Dagblaðið Vísir - DV - 22.12.1998, Blaðsíða 19

ÞRIÐJUDAGUR 22. DESEMBER 1998
Unnið
19
„Þetta var öðruvísi en ég hafði
vanist og skemmdi náttúrlega
jólin en það var gaman að prófa
þetta,“ segir Hafdís Albertsdóttir
lögreglunemi.
DV-mynd
E. Ól.
Það eru ekki allir
sem eiga þess kost
að dvelja ífaðmi
fjölskyldu yfir jólin.
Víða í fyrirtækjum
er nauðsynlegt að
halda úti vöktum
allan sólarhringinn.
Tilveran hitti að
máli þrjár konur
sem eru á vakt á
jólunum.
yfirjólin
Laganna verðir alltaf á vakt:
Gaman að prófa þetta

afdís Albertsdóttir lögreglu-
nemi var á vakt á aðfanga-
dagskvöld i fyrra. Hún bjó þá
í foreldrahúsum og þetta var í fyrsta
skipti sem hún gat ekki verið í faðmi
fjölskyldunnar allt kvöldið sem flest-
um finnst hátíðlegasta kvöld ársins.
„Vaktin hófst klukkan átta um kvöld-
ið þannig að ég þurfti að drifa mig í
að borða og opna pakkana. Þetta var
öðruvísi en ég hafði vanist og
skemmdi náttúrlega jólin en það var
gaman að prófa þetta. Ég saknaði
þess þó að vera ekki heima allt kvöld-
ið.“
Það var rólegt á vaktinni sem lauk
klukkan sex á jóladagsmorgun. Fjöl-
skyldufólk fékk frí á aðfangadags-
kvöld og það voru því einstæðir lög-
reglumenn sem komu saman niðri á
stöð. Þeir horfðu á sjónvarpið, fóru
eftirlitsferðir og borðuðu jólasmákök-
ur og brauðtertu á miðnætti. Á stöð-
inni logaði á nokkrum kertum.
Starfsmenn sjúkrahúsa og sjúklingar í jólaskapi:
Jólin eru þarna líka
Anna Ingigerður Amarsdóttir
hefur starfað sem hjúknmar-
fræðingur í iúm fimm ár. Hún
hefur einu sinni unnið á aðfangadags-
kvöld en það var í hittifyrra. Hjúkrun-
arfræðingamir setjast niður í desem-
ber og ákveða sín á milli hvaða vakt
þeir vilja taka. Sumir kjósa að vinna
á jólunum en aðrir á gamlárskvöld.
„Ég er meiri jólamanneskja og vil
frekar vera heima á jólunum." í ár
verður Anna heima um jólin en hún
vinnur hins vegar á gamlárskvöld.
„Þegar ég vann á aðfangadagskvöld
í hittifyrra mætti ég kl. 19.30 þar sem
við vorum tvær sem skiptum með
okkur vakt. Ég gat þess vegna borðað
kvöldmatinn. Það var leiðinlegt að yf-
irgefa alla þótt ég sé ekki með böm.
Ég naut þess heldur ekki að borða því
ég þurfti að gleypa matinn í mig. Ég
held að ef
é g
eft-
Konurnar hjá 118 fagna jólunum í vinnunni:
Mætum alltaf í
sparifötunum
Hafdís var líka á vakt annan i jól-
um og á nýársnótt. Þá nótt var meira
að gera en á jólanótt. Hafdís verður
heima yfir hátiðimar að þessu sinni.
Það sama er ekki hægt að segja um
kærasta hennar sem er líka vörður
laganna. Amor skaut á þessu ári
nokkrum örvum innan veggja lög-
reglustöðvarinnar. -SJ
hátíðarskapi - bæði starfsfólk og sjúk-
lingar. „Maður var náttúrlega með
öðra starfsfólki sem var í sömu að-
stöðu og það reyndu allir að gera gott
úr þessu. Þetta getur náttúrlega verið
erfitt ef deildin er þung og mikið að
gera en þá verður ekki eins hátíð-
legt.“ Um jólin er deildin skreytt og
starfsfólk finna en venjulega.
„Starfsfólk og sjúklingar fá jólamat
og svo er boðið upp á eitthvað gott
með kaffinu. Þótt sjúklingamir
séu mjög veikir þá era þeir yfir-
leitt í hátíðarskapi. Það er meiri
ró yfir öllu. Það er þessi jóla-
andi sem svífúr yfir og allir
reyna að njóta þess að það era
jól. Jólin era þarna líka.“
-SJ
átíðisdagar era líka vinnudagar hjá
starfsstúlkunum hjá 118. Þegar Tilver-
an leit inn i höfuðstöðvunum í Ár-
múla á dögunum var orðið jólalegt um að lit-
ast og búið að koma fallegu jólatrénu fyrir í
miðjum salnum. Þær Soffia Sveinsdóttir varð-
stjóri og Kristbjörg Jóhannsdóttir byrjuðu að
vinna hjá Símanum árið 1958 og hafa því
margoft unnið yfir jólin. „Við erum orðnar
ustu stundu með þetta og
við reynum að aðstoða
eftir megni,“ segir
Kristbjörg. Að-
fangadagskvöld
og jóladagur era
hins vegar róleg-
asti tími ársins
og fáir sem
þurfa á hjálp
118 að halda.
Spurt um
pitsurog
leigubfla
Sofffa og Kristbjörg taka gjarna með sér
smákökur og annað góðgæti að heiman
þegar þær vinna yfir jólin. DV-mynd E.ÓI.
vanar að eyða jólunum í vinnunni og mætum
til dæmis alltaf í sparifótunum og kveikjum á
mörgum kertum tU gera huggulegt í kringum
okkur. Síðan brögðum við á smákökum að
heiman og öðru góðgæti," segir Soffia.
Aðfangadagur er að sögn þeirra Soffiu og
Kristbjargar erilsamur og talsvert um erfiðar
fyrirspumir. „Fólk er oft að leita að eigend-
um efnalauga eða verslana. Margir era á síð-
Gamlárs-
kvöld er að
mörgu leyti
svipað og að-
fangadagskvöld.
Aftur mæta þær
prúðbúnar, fá gott
að borða og reyna að
njóta kvöldsins þrátt
fyrir að þær séu í vinnu.
Eins og þjóðin öll segjast þær fylgjast
með Skaupinu enda afar fátítt að fólk
noti símann á meðan. En þetta er að-
eins lognið á undan storminum. „Það
verður sprenging á miðnætti og síminn
stoppar ekki hérna fyrr en á
nýársmorgni. í fyrstu era margir að
leita að númerum hjá vintun og ættingj-
um. Um þrjúleytið virðist hungrið fara
að hrjá marga og þá er mikið spurt um
pitsastaði og þegar komið er fram undir
morgun era það leigubílamir sem mest er
spurt um. Þetta er mynstur sem við eram
famar að þekkja vel. Það er hins vegar
alltaf gaman að vinna á nýársnótt þvi að við-
skiptavinimir era undantekningarlaust í
mjög góðu skapi," segir Soffia Sveinsdóttir.
-aþ