Dagblaðið Vísir - DV - 26.04.2000, Blaðsíða 17

Dagblaðið Vísir - DV - 26.04.2000, Blaðsíða 17
nra 16 MIÐVIKUDAGUR 26. APRIL 2000 MIÐVIKUDAGUR 26. APRÍL 2000 33 Útgáfufélag: Frjáls fjölmiðlun hf. Stjórnarformaöur og útgáfustjóri: Sveinn R. Eyjólfsson Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason Aöstoöarritstjóri: Jónas Haraldsson Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift: Þverholti 11,105 Rvík, sími: 550 5000 Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999 Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777 Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/ Vísir, netútgáfa Frjálsrar fjölmiðlunar: http://www.visir.is Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is Akureyri: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaðam.: 462 6613, fax: 4611605 Setning og umbrot: Frjáls fjölmiðlun hf. Filmu- og plötugerö: ísafoldarprensmiðja hf. Prentun: Árvakur hf. Áskriftarverð á mánuði 1950 kr. m. vsk. Lausasöluverð 180 kr. m. vsk., Helgarblað 250 kr. m. vsk. DV áskilur sér rétt til aö birta aðsent efni blaösins í stafrænu formi og i gagnabönkum án endurgjalds. DV greiðir ekki viðmælendum fyrir viðtöl við þá eða fyrir myndbirtingar af þeim. Saklaus drengur Hatrömm átök um Elian Gonzalez, ungan saklaus- an dreng frá Kúbu, minna á að enn er glóð í haturs- eldi sem logaði glatt á tímum kalda stríðsins milli Fidels Castros, einræðisherra á Kúbu, og landflótta Kúbverja í Bandaríkjunum. Elian er bitbein í pólitískum hráskinnsleik þar sem velferð hans hefur verið sett til hliðar. Á síðustu mánuðum hefur þessi sex ára gamli drengur þurft að ganga í gegnum meiri erfiðleika og hremmingar en flestir þurfa á lífsleiðinni. í nóvember síðastliðnum var Elian bjargað ásamt tveimur öðrum undan ströndum Flórída eftir flótta frá Kúbu, en móðir hans og fóstri fórust á flóttanum. Ættingjar Elians á Miami tóku hann að sér og neituðu að láta hann af hendi. Eðlileg og sanngjörn krafa föður Elians um að fá drenginn var höfð að engu. Kúbverskir flóttamenn og afkomendur þeirra eru fjölmennir í Bandaríkjunum og mynda sterkan póli- tískan þrýstihóp, ekki síst á Flórída þar sem Kúbverjar eru flestir. Flórída er eitt fjölmennasta ríki Bandaríkjanna og skiptir þess vegna miklu máli í forsetakosningum í nóvember næstkomandi. Einmitt þess vegna áttu bandarísk stjórnvöld erfitt með að ná áttum í máli Elians og fylgja alþjóðlegum lögum. Bæði bandarísk og alþjóðleg lög eru skýr - Elian á heima hjá föður sínum. A1 Gore, forsetaframbjóðandi demókrata og núver- andi varaforseti, missti kjarkinn og lagðist á sveif með andstæðingum Castros. Með því vildi hann ná hylli kjósenda á Flórída af kúbverskum ættum. A1 Gore hefur ekki orðið maður að meiri með fram- göngu sinni í máli Elians - grundvallaratriði í lögum og rétti voru látin víkja til hliðar fyrir pólitískum stundarhagsmunum. Bandarískir kjósendur hjóta að velta því fyrir sér hvort þeir vilja slíkan hann í valdamesta embætti heims þegar þeir velja sér næsta forseta síðar á árinu. Spumingin um það hvort Elian Gonzalez eigi að fá að njóta samvista við föður sinn snýst ekki um stjórnarfar á Kúbu - jafn ógeðfellt og það er - held- ur um rétt föður og barns. Þó tekið sé undir gagn- rýni kúbverskra innflytjenda í Bandaríkjunum á Fidel Castro og harðstjórn hans er með engum hætti hægt að réttlæta framgöngu þeirra í máli þessa ógæfusama drengs. í vandræðagangi sínum beittu bandarísk stjórn- völd ofbeldi til að ná Elian úr höndum hinnar bandarísku „fósturfjölskyldu“. Sú aðgerð mun án efa skilja eftir djúp sár á sál sex ára drengs sem hef- ur ekkert til sakar unnið annað en að hafa misst móður sína. Vonandi draga bandarísk stjórnvöld og almenn- ingur réttan lærdóm af máli Elians Gonzalez. Von- andi markar deilan þáttaskil í samskiptum Banda- ríkjanna og Kúbu, en til þess að svo verði þurfa bandarískir stjórnmálamenn að hafa meiri kjark en A1 Gore. Það er mikilvægt að samskipti Bandaríkj- anna og Kúbu komist í eðlilegt horf nú þegar hillir undir að Fidel Castro segi sitt síðasta orð. Með því gætu Bandaríkjamenn og þar með kúbverskir flótta- menn haft jákvæð áhrif á þróun mála á eyju sem í liðlega fjörutíu ár hefur verið imdir harðstjórn. Óli Björn Kárason I>V Skoðun 300 risamöstur í uppsiglingu Tvær 400 kílóvolta há- spennulínur af stærstu gerð sem tengja eiga raforkuver í Fljótsdal við álverksmiðju á Reyðarfirði eru nú í mati vegna umhverfisáhrifa. Skilafrestur á athugasemd- um til Skipulagsstofnunar rennur út 10. maí næstkom- andi og hafa allir rétt á að senda þangað skriflegar at- hugasemdir við þessa mann- virkjagerð. Staðhæfingar sem fram koma í frummatsskýrslu Landsvirkjunar og sem endurómað hafa í fjölmiðlum eru með miklum ólíkindum. í samandregnum niður- stöðum skýrslunnar stendur: „Við mat á umhverfisáhrifum kemur fram að línumar hafa í heildina lítil áhrif á náttúru og umhverfl svæðisins." Þetta leyflr fyrirtækið sér að fullyrða þegar um er að ræða framkvæmd sem „í heildina" er það umfangsmesta sem um getur á Austurlandi til þessa og gjörbreyta mun svipmóti margra byggðarlaga, auk vegslóða og efnis- tökustaða. I stað þess að draga upp raunsanna mynd af þessum fram- kvæmdum og áhrifum þeirra, er með Hjörleifur Guttormsson fyrrverandi alþingismaður ofangreindri staðhæfingu reynt að stinga menn svefh- þomi þannig að fólk hafl ekki fyrir því að kynna sér hvað er á seyði. Yfir 300 risamöstur í uppsiglingu Til að bera uppi raflínu- strengina umrædda leið er talið að reisa þurfl ailt að 340 stálgrindarmöstur sem munu verða 20-37 metrar á hæð og með 25 metra langri þverslá auk staga. Með svona gálgum ætlar Landsvirkjun að þvera Fljótsdal, Skriðdal og botn Reyðar- fjarðar fyrir utan fjalldali og heiðar sem þar era á milli. Þær raflínur sem menn kannast við eystra era hrein vasaútgáfa í samanburði við þá turna sem hér eru í uppsiglingu. Gangi þetta eftir verða viðkomandi sveitir dæmd- ar til að gengisfelia umhverfíð með þessum hervirkjum. í gyllingu Lands- virkjunar kallast þetta hins vegar „lít- il áhrif á náttúru og umhverfi"! Fátt eiga íslendingar dýrmætara en umhverfi þar sem landslagið heldur svipmóti sínu þrátt fyrir margháttuð mannvirki. Okkur þykir tilflnnanlegt „Þœr raflínur sem menn kannast við eystra eru hrein vasa- útgáfa í samanburði við þá tuma sem hér eru í uppsiglingu. Gangi þetta eftir verða viðkomandi sveitir dœmdar til að gengisfella umhverfið með þessum hervirkjum. “ þegar upp rísa turnar við fiskimjöls- verksmiðjur og svartir súrheysgeymar við bændabýli. En hvað er það hjá því sem nú er í vændum á Austurlandi og fylla mun þar fegurstu dali og fjarðar- botna. Þau ómældu verðmæti sem búa í óspilltu útsýni hverfa og koma ekki aftur í fyrirsjáanlegri framtíð. Um leið og gálgamir rísa missa viðkomandi landsvæði og ferðamannaleiðir mikið af aðdráttarafli sínu. Ætlum við að láta þetta gerast athugsemdalaust fyr- ir augum okkar? Er enginn millivegur til? Fólk spyr eðlilega hvort það þurfi að velja á milli þess sem kallað er stöðn- við gagnrýni Það er gott og þarft frumkvæði hjá Karli biskupi að gangast fyrir því að fé sé safnað á íslandi til að kaupa úr þrælahaldi indversk börn. í tengsl- um við það hefur í fjölmiðlum verið minnt á hörmulega stöðu mannrétt- indamála á Indlandi. Sú staða tengist öðru fremur réttleysi stéttleysingja svonefndra, sem eru í reynd dæmdir til grimmrar eymdar. Ýmsir greina- höfundar hafa meira að segja stung- ið upp á þvi að íslendingar slíti öll- um viðskiptum við „þrælaríkið" Ind- land. Hvers vegna? En þá má spyrja: Hvers vegna vakna menn allt í einu núna tfl um- tals um skelfilega stööu stéttleys- ingja á Indlandi? Þeir hafa alltaf ver- ið til - án þess að íslendingar og aðr- ir Vestlendingar hafl gert sér sér- staka rellu út af þeim. Menn hafa lát- ið sér nægja að geta þess að fátækt sé „... eru ekki allir búnir að gleyma því, að í miðri Indlandsumrœðunni á dögunum kom fram að í sjálfum Bandaríkjunum bœtast um 50 þúsundir kvenna og bama úr fátœkum löndum á ári í hóp sem verður að kalla þrœla?“ Með og á móti Ég kann að brenna sinu geipfleg víða á Indlandi, en þá í þeim tóni að svo hafl alltaf verið og muni verða. Hvers vegna hefur indverskt þjóðfélag komist hjá harðri gagn- rýni á það ástand að drjúgur hluti þjóðarinnar er fæddur til hálfgerðs og algjörs þrælahalds? Á grundvelli þeirrar sálnaflakks- kenningar Hindúa sem segir, að hlutskipti manna í lífinu fari eft- ir frammistöðu þeirra í fyrra lífi. Kenningar sem segja beinlínis: þeir fátæku og réttlausu hafa til síns hlutskiptis unnið. Og þeir ríku og voldugu vitanlega líka: þeir uppskera laun fyrir dyggðugt líf á fyrri tilveruskeiðum. Við þessari spurningu eru nokkur svör. Menn hafa lengi haft mikla trú á indverskri hugleiðslutækni sem ráða kynni bót á vestrænni tauga- veiklun - og því einblínt á jógameist- ara en látið sig alla aðra Indverja litlu varða. í annan stað hefur ind- versku samfélagi verið hlíft af póli- tískum ástæðum: Á dögum kalda stríðsins tókust Sovétmenn og Vest- urlönd mjög á um stuðning Indlands, allir höfðu beinan hag af því að styggja ekki Indverja með ónotatali um stéttleysingja. í þriðja lagi er það útbreidd hegðun á Vesturlöndum, að um leið og minnst er á trú, þá haldi öfl gagnrýni kjafti. Menn fylgja þeirri hugsunarlausu hjátrú að öll trú sé betri en vantrú - og ryðja þá burt úr huga sér öllu sem þeir ættu að vita um grimmdarverk sem fram- in voru í nafni trúar í sögunnar rás. Margt er svo líkt í fjórða lagi er skemmra á milli vestrænna og indverskra viðhorfa til Arni Bergmann ríthöfundur fátækra og útskúfaðra en menn kannski kæra sig um að ræða nánar. Það er ekki barasta tengt hindúa- hugmyndum um sálnaflakk að menn sannfæri sjálfa sig um að hlutskipti fátækra manna sé þeim sjálf- um að kenna. Munur- inn er sá, að hindúa- trú rekur sekt afls- lausra tfl fyrra lífs ein- staklinganna - en á Vesturlöndum verður það viðhorf æ sterkara, að sök fátækra verði til nú og hér. Þeir sem hrekjast hálfir eða aflir út úr samfélaginu, þeir hafa tekiö rangar ákvarðanir á markaðstorgi lífsins, ekki sýnt frumkvæði og fram- sýni - og eiga þeir það við sjálfa sig hvernig fyrir þeim fór. En þeir sem fara með eignir og peninga bæði í indversku og vestrænu samfélagi era allir sannfærðir um að það sé vilji guðanna og æðra réttlætis. Hvort sem guðimir heita „Ósýnileg hönd markaðarins" eða bera forn sanskrítamöfn. Hinn neysluglaði meðaljón kærir sig ekki um fréttir af þrælahaldi. Hvorki frá Indlandi né úr öðrum stöð- um. Eða eru ekki allir búnir að gleyma því, að í miðri Indlandsum- ræðunni á dögunum kom fram að í sjálfum Bandaríkjunum bætast um 50 þúsundir kvenna og bama úr fátæk- um löndum á ári í hóp sem verður að kalla þræla? Og yfirvöld segjast ekk- ert geta gert og enginn ætlar aö kaupa þetta fólk út: 50 þúsundir á ári, háif miljón manna á næstu tíu árum. Ámi Bergmann ÍIPPSI FWIffK Sinubruni Leifar úreltra búskaparhátta j „Að brenna sinu er eins og að | fara með skotvopn - það eru ekki all- ir sem kunna að höndla það. Sinu á að brenna meðan frost er enn í jörðu, í mars - apríl, og þá af kunn- áttumönnum. Til þess að geta brennt sinu af einhverju viti þarf að þekkja aðstæður feiknavel og vita hvers eðlis sinubruninn er. Ég er svo heppinn að ég var sjö sumur í sveit í Breiðaijarðareyjum þar sem mér var Hrafn Gunnlaugsson kvikmynda- gerðarmaöur kennt hvernig á að brenna sinu almennilega. Það er til dæmis stórskaðlegt að brenna sinu þar sem lyng er til staðar. Mér finnst aftur á móti góð hugmynd að brenna sinu á umferðareyjum í borg- inni þar sem hún færir fólki vorbpðana fyrr en ella í stað þess að láta flokka af ungling- um ráðast á fífla og sóleyjar með offorsi á sumrin þannig að eftir verður brúnleitur svörður sem er til mikillar óprýði í borgarlandinu." tÝlP&ri >»Að brenna | sinu eru leifar gamalla og úr- r eltra búskapar- hátta. Sinubruni veldur skaða á gróðri og vistkerfl, útrýmir örverum, skordýrum og fjölærum jurt- um svo sem lyngi, víði og birki. Rótakerfið rýmar og land- ið verður viðkvæmara gagn- vart átroðningi en það var fyrir. Búsvæði fugla eyðileggjast. Þá veldur sinubruni mikilli Sigurður G. Tómasson Skógræktarráöi Reykjavíkur mengun, hefur valdið slys- um og beinu fjártjóni eins og dæmi undanfarinna daga og vikna sanna. Það er óskiljanlegt hvern- ig menn sem eiga aflt sitt undir landinu reyna að halda lífl í þeirri gömlu bá- bilju að sinubruni sé til góðs. Það er löngu tímabært að banna sinubruna með öflu.“ -HG Nú er runninn upp tími sinubrunanna og hefur þetta vor ekki verið nein undantekning í þeim efnum fremur en önnur. Misjafnar skoðanir eru uppi um sinubrunana og afleiðingar þeirra. f un og þessara ógæfulegu mannvirkja. Vissulega er það risaálverið upp á 480 þúsund tonn sem kaflar á raflínur af þeirri ógnarstærð sem hér um ræðir með 400 kílóvolta spennu. Verksmiðj- an sú er þó enn ekki staðreynd og þótt hún rísi verður endanleg stærð henn- ar óráðin um langa hríð. Helmingi minni verksmiðja getur gengið fyrir helmingi lægri spennu og ekki er til- tökumál að leggja viðkomandi línur í jörð, að minnsta kosti á völdum köfl- um. Nú renna 66 og 132 kflóvolta raf- línur í jörð eins og ekkert sé, líkt og lesa má um í gögnum Landsvirkjunar. Auðvitað á stóriðjan, ef hún kemur á annað borð, að kosta þvi tfl sem þarf svo að unnt sé að verada umhverfið fyrir slíkum hervirkjum. Af hverju í ósköpunum eigum við að fóma frum- gæðum í umhverfi okkar tfl að lækka raforkuverðið til stóriðjunnar svo að eigendur álverksmiðju fái meira í sinn hlut? Þeir sem vflja kynna sér nánar álit mitt á frummatsskýrslu Landsvirkjun- ar geta farið inn á netsíðu mína http://www.eldhom.is/hjorleifur. Kjósum okkur aðra sumargjöf en þessa. Hjörleifur Guttormsson Evrópa, já takk! „Það era fjölmargir kostir við aðfld, m.a. áhrif við ákvarðana- töku, niðurfelling tolla, mikil lækkim matarverðs, betri að- koma að menntun, meiri stöðugleiki og lægri vextir með evrunni og betri starfsskflyrði fyrir íslensk fyrirtæki. Nú er skynsamlegt að helja umræðu um samningsmarkmið, fá sem mesta samstöðu um þau, sækja svo um og bera samninginn að loknum aðfldar- viðræðum undir þjóðaratkvæði." Ágúst Einarsson alþingismaöur segir á vefsíðu sinni aö þrettán Evrópulönd bíöi eftir aöild aö Evrópusambandinu sem skipað er 15 þjóöum. Engin leið að skilja „Það hefur ekki ver- ið sérlega skemmtilegt á undanfórnum mán- uðum og misserum að viðurkenna fyrir þeim sem sótt hafa eftir ráð- um um hlutabréfafjár- festingar að ég hrein- lega skilji ekki verðlagningu á mörg- um bréfum. Ég hef ekki með nokkrum hætti áttað mig á hvernig mörg fyrir- tæki, og þá fyrst og fremst intemetfyr- irtæki og líftæknifyrirtæki, eru verð- lögð.“ Óli Bjöm Kárason, ritstjóri DV, t laugardagspistli Skelfilegar afleiðingar hlutabréfakaupa „Það virðist sem margir tjárfestar hafi í byrjun nóvember litið svo á að allar hættur á verðhruni hafi verið úr veginum. Hrakspárnar höfðu ekki ræst. Verð margra hlutabréfa, sem al- mennt flokkast undir áhættusama fjár- festingu, fór jafnt og þétt að hækka. Þegar fréttir fóru að berast um aðila sem höfðu hagnast auðveldlega á slik- um fiárfestingum vildu fleiri og fleiri taka þátt í verðsveiflunni upp á við. Margir fóru að taka lán til þess og af- leiðingarnar hafa í sumum tilfellum verið skelfilegar." Már Wolfgang Mixa hjá SPH Fyrirtæki og flárfestum í Mbl. á skírdag Hærra, hærra ... „Hins vegar er ljóst að Samfylkingin hlýt- ur að stefna mun hærra á næstu misser- um. Markmið hins nýja flokks hlýtur að vera að að bjóða upp á sterkan valkost á móti Sjálfstæðisflokknum, en til þess þarf fylgið að fara yfir 30 prósent." Elías Snæland Jónsson, ritstjóri Dags, í leiöara í? V ’ Varhugavert námskeiðshald Ég las viðtal við Kol- brúnu Björnsdóttur grasa- lækni í Nýju Lífi fyrir nokkru um námskeið í mannrækt sem hún sat. Þetta viðtal hafði mikil áhrif á mig þar sem hún lýsti raunum sínum og and- legu áfalli sem hún hafði orðið fyrir sem gerði hana óvinnufæra og varð til þess að hún þurfti að leita sér lækninga eftir þessa skelfi- legu reynslu. Brýtur niöur fólk - til aö byggja upp! Hún gaf ekki upp nafn mannsins í viðtalinu en sagði að hann væri Bandaríkjamaður. Það fyrsta sem skaut upp í huga mér var kynningar- fundur sem ég sótti fyrir um þremur árum. Þar var líka bandarískur mað- ur, ég held ég geti fullyrt að hann hafi kynnt sig sem sálfræðing sem ég stórefa að geti staðist. Þessi maður sagði okkur að hann væri að byggja upp fólk með tækni sem hefði hjálp- að mörgum í sínu heimalandi. Nú væri hann kominn til að leyfa okkur íslendingum að njóta þess. Til sönn- unar voru þarna nokkrar konur sem staðfestu orð bjargvættarins með brosi sínu og augnaráði. Þegar þessi mæti maður fór að skýra betur út á hvað þetta nám- skeið gekk þá fór að fara um mig hrollur. Hann gaf okkur hinum gott sýnishorn með því að biðja sessu- naut minn að standa upp og byrjaði að niðurlægja hann fyrir framan okkur hin sem sátum í hring til að gera þetta ennþá nánara með orkunni sem við höfðum upp á að bjóða. Sessunautur minn, sem vissi ekki hvað var að gerast, barðist hetjulega við þennan mann, enda var hún ekki komin til að láta niður- lægja sig. Það sem ég sá þennan mann gera var að brjóta fólk niður með loforði um að byggja það aftur upp, sem sagt stórhættulegur maður. Eitt veit ég og það er að viðkvæmt og brotið fólk þarf á öðru að halda en svona niðurbroti. Ég hef heyrt fólk segja „fólk kemur sjálfviljugt og verður að bera ábyrgð á sjálfu sér“. En ég spyr á móti, hvað með ábyrgð námskeiðshaldarans sem þiggur fé fyrir hörmulegar afleiðingar eins og Kolbrún lýsir og örugglega fleiri Helga Óladóttir hafa lent í? Það hefur sýnt sig að við erum ginkeypt fyrir alls konar námskeið- um en varúðar er þörf, ekki síst þegar námskeiðshaldar- inn hefur engin réttindi né sálfræðikunnáttu. Nafn sem aldrei gleymist Kolbrún segir í Dagblað- inu að þessi ákveðni maður kynni sig undir fleiru en einu nafni og þegar ég sá nafnið Navin fylltist ég samkennd og sorg, eins og á kynningarfundinum. Þessu nafni gleymi ég aldrei. Ég man svo vel eftir ungri konu sem stóð upp á fundinum og sagði frá reynslu sinni hjá þessum manni sem átti að vera jákvætt fyrir okkur hin. Hún lýsti því að henni hefði liðið mjög illa í nokkra mánuði á eftir þangað tfl hún ákvað að fara aftur. Þá fór henni að líða betur, að hennar sögn. Og hún horfði með lotningu á hr. Navin sem brosti til baka. Þetta sagði mér að hann hefði ekki náð að byggja hana upp frá fyrra námskeiði. Svo eina leiðin sem hún sá var að fara aftur til að reyna að ná heilsu. Önnur uppákoma ennþá hræði- legri varð þarna og þar kom líka kona við sögu. Navin stóð fyrir fram- an hana, gerði eitthvað og sagði sem ég skildi ekki. Nema allt í einu varð hún stjórnlaus og byrjaði að öskra og láta öllum illum látum og hr. Navin reyndi að sefa hana. Þá byrj- aði þessi óstjómlegi grátur og hún virtist ekki vera í þessum heimi. Það fyrsta sem mér datt í hug var að þetta hefði verið sett á svið. Þetta er ekki sjátfsrækt eins og ég þekki hana og ég hvet fólk til að kynna sér hvort um viðurkennt fag- fólk er að ræða áður en það tekur ákvörðun um að fara á námskeið sem varðar sálarlíf þess. Yfirvöld eiga hiklaust að vera á varðbergi gagnvart mönnum sem þessum. Helga Óladóttir ,Það sem ég sá þennan mann gera var að brjóta fólk niður með loforði um að byggja það aftur upp, sem sagt stór- hœttulegur maður. “ Myndin er alls óskyld greininni.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.