinu var búið að rífa talstöðina en aft- ur í honum sátu þrír máttvana lögregluþjónar, gegnvotir af vodka. Rauð blikkljósin vörpuðu bjarma yfir anddyri hallarinnar. Það hafði ekki skipt neinum togum, þegar lögreglubíllinn hemlaði á planinu til að skilja í sundur tvo heildsala í áflogum skaut villtum skrílnum upp eins- og moldvörpum og réðist að bíln- um. Um leið teygði maður sig inn um hliðarrúðuna og reif burt tal- stöðina en ungmenni í hettuúlp- um færðu lögregluþjónana í járn. Þrír lögregluþjónar handjám- aðir af trylltum skríl. Fregnin átti eftir að berast um borgina. Á meðan maðurinn sveiflaði talstöðinni í kringum sig og sót- drukkin ungmenni, meira að segja tveir bindindismenn, gengu berserksgang í roðaslegnu myrkrinu frá sírenu bflsins voru lögregluþjónarnir gjörsamlega sambandslausir við stöðina og vermdu sjálfir sætin í fanga- geymslu bflsins. Bindindismennirnir höfðu set- ið í einu af hliðarherbergjum Templarahallarinnar og spilað á spil „þegar tvær fáklæddar stúlk- ur birtust og byrluðu okkur áfengi,“ einsog þeir sögðu síðar. En auðvitað er fráleitt að sak- ast við Rússana. Hvað gátu sjálf afmælisbörnin gert að því þó óboðnir gestir skytu upp kollinum? Sjálfur reyndi sendiherrann að hringja í lögregluna, í von um liðsauka, en vegna hins framandi raddhreims taldi vaktstjórinn að um símaat væri að ræða og skellti á. Sendiherrann taidi því hyggi- legast að hann og landar hans hyrfu sem skjótast á braut. Næg voru vandræðin fyrir. Skömmu eftir að hann tók við embætti var tveim háttsettum sendiráðsstarfsmönnum vísað úr landi eftir að þeir höfðu fengið róttækan hafnarverkamann til að dulbúa sig sem náttúrufræðing og ljósmynda bandarísk hernaðar- mannvirki. Sendiráðsstarfsmennirnir af- hentu hafnarverkamanninum skrúfblýant með innbyggðri myndavél; og hárkollu, anórak, alpahúfu og gönguskó, en af því þeir skildu eftir peninga á síma- borðinu runnu á hafnarverka- manninn tvær grímur og hann gaf sig fram við lögreglustjórann í borginni. Sendiráðsstarfsmennirnir voru handteknir á afviknum stað skammt fyrir utan borgina. Fimm lögregluþjónar, sem allir leyndust í Moskvitchbifreið hafn- arverkamannsins, gripu þá glóð- volga. Þá höfðu froskmenn úr Grindavík fundið eldgamalt jám- adrasl með rússneskum áletrun- um í Hafravatni og sendiráðs- starfsmaður verið staðinn að verki við að dreifa myndum af sovéskum geimförum meðal barna í nágrenni sendiráðsins. Það tók því enginn léttúðar- bragur yfir sendiherranum þegar hann ók burt með starfsliði sínu, enda hafði afmælishátíðin, sem enduð var í skelfingu, farið vel af stað. Matreiðslumenn, fimleika- fólk, hljóðfæraleikarar og skemmtikraftar víðs vegar úr So- vétríkjunum streymdu að. Jafnvel gamlar væringar gleymdust. Blöðin kynntu sögu Sovétríkjanna, þjóðsöngurinn var leikinn í útvarpinu og sjón- varpið sýndi mynd um allar fram- farimar frá því í byltingunni. Lygn streymir Don var uppseld í bókabúðum. Við eitt borð sátu ríkisstjórnin, forsetinn og biskupinn, við annað þingmenn úr öllum flokkum ásamt flokksbroddum sem ekki voru á þingi. Einnig mátti sjá sfld- arsölumenn, verkalýðsleiðtoga, heildsala með umboð fyrir vam- ing frá sósíalísku ríkjunum, Þjóð- dansafélagið, Sinfóníuhljóm- sveitina, Lúðrasveit verkalýðs- ins, konur frá góðgerðafélögum, yfirmenn Pósts og síma, starfs- fólk ráðuneyta og sendiráða. í upphafi voru bornir fram for- drykkir, léttvín með matnum, koníak með kaffinu og síðan ómælt vodka. Einn af æðstu mönnum templara í landinu var sannfærður sósíalisti og veitti undanþágu frá skilmálum hreyfingarinnar. En svo skaut hinum óboðnu gestum upp. Þess vegna var tal- stöðin horfin og lögregluþjónarn- ir jámaðar í bflnum, bindindis- mennirnir dottnir í það og sendi- herrann flúinn af hólmi. Spurn- ingin er því: Hverjir voru þeir? Fjölkyngitákn á Kjarvalsstöðum Nína Gautadóttir opnar málverkasýn- ingu á morgun Ég er ekki galdranom, þótt ég sé rauðhærð í þokkabót, segir Nína Gautadóttir listamaður, þegar blaðamaður Nýs Helgar- blaðs spyr hana að því eftir að hafa séð öll hin framandi fjöl- kyngitákn sem eru viðfangsefni sumra verka Nínu á sýningunni á Kjarvalsstöðum sem opnar á morgun. Táknin eru öll jákvæð til vern- dar og til góðs segir Nína. Tveir titlar mynda með íslensku rúna- letri eru t.d.: Þú munt eigi í sjó farast og Þú munt eigi í hel frjósa. Boðskapur mynda minna er allur jákvæður, inntakið er að bæta heiminn. Egypskt stafróf Verkin á sýningunni er öll unn- in á undanförnum tveimur árum, og er uppspretta þeirra áhugi Nínu á skrift og táknriti, en hún notar rúnaletur, fornegypsku og fjölkyngitákn í myndum sínum. Titlar málverkanna eru margir fornegypskar setningar, en ég sótti tíma í því máli í tvö ár, segir Nína. Hún segist að vísu hafa átt von á einhverju allt öðru en þeirri erfiðu og flóknu málfræði sem beið hennar í náminu. Eftir að hafa notað eigin tákn í nokkurn tíma langaði hana að segja eitthvað. Nína hafði séð fom eg- ypskt letur sem hún hélt að væri tákn, en kom svo í ljós að voru hljóðstafir. Ein myndaröðin á sýningunni er einmitt tuttugu og fjórir egypskir hljóðstafir. Auk þess notar Nína íslenskt rúna- letur og fjölkyngitákn sem hún kveðst hafa fundið í skruddu eftir Skugga nokkurn. Þar tíundaði höfundur ýmis fjölkyngitákn sem hann hafði safnað víða, m.a. á Vestfjörðum, auk þess fylgdu galdrauppskriftir af ýmsu tagi. Þær segist listakonan ekki hafa prófað, en bókin var uppspretta þeirra tákna sem hún síðan notar í verkum sínum. Skreytilist hiröingja Ferill Nínu er óvenjulegur, Óður til þriggja skrifta er verkið að baki Nínu Gautadóttur listamanns. íslensk, egypskt og grísk tákn eru meðal viðfangsefna Nínu á sýningu hennar á Kjarvalsstöðum. Mynd:Jim Smart. hún lauk hjúkrunarprófi frá Hjúkrunarskóla íslands árið 1969, en ári seinna hélt hún til Frakklands í listnám. Eftir nokk- urra ára nám við Listaháskóla Parísarborgar, stundaði Nína framhaldsnám í höggmyndun við sama skóla. Að námi loknu segist Nína hafa unnið í ýmis efni, m.a. óf hún þykk veggteppi. Þegar hún var í Afríku kynntist hún hirð- ingjum í Níger, sem notuðu leður mikið. Tjöldin voru gerð úr húð- um, hnakkar, töskur og annað leðurkyns var allt fagurlega skreytt, og varð Iistkonan fyrir áhrifum af því. Á sýningu sem hún hélt nokkru síðar mátti sjá þrívíddarverk úr leðri. Síðan seg- ist hún hafa farið aftur að mála. Spurð um íslensk áhrif í verk- um hennar, svarar Nína því til að heimurinn fari síminnkandi, og erfitt sé að gera sér grein fyrir því hvaðan áhrifin koma. Fyrir nokkrum árum sögðu margir að birtan, bláminn og litir verka hennar væru mjög íslensk. Þótt Nína búi og starfi í París, saknar hún oft náttúrunnar hér, og það hafi vissulega verið yndislegt að koma heim í tærleikann að þessu sinni. Sýning Nínu í Vestursal Kjar- valsstaða stendur til 15. ágúst, og er opin daglega frá kl. 11-18. BE Listasafn Sigurjóns Tvær fíólur Sumartónleikarnir úti á Laugarnestanga halda áfram, næsta þriðju- dagskvöld leika Gunhild Imhof-Hölscher og Hlíf Sigurjónsdóttir á fiðlur Næstkomandi þriðjudags- kvöld kl. 20:30 leika þær Gunhild Imhof-Hölscher og Hlíf Sigurj- ónsdóttir dúetta fyrir fiðlur á sumartónleikum Listasafns Sig- urjóns Ólafssonar. Á efnisskrá fiðluleikaranna verður Sónata nr. 6 í D-dúr eftir Jean-Marie Leclair, Svíta fyrir tvær fiðlur eftir Grazyna Bacew- icz og Dúó nr. 1 í G-dúr opus 116 eftir Johannes (Wenzeslaus) Kalliwoda, auk þess leika þær Tíu stutta dúetta eftir Luciano Berio. Gunhild Imhof-Hölscher ólst upp í Þýskalandi, og nam í æsku fiðluleik hjá föður sínum. Síðar lærði hún hjá bróður sínum Ulf Hölscher. Meðan á tónlistarnámi hennar stóð hlaut hún þrívegis fyrstu verðlaun í landskeppni ungra tónlistarmanna (Jugend musiziert) í Þýskalandi. Árið 1970 var hún valin leiðari fyrir ríkishljómsveit ungra tónlistar- manna. Tveimur árum síðar hlaut hún styrk til náms í Banda- ríkjunum við Julliard í New York. Þar var hún undir hand- leiðslu Ivans Galamians og Jos- ephs Gingolds. Árið 1975 hlaut hún síðan styrk á ný, að þessu sinni frá Rheinland-Pfalz tii náms í Parísarborg og vestan hafs. Gundhild hefur unnið til verð- launa í alþjóðlegri keppni tón- listarmanna í Flórens, Vittorio Gui, og komið víða fram í einleik og samleik á sviði, og bæði í út- varpi og sjónvarpi. Hún er nú bú- sett í Sviss, þar sem hún starfar sem einleikari og kennari. Hlíf Sigurjónsdóttir er íslensk- um tónleikagestum að góðu kunn. Hún fór til framhaldsnáms til Kanada og Bandaríkjanna í fiðluleik. Síðan hún lauk námi hefur hún starfað víða um heim, m.a. í Þýskalandi og Sviss. Und- anfarin ár hefur Hlíf verið búsett í Reykjavík og tekið virkan þátt í margs konar tónlistarflutningi, auk þess kennir hún fiðluleik við Tónskóla Sigursveins. Tónleikarnir á þriðjudaginn 17. júlí hefjast að vanda kh 20:30. í Listasafni Sigurjóns stendur enn yfir sýning á andlitsmyndum listamannsins. Safnið er opið um helgar frá kl. 14-18, og öll kvöld virka daga nema föstudaga kl. 20- 22. 16 SÍÐA - ’MÓÐVILJINN Föstudagur 13. júlí 1990

x

Þjóðviljinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.