Dagblaðið Vísir - DV - 24.06.1999, Blaðsíða 26

26

Þjónusta við ferfætlinga og önnur gæludýr:
Hestar
og hundar
FIMMTUDAGUR 24. JÚNÍ 1999
Viðmælendur Tilverunnar
eiga það sameiginlegt, fyrir
utan að vera miklir dýravin-
ir, að þjónusta ferfætlinga
með einum eða öðrum hætti.
Hundasnyrting á sér vissu-
lega nokkra hefð hér á landi
á meðan hestanuddið er að
ryðja sér til rúms og minn-
ingarsteinagerðin á sér ekki
sinn líka.
Hundar í bað, klippingu og blástur:
Ósnyrtur feldur þykir ekki smart
að eru alltaf ríkjandi
ákveðnir tískustramnar í
klippingu hunda. Áhrifin
koma aðallega frá megin-
landi Evrópu og þá er oftast horft
' til frægra sýningarhunda. Banda-
ríkjamenn hafa þróað sinn eigin
stíl sem er miklu ýktari en tíðkast
hér. Þar þykir til dæmis ekkert til-
tökumál að panta litun fyrir hund-
inn og eru mörg dæmi þess að fin-
ir hundar í Hollywood séu jafnvel
með bleikan feld. Sem betur fer hef
ég ekki verið beðin um slíkt og veit
satt að segja ekki hvort ég tæki það
í mál,“ sagði Margrét Kjartansdótt-
ir hundasnyrtir þegar Tilveran leit
inn á snyrtistofu hennar á dögun-
um.
Hundasnyrting er ekki gömul at-
vinnugrein hér á landi. Fyrir tutt-
ugu árum fór fyrst að kræla á
henni að einhverju marki en þá
voru púðluhundar fjölmargir.
„Áhugi á hundum hefur hins veg-
ar vaxið mjög og á siðustu árum
hefur tegundum fjölgað mjög.
Margir vilja eiga hunda sem skera
sig úr og eru óvenjulegir. Það hef-
ur kallað á fleiri í fagið og við
erum orðnar þónokkuð margar
sem störfum við þetta í dag.“
Allir hundar verða fallegri ef þeir
eru snyrtir og Margrét segir að í
sumum tilfellum geti eigendumir
annast þetta sjálfir. „Krafan um
snyrtingu hefúr aukist og hundar
sem voru almennt ekki snyrtir fyrir
áratug koma núna í klippingu. Þetta
á til dæmis við um golden retriever
og íslenska hunda. Það þykir ein-
faldlega ekki smart að hafa feldinn
ósnyrtan. Svo eru aðrir sem koma á
tveggja mánaða fresti og fara þá í
allan pakkann, bað, klippingu og
blástur. f langflestum tilfellum
finnst hundunum gott að láta dúlla
við sig, rétt eins og okkur sjálfum,"
sagði Margrét Kjartansdóttir hunda-
snyrtir. -aþ
Margrét með hund af cocker spaniel-kyni á „borðinu" en verið var að snoð-
klippa hann. „Þetta er frekar óvenjulegt fyrir hund af þessari tegund enda
eru þeir gjarna með skósíðan feld. Það verður því létt verk að hugsa um
feldinn á honum í sumar, sagði Margrét. DV-mynd Teitur
Jóhann Þorsteinsson býr til minningarsteina fyrir dýr:
Hugsjón í bland við áhuga á steinum
Verða gælnir og sofna vel
Hestanudd hljómar sjálfsagt
undarlega í eyrum margra, þó
ekki í eyrum Catrinar
Engström, sem er búsett í Mos-
fellsbænum, því undanfarin þrjú ár
hefúr hún unnið við að nudda hesta.
Hestamennska er Catrinu í blóð bor-
in og hún segist allt frá sjö ára aldri
hafa verið mikið innan um hesta. Hún
hefur verið keppniskona í hesta-
mennsku og í mörg ár aðstoðaði hún
eiginmann sinn, Magnús Guðmunds-
son, við tamningar.
„Hestanuddið kom til fyrir hálf-
gerða tilviljun. Ég lenti í tveimur
slæmum hestaslysum sem urðu til
- * þess að ég missti kjarkinn við tamn-
ingamar. Fyrir þremur árum rakst ég
svo á auglýsingu um námskeið í hesta-
nuddi heima í Svíþjóð. Þama fann ég
loks leið fyrir mig til að vinna áfram
innan um hesta og gera gagn í leið-
inni,“ segir Catrin.
Aðferðimar sem Catrin nam í Sví-
þjóð em kenndar við Bandaríkjamann-
^ inn Jack Meagher sem endurvakti
hestanudd á sjötta áratugnum. Hann
hefur nuddað á þriðja hundrað þúsund
hesta og byggt er á reynslu hans víða
um heim. Aö sögn Catrinar vom það
þó Grikkir sem fyrstir áttuðu sig á
kostum hestanudds fyrir 3000 árum.
„Hestar em mjög móttækilegir fyrir
nuddi enda hafa þeir afar næma húð.
Snerting er þeim eðlileg og þannig tala
þeir saman. Þeir bregðast misvel við í
fyrsta sinn en um leið og maður flnn-
ur rétta punktinn þá láta þeir sér vel
líka, verða jafnvel gælnir og sofha
næstum þvl,“ segir Catrin.
Stygg hross í nudd
Bakveiki er algengasti kvillinn sem
hijáir íslenska hesta og segir Catrin
hnökkunum oft um að kenna. „Hnakk-
ar em dýrir og fólk á engan annan
kost en að nota saman hnakkinn
kannski á nokkra hesta. Það getur
valdið bakveiki og ég líki því stundum
við þaö að tíu manna fjölskylda ætti
bara eitt skópar. Fólk getur gert ýmis-
legt fyrirbyggj-
andi og það er
mikilvægt að láta
halda hnakknum
vel við. Vöðvaspenna get-
ur líka komið fram hjá
hrossum, ekki síst þeim sem
era í stifri þjálfun. Svo getur
hestanudd hjálpað styggum
hrossum að venjast fólki. Oft
dugar að nudda hestinn einu
sinni en stundum þarf hann
lengri meðferð. íslenskir hesta-
menn era sem betur fer i flestum
tilfellum vakandi yfir velferð hesta
sinna og taka fljótt eftir því ef hest
urinn fer að hegða sér öðravísi en
venjulega." -aþ
Catrin Engström segir
hestanudd geta hjálpað
hrossum með
margvíslega kviila.
DV-mynd JAK
Catrin Engström vinnur við hestanudd:
aði ég að dunda við steinagerðina fyrir cill-
mörgum árum og þeir era orðnir fleiri en
ég hef tölu á. Það má segja að þetta sé hug-
sjón hjá mér í bland við áhuga minn á
steinum almennt. Ég hef alltaf verið ötull
steinasafnari og þessi tvö áhugamál eiga
því vel saman.
Legsteinar Jóhanns
era alltaf úr íslensku
finna mest af því í fjörunum í kringum
Garðinn. Síðan tekur við mikil vinna við
að slípa og koma steinunum í rétt form.
„Það getur tekið marga daga að slípa
einn stein en það er hins
vegar afskaplega gam-
an að vinna í stein.
Svo spillir ekki fyr-
ir ef maður getur í
leiðinni hjálpað
fólki að kveðja
dýrin sín með
viðeigandi
hætti,“ segir
Jóhann Þor-
steinsson
steinsmiður.
-aþ
Þegar steinarnir hafa verið slípaðir setur Jóhann gjarna áletr-
un með nafni dýrsins og öðru því sem eigendurnir kjósa fram-
an á steininn. DV-mynd Arnh.
Ahugi Jóhanns Þorsteinssonar í Garð-
inum á gæludýram verður að teljast
allsérstakur en hann hefur síðustu
átta árin hannað og smíðað minningar-
steina fyrir dáin gæludýr.
„Þetta hefur blundað í mér frá því ég var
smástrákur heima á Siglufirði. Þá smíðaði
ég marga krossa sem við krakkamir notuð-
um þegar við jörðuðum fugla. Ég hef
alltaf verið mikill dýravinur þótt ég hafi
ekki haldið dýr sjálfur," segir Jóhann.
„Mér finnst alltaf sárt að hugsa til
þeirra sem missa hundana sína eða
önnur dýr og geta ekki kvatt þá með
sómasamlegum hætti. Þess vegna byrj-