Dagblaðið Vísir - DV - 07.05.2001, Side 17

16
MÁNUDAGUR 7. MAÍ 2001
MÁNUDAGUR 7. MAÍ 2001
33
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiölun hf.
Stjórnarforma&ur og útgáfustjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aóstoöarritstjóri: Jónas Haraldsson
Fróttastjóri: Birgir Guömundsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiðsla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasiöa: http://www.skyrr.is/dv/
Vísir, netútgáfa Frjálsrar fjölmiölunar: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyri: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaöam.: 462 6613, fax: 461 1605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiölun hf.
Plötugerð: ísafoldarprensmiðja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskríftarverð á mánuöi 2050 kr. m. vsk. Lausasöluverð 190 kr. m. vsk., Helgarblað 280 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til aö birta aðsent efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiöir ekki viömælendum fyrir viötöl viö þá eöa fyrir myndbirtingar af þeim.
Óþolandi bruðl
Alþingi íslendinga er sá aðili sem helst af öllum þarf að
fara vel með almannafé, umgangast það af virðingu og gera
sér far um að ráðstafa því með þeim hætti að til fyrirmynd-
ar sé. Þetta er ekki nema sjálfsögð krafa til þess aðila sem
fer með fjárveitingavaldið í landinu. Fréttir af nánast
heimskulegu bruðli og fullkominni lítilsvirðingu við skatt-
borgara við frágang og innréttingu á leiguhúsnæði fyrir
skrifstofur þingmanna við Austurstræti er því ekki einung-
is áfall, það er mjög alvarlegt hneyksli. í skýrslu Ríkisend-
urskoðunar um þetta mál kemur fram að kostnaður við frá-
gang á húsnæðinu fór langleiðina í að verða tvöfaldur á við
það sem áætlað hafði verið. Og var áætlunin þó ekki knöpp
- því eins og segir i skýrslu Ríkisendurskoðunar:
„Jafnvel þótt kostnaður Alþingis vegna innréttinga hefði
verið í samræmi við kostnaðaráætlun er húsnæðiskostnað-
urinn allt eins hár, eða hærri, en ætla má að kostað hefði
að byggja eða kaupa samsvarandi húsnæði.“
Upphæðirnar sem hér er um að tefla eru enda verulegar.
Heildarkostnaður Alþingis vegna leigusamnings næstu 12
árin og innréttinga er tæplega hálfur milljarður. Þetta er
verið að greiða fyrir um 50 skrifstofur. Framkvæmdirnar
sem um ræðir nú kostuðu um 240 milljónir í stað þeirra 133
sem kostnaðaráætlunin gerði ráð fyrir. Umframkostnaður-
inn einn nemur því um 107 milljónum króna!
Ástæðurnar fyrir þessum ótrúlegu fréttum eru sagðar
ýmsar. Útboðsskyld hönnun og verkþættir voru ekki boðn-
ir út, kostnaðaráætlanir voru gerðar áður en búið var að
hanna verkið og samið var við verktaka og byrjað að vinna
verkið áður en hönnun og kostnaðaráætlun voru tilbúnar.
Allt virðist þetta sem sagt hafa verið gert með handarbök-
um, nema auðvitað íburður innréttinganna sem augljóslega
er allnokkur.
Nú þegar eru menn farnir að tína fram afsakanir og emb-
ættismenn að reyna að koma sér undan ábyrgð. Á næstu
dögum mun trúlega koma í ljós að fáir vilja láta benda á sig
og ótrúlega margir munu hafa verið að æfa lögreglukórinn.
Forsætisnefnd Alþingis getur hins vegar ekki borið við
kóræfingum. Hún er verkkaupi og verður að axla þá póli-
tísku ábyrgð sem fylgir því að standa fyrir stórfelldu og aug-
ljósu bruðli með skattfé. Hér dugir ekki að krossfesta emb-
ættismenn - það eru forsetar Alþingis sem eru á saka-
mannabekknum.
Her í 50 ár - holur hljómur
Um helgina minntust menn þess að 50 ár eru liðin frá því
að varnarsamningurinn við Bandaríkjamenn var gerður.
Forustumenn íslensku ríkisstjórnarinnar og fulltrúi Bush
Bandaríkjaforseta höfðu af þessu tilefni mörg orð um gildi
varnarsamstarfs þjóðanna og mikilvægi þess að hafa hér
það sem kallað er „trúveröugar varnir“.
Eflaust má færa mörg rök fyrir því að varnarliðið þjóni
öryggishagsmunum íslands, þó hlutverk þess hafi farið
minnkandi hin síðari ár. Mikilvægt er þó að hafa alltaf í
huga að slík rök eiga fyrst og fremst við í heimi þar sem
menn búa við einhverja ógn og óstöðugleika í öryggismál-
um, enda er öryggi íslands samofið jafnvægi í öryggismál-
um á Atlantshafssvæðinu. En þegar þau bandarísku stjórn-
völd sem nú ráða í Hvíta húsinu tala um trúverðugar varn-
ir hér á íslandi er í því holur hjómur. Með einstrengingsleg-
um áformum um eldflaugavarnarkerfi eru þessi sömu
stjórnvöld nefnilega að grafa undan jafnvægi í öryggismál-
um í heiminum og hrinda af stað nýju vígbúnaðarkapp-
hlaupi - þar á meðal í þeim heimshluta sem skilgreinir ís-
lensk öryggismál og þær varnir sem þarf á íslandi.
Birgir Guðmundsson
I>V
Skoðun
Sjálfviljugir í Sorpu
Þaö er sama sagan með
ömmu- og dekraða mömmu-
drengi. Einu gildir hvort að
þeim standa ríkir eða fátækir.
Alltaf þarf að hrósa „drengn-
um“. Ævilangt er hann að
sækja lýsandi dæmi um eigin
dugnað viö að fara í fiskbúð-
ina fyrir ömmu eða mömmu.
Allir verða að læra af honum
og reyna að vera eins, en
mega það samt ekki. Því ekk-
ert má jafnast á við dugnað
„drengsins". Fái hann ekki
hrós fyrir lipurð andar fýlu
frá honum. Þegar fjölskyldan
eða þjóðin (gefi hann sig að stjórnmál-
um) sjá þóttafulla ólundina fara allir
ósjálfrátt að gera eitthvað til að lyfta
brúninni á dekurbarninu.
Hvað fer „dengsi“ að gera?
Þetta fyrirbrigði er alþekkt í fjöl-
skyldum, en menn forðast að sjá það
í stjómmálum. Fyrir bragðið er
heimurinn á öllum tímum í höndum
sjúkra. Á sama hátt og fjölskyldur,
fæða þjóðir af sér fyrirbrigðið sem er
auðsætt í „drengnum".
Nú mun hefjast mikil hróshátíð
hjá þessari þjóð. „Drengur-
inn“ hefur sett met með
tíu ára dugnaði. Hann er
einstæður, öfundaður, dáð-
ur. Fréttamenn segja á
fréttamáli að hann veki
allar mannlegar tilfinning-
ar, góðar eða illar, frá A til
Ö. Á sama hátt og „drengn-
um“ er ekkert mannlegt
óviðkomandi hjá þjóð
sinni, þá hrærist hún dag-
lega við hugsun um hann.
Eitt af því marga sem er
að brjótast um í mönnum
er spurningin: Hvað fer
„dengsi" að gera þegar hann fer frá
völdum? Ekki verður hann til eilífö-
ar á toppnum. „Drengurinn okkar"
veit að hann getur ekki alltaf verið
að sækja fisk fyrir ömmu þangað til
hann verður sjálfur eins konar þjóö-
aramma, dálítið spaugilegur en ekki
spaugsamur sjálfur.
10 kílóa bókabúðalóöið
„Drengurinn okkar“ hefur vit á
að stíga af hjólinu þegar hann hefur
borið alla nýju ýsuna úr fískbúðinni
í þjóðina. Hann hefur lært af ljóðinu
Guðbergur
Bergsson
rithöfundur
„Fréttamenn segja á fréttamáli að hann veki állar mann-
legar tilfinningar, góðar eða illar, frá A til Ö. Á sama hátt
og „drengnum“ er ekkert mannlegt óviðkomandi hjá þjóð
sinni, þá hrœrist hún daglega við hugsun um hann. “
Hvaö veldur velgengni Davíðs?
Á fornum bókum segir, að kon-
unga skuli heldur hafa til frægðar en
langlífis. Davíð Oddsson er að vísu
ekki konungur, en 30. apríl 2001
hafði hann verið forsætisráðherra í
tíu ár samfleytt, lengur en nokkur
annar maður. Skammt er líka í það,
að hann hafi gegnt hinu virðulega
starfi sínu lengur samtals en nokkur
annar maður. Það er því ljóst, að ís-
lendingar hafa haft Davíð til langlif-
is. En hafa þeir haft hann til frægð-
ar?
Stöðugleiklnn
Hér hlýtur svarið lika að vera ját-
andi. Stórkostlegar breytingar, hafa
orðið til bóta á íslandi í valdatíð Dav-
íðs. Fyrst má frægan nefna stöðug-
leikann í peningamálum og ríkisfjár-
málum. Síðustu tíu ár hefur verð-
bólga verið innan við 5%, svipuð eða
minni en í grannríkjunum, en
næstu tíu ár á undan var hún
miklu meiri og komst mest upp
í rúmlega 100% árið 1983.
Þegar Davíð varð forsætis-
ráðherra, var geipilegur halli á
fjárlögum, en síðustu ár hefur
verið afgangur, sem notaður
hefur verið til að greiða niður
skuldir ríkisins. Jafnframt hef-
ur hagur ýmissa sjóða, sem
voru þá að komast I þrot, verið
tryggður með ýmsum ráðstöf-
unum, til dæmis Lánasjóðs ís-
lenskra námsmanna og Lífeyr-
issjóðs starfsmanna ríkisins.
Dr. Hannes
Hólmsteinn
Gissurarson
prófessor
„Þeir, sem halda því nú fram, að Davíð Oddssyni sé
ékkert að þakka, eru í raun að segja, að stjómarfar
skipti engu máli, þótt sömu menn kenni stjómmála-
mönnum að vísu iðulega um, þegar illa fer. Velgengni
Davíðs Oddssonar er vegna þess, að hann er snjall
stjómmálamaður, sem fylgir skynsamlegri stefnu. “
Breyttur hugsunarháttur
Ekki er minna um vert, að frelsi
eiristaklinganna hefur stóraukist síð-
ustu tíu árin, sérstaklega frelsi þeirra
til að fara með sjálfsaflafé sitt. Réttar-
öryggi hefur líka aukist með nýjum
upplýsinga- og stjórnsýslulögum. Skil-
yrði fyrirtækja til reksturs hafa snar-
batnað. í fimmta lagi hefur hugsunar-
háttur fólks breyst. Biðstofur ráð-
herra voru áður fullar af fólki, sem
var að fá opinbera aðstoð til að halda
áfram óhagkvæmum rekstri. Nauð-
synleg aðlögun atvinnulífsins að
breyttum aðstæðum var með því tafin
og torvelduð.
Nú hafa biðstofurnar tæmst og
bankar og aðrar lánastofnanir breyst
úr líknarfélögum i raunveruleg fyrir-
tæki, sem verða að skila eigendum
sínum arði.
Batnandi lífskjör
Allt þetta hefur skilað sér í batn-
andi lífskjörum alls almennings,
þyngri pyngju venjulegs launafólks.
Kaupmáttur launa hefur stóraukist:
Tímabilið frá 1995 er eitthvert lengsta
og mesta samfellda hag-
sældarskeið íslandssög-
unnar. Á móti segja sum-
ir, að Davíð Oddssyni
verði ekki þökkuð þessi
hagsæld. Þróun á alþjóða-
vettvangi hafi verið til
aukins atvinnufrelsis,
meiri stöðugleika og
minni rikisafskipta. Rétt
er það.
En þessir menn gleyma
því, að vinstri stjórnin á
undan hafði þveröfuga
stefnu. í stefnuræðu
Steingríms Hermanns-
sonar 3. nóvember 1988, sem aðgengi-
leg er á heimasíðu Alþingis á Netinu,
sagði hann berum orðum, að stjórn
sín myndi ekki beita „hefðbundnum,
vestrænum leiðum í efnahagsmálum",
heldur „grípa inn í þróun mála“.
Stjórnarmyndun og
stefnubreyting
Með stjórnarmyndun Davíðs Odds-
sonar 30. aprU 1991 var gerbreytt um
stefnu. Það auðveldaði Davíð og liði
hans vitaskuld leikinn, að aðUar
vinnumarkaöarins höfðu samið um
tímabundna stöðvun launahækkana
1990. En sú þjóðarsátt, sem síðan hef-
ur verið í gildi, hefur verið í krafti
aukins kaupmáttar, og hann stafar af
skynsamlegri stefnu en áður var fylgt.
Þeir, sem halda því nú fram, að
Davíð Oddssyni sé ekkert að þakka,
eru í raun að segja, að stjórnarfar
skipti engu máli, þótt sömu menn
kenni stjómmálamönnum að vísu iðu-
lega um, þegar illa fer. Velgengni Dav-
íðs Oddssonar er vegna þess, að hann
er snjaU stjómmálamaður, sem fylgir
skynsamlegri stefnu.
Dr. Hannes Hólmsteinn Gissurarson
Spurt og svaraö
Eiga stjómvöld að grípa inn í gengisþróunina?
Pétur Blöndal,
þingmaður Sjálfstœdisflokks.
Leiðréttist af
sjálfu sér
„Nei, ég tel ekki ástæðu til
þess. Rétt gengi krónunnar verð-
ur ævinlega á verði sem er í sam-
ræmi við þjóðaframleiðslu, laun og vexti hér heima
- þá samanborið við önnur lönd og gjaldmiðla. Ef
gengið hefur fallið of mikið leiðréttist það af sjálfu
sé eftir nokkrar vikur og ég hef trú á því að svo
verði. Markaðurinn hefur einnig sýnt ákveðin við-
brögð vegna gengisþróunar síðustu daga og einnig
er í gangi taugaveiklun hjá þeim sem hafa skuldsett
sig um of í erlendum gjaldmiðlum. Sjómannaverk-
fallið hefur sitt að segja vegna þessarar þróunnar,
því nú er minna framboð af erlendri mynt á íslensk-
um markaði en ella væri við venjulegar kringum-
stæður."
Steingrímur J. Sigfusson,
formaður VG.
Hefhist fyrir and-
varaleysið
„Stjómvöld þurfa að byrja á
því að viðurkenna vandann og
þær viðsjár í þjóðarbúskapnum,
sem hafa skapast. Það er forsenda þess að stjóm-
völd nái tökum á hlutunum í stað þess að berja
höfðinu við steininn og senda út tilskipanir um að
allt sé í lagi. Með aðgerðum þarf að byrja að snúa
ofan af þeim hagstjórnarmistökum sem hafa verið
gerð, allt frá 1998. Hvetja þarf til nýrrar þjóðarsátt-
ar um varðveislu stöðugleika og ráðast gegn við-
skiptahallanum, stöðva fjármagnsfiótta úr landinu.
Þó er erfitt og vandasamt að ná tökum á stjórn
efnahagsmála þegar hlutimir era komnir úr bönd-
um og þá er hætt við að mönnum hefnist fyrir and-
varaleysið.“
Edda Rós Karlsdóttir,
Búnaðarbankanum - verðbréfum.
S tuðningsaðgerð-
ir draga úr skelli
„í núverandi ástandi er það tak-
markað sem stjómvöld geta gert.
Skaðinn er skeður og við komumst
tæplega hjá því að upplifa afleiðingar mikillar of-
þenslu. Að mínu mati geta tímabundnar stuðningsað-
gerðir Seðlabankans þó dregið úr skellinum. Það er
eðli gjaldeyrismarkaða að sveiflast mikið. Vegna við-
skiptahalla er mikið offramboð á krónum og verö
hennar að lækka. Veiking krónunnar ógnar fjárhags-
legum stöðugleika, veldur verðbólguþrýstingi og
launaþenslu. Minni viðskiptahalli er forsenda þess að
þróunin snúist. Flestir hagvísar benda í rétta átt. Þótt
áhrif af inngripum Seðlabankans séu yfirleitt skamm-
vinn tei ég að í ljósi núverandi aðstæðna geti tíma-
bundnar stuðningsaðgerðir styrkt gengi krónunnar.'1
eftir Bjarna Thorarensen. Þarna er
svarið. Hann er skáld og metsöluhöf-
undur. í þetta fer hann.
Jarðvegurinn hefur verið undirbú-
inn. Marxisku menningarvitarnir
þögnuðu á hans stjómartíð.
„Drengurinn" fer auðvitað í
Þriggjalóðaliðið. Hann endar þar
sem saga hans hófst. Það eru jafnan
örlög „drengsins" að hann bítur í
sporð sinn og situr að endingu fastur
við rófu og rass upprunans. Auðvit-
að fær hann 10 kílóa bókabúðalóðið í
beinni útsendingu í sjónvarpinu og
segir brandara við tækifærið.
Hvað er þá mesta afrek „drengs-
ins“? Líklega það að hann lét - eða á
hans valdatíma - fóru íslenskir sósí-
alistar sjálfviljugir í Sorpu og komu
úr endurvinnslu brúklegir í slorið
sem mun að endingu sjást að „dreng-
urinn“ skildi eftir sig.
í lögmáli fjölskyldu- og stjórnmála
stendur, að róttæki eftirbáturinn
þurfi ekki að fá nema lítið hlutverk í
lest eða embættisspúl á skútu stjórn-
álanna tjl þess að hann tryggi manna
best örugga íhaldssiglingu „drengs-
ins“.
Guðbergur Bergsson
Daður við dauðann
„Dauðinn hefur vikið um set í nú-
tímaþjóðfélagi en fjarlægðin gerir
hann ekki skiljanlegri eða ásættan-
legri heldur dularfyllri og leyndar-
dómsfyllri. Fólk áttar sig ekki á
endanleika hans sem gerir allt dað-
ur við dauðann algengara og eðli-
legra. Fólk hótar með sjálfsvígi af
minnsta tiiefni, án þess að gera sér
grein fyrir þeim leiðarlokum sem
dauðinn er.“
Óttar Guömundsson í grein á Netdoktor.is
í nöp við launamenn
„En á Mogganum
er starfandi ritstjórn
sem virðist ekki lesa
þessar fréttir. í
Reykjavíkurbréfi og
leiðuram birtast hug-
leiðingar um verka-
lýðsmál sem eru full-
komlega út úr korti. Það hljóta
margir að velta því fyrir sér hvers
vegna ritstjórn blaðsins er svona í
nöp við launamenn og samtök
þeirra sem hljóta þó að vera í meiri-
hluta áskrifenda. í stað þess aö
fjalla með jákvæðum hætti um
launamenn á hátíðisdegi þeirra, t.d.
með viðtölum eða greinum eins og
var nú hér á árum áður, þá er ekk-
ert gert.“
Guömundur Gunnarsson á heimasíöu
Rafiönaöarsambandsins.
Sanngjörn umgjörð
„Menntun og skapandi starf í upp-
eldi bama og ungmenna er það sem
ný öld kallar á. Þess vegna er það svo
mikilvægt að tónlistarskólakennarar
hafi kjarasamning sem væri sann-
gjöm umgjörð um það mikilvæga
starf sem þeir vinna.“
Svanfríöur Jónasdóttir í Mbl. sl. föstudag.
Krónrn
i FRJ\%.SO
frllI
ájm

VER’C>BÓL(jCJ-
pi?Ho<suerNN
KoMINN F)
KREJK
VErSDBR&FF?-
mbrkf&xjf?-
INN Mb€> CJPP-
HÓFODmVlNNO -
VEGUR OKKRFF
NflNeSTÍ
E3ETNSÍN-
VERÐIP
LEIP TJL
TUWÖLSIKIS

Oö-SV'O ER
FÓLkr RE> NUJ?f?B,
ÖERRCJ SVO VETLÍ
Hagkerfi í ólgusjó
Mikill fróðleikur um lögmál efna-
hagslífsins hefur dunið yfir eyðslu-
klær neyslusamfélagsins síðustu
daganna. Maður hefur varla við að
meðtaka allar kenningar og spádóma
um útlit og horfur í þeim búskap
sem kenndur er við sjálfa þjóðina.
Allt byrjaði þetta heldur rólega
með smáfréttum um að dollarinn
væri að styrkjast. Svo fór dollarinn
að styrkjast enn betur og svo fóru
fleiri gjaldmiðlar að styrkjast, flestir
nema íslenska krónan. Þá var látið
að þvi liggja að gengi hennar væri að
síga. Loks sögðu sumir að hún væri
að falla og tóku sér í munn Ijóta hug-
takið, sem allir héldu að væri úr sög-
unni, gengisfelling.
Hæstráðandi efnahagsmála lands-
ins kallar hræringarnar flökt krón-
unnar og huggar þegna sína með því
að það sé svo sem ekkert um að vera
í efnahagslífinu, og því eigi menn og
fyrirtæki að halda ró sinni og taka
ekkert mark á hverri gengisfelling-
unni af annarri. Þá mun allt falla í
ljúfa löð og þeir ríku halda áfram að
græða og hinir efnaminni búa við
svipuð kjör og venjulega.
Mergur máls
Stjómarandstaðan á Alþingi hefur
uppi allt aörar skoðanir og kenning-
ar um gengi gjaldmiðilsins. Þar hafa
leiðtogarnir hátt um að allt sé að
WWJ
$ :
Ti
fara fjandans til og heimta
að ríkisstjórnin geri eitthvað
í málinu, en hafa ekki á
hreinu hvað þá á að vera.
Hagfróðir menn geta í
hvorugan fótinn stigið og
hafa helst þann boðskap að
flytja að útgerðin bæði tapi
og græði á gengisfellingu,
þar sem erlendu lánin
hækka en það gerir mark-
aðaverð á fiski líka. Það er
að segja ef útgerðarmenn og
sjómenn era ekki búnir að
koma sér saman um að
aflétta ekki verkfalli og hættir fyrir
fullt og allt að sækja sjó.
Verðlag er þegar farið að hækka
vegna lélegs ástands krónunnar en
ekki geta menn komið sér saman um
hvort það eykur verðbólgu eða ekki.
Svo hækka sumar skuldir en aðrar
ækka eftir því hvar stofnað var til
þeirra. Þegar verðbólgan nær sér á
strik hækka innlendu skuldirnar, rétt
eins og þær erlendu og mikið er um út-
skýringar og súlurit, sem eiga að sýna
hverjir græða og hverjir tapa, sem
hlýtur að vera mergurinn málsins.
Skýringar af skornum
skammti
Margir fjármálaspekingar segja
hiklaust að íslenska hagkerfið sé
alltof lítið til að gera sig gilt í alþjóða-
Oddur Olafsson
skrifar
væðingunni og hrekist því
um eins og stjómlaus smá-
fleyta i stórsjó. Því verði að
taka upp alvörumynt og
tengjast stóru hagkerfi.
Þetta segja aðrir bull og vit-
leysu og séum við betur
settir með okkar krónu,
viðskiptahalla og bundinn
fiskiskipaflota.
Fyrir nokkrum vikum
var hrun á hlutabréfamark-
aði helsta umræðuefni
þeirra sem fjalla um fjár-
mál. En það var aldrei talið
sérstaklega alvarlegt. Þetta mundi allt
jafna sig eftir óútskýröum lögmálum.
Eitthvað var minnst á langvarandi
viðskiptahalla, en hann var svo sem í
lagi líka. Nú er það fall gjaldmiðilsins
sem mest er fjargvirðast út af og er í
rauninni illmögulegt fyrir leikmenn
að skilja hvort það eru slæm tíðindi
eða hvort það fer allt eftir gildum
efnahagslögmálum og skipti litlu máli
til langframa.
En þaö er ekki von að hægt sé að
útskýra svo flókin fyrirbæri, þar
sem enginn þarf að gefa skiljanlega
skýringu á því að gengi krónunnar
hrynur og hvaða eignatilfærslur það
hefur í för með sér fyrir fyrirtækin
og fyrir múgamanninn sem skuldar
nokkur árslaun í íbúðinni sem hann
er skrifaður fyrir.
Amar Sigurmundsson,
Samtökum fiskvinnslustöðva.
Ótti er ástœðu-
laus
„Seðlabanki og ríkisstjórn hafa
nú nýlega ákveðið að fara úr úr
gengisstefnu með vikmörkum yfir
í fljótandi gengi með verðbólgumarkmiðum. Ég tel
að sú breyting eigi að hafa sinn tímáog á engan hátt
er tímabært að grípa inn í mál nú. Ég tel raunar að
þróun gengisins muni jafna sig þegar fara að berast
jákvæð tíðindi úr atvinnulífinu og sjómannaverk-
falli er lokið. Auðvitað má segja að hræringar í
gengismálum nú í mánaðarbyrjun hafi komið á
óvart, en fram að því höfðu gengisbreytingar verið
innan eðlilegra marka. En vitaskuld hafa menn
áhyggjur af siðustu lækkun á gengi krónunnar og
hættan liggur i því að að verðbólgan aukist. Mín
skoðun er hins vegar sú að ótti sé ástæðulaus.“ ‘
Gengi íslensku krónunnar gagnvart erlendum gjaldmiölum hefur sigiö mikiö síöustu daga. Forystumenn ríkisstjórnarlnnar telja enn ekki tilefni til inngrips stjórnvalda
,Verðlag er þegar faríð að hœkka vegna lélegs ástands krónunnar, en ekki geta menn
komið sér saman um hvort það eykur verðbólgu eða ekki. “