Dagblaðið Vísir - DV - 27.08.1997, Blaðsíða 10

10
MIÐVIKUDAGUR 27. ÁGÚST 1997
Spurningin
Hvenær minnist þú að hafa
orðið mjög hrædd(ur)?
Spurt á Seyöisfiröi
Karl Svavarsson póstfulltrúi:
Þegar flugvél sem ég var í missti
skyndilega hæð, í nánd við Egils-
staði, og datt lengi.
Óskar Friðriksson hafnarvörður:
Þegar ég, ungur að árum, kom mér
í hálfgerða ófæru í klettaídifri.
Sigurður Kjartansson kennari:
Þegar hemlarnir á bílnum urðu
skyndilega óvirkir í fljúgandi hálku
á Fjarðarheiði.
Jóhanna Gísladóttir kennari:
Þegar ég fór heldur ógætilega í fjall-
göngu og komst hvorki lönd né
strönd hjálparlaust.
Inga Hrefna Sveinbjarnardóttir
nemi: Ég var mjög stressuð í vor,
áður en ég opnaði umslagið með
einkunnunum úr samræmdu próf-
unum.
Elva Hermannsdóttir nemi: Þegar
ég kom heim af dansleik um miðja
nótt og sá hvíta veru í skuggsýnni
stofunni. Þetta reyndist svo vera
pabbi í hvítri skyrtu.
Lesendur__________________
Spillingin í
stjórnsýslunni
- feröahvetjandi dagpeningakerfi stendur upp úr
Búhnykkur fyrir flugfélögin, búhnykkur fyrir menn á faraldsfæti í opinbera
geiranum?
Guðmundur Gislason skrifar:
Það er alkunna að fjölbreytni i
hugsunarhætti er nær óendanleg,
og oft má deila um hvað sé heilbrigt
og hvað sé sjúkt, en sýnilegt er að
fjölbreytnin er mikil innan marka
þess sem heilbrigt á að teljast. - Það
er einnig ljóst, að islensk stjóm-
sýsla er alvarlega sjúk, hvernig sem
á málin er litið.
Eitt mesta og spilltasta dæmið
um yfirþyrmandi spillingu í stjórn-
kerfinu er hið ferðahvetjandi dag-
peningakerfi sem hið opinbera not-
ast við vegna ferðalaga ráðherra,
þingmanna og annarra embættis-
manna til útlanda. Það er líklega
ekki ofsögum sagt, sem haldið hefur
verið á lofti, að sú áfergja að komast
í umtalsverðar stöður hjá hinu op-
inbera byggist meira og minna á
væntingunni um „farseðilinn í
annarri hendi og dagpeningana í
hinni“.
Það er staðreynd að ótrúlegt sukk
á sér stað í greiðslum til starfshópa
í þjónustu hins opinbera vegna
utanlandsferða þeirra. Menn muna
fyrirspurn Jóhönnu Sigurðardóttur
alþm. á Alþingi um ferðakostnað
yfirmanna ríkisbankanna, og maka
þeirra og svörin er upplýstu þjóðina
um óreiðuna sem fylgir þessu ferða-
hvetjandi dagpeningakerfi. - Al-
menningur var sleginn yfir þeim
upplýsingum.
í ágætri kjallaragrein í DV í apr-
íl sl. eftir stjómmálafræðing einn,
um óheyrilega eyðslu hins opinbera
í ferðakostnað starfsmanna, kom
fram hvilíkur fádæma óhugnaður
er hér á ferð. Þar vom tekin dæmi
og upplýst að ekki væri óalgengt að
þingmaður sem kæmi heim til
landsins eftir svo sem vikuferð til
útlanda á vegum hins opinbera,
væri með á milli 60.000 til 70.000
krónur í vasanum til eigin nota.
Samt greiðir ríkið uppihald á hótel-
um í ferðinni. - Hver skyldi þá
gróði ráðherra vera?
Þetta dæmi sýnir að hér er um
óhefta spiOingu að ræða. Hvað sem
talsmenn hins opinbera segja um að
þrengdar hafi verið reglur um dag-
peningagreiðslur til opinberra
starfsmanna, þá á það ekki við um
menn í efri lögum ríkiskerfísins,
svo sem ráöherra, þingmenn og
stjómendur helstu ríkisstofnana.
Þeir fyUa farþegarými flugfélag-
anna sem líta á þessa fjöldaflutn-
inga með opinbera starfsmenn sem
verulegan búhnykk. Það, að ferða-
lög og dagpeningagreiðslur til opin-
berra starfsmanna séu orðnar slík-
ur búhnykkur hjá þeim, er óverj-
andi og óþolandi með öllu fyrir
hinn almenna skattgreiðanda í
landinu.
Nú skal nota eldri borgarana
Kjartan Guðmundsson skrifar:
Nú nálgast tími kosningabaráttu
vegna borgarstjórnarkosninga.
Reykjavík verður í sviðsljósinu. Um
hana verður barist heiftarlega, spái
ég. AUir skulu taka þátt í slagnum,
vinstri menn, hægri menn og aUir
aðrir. Líka eldri borgarar og gaml-
ingjarnir. Nú eru þeir góðir tU síns
brúks. Búið að stofna utan um þá
sérstakan „eldri borgara klúbb“
innan Sjálfstæðisflokksins.
Framsókn rankaði líka við sér og
talsmenn hennar segja að ekkert sé
liklegra en þar verði líka stofnað
eldri borgara gengi tU að ná inn at-
kvæðum. R-listinn hefur ekki enn
stofnað slík samtök sérstaklega inn-
an sinnan vébanda, en það hlýtur
að vera í bígerð.
Þessi skyndilegi eldri borgara
áhugi flokkanna er til kominn
vegna kvartana margra hinna eldri
í Reykjavík og annars staðar yfir
því hvemig þeir hafa verið hundelt-
ir með auknum skattaálögum, nið-
urskurði í tekjum og fríðindum sem
þeir áður höfðu haft.
Nú á að láta þessa óánægju koma
fram í borgarstjórnarkosningunum
og beinast gegn R-listanum í
Reykjavík. En hvernig er það? Er
ekki mesta óánægja eldri borgar-
anna til komin vegna álaga og skatt-
heimtu ríkisvaldsins? Þangað má
rekja óánægju hinna eldri. Ekki
bara í Reykjavík, heldur á lands-
vísu.
Hættum að pína dætur Sophiu Hansen
Halldóra Jónsdóttir skrifar:
Það virðist vera borin von að
stúlkumar Dagbjört og Rúna, dæt-
ur Sophiu Hansen og Halims Als,
snúi til baka frá heimkynnum sín-
um í Tyrklandi þar sem svo langur
tími er liðinn frá því þær fóru frá
íslandi. Og ef rétt er haft eftir í
fréttum RÚV frá Tyrklandi, að
skilaboð dætranna séu þau að þær
vilji ekki snúa til móður sinnar,
verður að virða það viðhorf þeirra.
Það má ekki gleyma því að þær
Dagbjört og Rúna era þó með föður
sínum sem þær hafa verið með allt
í síma
5000
lli kl. 14 og 16
DJMIÍDIM þjónusta
allan
Er hægt aö búast viö aö dætur Sophiu séu tilbúnar að aölagast ísienskum
aðstæðum á ný?
sitt líf og þekkja best úr því sem
komið er. Og þótt íslensk stjómvöld
hafi upp á síðkastið beitt sér hart
fyrir hönd Sophiu, móður stúlkn-
anna, má ekki reikna með að tyrk-
nesk stjómvöld beiti sér af sömu
ákveðni gegn Halim A1 sem er líka
tyrkneskur ríkisborgari. Það er
líka ósanngjamt að væna íslensk
stjórnvöld um ódugnað þar sem þau
hafa verið með mann með sendi-
herratign viðloðandi í Tyrklandi
Sophiu til halds og trausts.
Öll höfum við staðið með Sophiu
Hansen og gemm enn. Enginn get-
ur fullyrt að dætur Sophiu og
Halims gætu aðlagast íslenskum að-
stæðum á ný. Fyrst verða þær að
ná til móður sinnar til að geta tjáð
henni hug sinn án milliliða.
DV
Blossi og
slæmar fyrir-
myndir
Aðstandendur Blossa/810551
skrifa:
Kristín skrifaði í DV harðorð-
aðan pistil sem beint var til okk-
ar, aðstandenda myndarinnar
Blossi/810551. Megininnihaldi
hans varði Kristín í að tala um að
dreift hefði verið póstkorti á okk-
ar vegum með mynd af þekktum
handboltakappa að neyta eitur-
lyga. Þetta er rangt. Á umræddu
póstkorti sést Úlfur, sögupersóna
úr Blossa, neyta eiturlyfja. Það
vill hins vegar svo til að Úlfur er
leikinn af þekktum handknatt-
leikskappa, Finni Jóhannssyni. -
Kristín gerir þau mistök að rugla
saman leikara og sögupersónu,
sem em skiljanleg og algeng. Á
þeim forsendum tóku aðstandend-
ur kvikmyndarinnar kortið úr
umferð. - Það er alls ekki mark-
mið aðstandenda Blossa að hvetja
ungt fólk til eiturlyfjaneyslu,
heldur einmitt öfugt eins og kem-
ur skýrt fram í myndinni.
Hvar eru líkin?
Tómas skrifar:
í mesta morðmáli á íslandi
finnast hvorki lík né morðvopn.
Tveir menn hverfa og lögreglan
er viss um að þetta séu morð.
Hvemig er hægt að dæma menn
fyrir morð, án þess að nokkur lík
finnist? Ekki einu sinni þótt pynt-
ingum sé beitt vikum saman. Þær
koma ekki að gagni. Svarið er
augljóst: Mennirnir gátu ekki
hafa myrt neinn, þeir hefðu þá
bent á líkin. Hvers konar réttar-
far er þetta? Af hverju voru lög-
reglumenn svo vissir um að þess-
ir horfnu menn væru dauðir?
Vissu þeir hvar líkin voru? Er
þetta ekki hin stóra spuming sem
enn er ósvarað?
Ósmekkleg
skopmynd í Mbl.
Guðjón Einarsson hringdi:
Mér þykir skopmyndin í Morg-
unblaðinu laugard. 23. ágúst sL,
þar sem sýndir eru ríkissaksókn-
ari, ráðuneytisstjóri dómsmála-
ráðuneytis og svo dómsmálaráð-
herra, íadæma ósmekkleg. Og þó
einkum og sér í lagi myndatext-
inn undir teikningunni. Vera má
að viðkomandi skopteiknari eigi
harma að hefna gagnvart dóms-
málaráðherra og ráðuneytisstjóra
hans og því séu þeir niðurlægðir
eins og sjá má á myndinni. Það
gefur ekki tilefni til að svívirða
ríkissaksóknara og troða á hon-
um fyrir engar sakir. - Svívirða
er að svona fjölmiðlun.
Templarar án
fastelgna-
skatts
Sigurlaug skrifar:
Manni blöskrar þegar verið er
að undanþiggja ýmis félagasam-
tök hér og þar í þjóðfélaginu frá
því að greiða það sem þeim ber til
samfélagsins. Þannig hefur
Reykjavíkurborg nú, svo dæmi sé
tekið, fellt niður fasteignaskatta
af félagsheimili templara við Ei-
riksgötu í Reykjvík og hugsanlega
víðar í borginni. Eigum við hin
svo að borga þessa skatta fyrir
templara? Er ekki ráð að fjölmiðl-
ar grafist fyrir um ástæður svona
mismununar?
Hvaö segja
flugmennirnir?
Þ.Ó. skriftir:
Ég verð að taka undir með
þeim sem skrifaði bréf nýlega í
DV og furðar sig á því að ekki
skuli talað við flugstjóra flugvéla
Flugfélags íslands sem urðu
fréttaefni - annars vegar vegna
lágflugs yfir Skorradalsvatni og
svo vegna óhappsins við ísafjörð.
Flugmennimir eru þeir sem gerst
þekkja málavöxtu. Þeir em ekki
bundnir þagnarskyldu.