Dagblaðið Vísir - DV - 17.12.1997, Qupperneq 12

12
MIÐVHOJDAGUR 17. DESEMBER 1997
Spurningin
Hefuröu fylgst meö
kjaradeilu lækna?
Haraldur Grétarsson og Orri:
Nei, ekki efnislega.
Elísabet Elíasdóttir nemi: Nei,
ekki get ég sagt það.
Geir Sigurður Jónsson sölustjóri:
Já, aðeins. Mér finnst ekki nema
eðlilegt að þetta fólk hafi eölilegan
vinnutíma.
Ásgeir Ásgeirsson, flskframleið-
andi á Ólafsfirði: Lítillega.
Sigurpáll Aðalsteinsson: Nei.
Jón Ægir Jóhannsson vélvirki:
Nei, ég var aö koma heim eftir
þriggja mánaða dvöl í útlöndum.
Lesendur
Verslunargatan
Laugavegur
- ekki mönnum bjóðandi í rigningu
Á Laugavegi, Iffæð Reykjavfkur. - Ekki áhugaverö verslunargata f rigningu.
Guðjón Sigurðsson skrifar:
Ég geng oft Laugaveginn við ýms-
ar aðstæður og kannast vel við það
ástand sem þar skapast af veðurfari.
í norðangarra er ekki fýsilegt að vera
þar á ferli. Þó er skjól nokkurt af
húsunum fyrir mesta belgingnum og
hindrar ekki að skjólklæddir vegfar-
endur geti stansað við glugga og
glugga til að kanna það sem kaup-
menn bjóða til sölu.
í logni og góðu veðri er Laugaveg-
urinn hinn besti vettvangur til
gönguferða ef fólk er ekki á mikilli
hraðferð. Þá er gatan líka oftar en
ekki full af fólki sem nýtur þess að
ganga hana, hvort sem er í tilgangs-
leysi eða til ábata fyrir sjálft sig eða
aöra. Þetta er verslunargatan Lauga-
vegur, langur og lokkandi og jafnast
að fullu á við systurgötur hans í er-
lendum bæjum þar sem menn safnast
til göngu til að sýna sig og sjá aðra. -
Þá er Laugavegurinn lífæð Reykja-
víkurborgar.
Það skiptir svo snarlega um á
Laugaveginum þegar hann fer aö
rigna. Og það rignir talsvert oft og
mikið í Reykjavík. - Þannig var
ástandið á Laugaveginum siðdegis sl.
fimmtudag. Það rigndi og rigndi og
rigndi. Samt var ys og þys á götunni.
En allir hálfhlupu. Siunir fengu skjól
inni í næstu verslun, en aðeins um
stund. Áfram varð fólk að komast. ís-
lendingar ganga ekki allir með húfur
eða hatta, og þeir sem svo voru án
þeirra voru illa settir.
Við einstaka verslun var skyggni
og vel þegið á meðan það entist. En
þau voru fá. Það eru ekki allir versl-
unareigendur eins flottir og í versl-
uninni Vínberinu eða Drangey.
Skyggnið við Vínberið er eiginlega
dæmi um það sem allir kaupmenn
eða verslunareigendur ættu að setja,
hver hjá sér - eða sameiginlega. En
að ganga þessa löngu götu í úrhelli,
að viðbættu Bankastrætinu, þar sem
fólk gekk bókstaflega undir sturtu-
bað meðfram versluninni Úr og
skart, er ekki mönnum bjóðandi.
Ekki reikna ég með að margir
verði útlendingamir sem hafa hug á
að koma í aðra verslunarferð til ís-
lands eftir aöra eins útreið og bíður
þeirra við Laugaveginn í slagregni.
Ekki einu sinni þótt þeir séu millj-
ónamæringar. Laugavegurinn er
ekki verslunargata í rigningu.
Verslunareigendur og húseigend-
ur sem leigja frá sér verslunarpláss í
götunni mega minnkast sín fyrir aö
hafa látið skeika að sköpuðu meö frá-
gang á sínum húsum, þannig að bun-
an standi af þakinu niður á vegfar-
endur. Laugavegurinn verður ekki
verslunargata „par exellence" - sem
hún getur vel orðiö - fyrr en samfelld
skyggni eru sett meðfram húsunum
beggja vegna götunnar.
Jörfagleði við Hæðargarð
Jóhann Guömundsson skrifar:
Fyrir skömmu var Borgarfrétt-
um, upplýsingariti Reykjavíkur-
borgar, dreift á heimilin I borg-
inni. Á forsíðu er frétt um opnun
nýs leikskóla við Hæðargarð, „Há-
tíðarstund við Hæðargarð". Ýmsir
muna að fyrir tæpum tveimur
árum risu upp mótmæli meöal
íbúa við Hæðargarð og nágrenni
vegna byggingar þessa sama leik-
skóla. Borgaryfirvöld fóru engu að
síður fram viija sínum í málinu
sem öðrum.
Það er skiljanlegt að i ljósi
þeirra miklu mótmæla sem urðu
út af byggingunni að R-listinn
reyni nú að vinna í því máli með
því að tilkynna sérstaklega þær
„hátíðarstundir" sem gefast við
Hæðargarð. - Eins og allir vita
óðu borgaryfirvöld með forseta
borgarstjórnar í broddi fylkingar
yfir Brand Gíslason og aðra íbúa
við Hæðargarð. Hver sá sem mim
í framtíðinni berja leikskólann
Jörfa við Hæðargarð augum mun
hugsa til yfirgangs og siðleysis R-
listans í borgarstjómartíð hans.
Illt er þó að vita að siðleysi það er
bannað var á 18. öld skuli viðgang-
ast í lok 20. aldar.
Vita prestar nógu mikiö?
Guðmundur Rafn Geirdal skrif-
ar:
Nýlega átti sér stað vígsla á nýjum
biskupi í Hallgrímskirkju. Sannarlega
háleit stund fyrir presta landsins og
kannski einhveija aðra. Senn kemur
að því að sá biskup fari frá sem núna
situr; sá sem kann að hafa farið út fyr-
ir sínar línur í siðferðilegum sam-
skiptum viö hitt kynið. Ég hef oft velt
því fyrir mér hvort prestar viti nógu
mikið eða segi almenningi rétt til um
Jesú Krist, sögu kristninnar og Guð.
Vissuð þið til að mynda að það hef-
ur ekki veriö sannað að Jesú Kristur
hafi nokkurn tímann verið til? Vissuð
þið að þaö eina sem er til af frumtexta
guðspjallanna í Nýja testamentinu er
þjónusta
allan
í síma
kl. 14 og 16
Segja prestar almennt rétt til um Jesú og sögu kristninnar? spyr bréfritari
m.a.
hluti af einni blaðsíðu úr Jóhannesar-
guðspjalli og e.t.v. tvö orð á pappírs-
snepli úr Matteusarguðspjalli? Vissuð
þið að það hefur ekki verið sannað að
Guð sé til með þeim kröfum sem
prestar mótmælendakirkna gera?
Samviskuspumingar á borð viö
þetta leiða mig inn á að spyrja hvort
rétt sé að við höfum ríkisstyrkta Þjóð-
kirkju þegar við höfum ákvæði í
Stjórnarskránni um að trúfrelsi eigi
að ríkja í þjóðfélaginu.
Ég myndi telja miklu eðlilegra að
það ætti sér stað aðskilnaður ríkis og
kirkju og hin evangelíska lúterska
kirkja sé gerð að sértrúarsöfnuði sem
sé jafnrétthár og aðrir sértrúarsöfiiuð-
ir landsins. í öðru lagi að fólk fái að
trúa því sem það vill eða trúa ekki,
svo lengi sem það fylgir grundvallar-
reglum um almennt siðferði til að við
getum búið hér saman sem ein þjóð. -
Ég legg því til að kristni sé endur-
skoðuð hér á landi.
Esrabókin og
læknarnir
Hrólfur skrifar:
Ég undrast að læknafélagið
skuli ráðast svona að höfundi
Esrabókarinnar, vitandi að höf-
undur bókarinnar er sjálfur giftur
lækni. Það er ekki síður áfall fyrir
maka höfundar en hann sjálfan að
þessi aumkunarverða bók skuli
vera fordæmd. Og því miöur er
hér allt of seint í rassinn gripið.
Fjárfestingar-
banki atvinnu-
lífsins
Kjartan skrifar:
í sjónvarpsfrétt sl. sunnudags-
kvöld var rætt við framkvæmda-
stjóra Ejárfestingarbanka atvinnu-
lífsins, Bjama Ármannsson. -
Hann upplýsti um miklar og hrað-
ar breytingar í fiármálaheiminum
og vitnaöi m.a. tU sameiningar
tveggja svissneskra bankasteypa
alveg nýlega. Mér líst vel á þær
upplýsingar og spár að fjármála-
kerfið í heiminum verði orðiö
meira og minna eitt og hið sama
að nokkmm tíma liðnum. Og þótt
ekki væri fyrir aðrar ástæður en
þær fyrir okkur íslendinga, að rík-
ið og kiðlingar þess í embættum
opinberra og hálfopinberra banka-
stofnana hætti misheppnuðum af-
skiptum af íslenskum fjármálum.
Við þurfum sannarlega að losna úr
því opinbera skrúfstykki sem við
erum fóst í.
Engar ferðir til
Barcelona?
Eysteinn skrifar:
í ferðablaði Morgunblaðsins sl.
sunnudag var skemmtUeg grein
um þriggja daga borgarferð Ul
Barcelona á Spáni. Líklega hefúr
ferð þessi verið farin sl. sumar þar
sem nú um stundir em engar ferð-
ir tU Spánar, nema Kanaríeyja.
Ekki hafa aUir hug á að fara svo
langt suður aö vetrinum. Ég undr-
ast því að ferðaskrifstofur eða
Flugleiðir skuli ekki bjóða ferðir
t.d. tU Barcelona lengur á haustin
eða þá strax í febrúar þegar hita-
stig þama er fast að 20 gráðum eða
meira. Strax í marsmánuði ætti
t.d. að vera auðvelt að selja feröir
fyrir fjölskyldur í 3 eða 5 daga eða
vikudvöl. Jafnvel þótt lenda þyrfti
með viðkomu annars staðar yrðu
svona Spánarferðir vel þegnar.
Viðhald Borgar-
spítalans
Gunnar Olafsson hringdi:
Mörgum finnst undarlegt að
bygging Borgarsjúkrahússins (nú
Sjúkrahús Reykjavíkur) skuli vera
svo Ula farin sem raun ber vitni.
Það er framkvæmdastjóri bygging-
arinnar sem á að sjá svo um að
láta taka, segjum einn og einn
glugga tU viðgerðar, og annað þess
háttar? Það er engin afsökun fyrir
að láta húsið drabbast svo niður
sem raun ber vitni. Góður stjóm-
andi stórra fyrirtækja lætur aUt
ganga upp. Þessi niðurníðsla á
Sjúkrahúsi Reykjavíkur er ekki
verjandi. Það þarf engin ósköp af
íjármunum tU að haga viðgerðum
og viðhaldi á hagkvæmu róh aUt
árið.
Grínararnir á
fréttastofunni
Lóa skrifar:
Það hefur líklega átt að vera eitt
af nýmælunum á endurhannaðri
fréttastofu Sjónvarps að taka upp
agnarlítið grín miUi frétta, eða
koma með innskot af þulum líkt og
maður sér gjarnan í erlendum
sjónvarpsfréttum, þar sem eölis-
kurteisi er í fyrirrúmi. MáUð er þó
það, að tU þess að svona nokkuð
nái tU fólks, þurfa viðkomandi að
geta varist hvoru tveggja; fordóm-
um og fleðulátum. Og húmorinn
verður að koma frá hjartanu. Iðra-
kvefsmerki mega ekki vera sýni-
leg.