Dagblaðið Vísir - DV - 19.01.2001, Blaðsíða 14

Útgáfufélag: Frjáls fjölmiðlun hf.
Stjórnarformaöur og útgáfustjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Framkvœmdastjóri og útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aóstoöarritstjóri: Jónas Haraldsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiðsla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíöa: http://www.skyrr.is/dv/
Vísir, netútgáfa Frjálsrar fjölmiölunar: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyri: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaðam.: 462 6613, fax: 461 1605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiölun hf.
Filmu- og plötugerö: ísafoldarprensmiöja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverð á mánuöi 2050 kr. m. vsk. Lausasöluverö 190 kr. m. vsk., Helgarblað 280 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins í stafrænu fomti og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viðmælendum fyrir viðtöl viö þá eða fyrir myndbirtingar af jjeim.
Keflavík besti kosturinn
Borgaryfirvöld í Reykjavík íhuga atkvæðagreiðslu um
Reykjavíkurflugvöll í mars, líklega 17. þess mánaðar. Lega
flugvallarins í miðri höfuðborginni hefur lengi verið
ágreiningsmál. Annars vegar sjá menn kosti þess að hafa
völl fyrir innanlandsflug svo miðsvæðis, hins vegar horfa
menn á það mikla landflæmi sem flugvöllurinn og um-
hverfi hans þekur og þá heftingu sem það þýðir fyrir byggð
og þróun í miðborginni, auk þeirrar slysahættu sem fylgir
flugvefli. Borgaryfirvöld frestuðu málinu raunar með því
að festa flugvöflinn í aðalskipulagi til ársins 2016 og stað-
festing á því var að samgönguyfirvöld hófu endurnýjun á
ónýtum flugbrautum vallarins. Standa þær aðgerðir enn
yfir. Þar er varla tjaldað til einnar nætur.
Kynntar hafa verið fjórar útfærslur Reykjavikurflug-
vaflar í Vatnsmýri og þær bornar saman við þann kost að
flytja innanlandsflugið til Keflavíkurflugvallar, byggingu
nýs flugvallar í Vatnsleysustrandarhreppi, rétt sunnan
marka Hafnarfjarðar, og byggingu nýs flugvallar á Löngu-
skerjum í Skerjafirði.
Sé miðað við þetta þarf að leggja í minnstan kostnað
annars vegar við að byggja upp Reykjavíkurflugvöll miðað
við gildandi skipulag og hins vegar að flytja innanlands-
flugið tfl Keflavíkurflugvallar. Þótt nýr flugvöllur í Vatns-
leysustrandarhreppi sé ekki miklu dýrari en tveir fyrr-
greindir kostir verður í fljótu bragði ekki séð að skynsam-
legt sé að byggja flugvöll svo skammt frá alþjóðlegum og
vel búnum flugvelli á Miðnesheiði. Lönguskerjaflugvöllur
kemur varla til greina enda miklu dýrari en aðrir kostir.
Kjósi Reykvikingar einir um flugvöllinn verður varla
spurt nema tveggja spuminga: hvort völlurinn eigi að fara
eða vera, þótt miðað við sé við mismunandi útfærslur á
legu flugbrauta vallarins í Vatnsmýrinni. Málið kemur
hins vegar miklu fleiri við en Reykvíkingum einum. Fólk
um land allt notar flugvöllinn til að erinda í höfuðborginni
eða á leið til útlanda. Þá snertir völlurinn íbúa í Kópavogi
beint, í fluglínu vallarins, í Fossvogi og einkum á Kárs-
nesi. Bæjarstjórinn í Kópavogi hefur lýst því yfir að Kárs-
nesbúar vilji Reykjavíkurflugvöll burt enda liggur Kárs-
nesið nánast við brautarenda norður-suðurbrautar vallar-
ins. Þá hefur bæjarstjórinn í Hafnarfirði lýst andstöðu
sinni við völl í Vatnsleysustrandarhreppi, rétt sunnan bæj-
armarka Hafnarfjarðar. Fyrst kjósa á um Reykjavíkurflug-
völl er því eðlilegast að landsmenn allir greiði atkvæði í
þeirri atkvæðagreiðslu og þá um alla kosti sem eru í boði.
Gert verður við Reykjavíkurflugvöll til bráðabirgða og
því augljóst að hann verður notaður aflmörg ár enn. Hann
hlýtur þó að víkja líti menn lengra fram á veginn. Við það
verður ekki unað að flæmi á besta stað í miðri höfuðborg-
inni fari undir flugvöll. Þá kemur í raun aðeins eitt til
greina. Það er flutningur innanlandsflugsins til Keflavík-
urflugvallar. Þótt því fylgi ákveðinn kostnaður, einkum í
byggingu flugstöðvar fyrir innanlandsflugið, þá vegur það
þyngra að langbest búni flugvöllur landsins er í aðeins 30
mínútna fjarlægð frá höfuðborgarsvæðinu. Sú fjarlægð frá
flugvelli er vel bærileg, einkum með það í huga að fyrir
liggur að Reykjanesbrautin verður tvöfölduð á aflra næstu
árum. Við það batna samgöngur mifli höfuðborgarsvæðis-
ins og flugvaflarins til mikilla muna og öryggi eykst.
Þessa stefnumótandi ákvörðun þarf að taka áður en of
miklum fjármunum verður eytt í flugvöll í Reykjavík sem
augljóslega mun víkja.
Jónas Haraldsson
+
____________________________________FÖSTUDAGUR 19. JANÚAR 2001_FÖSTUDAGUR 19. JANÚAR 2001
DV
______19
Skoðun
Kynningargildi
Einhverju sinni var sagt að
íslenskir matreiðslumenn,
sem taka þátt í alþjóðlegum
matreiðslukeppnum, væru
nýir sendiherrar Islands á er-
lendri grundu. Þetta eru
óneitanlega orð að sönnu. Við
gætum nýtt krafta matreiðslu-
meistaranna enn betur en við
gerum við kynningar á ís-
lenskum matvælum. Þátttaka
íslenskra matreiðslumeistara
og kjötiðnaðarmanna á er-
lendri grundu er lykillinn að
kynningu íslenskra matvæla
erlendis.
Norömenn nýta orðstírinn
Sérstaka athygli hefur vakið gott
gengi íslenskra matreiðslumeistara og
kjötiðnaðarmeistara í alþjóðlegum
keppnum, svo sem Norðurlandamótum,
Evrópukeppnum og Ólympíumeistara-
keppnum. Ágætt samstarf hefur verið
milli Klúbbs matreiðslumeistara og for-
svarsmanna íslensks landbúnaðar um
nokkum tíma og er það vel.
Hins vegar hafa forsvarsmenn út-
gerðar- og fiskvinnslu í landinu ekki
nýtt sér krafta þessara snillinga sem
vera skyldi. Frændur okkar Norð-
menn, sem m.a. hafa markaðssett
norskan eldislax vitt og
breitt um heiminn, hafa
hins vegar gert sér grein
fyrir því að lykillinn að
mörkuðum er m.a. sá að
nýta kynningarhlutverk
norskra matreiðslumeist-
ara.
Keppnin í Lyon
Á næstu dögum fer
fram í Lyon í Frakklandi
svokölluð Bcuse d’Or
keppni sem er ein fræg-
asta matreiðslumeistara-
keppni í heimi. Aðeins 22 útvaldir
snillingar frá valinkunnum veitinga-
stöðum vítt og breitt um heiminn
eru valdir sérstaklega til þessarar
keppni. Sigurvegara keppninnar er
borgið því boðið er í hann frá fræg-
ustu veitingahúsum heimsins.
I annað sinn tekur íslendingur
þátt í þessari keppni en það er Há-
kon Már Örvarsson, matreiðslu-
meistari á Hótel Holti. Sturla Birgis-
son, matreiðslumeistari í Perlunni,
keppti í þessari virtu keppni fyrir
tveimur árum og stóð sig með prýði.
Það er miklu meiri viðurkenning en
fólk gerir sér grein fyrir að fá að
taka þátt í keppni sem þessari.
ísólfur Gylfi
Pálmason
alþingismaöur
íslenskrar matargerðar
„I annað sinn tekur Islendingur þátt í þessari keppni en það
er Hákon Már Örvarsson, matreiðslumeistari á Hótel Holti.
Sturla Birgisson, matreiðslumeistari í Perlunni, keppti í
þessari virtu keppni fyrir tveimur árum og stóð sig með
prýði.“ - Hákon Már Örvarsson matreiðslumeistari.
Að þessu sinni er lambakjöt í aðal-
rétt keppninnar en mismunandi er
hvaða aðalréttir eru. Með lagni og
meiri hraða í landbúnaðarkerfinu
okkar hefði tekist að koma íslensku
lambakjöti í keppnina. Það þýðir
ekkert að fást um það en Frakkar
nýttu sér auðvitað þennan mögu-
leika og verður lambakjötið franskt í
keppninni og skyldi engan undra. Þó
að ein orrusta tapist tekur bara
næsta við og enn á Hákon Már eftir
að heyja sína orrustu í keppninni.
Gullið tækifæri
Ég hvet landsmenn til þess að
fylgjast grannt með frammistöðu
hans og gleymum ekki þeirri viður-
kenningu sem felst í því að fá að taka
þátt I keppninni. Ef fiskur eða kjöt
verður að tveimur árum liðnum að-
alréttur keppninnar, eigum við þá
einnig að láta það tækifæri fram hjá
okkur fara?
Það má ekki gerast, því að verð-
launaréttirnir verða aðalréttir á
mörgum þeim veitingastöðum sem
keppendurnir koma frá. Hér er gullið
tækifæri í kynningu íslenskra mat-
væla og um leið gulliö tækifæri í
landkynningu.
ísólfur Gylfi Pálmason
Þjóð, mál og menning
Hunangskökur frá Þýskalandi,
ávaxtabúðingur frá Bretlandi, rús-
ínubrauð frá Ítalíu, smjörhom frá
Frakklandi, drottningarskinka frá
Danmörku og finnskur kalkúnn með
sósu úr kanadískum trönuberjum
eftir bandarískri uppskrift.
Þessi yfirþyrmandi birtingarform
hnattvæðingar nú í desembermán-
uði fékk mig til að hugsa aftur i tím-
ann, þegar Rasmus nokkur Rask
heimsótti Reykjavík á fyrri hluta 19.
aldar. Muni ég rétt, þá spáði hann að
íslenskan myndi glatast innan tíðar.
Yfirstéttin í bænum talaði dönsku og
allir sem eitthvað vildu vera urðu að
skipta um mál. Á þeim timum var
ályktun Rasks ef til vill rökrétt, enda
hafa tugir tungumála dáið út síðan á
dögum hans.
Rómantíkin smáþjóöum
til bjargar
Spádómur Rasks rættist sem betur
fer ekki, trúlega vegna rómantísku
stefnunnar, sem lagði áherslu á sér-
stæði þjóðanna, en í kjölfar
hennar komu stjórnmála-
menn á borð við Jón Sigurðs-
son sem börðust fyrir tilveru-
rétti smáþjóða. Það má
kannski segja að íslenskan
hafi bjargast einnig vegna
þeirrar andúðar sem ríkti hér
meðal almennings í garð Dana
og yfirráða þeirra.
En nú er öldin önnur. Það
rísa fáir gegn þeim áhrifum
sem ameríska enskan hefur.
Lítil andúð er
í garð þeirrar menn-
ingar sem alþjóðleg
risafyrirtæki demba
yfir okkur en sameig-
inlegt mál hennar er
enskan.
sem kom svo eðlilega frá
þessum unga manni,
hefði ef til vill ekki vakið
sérstaka athygli mína
hefði ég ekki kvöldið
áður hlustað á upptöku
gamals viðtalsþáttar
Jónasar Jónassonar. En
gestur hans í það skipti
var Matthias Johannes-
sen, ritstjóri og skáld,
sem nýlega lét af störfum
sem ritstjóri. 1 þættinum
sagði Matthías meðal
annars frá afstöðu sinni til íslensk-
unnar og merkingu hennar fyrir
þjóðina. Ef við höfum ekki tunguna
þá glatast einnig menningin, sagði
Matthías, og þjóðin hættir að vera til
sem þjóð.
Marjatta Isberg
fil. mag. og kennari
Auöveldara aö
hugsa á ensku
„Heldurðu að til sé
einhver hér á landi
sem gefur út bækur á
ensku?“ spurði ung-
ur viðmælandi minn
nýlega. Hann þóttist
eiga góða sögu í huga
en ég spurði hann
hvort hann gæti ekki
skrifaö á íslensku.
„Þetta er fantasía, og
hún hljómar svo
asnalega á íslensku,"
sagði ungi maðurinn.
Hann sagðist oft eiga
auðveldara með að
hugsa á ensku, harm
„Þetta er fantasía og hún hljómar svo asnalega á íslensku, “ sagði væri svo vanur að
ungi maðurinn. Hann sagðist oft eiga auðveldara með að hugsa á |1e°|íEjue1'|1®^una 1 tolvu'
ensku, hann vœri svo vanur að nota enskuna í tölvuleikjunum.“ Þessi athugasemd,
Tungan ver sjálfstæöiö
En hvernig á að varðveita tung-
una þegar erlend áhrif tröllríða land-
inu? Þegar menn láta sér ekki nægja
að lesa og skrifa útlensku heldur
hugsa einnig á því máli.
Sams konar þróun sé ég glöggt í
heimalandi mínu, Finnlandi, þegar
ég á nokkurra ára fresti sæki það
heim. Síðast þegar ég ræddi við
frænda minn vantaði mig tilfinnan-
lega orð. Ég afsakaði mig með að
hafa aldrei lært tölvur á finnsku,
kunni bara enskuna. Þá sagði frændi
minn: „Gerir ekkert til, það er held-
ur ekki í tísku að tala finnsku í Finn-
landi. Það er miklu finna að tala
ensku, svo að þér er alveg óhætt."
Svo glotti hann við tönn eins og
Skarphéðinn forðum. - Vonandi
þurfum við aldrei að hugsa að það sé
ekki fint að tala íslensku lengur.
Marjatta ísberg
Með og á móti
Stuðla að flýtingu
J Fjölmennur
borgarafundur á
K Suðurnesjum ný-
verið lagði þunga
áherslu á að flýta breikkun
Reykjanesbrautar. Voru
óhugnanleg og tíð slys á
brautinni m.a. talin kalla á
tafarlaus viðbrögð. Málið
snýst m.a. um hvort breyta
eigi forgangsröðun verkefna í
vegagerð.
„Við þingmenn Reykjaneskjör-
dæmis og fulltrúar okkar flokka lýst-
um því yfir að við myndum af alefli
verða viö þeirri áskorun sem borg-
Rannveig
Guömundsdottir
alþingismaöur
arafundurinn í Stapa var
með til okkar um að reyna að
stuðla að því að flýta þessu
verki.
Þaö var farið mjög yfir alla
þætti á þessum fundi. Það er
búið að flýta verkinu frá 2010
til 2006.
Við höfum sagt að við ætl-
um að leggjast á árar til þess
að hægt sé að flýta enn meir
en fyrir liggur framkvæmd-
um við breikkun Reykjanesbrautar-
innar. Það lýstu því allir yfir að þeir
myndu reyna að stuðla að slíkri flýt-
ingu.“
Ekki hægt að flýta meira
„Ég er ekki á
H þvi að það eigi að
breyta forgangs-
r röðun verkefna.
Öll þessi verkefni eru í gangi
eins og Reykjanesbraut, Vest-
urlandsvegur, Víkurveg-
argatnamót, Hafnarfjarðar-
gatnamót, Suðurstrandarveg-
ur, jarðgöng og fleiri mikil-
væg verkefni. Þau voru
tryggð meö átaki sem ákveðið var á
sl. vetri upp á 9 milijarða króna. Það
er búið að tryggja m.a. tvöföldun
Reykjanesbrautar á vegaáætlun. Við-
brögð Suðumesjamanna eru fyrst og
ArniJohnsen
alþingismaöur
fremst af brennandi áhuga
fyrir því að verkinu verði
flýtt eins og hægt er. Nú er
ljóst að tvöfoldun Reykjanes-
brautar verður komin á
næstu fjórum árum eða svo.
Það er ekki hægt að koma
verkinu framar. Það verður
boðið út um leið og umhverf-
ismat liggur fyrir. Þetta er
því allt á eðlilegum hraða og
þvi þýddi ekkert að taka ákvörðun
um að flýta verkinu. Það kemur síð-
an í ljós við væntanlegt útboð hvort
verktakinn getur flýtt framkvæmd-
inni enn frekar en áætlað er.“
Suðurnesjamenn leggja þunga áherslu á að flýta breikkun Reykjanesbrautar. Skiptar skoðanlr eru um málið sem m.a. snýst um hvort breyta eigi for-
gangsröðun verkefna í vegagerð og taka t.d. Reykjanesbraut framfyrir jarðgangagerð úti á landi.
Ummæli
Forsetinn og vald hans
Af hverju í ósköp-
unum notar forsethm
ekki rétt sinn í
stjórnarskrá til að
koma reglulega á
þjóðaratkvæðagreislu
um afdrifarík mál?
Hann hefur vald sitt
frá þjóðinni en hvorki frá Alþingi né
dómsvaldi. Hann þarf hvorki að
spyrja kóng eða prest til að standa
með þjóöinni sem kaus hann. Ef for-
setanum er ætlaö að vera bara sam-
einingartákn á spariskóm væri það
hlutverk skOgreint nánar í stjórnar-
skránni ekki síður en hlutverk Al-
þingis og dómstóla ... Forseti íslands
hefur sambærileg völd og forseti
Bandaríkjanna ef hann dirfist að
iðka vald sitt fyrir þjóðina."
Ásgeir Hannes Eiriksson
í Degi 18. janúar.
Verðbréfabraskarar
„Starfsmenn verðbréfabraskara í
dag minna æ meira á harðsnúna
bílabraskara, þegar Óðinn var ung-
ur. Þá voru tækifærin fyrir
tungulipra unga menn, sem bjuggu
yfir þeirri náðargáfu að geta selt
næstum hvað sem er, í því að braska
með notaða bíla. Braskaramir skipt-
ust í tvo hópa, þá sem beinlínis störf-
uðu við „fagið“, t.d. á þekktum bíla-
sölum, og svo „amatörana" ... Þetta
voru aðaltöffaramir þegar Óðinn var
ungur. í dag sýnist Óðni mestu
töffaramir vera verðbréfabraskarar,
og eru þeir flottastir sem starfa hjá
verðbréfafýrirtækjunum sjáifum þar
sem þeir geta braskað með eigin
verðbréf... Það hefur kannski ekki
eins margt breyst og Óðinn hefur
hingað tO vOjað trúa.“
Úr viöskiptapistli Óöins í Viöskipta-
blaöinu 17. janúar.
Treystir ekki
Keflavíkurflugvelli
„Ég trúi því t.d.
ekki að borgaryfir-
völd lfti á Keflavíkur-
flugvöO sem raunhæf-
an kost eftir að hafa
heyrt rök þeirra sem
með öryggismál og
sjúkraflug fara. Það
er ekki heldur raunhæft að kjósa um
einhveijar óskOgreindar staðsetning-
ar án þess að nokkur rannsókn hafi
farið fram eða að upplýsingar um
kostnað liggi fyrir. Borgaryfirvöld
eiga að hætta við áformaða atkvæöa-
greiðslu, enda mun hún liOu skipta
hvort eð er, og setja þess í stað á
laggimar öflugan vinnuhóp sem meti
með faglegum hætti hvaða kostir
komi raunverulega tO greina."
Erna Hauksdóttir, framkvstj. Samtaka
feröaþjónustunnar, í Mbl. 18. júní.
Spánn - þrjár heimsálfur
Spánn hefur einstaka
stöðu í Evrópu með glugg-
ann opinn tO S-Ameríku og
þar er talað þriðja eða fjórða
útbreiddasta tungumál ver-
aldar. Og síðast en ekki síst,
þar er veðrátta einstök og
landið gjöfult og gott. Aö
auki tengir landið menning-
arlega talað þrjár heimsálf-
ur: Afríku, S-Ameríku og
Evrópu. Hin márísku áhrif
eru mikil og djúp í þjóð-
arsálinni.
Örn Bárður
Jónsson
prestur
Sjúkdómar sérhyggjunnar
Enda þótt Spánn eigi margt sam-
eiginlegt með Kalifomíu og geti kaO-
ast land tækifæranna í Evrópu þá er
þar þó annar lífstaktur. Að minnsta
kosti er sagt að fólkið í Andalúsíu sé
aldrei að flýta sér og það virðast mér
orð að sönnu eftir stutta dvöl á
Spáni. Hér er gjarnan sagt „rnanana"
- á morgun. Ef tO vOl er það hluti af
hinum kaþólska arfi. Ég veit það
ekki, en sem ég skrifa þetta koma
mér í hug orð Lúters er hann var
spurður hvað hann myndi gera ef
hann vissi að heimsendir yrði á
morgun: Ég mundi planta eplatré í
dag, sagði hann.
Gerjunin sem varð í Evrópu um
hans daga fyrir hans tilstdli og ann-
arra svo sem Erasmusar og fleiri
mætra manna hóf upp einstakling-
inn, lyfti honum upp á yfirboröið og
gerði hann myndugan sem slíkan.
Segja má að einstaklingurinn hafi þá
orðið tfl í vissum skOningi. Iðnbylt-
ingin og þróun efnahagsmála á öld-
unum eftir siðbótina er eftir því sem
margir fræðimenn halda fram ávöxt-
ur hennar sem leiddi fram svonefnt
vinnusiöferði mótmælenda sem ein-
kennist auk annars af iðni, ábyrgð
og ráðdeOd. Þetta siðferði er auðvit-
að ekki án kvOla. Því fylgja sjúkdóm-
ar sérhyggjunnar sem birtast meðal
annars í gengdarlausri neyslu-
hyggju, mengun náttúrunnar og
rýmun auðlinda.
sæla „60 minutes". Nú er
fréttaflutningur bisness og
ekkert annað og þátturinn
sem í fyrstunni var rekinn
með miklu tapi er nú
tveggja milljarða doflara
virði eða punda, ég man
ekki hvom gjaldmiðilinn
hann nefndi, enda skflur
maður hvort sem er ekki
svona stórar tölur. Eitt-
hvað innra með mér segir
að þessi hugsun um sífeflt
stækkandi köku sem gerir
það nauðsynlegt að ég og
við öfl kaupum sem mest gangi ekki
upp.
Eru það örlög heimsins að bruna
í vímukenndu ástandi niður „bröttu-
brekku" neysluhyggjunnar? Er þetta
tflgangur lífsins, að neyta meðan á
nefinu stendur. Eru þau sem spara
og neita sér um munaðinn og neyta
minna en hinir að svíkjast undan
merkjum? Eru þau dragbítar á efna-
hagslífið?
Svo er sagt beint og óbeint af trú-
boðum neysluhyggjunnar sem ham-
ast við að vekja samvisku hinna ráð-
deildarsömu og hvetja þau til þess að
fjölga kortunum því annars kunni
þau að missa af afsláttartækifærum
og tapa. Er til vitlausari röksemda-
færsla en sú að þau tapi sem ekki
eyða? Og erum við ekki dæmalaust
vitlaus að kaupa þessi rök?
Óskiljanleg hagfræði
Nýlega var haldið mikið þing á
vegum Evrópusambandsins í Nice í
Frakklandi sem tók mikilvægar
ákvarðanir, að sögn fjölmiðla, og all-
ir virðast ánægðir með sína menn ef
marka má fréttir frá Spáni og Bret-
landi. Evrópusambandið snýst öðr-
um þræði um markaðsmál og
neysluhyggju, um að missa ekki af
lestinni í kapphlaupinu við Banda-
ríkin og Asíu.
Og þessi altumlykjandi hagfræði
samtímans er mér jafnóskOjanleg og
spænskan fyrstu dagana sem ég
dvaldi á Spáni og hafði ekki farið á
málanámskeið. Ég fór á veitingahús
og langaði í appelsínusafa og í fá-
visku minni bað ég um „zumo
arancha“ sem hljómar líkt og „zumo
naranja". Þjónustustúlkan brosti
blíðlega og leiðrétti mig og sagði að
ég hefði beðið um kóngulóasafa sem
ekki væri tO en hún skyldi með
ánægju láta mig hafa nýkreistan
appelsínusafa.
Öm Bárður Jónsson
Dragbítur á efnahagslífið?
Enda þótt ég hafi alist upp í við-
skiptum og lært og numið fræði
tengd markaöshugsun og rekið fyrir-
tæki er ég enginn hagfræðingur og
þar af leiðandi skO ég ekki nema að
vissu marki þessa endalausu þenslu-
hugsun um að stækka og stækka
kökuna eins og sagt er af trúboðum
markaðshyggjunnar. Þegar ég var i
viðskiptum var litið á þau sem
hverja aðra þjónustu viö samfélagið.
Þannig var því einnig farið með fjöl-
miðla og fréttaflutning sem talinn
var sjálfsögö þjónusta við fólkið.
En nú er öldin önnur að sögn eins
af fréttahaukunum í þættinum vin-
„Enda þótt Spánn eigi margt sameiginlegt með Kalifomíu
og geti kallast land tækifœranna í Evrópu þá er þar þó
annar lifstaktur. Að minnsta kosti er sagt að fólkið í
Andalúsíu sé aldrei að flýta sér...“ - Þorp í Andálúsíu.