Dagblaðið Vísir - DV - 04.04.1998, Qupperneq 16

i6 yiðtal
LAUGARDAGUR 4. APRÍL 1998
Sigurður Karlsson leikari hefur lengt dvöl sína í Finnlandi um eitt ár:
Meistarinn í Vasa
- Ásdís Skúladóttir mun leikstýra eiginmanni sínum í leikriti Hrafnhildar Hagalín, Ég er meistarinn
Sigurður Karlsson, leihari
og formaóur Leikfélags Reykja-
víkur, fór sem kunnugt er í
leyfi á síöasta ári og réö sig til
sœnska leikhússins í borginni
Vasa á vesturströnd Finn-
lands. Upphaflega ætlaöi hann
aö taka þátt í einu leikriti og
koma heim um síöustu áramót.
Þaö stóðst ekki því honum
bauöst aö taka þátt í ööru leik-
riti fram til vors. Hann lét til
leiðast og fékk leyfiö framlengt.
Nú er hann nýlega kominn
heim eftir átta mánaöa dvöl í
Vasa - og meö nýjan samning
viö leikhúsiö upp á vasann.
Hann hefur þyí fengiö ársleyfi
frá Leikfélagi Reykjavíkur til
viöbótar.
Hann fer aftur til Finnlands
í haust en alls ekki einn síns
liðs. Nú er nefnilega orðiö Ijóst
aö eiginkona hans, Ásdís
Skúladóttir, fer meö honum til
aö leikstýra fyrsta verkefni
leikársins á litla sviöinu. Leik-
ritiö sem um rœöir er íslenskt
og velþekkt, Ég er meistarinn
eftir Hrafnhildi Hagalín Guö-
mundsdóttur. Siguröur fer þar
meö titilhlutverkiö, meistarann
sjálfan. Vasaleikhúsiö hefur
haft sýningarrétt á verkinu um
skeið og ákvaö aö taka það til
sýningar næsta leikár. Stefnt
er að frumsýningu 10. október
og vonaðist Siguröur til aö
Hrafnhildur gæti veriö viÖ-
stödd.
Verður ekki eins ein-
manalegt
Viö hittum Sigurð að máli í vik-
unni og settumst niður til að ræða
dvölina í Vasa. Hann sagði það vissu-
lega skemmtilegt að Ásdís færi með
honum fyrstu mánuðina í haust. Dvöl-
in yrði ekki eins einmanaleg. „Ekki
þar fyrir að ég kunni því vel að búa
einn um tíma,“ sagði Sigurður en eft-
ir umhugsun bætti hann við: „samt
var maður þó stundum dálítið einn.“
Sigurður lék fyrst í Heimaeyjarfólk-
inu eftir August Strindberg, fór þar
með hlutverk þýsks prófessors sem
talaði Finnlandssænskuna með þýsk-
um hreim. í verkinu lék annar íslend-
ingur, Borgar Garðarsson, sem búsett-
ur hefur verið í Finnlandi i mörg ár.
Gekk framar vonum
Um síðustu áramót var annað leik-
rit tekið til sýninga, Horft af brúnni
eftir Arthur Miller, og þar fór Sigurð-
ur með stærra hlutverk sem reyndi
meira á sænskukunnáttu hans.
„Þessi leikrit gengu mjög vel og
framar vonum. Sýningar á Heimaeyj-
arfólkinu urðu 36 og áhorfendur ríf-
lega 8 þúsund. Leikrit Millers var
sýnt 25 sinnum fyrir um 5 þúsund
manns. Miðað við stærð markaðarins
þótti þetta mjög góð aðsókn. Ég held
til dæmis að 5 þúsund manns á Horft
á brúnni þættu víðar ágætis aðsókn,"
sagði Sigurður en í borginni Vasa og
héraðinu í kring búa um 100 þúsund
sænskumælandi Finnar. I Vasa er síð-
an annað og stærra leikhús þar sem
finnskan er opinbera tungumálið.
Krefjandi verkefni
Hann sagði það hafa verið krefjandi
verkefni að þurfa að að ná tökum á
Finnlandssænskunni um leið og hlut-
verkinu sjálfu. í leikriti Millers hefði
alvaran tekið við eftir að hafa leikið
Þjóðverja í Heimaeyjarfólkinu,
talandi hrognamál.
„Það var auðvitað mikil vinna með
tungumálið. Ég legg engan dóm á
hvað vel mér tókst en aðstandend-
um leikhússins þótti það takast
vonum framar. Litu ekki á tungu-
málið sem vandamál í sambandi
við áframhaldandi starf þarna.“
Hlutverk Sigurðar i leikriti
Hrafnhildar mun reyna enn meir á
hans tungumálakunnáttu. Af þeim
sökum verður hann með sérstakan
aðstoðarmann, svokallaðan „sprák-
polis".
„Þetta hefur verið mjög
skemmtilegur þáttur af
starfinu, að vinna
svona með
tungu-
mál-
finnst þetta spennandi. Maður hefur
meiri kröfu á sig en vant er og það
skilar sér vonandi í túlkuninni. Skap-
ar skilyrði til að leika kannski betur
en ella.“
Þróaðist smátt og
smátt
Um ástæðu þess að hann lengdi
dvöl sína í Vasa sagði Sigurður það
hafa þróast smátt og smátt.
„Það var farið að impra á því við
mig hvort að ég gæti hugsað mér að
koma aftur i haust. Þá var verið að
tala mn eitt verk, þ.e. Meistarann. í
umræðunni þróaðist þetta þannig að
öllum fannst hentugast að vera allt
árið. Það var líka heppilegra út frá
Leikfélagi Reykjavíkur að ég fengi
leyfi í eitt ár en ekki hluta úr leikári."
Eftir að ljóst var að Sigurður yrði í
Vasa allt leikárið var farið að ræða
þann möguleika að fá Ásdísi tU að
leikstýra Meistaranum. Sá leikstjóri
sem hafði verið inni í myndinni varð-
andi það verk var meira hrifmn af
leikritinu sem Vasaleikhúsið ætlaði
að setja upp á stóra sviðinu.
„Þá vantaði allt í einu leik-
stjóra á litla sviðið og upp
kom þessi hugmynd með Ás-
dísi. Hún var ekki lengi að
hugsa sig um,“ sagði Sig-
urður, greinilega ánægður
með að fá konuna með sér
tU Finnlands. Það verður
þó ekki nema fyrstu tvo
mánuðina. Líklega fer
hún aftur tU íslands að
þessu verkefni loknu.
Líður vel íVasa
Það sést á Sigurði að honum líð-
ur vel í Vasa. Hann viðurkenndi það
líka sjálfur. Upphaflega hefði þetta
átt að vera kynnisferð í fjóra
mánuði en
boltinn
haldið
áfram
að
rúUa.
„Það
er á við
margar
kynnis-
ferðir að
vinna í
leikhúsi
með nýju
fólki og við
algjörlega
nýjar aðstæð-
ur. Mér féU
strax afskap-
lega vel við
leikhúsið og
fólkið á bak við
það. Ég fór líka í
og með í þetta
leyfi til að hvUa mig eft-
ir átökin í Borgarleikhús-
inu. Það var mikiU mun-
ur fyrir mig sem hefur
verið í hinum og þessum
félagsmálum undanfarin
25 ár, ýmist í stjórn leik-
arafélagsins eða leikfé-
lagsins að undanskUum
ijórum árum. Þetta hefur
í rauninni verið í fyrsta
sinn sem ég hef verið í að-
stöðu til að einbeita mér
Hjónin Siguröur Karlsson og Ásdís Skúladóttir taka bæöi þátt í uppfærslu Vasaieikhússins í Finnlandi næsta leikár á leikritinu Ég er meistarinn, hann sem
leikari og hún sem leikstjóri. DV-myndir E.ÓI.