Dagblaðið Vísir - DV - 24.07.1998, Blaðsíða 12

12
Spurmngin
FÖSTUDAGUR 24. JÚLÍ 1998
Ferðu regluíega
í klrkju?
Anna Kristín Heiðarsdóttir Berg-
mann, 11 ára: Já.
íris Björk Róbertsdóttir, 10 ára:
Bara stundum.
Ólöf Kolbrún Ragnarsdóttir, 10
ára: Nei, ekki oft.
Lesendur
Meira líf í
þjóðkirkjuna
í Hvítasunnumessu í Fíladelfíu.
Konráð Friðflnnsson skrifar:
Þegar heiðnin var gerð brottræk
úr landinu og kristnin innieidd, fyr-
ir bráðum þúsund árum, fóru menn
að reisa sér kirkjur viðs vegar um
landiö. Frá þeim tíma hefur kirkjan
skipaö veglegan sess í íslensku sam-
félagi. Rúmlega 80% þjóðarinnar til-
heyrir þjóðkirkjunni og þetta fólk
sækir messur í kirkjumar þegar
það nennir og reynir að fela
geispann.
í kirkjunni lætur fólkið skíra,
gifta og ferma og þar eru menn síð-
an jarðsungnir við ævilokin. Allt
samkvæmt þeim stöðlum sem menn
setja sér.
Málið er einfalt: Þjóðkirkjan er
ákaflega formfost og tekur illa öll-
um breytingum innandyra. En mað-
ur spyr sig hvort ekki sé tímabært
að taka margt af þvi sem þar gerist
til endurskoðunar. Er það máske út
í hött að lífga örlítið upp á starfsem-
ina sem fram fer í kirkjunni? Það
mætti gerast með öðruvísi söng og
hljóöfæraleik en viðgengist hefur í
aldaraðir. - Með öðrum orðum; gera
þetta endalausa orgel og kór útlæg
en koma með í staðinn eilítið af nú-
tímanum. Það er kannski algjör
villa að hugsa svona.
Sannleikurinn er þó sá að sér-
hver athöfh í þjóðkirkjunni er svo
vanabundin að hægt er að stilla
úrið sitt eftir henni. Það er t.d. stað-
ið upp í messunni, rétt um 15 mín-
útum eftir að guðsþjónustan hófst.
Og annað í þeim dúr.
Lítum svo til mótvægis á nýja
söfnuði sem spretta upp víða um
borg og bæi. Þeir eru flestir utan
við hefðbundinn ramma þjóðkirkj-
unnar og heita þá „sértrúarsöfnuð-
ir“. Sem er auðvitað rangnefni. Á
samkomum þar er fólkið glatt og
hver syngur með sinu nefi, oft við
undirleik annarra hljóðfæra en org-
els, t.d. bara kassagítars. Og merki-
legt nokk; á þessum samkomum
skemmta menn sér konunglega.
Sumir stappa með fótunum, aðrir
falla í gólfið, eða dansa, klappa sam-
an höndunum eða annaö sem þeim
hentar. - Já, „þessar" kirkjur eru
fullar af lífi og þrótti og það er gott
mál.
Er eitthvað hallærislegt að'sleppa
fram af sér beislinu í guðshúsi?
Mun Herranum mislíka slík fram-
koma manna? Ég fullyrði að svo sé
ekki. Jesús leitar einmitt slikra til-
biðjenda, sem trúa líka í einlægni.
Nú er kominn tími til að þjóðkirkj-
an kasti sumu því sem hún hefur of-
notað og taki upp nútímalegri að-
ferðir við að þjóna guði. Hætti að
tala um „villu“ í hvert sinn sem
menn koma fram með skynsamleg-
ar tillögur til breytinga.
Hvaða góðæri?
H.H. skrifar:
Mér uröu á þau mistök í seinustu
kosningum til Alþingis aö kjósa D-
listann. - Bæði var að loforð hans
voru góð og einnig hélt ég í bama-
skap mínum að þar sem ungt fólk
var þar áberandi á listanum yrði
um einhvem skilning að ræða. En
hver hefur orðið raunin? Nú er allt
gert til þess að ná af okkur, þessum
ræflum sem eigum við þau kjör að
búa að þurfa að lifa á bótum ein-
hvers konar, hverri einustu krónu.
Og ekki hafa bætumar hækkað.
Staða mín í dag er sú, að um miðj-
an mánuðinn verð ég aö fara að slá
lán og geng þar með á höfuðstól
næsta mánaðar. Bæði er að lyf þau
sem ég þarf að nota ásamt þeim sem
ég fæ ókeypis em dýr og eins má
ekki falla úr máltíð án þess að ég tefli
öllu í voða hvað heilsufar snertir.
Það veit sá sem allt veit að í
næstu kosningum kýs ég eitthvað
allt annað en ég kaus seinast. Við,
bótaþegar, verðum jú líka að lifa úr
því það er okkur áskapað. Því er
mér sífellt spum: Við hvað er góð-
æri miðað þegar það er nefht á
nafn?
Bankamál og burðarásar
Hve mikla peninga skyldi þurfa til að seðja hungur burðarásanna?
Einar Þorsteinsson skrifar:
Þaö ætlar enginn endir að verða á
uppljóstrunum um misferli eða mis-
notkun á almannafé hjá opinbem
stofhununum, bönkunum eða fyrir-
tækjum á vegum hins opinbera. Ég
er nú farinn að trúa þeim orðum
sem einn starfsfélagi minn lét falla
nýlega í kaffitíma hjá fyrirtækinu
sem ég vinn hjá. Hann sagði að allt
stjórnsýslukerfið logaöi af svikum
og prettum og innan um og saman
við annars heiðarlegt starfsliðið
væru rummungsþjófar sem leynt og
ljóst skömðu eld að sinni köku.
Helst í formi ferðalaga til útlanda í
tilbúnum erindagjörðum og væra
dagpeningar stór þáttur í spilling-
unni.
Þetta datt mér í hug þegar Búnað-
arbankamálin vom í fréttunum og
hafa verið allt til þessa. Nú síðast
vegna íbúðar á vegum bankans í
höfuöborg Bretaveldis. - Spurt er
hvort hinir og þessir, óviðkomandi
Búnaðarbankanum, hafl fengið af-
not af ibúðinni. Svörin eru lin og
enn þá linari em fréttamennimir
sem spyrja spurninganna, t.d. á
sjónvarpsstöðvrmum.
Þeir spyrja ekki viðkomandi sem
þar hafa búið hvort þeir hafi þá
ekki sleppt því að taka dagpeninga
sem svarar afnotum af Búnaðar-
bankaíbúðinni. Nei, enginn spyr
neins.
Það er heldur ekki spurt hver
mörkin séu á milli Landsbanka-
málsins og Búnaðarbankamálsins,
þar sem því er haldið fram og getiö
i fréttum, að Búnaðarbankamálið sé
aUt „innan marka". - Hvaða marka,
ef ég má spyrja?
Er ekki bara sannleikurinn sá, aö
burðarásar stjórnsýslunnar eru
peningasjúkir og þurfa sífellt meiri
og hærri peningaupphæðir til að
seðja hungur sitt? Hungur eftir
vellystingum og hóglífi, helst sem
lengst frá íslandi, en á kostnað okk-
ar íslenskra skattgreiðenda.
DV
Vanhæf
fyrirtæki?
Benedikt hringdi:
Það hefur áreiðanlega kraumað
illa í mörgum við tilkynningu frá
embætti skattstjóra um að líklega
yrðu álagningarseðlar einstaklinga
tilbúnir hinn 1. ágúst nk. Hins veg-
ar væri annað uppi á teningnum
varðandi fyrirtæki - svokallaða
lögaðUa. Þeir þyrftu ekki að búast
við neinum álagningarseðlum fyrr
en í október. Ástæðan? Jú, fyrir-
tækin hefðu fengið staölaö form til
útfyllingar við gerð skattaframtals
og fyrirtækin hefðu ekki skilið
formið og því væri erfitt um vik að
leggja á þau nema eftir mikla auka-
vinnu. Em þessi fyrirtæki þá ekki
vanhæf að halda úti rekstri yfir-
leitt? Eða endurskoðendur þeirra;
Em þeir lika vanhæfir?
Lokunartími veit-
ingahúsanna
Þorvaldur hringdi:
í bígerð er að leyfa eigendum
veitingahúsanna að hafa opið allan
sólarhringinn. Gott og vel. En mér
skilst að þessu fylgi að hætta eigi
sölu á áfengi kl. 02.30 eins og venju-
lega. Hvaða gestir veitingahúsanna
vilja sitja inni og fá ekki keypt það
sem boðið var upp á? Eða hvaða
eigandi veitingahúss vill hafa opið
og selja ekki neitt? Hefði ekki verið
réttara að heimila opnun til svo
sem kl. 05.00 að morgninum lengst,
fyrir þá sem vilja sitja svo lengi að
sumbli? Aðrir myndu fara fyrr
heim hvort eð er.
Góða veðrið
hér syðra
Svala skrifar:
Allir hér sunnanlands eru
ánægðir með góða veðrið sem hald-
ist hefur næstum samfleytt frá því í
vor. Norðanlands er því meira sól-
arleysi og kuldi. En þessu hefur
líka verið öfugt farið síðustu sum-
ur, og það í allmörg ár. Sífellt sól-
skin nyrðra en súld og vindur hér
syðra. Menn þurfa því ekki að vor-
kenna þeim norðanlands þótt einu
sinni bregði birtu um hásumarið. -
En sé þetta veðurfar afleiðing enn
stærri og umfangsmeiri breytinga á
veðurfari hér á norðurhveli jarðar
er ekkert gaman á ferð. Heit sólin
bræðir nefnilega úr Grænlandsjökli
og flytur isjaka hingað norður fyrir
land. Það hefur þá áhrif alls staðar
á landinu. Vonum samt hið besta en
við getum búist við hinu versta.
Fagna bókar-
kaffistað
B.K.Á. hringdi:
Ég sá frétt um aö Penninn, bóka-
verslun í Austurstræti hér í
Reykjavík, hyggðist koma upp
svokölluðu bókarkaffi í húsakynn-
um sínum. Þetta er mikil gleðifrétt
fyrir marga sem vilja eiga þess kost
að geta sest niöur og fengið sér
kaffibolla og kannski með því um
leið og þeir eiga þess kost að líta á
bók eða timarit sem þeir kaupa svo
að loknu yfirliti. Menn mega þó
ekki sitja þarna of lengi og teppa
þannig sæti fyrir öðrum sem inn
koma. En nýjungin er mikils metin
engu að síður.
Ferðatösku-
tilboð?
AIU hringdi:
Ég er í þann veginn að leggja upp
í ferðalag til útlanda og þarf að
koma mér upp nokkrum töskum
sem taka mitt góss allt. Nú er ég bú-
inn að ganga búð úr búð til að
skoða töskur en mér hentar ekki
það háa verð sem á þeim er. Nú síð-
ast sá ég auglýsingu um tilboðsverð
á fjóram töskum. Verðið er samt
enn of hátt, eða tæpar 13.000 krón-
ur. Ég var í Englandi í fyrra og láð-
ist að kaupa þar töskur sem voru á
u.þ.b. helmingi lægra verði, fjögur
stykki. Það er óhóflega hátt verð á
töskum hér á landi. Og mikill mis-
skilningur að verðleggja svona hátt,
það leiðir til þess að fólk bíður meö
að kaupa þar til það kemur út.