Dagblaðið Vísir - DV - 26.08.1999, Blaðsíða 21

FIMMTUDAGUR 26. ÁGÚST 1999
25 4
Símenntun
- líka fyrir eldri borgara
Á laugardaginn kemur er dagur símenntunar.
Afþví tilefni Jjallar Tilveran í dag um nám
þeirra sem komnir eru afléttasta skeiði. Við-
mælendur Tilverunnar eru þrjár kjarnakonur
sem ákváðu að
og geraþað
að mennta • ;pj[
JóhannaJóhann-
esdóttir lét gamlan
draum rætast.
Jóhanna Jóhannesdóttir, fv. kennari:
skaplega tímabundin á meðan
ég var að vinna
þannig að ég nýt
þess að eiga tíma
fyrir sjálfa mig
núna. Ég fer eft-
ir því sem ég
má vera
að í fé-
lags-
mið-
stöð
eldri
borg-
ara og
vinn að fjöl-
b r e y 11 u
handverki
þar, svo sem
glerskurði,
sem er mjög
skemmtilegt.
Svo sinnir
maður auðvitað
afkomendunum. Ég
á tvö langömmubörn
og það er mjög
ánægjulegt."
-HG
Gamall draumur
sem rættist
Jóhanna Jóhannesdóttir er fv.
kennari í Árbæjarskóla „Mig
hefur langað í handavinnu-
nám frá ungaaldri. Á þeim
tíma voru aðstæðurnar hins vegar
þannig að ég var komin með mann
og böm. Það auðvitað leiddi til þess
að ég var í húsmóðurhlutverkinu í
nokkur ár og kom upp börnunum
og þess háttar. Ég byrjaði svo að
kenna í Árbæjarskóla og kenndi þar
i fjölda ára. Þegar ég var orðin sex-
tug fannst mér tími til kominn að
gera eitthvað skemmtilegt og ákvað
að sækja um launað leyfi til að
mennta mig i eitt ár. Það fékkst
ekki þó að ég sækti tvisvar um.“ Jó-
hanna lét þetta þó ekki aftra sér.
„Ég ákvað þá að vera bara í hálfu
starfi í tvö ár og taka handavinnu-
námið með fram vinnunni. Þannig
gat ég gert hvort tveggja.“
Var ekkert erfitt að samræma
vinnu og skóla? „Nei, þetta gekk al-
veg ótrúlega vel. Fjölskyldan var
mjög skilningsrík og fannst þetta
stórkostlegt. Þetta hefði þó aldrei
gengið ef Árbæjarskóli hefði ekki
verið tvísetinn á þessum tíma. Þá
gat ég verið í skólanum fyrir hádegi
og kennt eftir hádegi. Annars hefði
þetta aldrei gengið upp. En þetta
gekk mjög vel, þannig að ég öðlaðist
réttindi til að kenna handavinnu.
Ég notaði þau nú aldrei en þetta
hefur verið mér til mikillar ánægju.
Hins vegar hef ég notað
kunnáttuna fyrir sjálfa mig og
nú þegar ég er hætt störfum
er ég mjög sátt. Ég var af-
r'
X
Undanfarin misseri hefur Guðrún m.a. lagt stund á nám um Vestur-íslend-
inga. Nú dreymir hana um að komast i ferðalag til byggða Vestur-íslendinga
næsta sumar.
Tölvunám - engin spuming
- segir Sjöfn Sigurjónsdóttir, þátttakandi
Sjöfn Sigurjónsdóttir fór í tölvunám í fyrra og segist
ekki geta án tölvunnar verið í dag.
Sjöfn Sigurjónsdóttir er ein
þeirra sem þátt tóku í tölvu-
námskeiði Viðskipta- og tölvu-
skólans fyrir eldri borgara í
fyrra. Hún segir námið hafa verið
sér mikils virði og segist ekki geta
án tölvunnar verið í dag. „Ég fór i
þetta nám á síðasta ári. Ég hafði
reyndar unnið áður við skjá og rit-
vélar sem bankastarfsmaður en
ekki við venjulegar tölvur. Þetta var
því kannski ekki alveg framandi.
Námið var hreint frábært og nauð-
synlegt fyrir alla sem vilja lifa lífinu
lifandi að tileinka sér tölvurnar. Ef
fólk hefur ekki komið nálægt þessu
áður, þá er bara að byrja að drífa
sig á námskeið, kynna sér lykla-
borðið og svo fær maður aðstoð ef
eitthvað er. Þetta kemur allt eins og
skot. Enginn þarf að hræðast tölv-
urnar. Svo er hópurinn svo
skemmtilegur að maður yngist
hreinlega upp við að taka þátt í
þessu. Mér finnst líka mikill munur
að geta skrifað bréf og vistaö og
breytt skjölunum í tölvunni á ein-
faldan hátt. Þetta er allt annað en
gamla ritvélin."
Sjöfn finnst Netið ákaflega gef-
andi. „Ég var t.d. með börnin mín,
bamabörn og tengdabörn, hvert í
sínu landinu. Þá fór tölvupóstur á
milli okkar fram og til baka. Við
þetta snarlækkaði símareikningur-
inn. Krakkarnir, alveg niður í 5-6
ára, sendu mér tölvupóst með að-
stoð pabba og
mömmu. Það urðu
því miklu örari og
nánari samskipti
heldur en með
venjulegum bráfa-
skriftum. Núna á
maður bara eftir
að fá sér mynda-
vél ofan á tölvuna
til að geta horft á
þann sem maður
er að skrifast á —>■
við.
Netið er líka mik-
ill upplýsinga-
banki. Þangað er
hægt að sækja alls
konar efni og
þjónustu. Maður
getur líka eignast
kunningja á Net-
inu og þarf þá
ekkert að hitta þá frekar en maður
vill. Fyrir utan andleg málefni, þá
tek ég tölvuna fram yfir flest annað.
Ég ætla bara rétt að vona að maður
geti farið aftur á svona námskeið til
að læra meira,“ sagði þessi eld-
hressa tölvukona. -HKr.
Guðrún Marteinsdóttir O'Leary, fv. hjúkrunarforstjóri:
Hef mikla þörf fyrir að gera gagn
Ouðrún Marteinsdóttir
O’Leary er ein af þeim eldri
borgurum sem ekki situr
með hendur í skauti þótt hún
sé komin fram yfir starfslokaaldur-
inn. Hún segir aö sér sé það nauðsyn-
legt að afla sér þekkingar. „Ég átti
heima í Bandaríkjunum í fimmtán ár
en flutti svo heim. Þá var maðurinn
minn látinn og ég varð að byrja að
vinna hér heima en það hafði ég ekki
gert í Bandaríkjunum. Ég er mennt-
uð hjúkrunarkona en síðar bætti ég
við mig stjómunamámi ofan á það.
Ég fór í hjúkrunarnám vegna þess að
ég hef mikla þörf fyrir að gera gagn
og hef fengið útrás fyrir hana í hjúkr-
unarstarfinu." Guðrún vann sem
hjúkrunarforstjóri Landakotsspítala
áður en hún lét af störfum árið 1990.
„Þegar leið að lokum starfsferils-
ins ákvað ég að fara í heilsugæslu-
nám því mér fannst ég ekki búa yfír
nægri þekkingu á þvi hvernig heilsu-
gæslan í landinu starfar. Ég bý að
þessu námi núna því ég hef tekið að
mér ýmis verkefni á heilsugæslu-
stöðvum, bæði í Hveragerði og á Vif-
ilsstöðum, eftir að ég lét af störfum.
Það hefur verið mjög ánægjulegt og
gefandi." Hvað er svona skemmtilegt
við að vera í skóla? „Ég geri þetta
mér til ánægju, til að örva sellurnar.
Vonandi líka öðrum til gagns,“ segir
Guðrún og brosir. „Ég hef líka farið
á endurmenntunarnámskeið á
hverju ári í nokkur ár. Það er mjög
skemmtilegt að fræðast og vera inn-
an um fólk á sama tíma, því stór x
hluti ánægjunnar er félagsskapurinn.
Eitt námskeiðið sem ég hef tekið var
t.d. um Vestur-íslendinga og nú dauð-
langar mig að fara i ferðalag á Vest-
ur-íslendingaslóðir. Ég vona svo
sannarlega að ég komist, ég er að
skipuleggja ferðina og ætla að plata
vinkonu mína með.“
-HG *