Dagblaðið Vísir - DV - 04.04.1998, Síða 12

túsíktilraunir
LAUGARDAGUR 4. APRIL 1998
Landsbyggðin spreytir sig á Músíktilraunum:
Stutt í sveitaballarokkið: Sultur.
Hér er bassinn plokkaður af mikilli innlifun. Margt efnilegra tónlistarmanna
steig á svið í fyrrakvöld. Skyldi þessi eiga eftir að spila í Eurovision?
anum, var best en þriðja lagið var
einnig ágætt.
Næst þurftu áhorfendur að sitja
undir gítarstillingum og magnara-
brölti í um korter en loksins
komst hljómsveitin D-7 frá Vest-
mannaeyjum í gang. Strákarnir
fimm byrjuðu í léttfönkuðum
rokkpælingum en sneru sér svo al-
farið að keyrslurokkinu. Hljóm-
sveitin var best spilandi band
kvöldsins tæknilega séð, söngvar-
inn yfirvegaður og góður, og fimm-
menningarnir skrifuðu sig áveðn-
ir inn í hina örþunnu bók: „Gott
rokk frá Eyjum“.
Tálknfirskt teknó
Nú roguðust þrír fjórtán ára
strákar með risavaxið tölvuhljóm-
borð á svið: teknótríóið Equal frá
Tálknafirði. Þetta eru Prodigy- að-
dáendur miklir og tveir skiptust á
um að vera Liam og Keith en einn
spriklaði í hlutverki Leeroys allan
tímann. Þeir voru hressir. Fyrsta
lagið var kannski fullskemmtara-
legt en næstu tvö hröð, fyndin og
skemmtileg. Kvennabandið Amb-
indrylla frá Akureyri kom næst.
Það byrjaði hóflega þétt en var
orðið öruggara með sig í lokin;
komst á flug í síðasta laginu sem
var saumað saman úr arabísku
gítar-riffi og óperulegri rödd söng-
konunnar. Bandið þarf verulega
að æfa saman til að þétta samleik-
inn en pælingarnar lofa góðu.
Að lokum kom sveitin Óvana
frá Stokkseyri og Eyrarbakka og
sagðist spila raggea og ska. Ekki
var það nú að heyra nema á fyrstu
15 sekúndunum; strákarnir voru
strax roknir út í poppað pönk í
anda sólskinspönkbanda frá Kali-
forníu. Tvö fyrstu lögin voru full-
kunnugleg en síðasta lagið, kraft-
mikið lag um Keikó, var frábært
og hljómsveitin þá orðin heit og
komin á fantagott skrið.
Þrjár síðustu hljómsveitirnar
komust áfram þetta kvöld. Salur-
inn valdi Óvana en eftir atkvæða-
greiðslu dómnefndar var ljóst að
tálknfirska teknóbandið Equal og
kvennabandið Ambindrylla
komust áfram. Úrslit Músiktil-
rauna réðust í gærkvöld og segjum
við frá úrslitakvöldinu á mánu-
daginn.
-glh
Mislitt misgott en
alltaf skemmtilegt
Fjórða og síðasta undanúrslita-
kvöld Músíktilrauna Tónabæjar
og ÍTR fór fram á fimmtudaginn.
Ellefu hljómsveitir af landsbyggð-
inni fluttu afrakstur langrar yfir-
legu í bílskúrunum og var að
vanda margt efnilegt og gott.
Kvartettinn Útbrot frá Dalvík hóf
leikinn og spilaði „eitthvert rokk“;
vel þétt keyrslurokk, byggt i kring-
um þungarokksleg gítarriff. Sveit-
in státaði af ágætri söngkonu en
vantar herslumuninn upp á að
semja eftirminnileg lög.
Næst komu tveir 16 ára, „héðan
og þaðan", eins og þeir sögðu sjálf-
ir, og drógu með sér tölvu og
plötuspilara. Þetta var hljómsveit-
in Farmerarnir og spilaði ósungna
tækniblöndu, fyrst skemmtilegan
rafpolka en næstu tvö lög voru
fljótandi en óvænt og myndu passa
vel í kvikmynd. Tónlistin og ekki
sist nöfnin á lögunum - „Átján
garna Farmer í Álfheimum" - ber
vott um frumlega hugsun og
skemmtilegheit. Gítarspilið var þó
helst til flúrað og passaði ekki tón-
listinni, svipað og Eric Clapton
færi að djamma með Beck.
Splæsing Nönns frá Akureyri
eru reiðir ungir menn, þó þeir hafi
reyndar verið aldursforsetar Mús-
íktilrauna þetta árið. Þeir spila
kraftmikið dauðapönk og fara
geyst í það. Þeir virtust hafa mik-
ilvægan boðskap fram að færa -
tileinkuðu fyrsta lagið, „Diskólag-
ið“, forseta vorum - og söngvarinn
flutti sína rullu af blaði. Boðskap-
urinn fór þó forgörðum því hann
veinaði eins og aðframkominn ref-
ur í dýraboga og frískur barning-
urinn yfirgnæfði textaópin.
Ralla ralla rei
Kvartettinn Vein frá Hvamms-
tanga ruggaði næst í gegnum sitt
grugguga rokkprógramm. Strák-
arnir þurfa að þéttast mun betur
saman og söngvarinn mætti einn-
ig æfa sig meira og finna sín tak-
mörk. Annað lagið var um kynlífs-
tengt áhugaleysi: „Ég næ honum
ekki upp af því að þú ert svo
ógeðsleg," gólaði Vein-arinn en
var svo allur orðinn bljúgur í síð-
asta laginu, ballöðunni „Fyrir-
gefðu“.
Hljómsveitin Sultur státaði af
tveim meðlimum úr Splæsing
Nönns, djúpraddaðri söngkonu og
syngjandi bassaleikara. Þau spila
saman kröftugt iðnaðarpopprokk
en endurtóku kaflana í lögunum
full oft; stytting eða breyting
myndi gera þeim gott. Það var
stutt í sveitaballarokkið hjá þeim í
Sulti og í síðasta laginu réðu þau
ekki lengur við sig og fóru að
ralla-ralla-reija sem Akureyring-
arnir í salnum tóku fagnandi.
Kvartettinn Mosaeyðir frá Höfn
bauð næst upp á leikrænt pönk.
Hegðun og framkoma söngvarans
var í fínu lagi og ef hann nennir
ekki pönkinu lengur ætti hann aö
snúa sér að grínbransanum. Hann
spýtti út úr sér fyndnum pönktext-
um og gaf skemmtilegan skít i
áhorfendur sem tíndust út. Hljóm-
sveitin var þó frekar stirð í pönk-
inu nema í síðasta laginu sem var
nógu einfalt - endalaust hjakk um
Satan - frábært lag!
Vein frá Hvammstanga.
Menn leggja mikiö á sig til þess aö ná langt í Músíktilraunum.
er í lagi.
Gott rokk frá Egilsstöð-
um og Eyjum
Enn er þaö bassinn sem er þolandinn og einbeitingin
DV-myndir Hilmar Þór
Eftir hlé var tríóið Körkvúdd frá
Egilsstöðum komið á svið og taldi
í. Strákarnir spiluðu tregafullt
rokk og gerðu það nokkuð vel en
einhvern veginn mættu þeir þó
setja meira púður i lagasmíðarnar
til að gera þær eftirminnilegri.
Annað lagið, með vímuvarnatext-