Dagblaðið Vísir - DV - 03.08.1999, Page 14

14
ÞRIÐJUDAGUR 3. ÁGÚST 1999
Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: EYJÓLFUR SVEINSSON
Ritstjórar: JÓNAS KRISTJÁNSSON og ÓLI BJÖRN KÁRASON
Aöstoöarritstjóri: JÓNAS HARALDSSON
Auglýsingastjóri: PÁLL ÞORSTEINSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift: ÞVERHOLTI11,105 RVÍK,
SÍMI: 550 5000
FAX: Auglýsingar: 550 5727 - RITSTJÓRN: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
GRÆN númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/
Vísir, netútgáfa Frjálsrar fjölmiðlunar: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
AKUREYRI: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaðam.: 462 6613, fax: 4611605
Setning og umbrot: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Filmu- og plötugerð: ÍSAFOLDARPRENTSMIÐJA HF. - Prentun: ÁRVAKUR HF.
Áskriftarverð á mánuði 1900 kr. m. vsk. Lausasöluverð 170 kr. m. vsk., Helgarblað 230 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viðmælendum fyrir viðtöl við þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Skjaldborg kamfýlumanna
Kamfýlugerlamálið er einfalt dæmi um, að staðbundn-
ir og pólitískir hagsmunir eru teknir fram yfir almanna-
hagsmuni. Kjúklingabúinu að Ásmundarstöðum hefur
ekki verið lokað og sýkingarsvæðið hreinsað, og ekki
hefur lögreglan rannsakað vinnuferli Holtakjúklings.
Málið er einfalt. Um 40 manns sýktust af kamfýlugerli
á ári hverju fram eftir áratugnum. Árin 1996 og 1997 tvö-
földuðust tilvikin upp í um 90 á ári. í fyrra tvöfölduðust
þau aftur og urðu alls 220. í ár hafa þau enn tvöfaldazt og
eru komin í 255 sýkingar á miðju ári.
Áður var kamfýlugerill lítt þekktur hér á landi eins og
í Noregi og í Svíþjóð. Á fáum árum hefur sprenging orð-
ið í skráðum veikindum af völdum hans hér á landi, án
þess að heilbrigðisyfirvöld hafi tekið af festu á málinu.
Raunar hefur sýkingunum verið haldið leyndum.
Könnun í fyrrahaust benti til, að ástandið hjá Holta-
kjúklingi væri alvarlegt. Tveir þriðju hlutar mældra
kjúklinga höfðu kamfýlugeril, allir frá því fyrirtæki.
Samt gerðist ekkert og hefði ekki gerzt, ef Heilbrigðiseft-
irlit Suðurlands hefði ekki tekið á sig rögg í sumar.
Að mati pólitískt skipaðrar Heilbrigðisnefndar Suður-
lands er frumkvæði starfsmanna Heilbrigðiseftirlits Suð-
urlands nógu alvarlegt til að krefjast lögreglurannsóknar
á frumkvæðinu, þótt ekki sé talin ástæða lögreglurann-
sóknar á Holtakjúklingi og Ásmundarstaðabúinu.
Einn alþingismaður, Hjálmar Ámason, sem ætlar að
bjóða sig fram í kjördæmi Rangárvallasýslu í næstu
kosningum, hefur sagt, að starfsmenn eftirlitsins hafi
brotið lög um þagnarskyldu. Alþingismaðurinn hefur
hins vegar ekki neinar áhyggjur af heilsu neytenda.
Umhverfisráðuneytið, hinn nýi landlæknir og Holl-
ustuvernd ríkisins segja ekki ástæðu til að verða við
kröfu Neytendasamtakanna um að innkalla vörur frá Ás-
mundarstaðabúinu. Landlæknir segir þó, að búast megi
við fleiri tilvikum kamfýlusýkingar á næstunni.
Héraðsdýralæknir, heilsugæzlulæknir og heilbrigðis-
nefndarformaður svæðisins, allir í sama flnimanns-
klúbbnum, bera blak af Holtakjúklingi. Héraðsdýralækn-
irinn hefur miklar tekjur af fyrirtækinu og segir starfs-
menn heilbrigðiseftirlitsins hafa farið offari.
Forstjóri Holtakjúklings hefur áður lent í svipuðu
máli, þegar hann var stjórnarformaður annars fyrirtæk-
is, sem olli illræmdri sýkingu af völdum kjúklinga í Búð-
ardal. ítrekuð ástæða er því til að spyrja, hvort hann sé
fær um að stjórna fyrirtæki í matvælaiðnaði.
Holtakjúklingur hefur áður lent í fréttum fyrir sóða-
skap, þegar DV upplýsti, að úrgangi kjúklingasláturhúss-
ins á Hellu var formálalaust veitt út í Rangá. Þá var blað-
ið sakað um að fara offari, en ráðamenn neyddust til að
knýja sláturhúsið til úrbóta í frárennslismálum.
Við höfum þannig reynslu af röð vandamála, sem
tengjast einni persónu og einu fyrirtæki. Við sjáum
hvernig ráðamenn í héraði og landsstjórn slá skjaldborg
um fyrirtækið og saka fjölmiðla og starfsmenn Heilbrigð-
iseftirlits Suðurlands um ofsóknir gegn því.
Skelfilegast við þetta mál er, að það er tilviljun, að við
Heilbrigðiseftirlit Suðurlands starfa tveir menn, sem
taka starf sitt alvarlega. Ef þeir hefðu ekki samið skýrslu
um ástandið á Ásmundarstöðum án vitundar ráðamanna
í héraði, vissu neytendur ekki enn um gerilinn.
Mál þetta sýnir, að ráðamönnum í héraði og lands-
stjóm er skítsama um heilsu neytenda og vilja ná sér
niðri á þeim, sem komu upp um sóðaskapinn.
Jónas Kristjánsson
905-2010
Þú ert
minn!.
Spjallrásin
Þessi þjónusta er
evintýri. Ókunnugt
: nær saman a
öllum tímum
sólarhringsins og
lætur villtustu
Jrauma sína rætast!
Karlar hringja í
• Alltaf fólk á línunni
• Erótísk samtöl
• Stefnumót
• Trúnaðurog
nafnleynd
Karlar hringja í:
905 2828
Konur hringja ókcypis í:
DiSA
905-2111
Ég ligg héma
nakin og blö
Komdu uppl
til min.."
AMBER
905-5888
'Éger
dökkhærö
meö sitt hár
og öll út!
flltu.
SEX DACSIN $ : J
905-226
Draumveitan, 66,50 mfn.
BARA
905-2299
" Þúhlustará
meöan ég læt
þina viltustu
drauma..
rætast!"
90551:
Stórkostleg spjallrás fyri
serri vilja tala við konur
Draumsýn. 66,50 mín.
„Fyrr má nú vera hungrið, vansælan og veruleikafirringin!'
tískar“ auglýsingar.
segir Sigurður um umsvif nektardansstaða og „eró-
Klámbylgjan
nægja til að rækileg
rannsókn væri gerð á
allri starfsemi viðkom-
andi staða og starfsleyfí
þeirra tekin til endur-
skoðunar. Hafi það ver-
ið gert, hefur það farið
mjög leynt og ekki leitt
til neinna raunhæfra
aðgerða.
Hláleg skilgreining
Það sem er vekur
einna stærsta furðu í
sambandi við klálm-
bylgjuna er, að forráða-
mönnum nektardans-
staðanna skuli hafa
lánast að sannfæra
hlutaðeigandi stjórn-
völd um, að nektardans
Kjallarinn
Sigurður A.
Magnússon
rithöfundur
„ Vísast finnst sumum einföldum
sáium að vart verði komist fjær
öllu sem lyktar af sveita-
mennsku en með því að standa
fyrir nektardansklúbbum og
símaklámi. Hitt er þó sönnu nær
að þá fyrst sé sveitamennskan
komin í algleyming þegar farið er
að telja klám til listar. “
Mikið hljóta ýmsir íslendingar,
bæði karlar og konur, að vera
kynferðislega ófullnægðir, ef
marka má vaxandi umsvif nektar-
dansstaða, að viðbættum „erótísk-
um“ auglýsingum í þessu blaði,
sem komnar eru á þriðja tuginn
og þenja sig yflr tæpa síðu dags-
daglega. Fyrr má nú vera
hungrið, vansælan og veru-
leikaflrringin!
Þetta er þeim mun undarlegra
sem íslendingar hafa jafnan verið
taldir frjálslyndir í kynlífssökum,
enda er rifur þriðjungur íslenskra
barna fæddur utan hjónabands og
öldum saman var álitlegur hluti
þjóðarinnar rangfeðraður.
Ljósfælin mál
Áþekk klámbylgja gekk yfir
Norðurlönd fyrir rúmum aldar-
fjórðungi, en hefur nú að mestu
fjarað út. í sumum efnum eru ís-
lendingar einkennilega seinir að
taka við sér, en þegar þeir loks
gera það er engu líkara en hol-
skefla ríði yfir!
Við skulum láta símaklámið
liggja milii hluta, því það er til-
tölulega saklaust, þó það sé til
vitnis um sjúkt eða afþrigðilegt
hvatalíf. Öðru máli gegnir um
nektardansstaðina, sem eru orðnir
sjö í Reykjavík og einn á Akur-
eyri. Til þessara staða eru árlega
ráðnar hátt í 600 erlendar nektar-
dansmeyjar, meðþví þær fá flestar
ekki nema 28 daga atvinnuleyfi.
Þær koma einkum frá Eystrasalts-
löndum og Kanada.
Nektardansstöðunum hafa
tengst ýmis ljósfælin mál, meðal
þeirra tvö morö, eiturlyfjasmygl
og sögusagnir um vændi. Hvert
þessara sakarefna hefði átt að
sé einhverskonar listgrein og
dansmeyjamar eigi því að flokk-
ast með listakonum! Ef málið
væri ekki í eðli sínu jafnalvarlegt
og raun ber vitni, teldist þessi hlá-
lega skilgreining vitaskuld stór-
hlægileg.
Annað furðuefni er að fiölmiðlar
skuli hafa gengið framfyrir skjöldu
og kynnt nektar-
dansstaðina og for-
ráðamenn þeirra
sem einhverskonar
menningarfyrir-
bæri. í einum slík-
um þætti fyrir
nokkrum misserum
gat að líta dæmi um
„list“ hinna annál-
uðu dansmeyja, og
hlýt ég að játa að
hvorki vottaði þar
fyrir danslist né
neinum þeim tilþrif-
um öðrum sem
venjulega eru orðuð
við listræna tján-
ingu. Hinsvegar var
talsmaður staðarins
hinn roggnasti og
taldi sig auðheyri-
lega vera að sinna
brýnu menningar-
verkefni!
Það hefur löng-
um loðað við Is-
lendinga að vilja
ekki vera eftir-
bátar annarra í
einu né neinu.
Umfram allt vilja
þeir forðast að fá
á sig sveita-
mannsstimpilinn.
Vísast finnst
sumum einfold-
um sálum að vart verði komist
fiær öllu sem lyktar af sveita-
mennsku en með því að standa
fyrir nektardansklúbbum og
símaklámi. Hitt er þó sönnu nær
að þá fyrst se sveitamennskan
komin í algleyming þegar farið er
að telja klám til listar.
Sigurður A. Magnússon
Skoðanir annarra
Vestfirðingar og boðskapur þeirra
„ímynd Vestfiarða i huga almennings í landinu
verður sú, að þar sé allt á vonarvöl, ef talsmenn
landshlutans úr ýmsum áttum gera ekkert annað en
draga upp sem svartasta mynd af ástandinu. Það
gera þeir sjáifsagt vegna þess, að þeir telja sig þá
hafa von um meiri fiármuni úr almannasjóðum.
Vestfirðingar verða sjálfir að gera upp við sig, hvers
konar boðskap þeir vilja senda frá sér. ... Það er
hvorki hægt að kenna kvótakerfinu né fiölmiðlum
um vandamál Vestfirðinga. Þeir verða að horfast í
augu við sjálfa sig í þeim efnum.... Vilja þeir undir-
strika vandamálin eða vilja þeir leggja áherzlu á það
jákvæða og uppbyggilega í málflutningi sínum?“
Úr forystugreinum Mbl. 30. júlí.
Agaleysið alls staðar
„Ég held að íslendingar séu ágætlega tillitssamir
en þetta er fyrst og fremst spuming um að aginn i
samfélaginu er ekki nógu mikill. Það endurspeglast
mjög sterklega í umferðinni hérlendis. Meginvanda-
málið er því það að það er erfitt að fá fólk til þess að
fylgja lögum og reglum en ef okkur tækist að fá alla
til þess að fylgja umferðarlögunum hvað varðar t.d.
hraðatakmarkanir og öryggisbeltanotkun þá væri.
þetta umhverfi allt öðravísi en það er í dag.“
Siguröur Helgason hjá Umferðarráði í Degi 30. júlí.
Á ferð og flugi í Lúðralandi
„ítcirlegar og tíðar fréttir af umferð gæfu tilefni til
að ætla að tugir milljóna manna bærust um landið á
sama tíma. Og veðrið er alltaf gott alls staðar, a.m.k.
ekki slæmt enda er hressleikinn þjóðlegur og bein-
línis hollt fyrir ungt fólk að kynnast vosbúð og vind-
hviðum, sem erlendir aumingjar myndu telja til
náttúruhamfara. Á íslandi eru áhugamál manna tal-
in fréttaefni og fiölmiðlar þyrpast að þar sem hópur
jeppamanna er á leið í mikla ævintýraferð. Þetta eru
þeir íslendingar, sem notið hafa góðærisins til fulin-
ustu og komið hafa sér upp orkufrekum ökutækjum
til að geta misþyrmt náttúrunni allt árið um kring.“
Asgeir Sverrisson í pistli sínum „Ferðahelgi í Lúðra-
iandi" í Mbl. 30.7.