Dagblaðið Vísir - DV - 16.10.1997, Blaðsíða 12

12
FIMMTUDAGUR 16. OKTOtítiK 1997
Spurningin
Lesendur
Ætlaröu í leikhús í vetur?
Gústaf Tryggvason nemi: Nei, al-
veg örugglega ekki.
Karla Wendt: Já, ég reikna með
því. Ég hef þó ekki enn ákveðið
hvað ég ætla að sjá.
Ketill Unnarsson, ritstjóri og
nemi: Ætli ég skelli mér ekki á Hið
ljúfa líf í Borgarleikhúsinu.
Fríða Pálsdóttir nemi: Já, það geri
ég örugglega.
Berglind Þráinsdóttir myndlist-
amemi: Já, ég ætla aö sjá Truflaða
tilveru (Trainspotting) í Loftkastal-
anum.
Auður Friðriksdóttir myndlistar-
nemi: Mig langar mest að sjá
Galdrakarlinn í Oz í Borgarleikhús-
inu.
Er ég vel-
ferðarbarn?
Aldraöir krefjast hluta velferöarinnar fyrir framan Alþingi á dögunum.
Jóhann Gíslason skrifar:
Það mátti lesa margt úr andlitum
gamla fólksins sem stóð umhverfis
styttima cif Jóni Sigurðssyni fyrir
utan Alþingishúsið á dögunum.
Þama voru þau mætt til þess að
krefjast arfsins úr góðærinu og vel-
ferðinni sem ráðamenn guma svo af
um þessar mundir.
Sú smán sem þessari kynslóð er
skömmtuð úr velferðinni sér til
framfærslu að loknum löngum
vinnudegi er ekkert sem ráðamenn
geta hreykt sér af. Þó sýndist mér
svipur fjármálaráðherra á tröppum
Alþingishússins bera það með sér
að hann væri bara nokkuð ánægður
með skömmtunina, og þá sér í lagi
tví- eða þrísköttun lífeyrisins!
Forseti Alþingis tjáði viðstöddum
að brátt myndi hann tilheyra hópn-
um sem var þama saman kominn.
Kemur það einhverjum á óvart? -
Samkvæmt lögmálinu eldumst við
öll og skipum þá annan sess en
þann er við gerðum yngri. En þá er
spurningin: Hvaða þjóðfélagshópi
tilheyrum við? Ég held að forseti Al-
þingis þurfi vart að kvíöa komu
sinni í þann hóp sem hann mun
fylla að loknu sínu ævistarfi. En
vart á ég von á því að sjá hann í
mótmælastöðu fyrir utan Alþingi.
Það er og hefur ætíð verið erfitt
að vera íslendingm- og þurft mikið á
sig að leggja í lífsstreðinu til þess
eins aö geta lifað nokkum veginn
mannsæmandi lífi. Það kannski
gekk á meðan æskuþrekið varði, en
það virðist sem erfiðið fyrir ein-
hverju mannsæmandi lífl eigi að
fylgja allt til grafar. - Virðist sem
laun erfiðisins séu einhverjir molar
sem velferðarþjóðfélagið af mis-
kunn sinni lætur hrökkva til hins
aldraða manns sem þó hefur skilað
velferðinni öllu því sem hann gat af
sér gefið.
Já, þau vom mörg atkvæðin sem
fylltu túnblettinn fyrir utan Alþingi
þennan umrædda dag. En skyldu
þau hafa haft áhrif á einhvem herr-
ann eða frúna sem stólana prýða
fyrir innan? Skyldi einhver þeirra
vakna upp við það að ef til vill
þyrfti eitthvað að gera í málum
aldraðra og jafnvel öryrkja sem með
þessum hætti knýja dyra Alþingis?
- Skyldi vera orðið tímabært að fara
að deila arðinum út til þegnanna,
þ.e. annarra en einhverra út-
valinna?
Feður sem ekki vilja börn sín
Helga Dögg Sverrisdóttir skrifar:
Öll getum við verið sammála um
að misjafn sauður er í mörgu fé. Það
á einnig við um feður og mæður.
Undanfarið ár hefur verið rætt og
ritað um forsjár- og umgengnismál
er verða til við skilnað eða sambúð-
arrof. Margt misjafnt kemur fram í
þeim málaflokki. Fréttamenn hafa
því miður ekki sýnt þessum málum
nægilegan áhuga, trúlega hræddir
við að móðga.
Feður hafa verið settir á einn bás
- þeir vilja ekkert með böm sín
hafa. Þeir sem það vilja og láta í sér
heyra eru bara að sýnast og í mikl-
um minnihluta sem em tilgátur
fréttamanna. Að sjálfsögðu er þetta
fjarstæða. Mæður í heild sinni
hamla ekki umgengni bams og föð-
ur hvort við annað, þaö gera bara
sumar. Ekki dettur mér i hug að
setja þær allar á einn bás.
Það hlýtur að vera lágmarkskrafa
einstaklings sem berst fyrir réttind-
um bama sinna að vera ekki ruglað
saman við skussana - feöur er sýna
afkvæmum sínum ekki áhuga. Slíkt
athæfi er forkastanlegt sé það gert
meö fúsum og frjálsum vilja. Að
gefnu tilefni vil ég benda frétta-
mönnum á að kynna sér betur mál-
stað þeirra félagasamtaka er þeir
hyggjast ræða og rita um. - Frétta-
menn þurfa einnig að gæta sín á
gróusögum en slíkar sögur veröa
alloft til við skilnað og sérstaklega
þegar ágreiningur er um barn.
Árna Sigfússon og Júlíus Vífil
- brýn þörf fyrir báöa
Guðm. Gíslason skrifar:
Ég er þess fullviss að tveir em
þeir menn sem nú gefa kost á sér í
prófkjöri Sjálfstæðisflokksins sem
em fullkomlega heilir í þeirri við-
leitni sinni að láta gott af sér leiða
og munu gera það, takist að ná
meirihluta á ný í borgarstjóm. Ég á
við þá Áma Sigfússon, núverandi
oddvita sjálfstæðismanna í borgar-
stjóm, og Júlíus Vífil Ingvarsson
framkvæmdastjóra.
Þetta em menn sem þekkja rekst-
ur af eigin raun og hafa verið far-
sælir í störfum sínum á þeim vett-
vangi. Þá skortir hvorki meiri né
hærri vegtyllur en þeir búa við í
dag og hafa því ekki áhuga á að
ganga í augun á kjósendum sínum
með þaö fyrir augum að ná hylli
mmm þjónusta
allan sólarhringii
eða hringið i sima
»0 5000
íilli kl. 14 og 16
Árni Sigfússon og Júlíus Vlfill Ingvarsson, frambjóðendur í prófkjöri sjálf-
stæðismanna í Reykjavík.
þeirra. Það má í raun segja að með
þessum tvo menn við sijómvölinn
væri Reykjavík borgiö varðandi
rekstur, og á þá við að þeir myndu
ekki láta etja sér á foraðið til þess
eins að afla sér vinsælda eins og
stjómmálamönnum er annars
gjarnt.
Ekki dettur mér í hug að ætla að
þeir gætu eða ættu einir að ráða í
öllum málum. Hitt er mikilvægt að
þessir menn sem ég veit að gætu
unnið vel saman, fái þann framgang
í prófkjöri að þeir séu nánast sjálf-
kjörnir oddvitar nýrrar borgar-
stjómar Sjálfstæðisflokksins í
Reykjavík. - Við, sem stefnum að
þátttöku í prófkjöri sjálfstæðis-
manna í Reykjavík, skulum því
standa saman um að setja Áma Sig-
fússon í fyrsta sæti listans og Júlíus
Vífil Ingvarsson í það sæti sem
hann stefnir á eða ofar. - Við höfúm
þörf fyrir þá báða.
Hundahald
í bílum
Ásmundur skrifar:
Hörmuleg eru slysin sem fólk
verður fyrir í ökutækjunum. í
flestum tilfeOum má rekja slysin
til mistaka ökumannanna sjálfra.
Sjaldan tæknilegs eðlis. Óhugnan-
legastur er þó hinn ólöglegi öku-
hraði. Einnig brot á umferðarregl-
um og notkun farsíma eða fikt við
annað en sjálf stýritæki bílsins.
Eitt hef ég lengi óttast, að fyrr eða
síðar verði slys af völdum þess
sem ég kaOa hundahald i bOunum.
Svakalegt er að sjá stóra hunda í
aftursætunum rétt fyrir aftan öku-
manninn. Hvað getur ekki sterkur
hundur gert beri eitthvað út af í
akstri? Eigiun við að bíða eftir
þeim hörmungum líka?
Áberandi
lélegar sjón-
varpsfréttir
Reynir hringdi:
Mér finnst nú orðið sem frétt-
imar í Sjónvarpinu séu orðnar
áberandi lélegar og mun verri en
þær hjá Stöð 2. Ég sé líka að Sjón-
varpið (RÚV) tekur mOdOega á
fréttum sem varðar ríkið beint eöa
embættismenn þess og ráðherra.
Einnig Vegasmálinu svonefiida
sem sagt er tengjast lögreglustjór-
anum sjálfum, hvort sem er rétt
eða ekki. Auðvitað á Sjónvarpið að
íjalla um öO hin „viðkvæmu" mál
jafnt og önnur. Það á ekki að vera
varðhundur fyrir hið opinbera.
Fréttastofa Sjónvarpsins verður að
taka sér verulega tak á ný vOji það
standast Stöð 2 snúning.
í sífelldri
ferðavímu?
Magnús Jónsson skrifar:
Er verið að gera at I utanríkis-
ráðherra eða er hann að atast í Út-
flutningsráði? Hvaðan kemur hug-
myndin um að efha enn einu sinni
til utanlandsferðar með hóp
manna til „markaðskönnunar" -
og nú tO Indónesíu? Hvað er að
þessum mönnum? Era þeir í ferða-
vímu eða hreinlega ruglaðir?
Hvað hefur komið út úr Kínaferð-
unum eða Suður-Ameríkuferð-
inni? Nákvæmlega ekkert. Og nú
Indónesía? - Nei, gleymið þessu.
AOir vita að hér er um ekkert ann-
að að ræða en að fá farseðilinn í
aðra höndina og dagpeninga í
hina. Og sóun og sukk í framandi
löndum.
Siðleysið í mið-
borginni
Sveinbjöm hringdi:
Ég vO taka undir forystugrein-
ina í DV í dag (14. okt.) þar sem
réttmæt gagnrýni kemur fram á
brennivins- og bjórborgina
Reykjavík. Auðvitað stuöla ráða-
menn hér að afsiðun í borginni
með linkind sinni og nánast upp-
gjöf í aðhaldi með ýmsum lögbrjót-
um sem starfa t.d. í veitinga-
rekstri. Mér finnst að margir ráða-
menn hér ættu að vera búnir að
segja af sér vegna embættisaf-
glapa. Ég nefni engin nöfn en
óvirk og seinvirk embættin tala
sínu máli.
íhugun af
aftur íhugun
H.P.S. skrifar:
Nú þarf aldeOis íhugunar við af
hálfu sjávarútvegsráðherra og
ráðuneytis hans. TO stendur að
heimOa uppboð á aflaheimOdum
úr norsk-íslenska síldarstofhinum
og einnig á að skoða hvort segja
eigi upp loðnusamningi Islands,
Noregs og Grænlands. En málin
stranda sífeUt á sama hlutnum:
íhugun og aftur íhugun. Þetta er
líka einmitt sami þröskuldurinn
sem ávaUt hamlar framgangi og
framfóram hér á landi. íhuga mál-
in og skoða málin, það era ær og
kýr okkar ráðamanna, og því er
komið sem komið er.