Dagblaðið Vísir - DV - 07.06.1999, Blaðsíða 12

12
MÁNUDAGUR 7. JÚNÍ 1999
Spurningin
Hefur þú lesið bækur eftir
Laxness?
Inglbjörg Bjarnadóttir, 14 ára:
Nei, en ég hef mikinn áhuga á því.
Erlingur Þorsteinsson kennari: Já,
ég hef lesið allar bækurnar eftir
hann en ég held upp á Laxness.
íris Björg Kristjánsdóttir, blaða-
maður á Vísi.is: Já, ég hef lesið
nokkrar bækur eftir hann. Salka
Valka er í uppáhaldi.
Heiðrún Anna Björnsdóttir söng-
kona: Já, ég hef lesið margar bæk-
ur eftir hann.
Laufey Hlín Þórðardóttir nemi:
Nei, enga. En ég ætla kannski ein-
hvem tímann að gera það.
Guðrún Eygló Guðmundsdóttir
hjúkrunarfræðingur: Já, ég hef
lesið nokkrar bækur eftir hann.
Sjálfstætt fólk er í uppáhaldi.
Lesendur______________________
Reykjavíkurflugvöllur
- hætta fyrir nágrannabyggðir
Það liggur í hlutarins eðli að verði milljörðum króna varið í endurbætur á Reykjavíkurflug-
velli hlýtur umferðin að aukast, flugvélarnar verða stærri og þyngri sem leyft verður að
lenda þar og þannig mun hættan margfaldast, segir m.a. í bréfinu.
Freyr skrifar:
Flugvöllurinn í
Reykjavík er aldeilis
ekki einkamál Reykvík-
inga. Hættan frá honum
er sist minni hjá ná-
grannasveitarfélögun-
um, Seltjarnamesi, Mos-
fellssveit, Kópavogi,
Garðabæ, Álftanesi og
Hafnarfirði. Flugvélarn-
ar fljúga ekkert minna
þar yfir en yfir Reykja-
vík. Á flugvellinum lend-
ir að meðaltali ein vél á
hverjum 15 mínútum all-
an sólarhringinn, allt
árið. Og þar sem flogið
er minna að nóttu og
stundum falla niður dag-
ar yfir veturinn þá gefur
að skilja að á góðviðris-
dögum eru margar flug-
vélar á lofti og aðrar að
lenda eða í flugtaki.
Sjálfur hef ég talið 14
vélar á sveimi í einu yfir
vellinum eða í kring í
næsta nágrenni. Maður á ekki von á
að fá eina í hausinn, heidur jafnvel
tvær í einu. Það er staðreynd að
90% af öllum flugslysum gerast vð
flugtak eða í lendingu. Og flugslysin
við Reykjavíkurflugvöll eru ekkert
fá. Við erum bara heppin að þau
hafa fæst valdið mannskaða en þó
nokkur samt. Það er heldur ekki
mælikvarði á að það verði óbreytt.
Hver einast blettur á öllu Reykja-
víkursvæðinu er í hættu, hvenær
sem vél kemur eða fer frá Reykja-
víkurflugvelli.
Það getur verið afskaplega vin-
gjamlegt að hlusta á rödd utan af
landi hringja í einhverja útvarps-
stöðina og hvetja til endurbóta á
flugvellinum, þrátt fyrir að það auki
hættuna til muna fyrir nágranna-
byggðirnar, bara til að spara nokkr-
ar mínútur til og frá flugvelli. Á
sama tíma er þó milljörðum króna
varið í varnir fyrir sveitarfélög úti
um allt land (sem er ekki nema
sjálfsagt) til að draga úr hættu á við-
komandi stað á landsbyggðinni.
Það hlýtur þó að liggja í hlutarins
eðli að ef verja á milljörðum króna
í endurhætur á Reykjavikurflug-
velli hlýtur umferðin að aukast um
allan helming. Flugvélarnar munu
verða stærri og þyngri sem leyft
verður að lenda þar og lenda og fara
á loft í verri veðrum en nú tíðkast.
Þannig mun hættan margfaldast
fyrir þá sem nýta flug frá Reykjavík
svo og fyrir höfuðborgina og ná-
grannabyggðimar
Atvinnu- og ferðamálanefnd Reykjavíkur:
Borgin kostar verkefnin
Pétur Jónsson, form. atvinnu- og
ferðamálanefndar Reykjavikur,
skrifar:
í lesendabréfi frá Helga Gunnars-
syni í blaðinu miðvikud. 2. júní sl. kom
fram mikill þekkingarskortur á starf-
semi atvinnu- og ferðamálastofu
Reykjavíkurborgar. Honum er að vísu
nokkur vorkunn því starfsemi skrif-
stofunnar hefur ekki verið haldið mik-
ið á lofti.
Atvinnu- og ferðamálastofa starfa
fyrir atvinnu- og ferðamálanefnd
Reykjavíkur. Hlutverk hennar er að
stuðla að atvinnuppbyggingu í borg-
inni og styrkja ferðaþjónustu, Hluti af
starfseminni er að styðja við bakið á
frumkvöðlum sem vilja koma við-
skiptahugmyndum sínum í fram-
kvæmd. Brautargengi er heiti á sér-
stöku verkefni sem er fólgið í nám-
skeiðum og stuðningi við konur sem
vilja koma viðskiptahugmyndum sín-
um i framkvæmd. Verkefnið er kostað
af Reykjavikurborg (atvinnu- og ferða-
málanefnd), félagsmálaráðuneyti og
síðan greiða þátttakendur hluta kostn-
aðarins. Nú hafa um 100 konur tekið
þátt i þessu verkefni og þegar hafa þær
komið á fót um 30 nýjum fyrirtækjum,
auk þess hafa fyrirtæki sem þær höfðu
áður stofnað styrkst verulega. Þetta er
hið merkasta mál og alveg þess virði að
því sé haldið á lofti. - Önnur mál sem
Helgi minntist á eru til að stuðla að
aukinni ferðaþjónustu í borginni.
Bifreiðatryggingar og neytendur
- hvaö vilja þeir gera?
Ólafur Ólafsson skrifar:
Vátryggingafélögin stóru hafa nú
gert kröfu á hendur stórum hópi
neytenda i þjóðfélaginu, að þeir
horgi mun hærri ábyrgðartrygging-
ar fyrir bifreiðar sínar en nú er
raunin. Og voru tryggingagjöld
stóru félaganna þó ekki lág fyrir.
Félögin hækka hins vegar ekki húf-
tryggingar sínar (kaskótryggingar)
sem væri þó eðlilegra í þessu tilviki
- ef einhverrar hækkunar er þá þörf
yfirleitt.
Sem betur fer er nú almennum
bifreiðaeigendum ekki gert skylt að
greiða húftryggingu. Hana ætti þó
að skylda unga ökumenn til að
greiða og alla sem hafa valdið um-
talsverðu tjóni með akstri sínum.
En tryggingafélögin vita hvar
tekjur nást mestar, hjá hinum
U
þjónusta
allan sólarhringinn
flðeíns 39,90 mínútan
- eðá hringið í síma
550 5000
milli kl. 14 og 16
Nægir ekki að hækka bifreiðatryggingar hjá þeim sem valda oftast slysum og
skaða í umferðinni?
breiða almenningi sem skyldaður er
til að greiða ábyrgðartrygginguna.
Það er alltaf hinn breiði almenning-
ur sem er kvalinn og ofsóttur af
þessum fyrirtækjum sem hafa
„skylduáskrift" að tekjustofni, eins
og t.d. útvarps/sjónvarpsnotendur
og bíleigendur. - Ekki ökuníðingar,
drukknir ökumenn og síbrotamenn
í akstri. Þeir þurfa ekkert endilega
að tryggja sig með húftryggingu.
Það er óeðlilegt.
Hvað gera neytendur nú? Er ekki
kominn tími til að þeir standi sam-
an gegn þessum ofurhækkunum
tryggingafélaganna og segi upp
tryggingum sínum? Það eru stjórn-
völd sem skylda neytendur til að
tryggja bifreiðar sínar með þeim
hætti sem nú gildir, það eru því
stjómvöld sem eru ábyrg fyrir því
að hér fáist bílatryggingar við eðli-
legu verði, eins og segir í orðsend-
ingu Neytendasamtakanna.
Sjónvarpsfréttir
ófullnægjandi
kl. 19
Héðinn skrifar:
Mér sýnist að nýi fréttatími Sjón-
varpsins ætli að verða ófuUnægj-
andi fyrir tlesta áhorfendur. Ekki
bara að þessi nýi fréttatími sé ein-
um of tljótt á ferðinni fyrir þá sem
era einmitt að borða á þessum
tíma, eða ekki komnir úr vinnu og
eru ekki tilbúnir til að njóta frétta-
tímans. Sjónvarpstíminn virðist
einnig fullfljótur fyi'ir fréttastofuna
sjálfa. Oftar en ekki er greint frá
því að þessi eða hin fréttin verði
einfaldlega á dagskrá seinni frétta
kl. 23. En þá er það bara orðið of
seint fyrir suma sem era þá komn-
ir í háttinn. Nýi fréttatíminn hefði
einfaldlega átt að vera kl. 22, það
hefði hentað langflestum áhorfend-
um og allir hefðu unað sáttir við
það og horft aðeins á einn sjón-
varpsfréttatíma.
Endurskoðun
úfvarpslaga
seinkar
Ragnar skrifar:
Nú era fréttatengdar sjónvarps-
auglýsingar orðnar að stórmáli hjá
Ríkisútvarpinu sem leiðir fram við-
mælendur í morgunútvarpi til að fá
álit á því hvort ekki sé um að ræða
mismunun á samkeppnisaðstöðu
sjónvarpsstöðvanna í landinu. Auð-
vitað er mismunun íyrir hendi og
hefur verið lengi. Mest er mismun-
unin af háifu Ríkisútvarpsins sem
nýtur skylduáskriftar og það er
mesta mismununin í allri fjölmiðl-
un á íslandi. Taiað er um endur-
skoðun útvarpslaga. En það er bara
talað og talað en ekkert gerist. Auð-
vitað á að afnema skylduáskrift að
RÚV, sérstaklega Sjónvarpinu.
Skyldutextun eða ekki textun á er-
lendu sjónvarpsefni skiptir ekki
nokkra máli. Hér nást blessunar-
lega erlendar sjónvarpsdagskrár
gegnum gervihnattasendingar og
öllum að kostnaðarlausu. Endur-
skoðun útvarpslaga skiptir því ekki
nokkru máli fyrir landsmenn.
Landsbyggðin
byggirá
Byggðastofnun
Þór hringdi:
Það sýnir sig í fréttum frá Þing-
eyri og fleiri stöðum á landsbyggð-
inni, einkum á Vestfjörðum, að það
er Byggðastofnun sem mestmegnis
er byggt á. Á Þingeyri er atvinnulif-
ið meira og minna að stöðvast
vegna seinkunar á úthlutun flár frá
Byggðastofnun til helsta fyrirtækis-
ins á staðnum. Og það sem meira
er, það er ekkert vitað hvort eða
hvenær úthlutun 100 milljóna
króna láns kemur til framkvæmda.
Ekkert er líklegra en að hér sé ver-
ið að halda uppi tilgangslausum
rekstri og ekki sé tjaldað nema til
einnar næhir í senn. Fólkið er
smám saman á leið suður og hér er
stórt vandamál að leysa. Þorpin
geta ekki vonað á Byggðastofnun til
framtíðar.
Ungir íslendingar í
Kaupmannahöfn
María hringdi:
Nú er að skapast einkar óvið-
kunnanlegt ástand í borginni við
Sundin, Kaupmannahöfn, þar sem
ungir íslendingar flykkjast eftir að
skólum lýkur hér heima. Þetta
unga fólk virðist hafa næga pen-
inga til utanferða en þegar komið
er á staðinn er veðjað á lukkuna
um að fá einhverja vinnu og húsa-
skjól. Hvoragt er til staðar fyrir
hópa ungmenna héðan, sem vonlegt
er. Hvað er þetta unga fólk að flækj-
ast utan í óvissuna? Er ekki nóg að
gera hér heima? Má ekki skipta út
erlendu verkafólki hér fyrir þessi
ungmenni? Eða hafa þau afskrifað
vinnu í flski að fullu?