Dagblaðið Vísir - DV - 04.04.1998, Qupperneq 33

LAUGARDAGUR 4. APRÍL 1998
33
Ojtikarkafli
„Hvaö séröu?“ spuröi róleg rödd í símanum. „ísjaka beint framundan," svar-
aöi Fleet.“
John Jacob Astor hélt, að eitthvað
hefði komið fyrir í eldhúsinu.
Mönnum virtist þetta misjafn-
lega mikið. Frú Albert Calwell
datt í hug stór hundur, sem hrist-
ir lítinn kettling í kjaftinum. Frú
Walter B. Stephenson minntist
hins óheiliavænlega titrings, sem
fannst á undan jarðskjálftanum
mikla, sem varð þegar hún var í
San Francisco, en svo sannfærðist
hún um, að þetta væri ekki svo
ilit. Frú E.D. Appleton varð svo
sem ekkert
hrædd, en
hún heyrði
óþægilegt
hljóð, þvi líkt
sem einhver
væri að rífa af-
arlanga ræmu
af baðmullar-
dúk.
Hrökk upp
með
andfælum
J. Bruce Isamay,
framkvæmdastj óra
White Star-félags-
ins, varð meira um
titringinn, en hann
hafði lagt upp í
fyrstu ferð Titanics í
hátíðaskapi. Ismay hrökk upp með
andfælum í viðhafnarálmu sinni á
B-þiljum; hann þóttist þess viss, að
skipið hefði rekist á eitthvað, en
hann vissi ekki hvað.
Sumir farþeganna vissu þegar
svarið. George A. Harder og frú,
ung hjón á brúðkaupsferð, voru enn
vakandi í klefa E-50, er þau
heyrðu ógreinUegt, en þungt
högg. Þvi næstu fundu þau,
að skipið titraði, og þau
greindu einhvers konar
skröltkennt hljóð eða því
líkast sem verið væri að
skafa skipshliðina.
Harder stökk
fram
Titanic allan timann sem þeir
börðust fyrir llfi sínu. í 1. kafla
segir m.a.;
„í svo sem tíu mUna fjarlægð
stóð Charles Victor Groves, þriðji
stýrimaður, í brúnni á Leyland-
gufuskipinu Califomian, sem var
á leið frá London til Boston. Það
var traust sex þúsund smálesta
skip og gat tekið 47 farþega, en
enginn farþegi var í þessari ferð.
Þetta sunnudags-
kvöld hafði skipið
legiö ferðlaust frá
því klukkan hálf-
eUefu, gjörsam-
lega umkringt af
rekís.
Um það bil tíu
mínútur yfir ell-
efu sá Groves
ljósin á öðru
skipi, sem
skreið á mik-
Uli ferð úr
austurátt
stjórnborðs-
megin. Þegar
hið nýkomna
skip geystist
fram úr
Californian,
sem lá
kyrrt, sá
hann á
glampandi þilfarsljósunum,
að þar var geysistórt farþegaskip.
Rétt um hálftólf drap hann á
rimladyrnar á kortaklefanum og
sagði Stanley Lord, skipstjóra, frá
því. Lord lagði tU, að þeir reyndu
að hafa samband við hitt skipið
með Morse-ljósum, og Groves bjóst
tU að gera svo.
Ljósin slokkna
En þá, um það bU tutt-
ugu mínútum fyrir tólf, sá
hann stórskipið aUt í einu
stansa og slökkva megin-
ið af ljósunum. Þetta
undraði Groves ekki
svo mjög.
Hann
hafði siglt
nokkurn
úr rúminu og hljóp að kýrauganu.
Þegar hann leit út um rúðuna, sá
hann ísvegg líða framhjá."
f sjónmáli allan tímann
Walter Lord beitir þeirri aðferð
sniUdarvel að færa sig af einu
sviði á annað. Hann lætur ekki
heldur undir höfuð leggjast að
heimsækja önnur skip sem voru á
þessum slóðum og byrjar á skip-
inu sem lá í sjónmáli farþeganna á
tíma á verslunarskipum tU Aust-
ur-Asíu, þar sem þeir slökkva þU-
farsljósin venjulega um miðnætti
tU þess að hvetja fólkið tU að fara
í klefana. Honum datt aldrei í hug,
að ljósin væru kannski enn log-
andi, að þau aðeins virtust
slokkna, vegna þess að skipið
sneri ekki lengur að þeim breið-
síðunni, heldur hefði snarsnúið á
bakborða."
(Milllfyrirsagnir eru blaðsins.)
-
istilling og vekjari
ilt DOLBY segulband með síspili
nga fyrir heyrnartól og hljóðner
\ I .«».1
1'’
1-— |Éi§gJ|g| íMMBMá
L -jC* ’•/* V ■.«,^1^''-/;'*.'t ifc'íjc-v * m