Dagblaðið Vísir - DV - 22.02.2000, Síða 6

6
ÞRIÐJUDAGUR 22. FEBRÚAR 2000
Fréttir
Jón Guölaugsson afhenti þeim
Eyrúnu Ósk Magnúsdóttur og
Viktoríu Hrund Kjartansdóttur
viöurkenningarskjöl.
DV-mynd Arnheiöur
Suðurnes:
Eldvarnaget-
raun
DV, Suöurnesjum:
Landssamband slökkviliös- og
sjúkraflutningamanna lagði i vet-
ur fræðsluefni fyrir alla nemendur
3. bekkja í grunnskólum á landinu
varðandi fyrirbyggjandi aðgerðir í
brunavörnum. Verkefnið var unn-
ið í samstarfí við skóla- og slökkvi-
lið um allt land.
Endað var með því að leggja fyr-
ir spumingar úr efninu sem böm-
in fóru meö heim og unnu og skil-
uðu síðan. Dregið var úr réttum
svömm úr skólum Reykjanesbæj-
ar, Voga og Garði og voru það
tvær stúlkur, þær Eyrún Ösk
Magnúsdóttir úr Myllubakkaskóla
og Viktoría Hrund Kjartansdóttir
Njarðvíkurskóla, sem hlutu verð-
laun að þessu sinni sem voru m.a.
sambyggt útvarp og geislaspilari
og reykskynjari. -AG
Thomasine Maratse afgreiöslumaö-
ur alsæl meö ávexti sem komiö var
meö sjóleiöina frá Kulusuk.
DV-mynd Reynir
Haukur Vernharösson vélstjóri hefur búiö í Kuummiit á annaö ár. Hér er hann ásamt Palusine konu sinni og syninum Jen Samuel, 8 mánaöa.
DV-mynd Reynir
íslenskur vélstjóri í Kuummiit:
Bátur ísmannsins
er brothættur
- og á stundum fullt starf að halda honum gangandi
Veisla í Kuummiit:
Eplalykt
i kaupfélagið
DV, Kuummiit:
„Það er mikil ánægja með þetta hjá
viðskiptavinunum. Við fengum
nokkra kassa af eplum, appelsínum og
banönum og þetta rýkur út,“ segir
Thomasine Maratse, afgreiðslustúlka
í kaupfélaginu í Kuummiit, í samtali
við DV.
Eins og DV greindi frá í gær var
eplalaust í kaupfélaginu vikum sam-
an. Þorpsbúa hungraði mjög í hina
suðrænu ávexti og var nokkuð kvart-
að vegna eplaskortsins. Það bar þann
árangur að um miðja vikuna var
sendur bátur til Kulusuk eftir eplum
og öðrum ávöxtum sem heimamenn
þar fá frá íslandi. Sjóleiðin til
Kulusuk er venjulega ófær vegna íss
en þau undur og stórmerki gerðust að
ísinn brotnaði upp í stórviðri og hefur
verið fært að undanfömu. Sjá mátti
himinlifandi þorpsbúa á leið út úr
kaupfélaginu með epli. Eplin seldust
upp á augabragði en nægur bjór er til
á staðnum og er ekki búist við að
hann seljist upp fyrr en um þaö bil
sem vorskipið kemur. Síðasta vetur
seldist bjórinn upp í mars og var því
sérstaklega passað upp á að fá nægan
bjór með haustskipinu.
Thomasine verslunarmaður vonast
eftir annarri sendingu fljótlega.
„Ég vona að við fáum epli fljótlega
aftur. En það er ómögulegt að segja
hvort sú von rætist,“ segir Thom-
asine. -rt
DV, Kuummiit:
„Mér líður vel héma og það plagar
mig ekki fámennið og einangmnin.
Það er kannski vegna þess að ég var
alinn upp í sveit," segir Borgfirðing-
urinn, Haukur Vernharðsson, vél-
stjóri í frystihúsinu í Kuummiit.
Haukur hefur búið í þessu 400 manna
þorpi á austurströnd Grænlands siðan
i ágúst 1998. Hann kom upphaflega
sem sérfræðingur í kælitækni á veg-
um kæliverkstæðisins Celsíusar ehf. í
Reykjavík. Áður haföi hann starfað
sem lögreglumaður og umboðsmaður
erlendra dansmeyja. Haukur kynntist
grænlenskri konu, Palusine Quppersi-
aq, í ferð sinni á vegum Celsíusar og
ílengdist þegar honum bauðst starf
við frystihús Nuka A/S þar sem hann
sinnir almennu viðhaldi og vélgæslu.
Nú býr hann ásamt Palusine og átta
mánaða fóstursyni í Kuummiit en
heima á íslandi á hann þrjú börn.
„Ég kom hér upphaflega til að setja
upp plötufrystitæki og hef verið hér
síðan. Það eru engin teikn um að ég sé
á förum héðan," segir hann.
Hann segir að oft geti verið erfitt
að fá varahluti til þorpsins þangað
Fjárfesti í
sjálfum sér
- peningarnir fóru áður í tóbakskaup
„Ég er fíkfll af verstu gerð og
reykti bæði sígarettur og pípu. Ég
haföi margsinnis reynt að hætta að
reykja en það hefur aldrei gengið,“
segir Agnar Guðjónsson, rekstrar-
stjóri hjá Sorpu.
Það var ekki fyrr en Agnar fór í
vikudvöl á Heflsustofnunina í Hvera-
gerði síðastliðið haust að hann lagði
tóbakið á hilluna. Aðspurður sagði
hann kostina vera ótvíræða. „Maður
er í vernduðu umhverfí og áreitin
sem maður er vanur eru ekki til stað-
ar. Þannig komst ég yfir fyrstu frá-
hvarfseinkennin. Eftir dvölina höf-
um við haldið hópinn og hist viku-
lega og förum þá oft í gönguferðir
saman," segir Agnar.
En er mikil breyting á lífinu i kjöl-
far reykleysisins? „Ég hósta ekki
eins mikið og í stað þess að sólunda
peningunum i tóbak fjárfesti ég í
sjálfum mér með því að setjast á
skólabekk í Endurmenntun Háskóla
íslands," segir Agnar.
-hól
sem aðeins er þyrluflug frá
Ammassalik þrisvar í viku. Venjulega
er sjóleiðin frá Kuummiit lokuð að
vetrinum en þess á milli eru bátsferð-
ir. Þar hefur hinn íslendingurinn í
þorpinu, ísmaðurinn Sigurður Péturs-
son, verið duglegur við að sigla á báti
sínum, Leifi Eiríkssyni, til að sækja
varahluti og annað tilfallandi. Haukur
segir þó bát Sigurðar gjaman hafa
orðið fyrir hnjaski í ísnum enda gerð-
an úr plasti. Þegar óhöpp hafa hent
Leif heppna hefur Haukur verið ólat-
ur við að gera við og koma bátnum
aftur í drift. Hann segir það vera á
köflum drjúgt starf.
„Það er á stundum fullt starf að
halda bátnum gangandi," segir Hauk-
ur og hlær.
I Kuummiit er enginn bíll enda að-
eins vegaslóðar sem samtals em um
einn kílómetri. Vélknúin farartæki
þorpsbúa em ein traktorsgrafa og eitt
fjórhjól auk nokkurra snjósleða.
„Það er draumur minn að komast
yfir bát til að geta skotist á í „sunnu-
dagsbíltúra". Hér hefur maður ekkert
við bíl að gera en báturinn er nauð-
synlegur til að komast á veiðar og
milli þorpa,“ segir Haukur. -rt
Agnar Guölaugsson skellti sér til Hverageröis til aö segja skiliö við nikótfn-
ið. í dag er hann reyklaus og segir hann þaö miklu skipta aö hitta aöra þátt-
takendur á námskeiöinu til aö styöja viö bakiö hver á öörum