Dagblaðið Vísir - DV - 28.10.2000, Side 31

Dagblaðið Vísir - DV - 28.10.2000, Side 31
31 LAUGARDAGUR 28. OKTÓBER 2000 PV___________________________________________________________________________________________________Helgarblað íslendingar heyja í Noregi: Landann heim Aöalástæðan fyrir því aö við fluttum frá Noregi á sínum tima var sú hvað Norðmenn voru þreytandi. AUtaf að segja okkar að við þyrftum að „Heyja Norge!“ Það var ekki bara yfir hey- skapartímann heldur ALLAN ÁRSINS HRING. Þetta var orðið óþolandi (enda Noreg- ur frekar erfíður yfirferðar) og við ákváðum að drífa okkur burt í þetta dásamlega land okkar sem ekki þarf að heyja nema hálfan mánuð á ári. En nú eru nokkrir landar okkar á leið til baka. í Helgar-DV, fyrir hálfum mánuði síðan, er viðtal við mann (að sjálfsögðu undir fyrir- sögninni „Heyja Norge!“) sem hefur búið í Norge í 11 ár og hefur nú ásamt nokkrum ís- landsnorsurum stofnað samtökin Norice til þess að auðvelda okkur að flytja aftur í gamla heyskaparvítið. Þeir hafa gefið út upplýsinga- bækling um „norska kerfið" og eru að sjálf- sögðu með „hemmasida". Hvers vegna eru íslendingar að flytja til Noregs? Jú, launin er „þrefalt hærri", „vinnu- vikan miklu styttri“ og því gefast „fleiri frí- stundir með fjölskyldunni". Semsagt minna basl. Kannski er bara landhreinsun af þessu liði sem gefst upp á því að vera íslendingar og flýgur beint á toppinn á hinu norska olíupen- ingafjalli og skilur okkur eftir í „baslinu". En þeir skulu þó vita það að „frístundirnar“ í Norge eru tómt basl. Það þarf að kaupa sér Telemark-skíði, gönguskó, goretex-gafla, bak- poka, GPS-tæki, smíða skíðastökkpall bakvið hús og kaupa sér bát. Það þekkjum við öll sem gist höfum í Noregi að þó menn komist heim úr vinnu klukkan þrjú á daginn, þá tek- ur þegnskylduvinnan við: Fjallgöngumar, skíðagöngumar og skútusiglingarnar. Þeir sem ekki hafa efni á báti em skyldugir til að kaupa sér báthermi sem þeir hafa útá svölum því samkvæmt þarlendri reglugerð er bannað að róa inni. Á meðan aðrar þjóðir fara út að reykja bregða Norsaramir sér út á svalir að róa. Það er vissulega falleg sjón að sjá út- hverfablokkimar í Ósló á kvöldin þegar róið er á öllum hæðum. Mikill lífróður það. Samkvæmt tölum frá Hagstofu búa 278.564 manns á íslandi. Erlendis eru skráðir 24.564 íslendingar. Sjálfsagt er talan nærri 30.000 ef óskráðir em taldir með. íslendingar era sem- sagt 310.000 talsins. Og tíu prósent þeirra búa í útlöndum. Hvað er allt þetta fólk að gera? Flýja land? í Noregi eru 4.316 íslendingar, í Danmörku 6.304. Sjálfsagt eru einhverjir í námi og aðrir í sinni skandinavísku sambúð en restin er bara úti til að geta komið heim úr vinnunni klukkan þrjú (til hvers er lífið?) og skálað við bömin í „ódýrari bjór“ útí ein- 'hverjum Friðriksborgarhavenum, einhverjum hassilmandi Kristjaníu-herminum, undir eplatrjánum með margþvældan og þriggja vikna gamlan Mogga í kjöltunni, hlæjandi að helvítis rokinu og kennaraverkfóllunum heima. Eru þetta íslendingar? Nei. Þetta eru þjóðernissvikarar, landráðamenn og landsins lyddur sem yfirgefa ættland sitt, hina baslandi þjóðarskútu einmitt þegar við þurfum á þeim að halda. Tækifærissinnar sem stökkva fyrir borð um leið og þeir geta og troða sér að veisluborði annarra þjóða sem þær hafa baslað við að koma sér upp með ærnu erfiði. En við erum enn þá að þvi. Við erum enn að bisast við að byggja upp besta þjóðfélag í heimi. í átta hundruð ár hirðumst við hér og héldum í vonina um sjálfstæði. í hundrað ár strituðu ömmur okk- ar og afar við að koma okkur úr moldu í Grafarvog, og svo stökkva bara afkomend- urnir úr landi við fyrsta tækifæri af því að það er meira logn í Sognsfirði og bjórinn ódýrari í Hirtshals. Hugsið ykkur bara ef við hefðum þessi þrjátíu þúsund manns hér á íslandi. Þá væri Akureyri borg. Þá væri 101 Reykjavík 1001 Reykjavík. Ævintýri líkust. Sem hún er samt sem áður. ísland er ævintýri sem enn er að ger- ast. Það lifir nú sitt besta skeið. Heimsfrægt orðið. Og af því ævintýri er þetta lið að missa, þetta lið sem metur hitastigið á land- eyðu-veröndum heimsins meir en þjóðemi sitt og sögu. Já, já, leyfum því bara að fitna á sínum lefsum og smurða brauði, og leyfum því bara að sjá svo eftir öllu saman þegar börnin eru orðin hámalandi norskir ríkis- borgarar og koma heim með sína smáborg- aralegu, bjórfeitu og síkósandi sig kærasta sem eiga sér þann æðsta draum að komast sem fyrst á ellilaun. Eða ætla þessir sökkar- ar kannski að koma svo heim eftir að hafa setið 40 ár til einskis í olíugarðinum? Koma heim og stökkva beint inn í fullkomnasta ellihótel heims sem VIÐ verðum þá búin að byggja? Ha? Hallgrimur Helgason skrifar Ég legg til að passinn verði tek inn af þessu liði. Það er engin ástæða fyrir ís- lendinga að hengslast þetta í út- löndum. Einu gildu ástæðurnar eru tvær: Ást eða heimsfrægð. Annaðhvort sýni fólk fram á tilfinningalegar ástæður, flaggi sínum Ben eða Freddy, Áse eða Marettu, eða reyni að standa sig og breiða út hróður íslands með því að verða frægt í sinni grein. Auðvitað eiga sem flestir að fara útí nám en það nám verða þeir að nýta landinu siínu og 10 ár ætti að vera há- markstími til þess. Þá eiga menn að snúa heim. Ég legg til að settar verði þær reglur að komi menn ekki heim innan tíu ára, þá verði þeir skikkaðir af Páli Péturssyni fé- lagsmálaráðherra til þess að búa á Blönduósi fyrstu fimm árin eftir heimkomuna (ef þeir koma heim) og verði þá meðhöndlaðir eins og nýbúar: Settir á íslenskunámskeið og látnir lesa „Fátækt fólk“ eftir Tryggva Emils- son og íslendingasögurnar svo aumingja- skapurinn náist úr þeim. Kæru íslendingar erlendis. Við þurfum á ykkur að halda! Saman reisum við besta þjóðfélag í heimi! LANDANN HEIM! Eruð þið íslendingar eða aumingjar? Ástarleikir og eldamennska Komdu að borða - hvaða matur er bestur í rúminu? Það er ekki víst að náttúran hafi ætl- að tungunni hlutverk í kynlífmu en þessi styrki, sveigjanlegi og raki vöðvi er sannarlega eitt öflugasta kynlífsleik- fang sem til er. Tungan hýsir bragð- laukana og bragðinu af kynfærum karla og kvenna verður sennilega best lýst sem „athyglisverðu". í rauninni greina bragðlaukar aðeins fljórar bragðtegundir en stór hluti af bragð- skyni okkar byggist á lyktarskyni. Matur af ýmsu tagi kemur oft við sögu í kynlífi og daðri og margir kann- ast við lýsingar sem fela i sér að ýms- um bragðgóðum fæðutegundum er hellt eða smurt yfir einhvem og sleikt eða borðað af. Matur er hins vegar mis- góður til slíkra leikja og við skulum líta á nokkur grundvallaratriði byggð á ráðleggingum Steve A. Shaw sem skrif- ar fyrir bandaríska vefsetrið Salon.com. Nokkur hollráð 1. Sætt er mjög oflofað. Sætt er yfir- leitt límkennt og getur verið erfitt að sleikja af án þess að skilja eftir leifar. Líkamshár festast í því sem er lím- kennt og spilla ánægjunni. 2. Léttur matur sem loðir ekki við virkar mun betur, t.d. getur poppkom etið af maga einhvers verið afar eró- tískt. 3. Sleipur matur getur, öfugt við lím- kenndan, verið einkar áhugaverður í ástarleikjum. Ekkert kemur samt í stað eðli- legra líkamsvökva og varasamt getur verið að smyrja sleipum fæðutegund- um á kynfæri fólks fýrir samfarir. 4. ísmolar eru án efa sú fæðutegund sem veitir mesta skemmtan og fjöl- breyttasta möguleika í ástarleikjum og vatn er sannarlega meinlaus vökvi. Andstæður kulda og hita kalla fram ánægjuleg viðbrögð. 5. Að mata einhvem sem er með bundið fyrir augun á ýmsum fæðuteg- undum, líkt og Kim Basinger lék svo eftirminnilega i kvikmyndinni 9 og 1/2 vika, virkar alls ekki. Fyrir það fyrsta er alltof mikil fyrirhöfn að safna saman 20 ólíkum fæðutegundum. Það er erfitt að halda leiknum gangandi nema með aðstoðarmanni og venjulega missir hann skemmtigildi sitt eftir þrjá munn- bita. Allir ástarleikir verða skemmti- legri með opnum augum. 6. Forðist mjög kryddaðan mat í rúminu. Allur „heitur" matur inniheld- ur efni sem ertir húðina og því meira sem húðin er þynnri og viðkvæmari, s.s. í augum, kynfæram og víðar. Þótt varúðar sé gætt berst efnið á hendur manna og ratar þaðan á viðkvæmari svæði. 7. Gosdrykkir eru áhugaverðir. Allt sem inniheldur gos er skemmtilegt i ástarleikjum og kampavin þar með talið. Mimið samt að þjóðsagan um gildi Coca-Cola sem getnaðarvamar er ósönn. Margir telja að tungan sé eitt magnaö- asta kynfærið sem menn og konur hafa yfir að ráða. Tungan geymir bragðlaukana og matur og kynlíf hafa lengi átt samleið. 8. Það getur i sumum tilvikum virk- að áhugavekjandi að bera eitthvað ætt á kynfærin fyrir munnmök en það spillir ánægjunni af leiknum. Það getur hins vegar virkað hvetjandi á þann sem er tregur í slíka leiki. 9. Margar konur setja það fyrir sig að sæði innihaldi of margar kalóríur. í meðalskammti munu vera um 5 kalórí- ur en ein teskeið af þeyttum rjóma inniheldur rúmlega 50. Á ég að leggja á borð? Greinarhöfundur segir að lokum að rannsóknir vegna skrifanna hafi verið honum og eiginkonu hans mikill gleði- gjafi en ekkert sem tengist mat og kyn- lífi hafi reynst þeim eins erótískt og sú einfalda athöfn að mata hvort annað. Niðurstaða þeirra sé i meginatriðum sú að þó hægt sé að blanda saman mat og kynlífi eftir því sem mataræði og hugmyndaflug hvers og eins leyfir þá sé þrátt fyrir allt rétt að halda eldhús- inu og svefnherberginu nokkuð að- skildu. Eldhúsborðið er ekki sérlega þægilegt til ástarleikja og það er engin uppþvottavél í svefnherbergjum. -PÁÁ Vikuna 30. okt. - 4. nóvember heQast í World Class hin vinsælu 8 vikna aðhaldsnámskeið Gauja litla. Margra ára reynsla okkar tryggir þér frábæran ár Innifalið er eftirfarandi: Yogaspuni 6 sinnum í viku, vigtun, ummáls- mæling, fitumæling, ítarleg kennslugögn, matardagbækur, leiðbeiningar um fæðuval, æfingabolur, vatnsbrúsi, fræðsludagur, kennsla í tækjasal, viðtal við næringaráðgjafa, ótakmarkaður aðgangur í World Class. Fagmennska í fyrirrúmi Þeir sem koma að aðhaldsnámskeiðum Gauja litla eru m.a. læknir, hjúkrunarfræðingur, næringarráðgjafi, næringarfræðingur, félags- ráðgjafi, sálfræðingur, geðlæknir, íþróttakennari, íþróttafræðingur, kennari, ásamt fjölda ráðgjafa og gestakennara. Þaðer aldreiof seint aðbyrja ! Upplýsingar og tímapantanir í síma Wnn,Sp,aQC 561 8585 0g 561 8586 i’t vkjavIk akureyr

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.