Dagblaðið Vísir - DV - 11.11.1995, Side 20

20
LAUGARDAGUR 11. NÓVEMBER 1995
Þeim varð á í MESSUNNI
Bókaútgáfan Hólar á Akureyri er ina Þeim varð á í messunni, í rit-
í þann mund að senda frá sér bók- stjórn Guðjóns I. Eiríkssonar og
IS-VIDEO
GRENSÁSVEGI 50 - SÍMI 588 4455
Fullt af góðum tilboðum
Alltaf með nýjustu myndirnar
Ný mynd og ein mynd úr flettirekka, kr. 350
TILBOÐ I
I pk. Pox og videospóla, kr. 500
TILBOÐ II
1 I ís og videospóla, kr. 500
1,5 I Coke kr. 119
Orville örbylgjupopp, kr. 119
Samlokur (tilbúnar) og súperdós
af Coke, kr. 200
xnessxs
Hundaeigendur í Reykjavík
Samkvæmt 5. gr. reglugerðar nr. 201 /1957 um varnir gegn
sullaveiki skulu eldri hundar en 6 mánaða hreinsaðir af
bandormum í október eða nóvember ár hvert.
Starfandi dýralæknar í Reykjavík annast hreinsun.
Heilbrigðiseftirlitið hvetur þá hundaeigendur sem halda
óskráða hunda í Reykjavík að skrá þá hið fyrsta.
Þeir hundaeigendur sem enn hafa ekki greitt leyfisgjald
fyrir 1995 eru hvattir til að gera það strax svo komist verði
hjá frekari innheimtuaðgerðum.
Heilbrigðiseftirlit Reykjavíkur
Auglýsing um starfslaun listamanna árið 1996
Starfslaun handa listamönnum
Hér með eru auglýst til umsóknar starfslaun til handa lista-
mönnum árið 1996, í samræmi við ákvæði laga nr.
35/1991. Starfslaun eru veitt úr fjórum sjóðum þ.e.:
1. Launasjóði rithöfunda,
2. Launasjóði myndlistarmanna,
3. Tónskáldasjóði
4. Listasjóði.
Umsóknir skulu hafa borist Stjórn listamannalauna,
menntamálaráðuneytinu, Sölvhólsgötu 4, 150 Reykjavík,
á þar til gerðum eyðublöðum fyrir kl. 16 mánudaginn 15.
janúar 1996. Umsóknir skulu auðkenndar „Starfslaun lista-
manna" og tilgreina þann sjóð sem sótt er um laun til.
Umsóknareyðublöð fást hjá menntamálaráðuneytinu.
Ath.: Hafi umsækjandi áður hlotið starfslaun verður um-
sókn hans því aðeins tekin til umfjöllunár að hann hafi
skilað Stjórn listamannalauna skýrslu um störf sín í sam-
ræmi við ákvæði 4. gr. laga um listamannalaun nr.
35/1991.
Reykjavík, 10. nóvember 1995
Stjórn listamannalauna
Jóns Hjaltasonar. I bókinni er að
finna fjölmargar gamansögur af ís-
lenskum prestum, bæði lífs og liðn-
um, og er víða komið við. Hér á eft-
ir fara nokkrar sögur úr bókinni og
er sú fyrsta af séra Pétri Magnús-
syni sem var prestur í Vallanesi
austur á Héraði frá 1939-1960:
Eitt sinn sem oftar var komið að
fermingu hjá séra Pétri og höfðu
þrjú börn gengið til fræðslunnar um
veturinn. Ekki tókst þó betur til
með athöfnina en svo að séra Pétur
fermdi eitt barnanna tvisvar, annað
einu sinni og það þriðja aldrei.
Finnur Jónsson, biskup í Skál-
holti, kom eitt sinn að staðarráðs-
manni sínum þar sem hann hafði
mök við griðkonu. Hreytti biskup
þá út úr sér: „Fúlt brúðkaup, fá-
mennt!“
„Komu þó fleiri en boðnir voru,“
svaraði ráðsmaður.
Við upphaf jólaguðsþjónustu á að-
fangadagskvöld í Neskirkju í
Reykjavík gengu kórfélagar á söng-
loftið í bláum kyrtlum. Heyrðist þá
lítið barn segja: „Þarna eru englarn-
ir.“
í því gengur presturinn að altar-
inu, klæddur rauðum hökli, og seg-
ir þá annað barn: „Já, og þarna
kemur jólasveinninn.“
Séra Baldur Vilhelmsson í Vatns-
firði hitti sóknarbarn sitt á fórnum
vegi í vetrarlok og tók það tali. Þar
kom í samræðunum að klerkur seg-
ir: „Já, góði, það var dauft mannlíf-
iö í Djúpi í vetur. Það var ekkert um
að vera í félagslifl, ekki einu sinni
jarðarför."
Séra Jóhann Þorkelsson, dóm-
kirkjuprestur í Reykjavík, var einu
sinni sem oftar að flytja líkræðu. Sú
sem jarðsungin var í það skiptið
hafði dáið í hárri elli, ógift og barn-
laus. í lok ræðu sinnar flutti prest-
urinn hinni látnu kveðju frá börn-
Ut er komin bók þar sem sagðar eru grínsögur af prestum.
um, tengdabörnum og barnabörnum
og hrukku þá margir kirkjugesta
við.
Eftir jarðarförina kom einn af
ættingjum hinnar látnu að máli við
prestinn og sagði byrstur: „Þú flutt-
ir hér kveðju frá afkomendum hinn-
ar látnu en hún var bæði ógift og
barnlaus.“
„Æ, æ, líkræðurnar hljóta að hafa
ruglast á skrifborðinu," stundi séra
Jóharrn en bætti síðan við: „En hún
hafði svo sem aldurinn til þess að
eignast bæði mann og börn, blessun-
in.“
Séra Jón ísleifsson, í Ámesi á
Ströndum, er ekki þekktur fyrir að
ganga I skartklæðum dags daglega
og nostrar ekki mikið við útlit sitt.
Sumarið 1991 fór séra Jón, sem
vandi hans var, út í Árnesey að
sinna æðarvarpi. Með honum var
ungur aðstoðarsveinn. Séra Jón fór
í sínum lökustu fotum til dúntekj-
unnar enda átti hann ekki von
neinna heldri manna þama á eyj-
unni. Þar var hins vegar mikiö af
fuglahræðum eins og gengur.
Strákur og prestur ganga um
UPPBOÐ Uppboð munu byrja á skrifstofu embættisins að Bjarnarbraut 2, Borgamesi, sem hér segir, á eft- irfarandi eignum: Hríshóll, Innri-Akraneshreppi, þingl. eig. Sveinn Vilberg Garðarsson, gerð- arbeiðandi Byggingarsjóður ríkisins, 16. nóvember 1995 kl. 10.00. Litla-Berg, Reykholtsdalshreppi, þingl. eig. Ólafúr Guðmundsson, gerð- arbeiðendur Byggingarsjóður ríkisins og Vátiyggingafélag íslands hf., 16. nóvember 1995 kl. 10.00.
Borgarvík 1, Borgamesi, þingl. eig. Ármann Jónasson, gerðarbeiðendur Ingvar Helgason hf„ Sævarhöfða 2, 112 Reykjavík og Sparisjóður Mýra- sýslu, 16. nóvember 1995 kl. 10.00.
Steinsholt í Leirár- og Melasveit, þingl. eig. Ólafúr H. Ólafsson, gerðar- beiðandi Tannlst. Jónasar Geirssonar, 16. nóvember 1995 kl. 10.00.
Bær 3, Andakílshreppi, þingl. eig. Margrét Kolbeinsdóttir, gerðarbeið- endur Byggingarsjóður ríkisins og Vátiyggingafélag íslands h£, 16. nóv- ember 1995 kl. 10.00. SÝSLUMAÐURINN í B0RGARNESI
Hl. Hrafhakletts 8, Borgamesi, þingl. eig. Geirdís Geirsdóttir, gerðarbeið- andi Byggingarsjóður verkamanna, 16. nóvember 1995 kl. 10.00.

Dagsbrúnarmenrt
Félagsfundur verður haldinn miðvikudaginn 15. nóvember
næstkomandi klukkan 20.30 í Borgartúni 6 (gamla Rúg-
brauðsgerðin).
Fundarefni:
1. Félagsmál
a. Kosning í uppstillingarnefnd
b. Kosning til kjörstjórnar
Annað:
Edda Rós Karlsdóttir flytur erindi um samanburð
á tekjum verkafólks á íslandi og í Danmörku.
Önnur mál.
Kaffiveitingar verða á fundinum.
Af gefnu tilefni eru félagsmenn beðnir að sýna skírteini
við innganginn. Þeir sem hafa einhverra hluta vegna ekki
skírteini vegna ársins 1995 eru beðnir að snúa sér til skrif-
stofu félagsins.
Stjórn Dagsbrúnar
varpið og skipta með sér eynni. Þeg-
ar þeir hittast aftur sér strákur sér
til undrunar að prestur er nú allt í
einu miklu betur klæddur en þegar
þeir skildu.
Það stóð ekki á svarinu hjá séra
Jóni: „Ég skipti um fot við eina
fuglahræðuna."
Með fótboltaskóna
í messu
Gísli Kolbeins, sonur séra Hall-
dórs Kolbeins, fékk Melstað árið
1954. Eitt sinri sem oftar kom hann í
Kaupfélagið á Hvammstanga og ætl-
aði meðal annars að kaupa vinnu-
vettlinga. Kom þá þar að Benedikt
Líndal á Efra-Núpi og hváði: „Hvað
er þetta maður, ætlarðu að messa
yfir söfnuðinn með vinnuvettling-
um?“
Séra Gísli svaraði: „Nei, en það er
sannarlega ekki vanþörf á að vera
með vinnuvettlinga þegar maður
heilsar sumum sóknarbörnunum.“
Séra Róbert Jack fæddist í Glas-
gow í Skotlandi árið 1913. Þrátt fyr-
ir að hann ætti allar rætur í því
landi fluttist hann til íslands og
gerðist knattspyrnuþjálfari og síðar
prestur.
Eitt sinn auglýsti séra Róbert
guðsþjónustu með þessum orðum:
„Messa á sunnudaginn klukkan
tvö. Takið fótboltaskóna með.“
Þetta gerðist á prestafundi í
Haukadal í Biskupstungum, líklega
árið 1943 eða þar um bil. Að morgni
annars fundardags var fegursta veð-
ur og klerkar glaðir og drifu sig í
sund á staðnum. Seinastur kom séra
Jakob Jónsson, jafnan léttur á fæti
og snöggur í hreyfingum, og stakk
sér umsvifalaust til sunds, hvarf í
kaf, skaut upp aftur, rak upp öskur,
hvarf enn. Félagar hans í presta-
stéttinni hlógu að þessum aðfórum
og héldu að hann væri að leika list-
ir sinar og gamna sér með þessum
hætti en allir voru í gáskaskapi.
Innan skamms var séra Jakob með
miklu busli kominn að laugarbarm-
inum og þá urðu félagar hans þess
vísari að hér hafði verið alvara á
ferð. Séra Jakob var lítt eða ekki
syntur og missti vald á sér þegar í
laugina kom. Þegar prestarnir
höfðu náð úr sér hrollinum eftir
þetta var séra Jakob spurður hvað
hann hefði hugsað þegar hann sökk
í annað sinn og var að drukkna:
„Hugsað! Síðasta hugsunin var:
Ætla mannfýlurnar ekkert að gera
til að bjarga mér?“
Og í lokin skulum við grípa niður
i frásögn séra Hannesar Arnar Blan-
dons. Hans helsta tómstundagaman
er leiklistin og hefur Hannes oft
brugðið sér í hin ýmsu hlutverk eft-
ir að hann varð prestur. „Einu sinni
var ég með í leikritinu „Láttu ekki
deigan síga, Guðmundur" og lék þar
mann sem á sjö konur á ýmsum
tímaskeiðum. Á einum stað á hann
í innilegum samræðum við konu
númer 4 eða 5 þar sem þau kryfja
ævintýri næturinnar til mergjar. Yf-
irleitt hafði fólk gaman af þessu en
þó brá svo við á einni sýningu að
dauðahljóð varð í salnum en gestir
voru flestir úr félagi aldraðra. En
við Anna, mótpartur minn, skemmt-
um okkur eins og ekkert hefði
ískorist og þegar hæst stóð á stöng-
inni heyrðist skyndilega í eldri
konu i salnum:
„Almáttugur, þennan læt ég
aldrei jarða mig.“