Dagblaðið Vísir - DV - 20.04.2000, Síða 20

20
FIMMTUDAGUR 20. APRÍL 2000
Helgarblað_________________________________________________________________________________________________PV
Fjölmenni í Skálafelli:
Líf og fjör til fjalla
- einn besti dagur vetrarins
Brettin vinsæl
Þaö mátti sjá marga renna sér á snjóbrettum í Skálafelli á sunnudag.
Vinirnir Adam Örn og Jakob voru þar á meöal.
Heygarðshornið
Kóngur í ríki sínu
Haukur Þorsteinsson, staðarhald-
ari í Skálafelli, hafði ástæðu til að
brosa á sunnudaginn enda var dag-
urinn með eindæmum góður til
skíðaiðkunar, færi gott og sól í
heiði. Hið sama verður ekki sagt
um veturinn sem nú er senn á enda:
„Þetta er búið að vera erfitt í vetur.
Snjórinn hefur aldrei verið betri en
veðrið hefur farið illa með okkur.
Það hefur ekki ein einasta helgi ver-
ið góð nema landsmótshelgin í lok
mars.“
Haukur var engu að síður bjart-
sýnn á framtíðina: „Skálafell er að
verða stærsta svæðið í innkomu.
Það sem helst hrjáir okkur er aö-
stöðuleysið sem er rosalegt. Við
erum með þennan sumarbústað
hérna sem nægir engan veginn. Um
leið og komin verður upp fullkomin
aðstaða förum við fram úr Bláfjöll-
um.“ Aðspurður sagði Haukur aö
Skrýtið
Gaman að enska þriðjudeildarliðið
Stoke skyldi vinna Framrúðuskjöld-
inn, bikarkeppni neðrideildarliða í
Englandi - á Wembley. Aðalmálið
virtist vera að þetta skyldi vera á
Wembley. Þessu mætti ef til viil likja
við það aö sigra í keppni héraðssam-
bandanna á Norðurlandi og vinna
Amaro-bikarinn - en það sem öllum
þátttakendum fyndist þó mest til um
hefði verið að fá að leika á Laugar-
dalsvellinum. Annars er svo sem
óþarfi að gera of lítið úr þessum sigri.
Guðjón Þórðarson virðist kunna vel
til verka - en þarf að gera alveg svona
mikið veður út af þessu? Iþróttakálf-
ur Morgunblaðsins undirlagður síð-
asta þriöjudag, rétt eins og um stór-
tíðindi í íslensku íþróttalífi væri að
ræða, eða þetta væri jafnvel sigur ís-
lendinga. Meðal annars var sérstök
frétt um að Peter Shilton hefði hrósað
Guðjóni. Hvað átti þessi gamli mark-
maður að segja: átti hann að hall-
mæla Guðjóni eftir sigurinn?
Og hvað ætla þeir á Mogganum að
gera ef svo kynni að fara að Stoke
sigraði í einhverju af hinum nafn-
kunnari fótboltamótum þama úti?
Gæti slíkur viðburður jafnvel orð-
ið til þess að hið ómögulega gerðist:
að Mogginn kæmi út á mánudegi?
Skrýtið: Það er alltaf verið
að segja frá íþróttaiðkun Is-
lendinga í fjarlægum löndum.
Þannig líður naumast sá dag-
ur að ekki sé greint frá því að
einhver lið séu að fylgjast með
Eiði Smára og um hina minni
spámenn er stanslaus frétta-
flutningur. Búin er til heil
frétt um það að þessi eða hinn
hafi spilað allan leikinn með
sínu liði eða komið inn á ein-
hvern tímann - eða jafnvel alls ekki
komið inn á - sem sagt verið að spila
fótbolta með sínu liði sem er ámóta
fféttnæmt og ef Siggi pípari fer til
Svíþjóðar að starfa við sitt fag og fær
vinnu í Skövde. Skyldu blöð í gömlu
Júgóslavíu eins undirlögð af frétta-
flutningi af gengi manna þaðan hér á
landi í fótboltanum? Skyldi Oleg
Titov, leikmaður Fram, vera tíöur
gestur á íþróttasíðum blaða f
Moskvu? Varð allt vitlaust í rúss-
neskum fjölmiðlum þegar Boris
Bjarka tókst að koma Eyjamönnum í
undanúrslit í handbolta?
íþróttimar virðast vera siðasta
vígi minnimáttarkenndarinnar ís-
lensku. Þar má sleppa fram af sér
beislinu i taumlausri sjálfsupphafn-
ingu hins smáa.
—
—
- #
DV-MYND HARI
Haukur Þorsteinsson staðarhaldari
Haukur var ánægöur meö stemninguna í Skálafelli á pálmasunnudag.
veriö hefði á döfinni að bæta að-
stöðuna í 10 ár en það hefði alltaf
dregist enda væri um pólitíska
ákvörðun að ræða.
-EÖJ
Guðmundur Andri Thorsson
skrifar í Helgarblaö DV.
Markaregn er óvenjulega
skýrt dæmi um þátt sem
höfðar til algjörs jaðarhóps,
áhugamanna um þýska
knattspyrnu sem eru senni-
lega nokkru færri en
áhugamenn um þýsk
stjómmál eða þýskar bók-
menntir eða þýska
téknómúsík.
Skrýtið: Markaregn í sjónvarpinu
er alltaf endurtekið. Miklu nær væri
að endurtaka frekar þáttinn í
Ríkissjónvarpinu sem er
skemmtilegur, Smack the
Pony. Markaregn er óvenju
skýrt dæmi um þátt sem höfðar
til algjörs jaðarhóps; áhuga-
manna um þýska knattspymu
sem eru sennilega nokkru
færri en áhugamenn mn þýsk
stjómmál eða þýskar bók-
menntir eða þýska teknómús-
ik.
Nú eru íþróttir reyndar held-
ur skemmtilegt sjónvarpsefni - í
hófi. Helst aö erfitt sé að lifa sig inn
í þá skemmtun sem fólk virðist hafa
af þessu endalausa bílamóti, For-
múlu eitt kappakstrinum, sem í
fljótu bragði virðist vera ámóta blæ-
brigðarík skemmtun og að horfa á
mýs í búri hlaupa í hringhjólinu
sínu. 1 kappakstrinum sést ekki sá
þáttur sem mikilvægastur er þegar
horft er á íþróttir: sjálft fólkið sem
etur kappi saman. Þannig er dramat-
ískt að fylgjast með snókereinvígi,
jafnvel þótt það silist áfram, og það
er meira að segja hægt að dotta yfir
golfmóti sé maður alveg sérstaklega
dáðlaus þann daginn. En að fylgjast
með bílum að blússa með fretum
hring eftir hring er satt að segja al-
veg sjúklegt. Þetta er til marks um
óeðlilega mikinn áhuga íslendinga á
bílum, þessum frumstæða farkosti
sem hlýtur aö fara að heyra sögmini
til, enda varla nokkuð breyst síðan í
byrjun 20. aldar.
Fyrir nokkrum mánuðum komu
fram hugmyndir á RÚV um að stofna
sérstaka íþróttarás. Þetta var snar-
lega skotið í kaf; öllum bar saman
um að þetta væri afleit hugmynd,
jafnt andstæðingum íþrótta sem and-
stæðingum RÚV. Það var synd því
með þessu móti yrði iþróttunum ein-
faldlega mokað burt úr dagskránni
og sjónvarpsáhorfendur þyrftu ekki
einu sinni að vita af íþróttum frekar
en þeir vildu. Og íþróttafréttamenn-
imir gætu þá sýnt Markaregn eins
oft og þeir vildu án þess að það færi
í taugamar á þeim sem greiða af-
notagjöldin og halda enn í þá tálsýn
að í sjónvarpinu sé hugsanlega eitt-
hvað handa þeim að horfa á.
Það viðraði vel til skíðaiðkunar í
nágrenni höfuðborgarsvæðisins á
pálmasunnudag. í Skálafelli var
glampandi sól og hæg norðanátt og
færið með besta móti. Aðsóknin var
í samræmi við það og giskaði Hauk-
ur Þorsteinsson staðarhaldari á að
hátt í þrjú þúsund manns legðu leið
sína í Skálafell á degi sem þessum.
Fram undan er páskahelgin en hún
er að jafnaði mesti annatími ársins
á skíðasvæðum landsmanna. Mikið
var um að foreldrar tækju bömin
með sér í Skálafell á sunnudaginn
enda sagði fólk að svæðið væri eink-
ar barnvænt, leikvöllur til staðar
sem og skíðakennsla og stutt í Eilla
þjónustu.
Þrjú röndótt
„Það vom KR-ingar sem byggðu
upp skíðasvæðið á Skálafelli á sínum
tíma og eru enn með aðstöðu þar þó
að Reykjavíkurborg hafi tekið við
rekstrinum," sagði Heimir Sigurðs-
son, formaöur Skíðadeildar KR. Með-
al annars sér íþróttafélagið um skíða-
kennslu fyrir börn undir 12 ára aldri.
Á sunnudag voru að vísu flestir
leyndust í hópnum en sjálf hefur hún
ákveðið að hætta keppni: „Það er
komið nóg og svo er ágætt að hætta á
toppnum." Theódóru til halds og
trausts var Davíð Ásgeirsson sem
kennir börnunum brettafimi.
Hvergi bangnir
Þó að hefðbundin skíði séu enn
vinsæl hafa snjóbretti sótt mjög í
sig veðrið á undanfomum árum,
ekki síst meðal barna og unglinga.
Vinimir Adam Öm Óskarsson og
Jakob Lárusson, 11 ára, voru
einmitt mættir í Skálafell hvor með
sitt brettið undir hendinni. Þeir
sögðu að það væri bæði skemmti-
legra og léttara að renna sér á brett-
um en skíðum. Þeir voru ekki vit-
und hræddir um að detta og slasa
sig og töldu sig því ekkert hafa við
hjálm að gera. „Það er helst að mað-
ur handleggsbrjóti sig,“ sagði Adam
Örn og að þeim orðum mæltum
voru þeir roknir upp í brekkumar.
kennararnir staddir á Andrésar And-
ar-leikunum á Akureyri og hljóp
Theódóra Mathiesen því í skarðið.
Theódóra er í hópi fremstu skíða-
kvenna landsins og vann meðal ann-
ars íslandsmeistaratitil í svigi
kvenna í fyrra. Var hún ekki frá því
að upprennandi íslandsmeistarar
—
Theódóra, Heimir og Davíö
Skíöadeild KR sá um uppbyggingu skíöasvæöisins í Skálafelli og enn eru
KR-ingar áberandi á staönum.
Haukur Þorsteinsson staðarhaldari: