Dagblaðið Vísir - DV - 14.08.2001, Qupperneq 14
14
ÞRIÐJUDAGUR 14. ÁGÚST 2001
ÞRIÐJUDAGUR 14. ÁGÚST 2001
19
Útgáfufélag: Útgáfufélagiö DV ehf.
Útgáfustjóri: Eyjólfur Svelnsson
Framkvæmdastjóri: Hjalti Jónsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aöstoöarritstjórar: Jónas Haraldsson og Sigmundur Ernir Rúnarsson
Fróttastjóri: Birgir Guömundsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorstelnsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiösla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, simi: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.netheimar.is/dv/
Fréttaþjónusta á Netinu: http://www.visir.is
Ritstjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is
Akureyri: Strandgata 31, sími: 460 6100, fax: 460 6171
Setning og umbrot: Útgáfufélagiö DV ehf.
Plötugerð: ísafoldarprensmiöja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverö á mánuöi 2050 kr. m. vsk. Lausasöluverö 190 kr. m. vsk., Helgarblaö 280 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til aö birta aðsent efni blaðsins í stafrænu formi og i gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viðmælendum fyrir viðtöl viö þá eöa fyrir myndbirtingar af þeim.
Gildi bílbelta í rútum
Tvö alvarleg umferðarslys settu svartan blett á nýliðna
helgi. Ungt fólk fórst í báðum slysunum og hækkaði tölu
látinna í umferðarslysum á árinu úr 10 í 12. Þótt ekki liggi
fyrir endanlegar orsakir slysanna er þó ljóst að um
hraðakstur fólksbíla var að ræða í báðum tilvikum og
grunur um ölvunarakstur i öðru sem leiddi til þess að ung
stúlka, sem var farþegi í bílnum, lét lífið. Hryggilegt er til
þess að vita að slíkir atburðir endurtaki sig æ ofan í æ
þótt hörðum áróðri sé beitt gegn hraðakstri og ekki síður
því vítaverða háttemi að aka bíl undir áhrifum áfengis.
Það er þó huggun harmi gegn að farþegar í rútubifreið
sluppu betur en á horfðist í síðara slysinu sem varð er
fólksbíll fór yfir á öfugan vegarhelming á Suðurlandsvegi
og skall framan á þéttsetinn hópferðabílinn. Hann var bú-
inn bílbeltum og bílstjóri og farþegar notuðu þau. Fram
kom í fréttum að talið var víst að beltanotkunin hefði
komið í veg fyrir mun alvarlegra slys í þessum harða
árekstri. Farþegi í rútunni lýsti þvi svo í gær að enginn
efi hefði verið á gagnsemi beltanna enda hefði reynt veru-
lega á þau þegar farþegar þrýstust fram við hinn harka-
lega árekstur.
Undanfarin ár hefur talsvert verið deilt um notkun bíl-
belta í rútum. Þótt belti hafi fyrir löngu sannað sig og ver-
ið lögbundin í fólksbílum um árabil hefur hið sama ekki
gilt um rútur, hvorki hér á landi né í nálægum löndum
nema í ökumannssæti og þeim sætum sem veita ekki
nægilega góða vörn með afturhluta baksætis eða þils
beint framan við farþega. Bent hefur verið á að vafasamt
gæti verið að yfirbygging eldri hópferðabíla þyldi það við-
bótarálag sem yrði ef farþegar héngu í beltum í bíl sem
færi á toppinn. Slíkt álag getur numið tonnum í stórum,
fullsetnum bíl.
Vegna umræðna í tengslum við rútuslys og óska við-
skiptavina hópferðafyrirtækjanna hafa fjölmörg þeirra
búið alla bíla sína öryggisbeltum þótt lög hafi ekki kraf-
ist þess. Löggjafinn hefur og komið að málinu og tekið af
skarið. Þannig hefur það verið lagaskylda frá því í októ-
ber 1999 að allir hópferðabílar skráðir hér á landi fyrir 16
farþega eða færri séu búnir bílbeltum. Enn skýrari verða
reglurnar frá og með 1. október í haust en þá verða allar
nýskráðar rútur hér á landi búnar bílbeltum.
Eftir geta þá staðið stórar eldri rútur án bílbelta meðan
þær eru enn í notkun. Það verður ekki lagaskylda að búa
þær beltum. Sigurður Helgason hjá Umferðarráði sagði í
viðtali við DV í gær að belti í þeim bílum gætu veitt falskt
öryggi enda bílarnir ekki byggðir fyrir slíkt. Hann sagði
því mikið hagsmunamál fyrir íslenska ferðaþjónustu að
rekstraraðilum hópferðabíla yrðu sköpuð skilyrði til þess
að endurnýja bílaflota sinn hraðar en nú þekkist.
Fram kom hjá Sigurði að fullorðið fólk bæri sjálft
ábyrgð á því að nota bílbelti í rútum en bílstjóri bæri
ábyrgð á því að börn, sem ferðuðust í rútum, væru bund-
in i belti þótt að sjálfsögðu nyti hann aðstoðar þeirra sem
ferðast með börnunum, t.d. forráðamanna þeirra, farar-
stjóra, leikskólakennara og kennara.
Margsannað er að bílbelti eru eitt helsta öryggistæki
fólksbíla. Hið sama gildir um belti í hópferðabílum og er
ofangreindur árekstur um helgina ein sönnun þess. Það
slys, og giftusamleg björgun farþeganna án teljandi
meiðsla, er áminning og hvatning til farþega, bílstjóra og
rekstraraðila um gildi bílbelta í hópferðabílum.
Jónas Haraldsson
DV
Hátíð umhverfissinna lokið?
Nú er lokið Eldborgar-
hátíð æskunnar, sem fór
vel fram í reynd, nema í
fjölmiðlum, þar voru fyrst
og fremst dóp og nauðgan-
ir en lítið eða ekkert sagt
frá skemmtiatriðum eða
góðri stemningu. Sama er
að segja um náttúruvemd
og umhverfismál undan-
gengin ár, þar hefur hin
neikvæða Eldborgarhátíð
ráðið ríkjum, sem ein-
kennist af því að allt sé
ómögulegt sem komi fólk-
inu til góða, ef eitthvað örlítið haUi á
náttúruna. Nú berast þær fréttir
utan úr heimi að margar af helstu
forsendum þessarar stefnu séu að
hrynja.
Dr. Björn Lomborg við Árósahá-
skóla settist niður og ætlaði að
styrkja málstað náttúruverndar-
sinna með tölulegum rökum. Honum
til mikillar armæðu og undrunar
snerust hin tölulegu gögn yfirleitt
gegn náttúruverndarsinnum, þar
sem langflestar kenningar World-
watch Institute, World Wildlife Fund
og Greenpeace reyndust rangar eða
stórkostlegar ýkjur, sem væru upp-
blásnar af trúgjörnum fjöl-
miðlamönnum í leit að sínum
Eldborgarhátíðum.
Endalausar rangfærslur
Dæmi um þetta er kenning-
in um samdrátt skóglendis í
Norður-Ameríku um 200.000
hektara á ári undanfarið, en í
ljós kemur þegar betur er að
gáð að skóglendið hefur í
raun aukist um 174.600 hekt-
ara á ári. Skýringin mun
vera sú, að náttúruvemdar-
sinnar notuðu skammtima-
gögn til þess að fullyrða um heildar-
þróun, nákvæmlega eins og reikni-
meistari náttúruverndarsinna hér á
landi, Þorsteinn Siglaugsson, gerir í
fjölmiðlum nú í vor til þess að fá
fram þá fjarstæðu, að raforkuverð
muni lækka um 2,9% á ári næstu 60
ár.
Reynt var síðan að leiðrétta þessar
falsanir með 2% verðlækkun sem er
í raun jafnmikið út í loftið en hækka
ávöxtunarkröfu til þess eins að fá
fram öruggan halla á Kárahnjúka-
virkjun. Ef hins vegar notast er við
0,5% lækkun á raforku á ári vegna
tækniframfara sem mun láta nær
lagi og það sett inn í reikni-
líkan Þorsteins sjálfs ásamt
þeirri ávöxtunarkröfu sem
hann gerir upphaflega, þá
reynist Kárahnjúkavirkjun
bullandi hagkvæm fram-
kvæmd.
Umhverfisrétttrúnaður
Skipulagsstofnunar
Dr. Björn heldur því
einnig fram að Kyoto-sam-
þykktin muni valda gífur-
legum kostnaði sem muni
ekki skila neinum teljandi
árangri, því kenningar
náttúruverndarsinna á
gróðurhúsaáhrifum séu
miklar ýkjur. Þessu svipar
til þess þegar Umhverfls-
stofnun hér á landi litur á
örlitla fækkun sela við Hér-
aðsflóa sem rök gegn Kára-
hnjúkavirkjun en einhver
„svartsýnn" náttúrufræð-
ingur hefur komist að þeirri niður-
stöðu við skrifborð sitt að þeim gæti
hugsanlega eitthvað fækkað. Hefði
maður þó haldið að fækkun sela
væri mikið happ og hið æskilegasta
mál fyrir þorskveiðimenn.
„Samkvæmt trúarbrögðum umhverfissinna
skal œvinlega fóma hagsmunum almennings,
þegar sýnt er að eitthvert náttúrrask verði.
Stjórnlist þeirra sem þessi trúarbrögð aðhyllast
byggist á því að mála skrattann á vegginn í öll-
um málum til þess að taka megi opinberar fjár-
veitingar frá litlum bömum og sjúklingum yfir
í umhverfisgœluverkefni. “ - Frá Eyjabökkum.
Samkvæmt trúarbrögðum um-
hverfissinna skal ævinlega fóma
hagsmunum almennings þegar sýnt
er að eitthvert náttúrurask verði.
Stjórnlist þeirra sem þessi trúar-
brögð aðhyllast byggist á því að mála
skrattann á vegginn í öll-
um málum til þess að taka
megi opinberar fjárveit-
ingar frá litlum börnum
og sjúklingum yfir í um-
hverfisgæluverkefni.
Þannig ýkja þeir áhrif af
mengun og virkjunum og
fréttamenn þora ekki ann-
að en að dansa með á Eld-
borgarmessum umhverf-
istrúboðsins.
Dr. Bjöm Lomborg flett-
ir þannig ofan af útbreidd-
um trúarbrögðum sem
eiga drjúgan þátt í að
Skipulagsstofnun telur sér
sæma að hafna Kára-
hnjúkavirkjun. Þar eru
hagsmunir fólksins bornir
fyrir borð vegna nánast
örfoka verðlausrar eyði-
merkur og nokkurra sela.
Hagsmunir almennings,
sérstaklega á Austurlandi,
eru bornir fyrir borð á altari æðstu-
presta umhverfisrétttrúnaðarins í
Skipulagsstofnun. Nú eiga allir að
kæra til ráðherra þeirra ömurlega
úrskurð.
Guðmundur Ólafsson
Gamalt vín á nýjum belgjum
Þvi meira sem hlutimir breytast,
þeim mun frekar eru þeir áfram hin-
ir sömu (A. Karr). Meira að segja
Guð getur ekki breytt fortíðinni og
mennirnir klúðra gjarna framtíð-
inni. Stjómsýsla margra landa hefur
þrælbitið sig fasta í gömlum sporum
og verkaskiptingum og stundum
virðast ráðherrar sigla sinn í hverja
áttina eða fylgja markmiðum eða
mýrarljósum sem beinlínis stangast
á. I Þýskalandi er nú sami ráðherr-
ann yfir neytendamálum og landbún-
aði; það er kokkteill sem sumir telja
ódrekkandi.
R. Kúnast (R.K.) kemur úr röðum
græningja og er hún í ríkisstjórn G.
Schröders sem stendur meö henni í
þverstæðukenndum yfirlýsingum
sem ekki er gott að átta sig á. „Burt
með verksmiðjubúin og dýrahald
verði í samræmi við upplag þeirra
sem og neytenda- og vistvænt." „Eft-
irleiðis fái kýrnar bara vatn, kom og
gras.“ „Allar landbúnaðarafurðir fái
innihaldsáletrun sem sýni bara leyfð
innihaldsefni." Athyglisvert, enga
riðu takk! En hvað er átt við og
hvemig má ná markmiðunum? Það
sem er áþreifanlegt, innan um
skæðadrífu af yfirlýsingum,
er skilgreining á lífskjörum
búpenings og hænsnfugls
með tilliti til flatarmáls á
básum og í búrum eða úti-
gangs.
Frú Geggjun
R.K. hefur verið kölluð
„frú Geggjun" en ef henni
tekst vel til verður hún eins
og Jóhanna af Örk neyt-
enda, en yfirlýsingar duga
skammt einar sér. Forveri
hennar, A. Fischer, varð að hypja sig
eftir að hafa orðið undir í glímu við
„heilbrigðislobbíið" vegna riðumál-
anna á síðasta ári. Kanslarinn sjálf-
ur sagði að hann vildi heldur láta í
minni pokann í kosningum heldur
en á fundi bændasamtakanna. Þetta
má Guðni Ágústsson íhuga varðandi
okur á innfluttu grænmeti og garðá-
vöxtum sem og hvort hann myndi
láta heilbrigðismálin, þ.e. sýkingar í
matvælum, svipta sig embætti.
Margs konar deilumál eru nú víða
um lönd vegna stöðu umhverfismála
gagnvart landbúnaði aðallega, en
einnig iðnaði. Hér á landi er í meira
lagi undarlegt að fylgjast með um-
hverfisráðuneyti varðandi mestu
umhverfisvandamál landsins, þ.e.
gróðureyðingu víðast hvar á afrétt-
um. Yfirlýsingar eru yfirleitt engar
um þau mál eða þokukenndar þrátt
fyrir miklar upphrópanir ráðherra
þeirra mála.
Ráðherra neytendamála
Fáir neytendur eru jafn berskjald-
aðir fyrir okri og yfirgangi og þeir is-
lensku. Verðlag á matvælum er hér
með miklum hörmungum eins og al-
þjóö veit. Ef ráðherra neytenda verð-
ur til á íslandi er ljóst að
bæði heilbrigðissjónarmið
og verðlagsmál matvæla
verða tekin fyrir jöfnum
höndum í ríkisstjórn og þá
kæmist Guðni Ágústsson
ekki upp með moðreyk og
biðleiki með nefndarskip-
unum en sum mál ferðast
jú með hraða snigilsins þar
á bæ.
Jón Bjamason þingmað-
ur hefur greinilega tekið
eftir þýsku tilrauninni, en
úr herbúðum VG hefur mátt heyra
varphljóð í þá veru. Þingmaðurinn
vill að lambakjöt verði merkt í sam-
ræmi við „uppruna og sérkenni
kjötsins og í anda sjálfbærrar nýting-
ar“. Frá neytendum hafa ekki komið
neinar óskir um merkingar kjöts til
að geðjast framleiðendum eða póli-
tíkusum í því skyni að hækka verð
eða til að fá meira skattfé; miklu
frekar hafa heyrst óskir um merk-
ingar fyrir neytendur til að forðast
„eyðimerkurkjöt“ sem er að mestu
til orðið á ofbeittu landi sem er í aft-
urför.
Eftir því sem framleiðendur sækja
fastar að fá sérmerkingar til eigin
þarfa vaxa væntanlega kröfur neyt-
enda, bæði hérlendis og í Þýska-
landi, um að fá raunverulega sjálf-
bærar og ódýrar lífrænar afurðir.
Þær má fá frá löndum í Austur-Evr-
ópu og Eyjaálfu, svo ekki sé minnst
á mörg þróunarlönd, þar sem búfjár-
rækt er fyrst og fremst byggð á beit
á víðfeðmum og gróðursælum lönd-
um þar sem engin pláguvamarefni
eru notuð né verksmiðjuframleiddur
áburður og að sjálfsögðu engin lyf
notuð í búfjárrækt.
Jónas Bjamason
Fáir neytendur eru jafn berskjaldaðir fyrir okri og yfir-
gangi og þeir íslensku. - Frá neytendum hafa ekki komið
neinar óskir um merkingar kjöts til að geðjast framleið-
endum eða pólitíkusum í því skyni að hœkka verð eða til
að fá meira skattfé; miklu frekar hafa heyrst óskir um
merkingar fyrir neytendur til að forðast „eyðimerkurkjöt“
sem er að mestu til orðið á ofbeittu landi sem er í afturför.
Jónas Bjarnason
efnaverkfræöingur
Spurt og svarað___A að taka Ríkisútvarpið af auglýsingamarkaðnum?
Sterkur byggðakjarni
„Steingrímur J.
Sigfússon og Ágúst
Einarsson hafa verið
að tala um að byggja
upp sterkan byggða-
kjama á Austurlandi
án stóriðju. Annar
þeirra hefur talað
mikið að undanförnu og hinn skrif-
að mikið. Skrýtið, að þeir skuli ekki
hafa útskýrt hvað fyrir þeim vakir.
Kannski hafa þeir boðskap að flytja,
sem þykir trúverðugur. Það eru
fleiri en ég sem bíða þess spenntir
að fá meira að heyra.“
Halldór Blöndal á Islendingur.is
Frjálslyndir Afganar
„En þó flutningur þessa ljóðs
(ljóðsins Pípan e. Ragnar Inga Aðal-
steinsson) sé glæpsamlegur á íslandi
eftir að „tóbaksvamalög" þeirra
Jónínu Bjartmarz og Þorgrims Þrá-
inssonar tóku gildi, þá er ekki þar
með sagt að menn eigi þess engan
kost að hafa þetta litla ljóð yfir.
Menn gætu til dæmis farið til
Afganistan og látið reyna á hvort
nokkur þar amist við slíku. Senni-
lega eru yfirvöld þar á bæ öllu
frjálslyndari en Jónína Bjartmarz
þegar kemur að „tóbaksvörnum“.“
Vefþjóöviljinn
Skilgreiningar
„Einkamál: Þetta
orð má nota yfir
nokkum veginn hvað
sem er, meira að segja
um greiðslur manna
til hins opinbera. Það
er auðvitað viðkvæmt
trúnaðarmál að sumir
fá miklu hærri laun en aðrir.“
Sverrir Jakobsson á Múrnum aö skil-
greina orö ! oröabók stjórnmálamanna.
Mörður Ámason
fulltrúi í Útvarpsráði:
Eitt afþví sem
þarf að breyta
„Já að mestu leiti. Hlutur aug-
lýsinga og kostunar í tekjum Rík-
isútvarpsins hefur á fáum árum
vaxið úr fjórðungi i þriðjung. Þetta stafar af því að
menntamálaráðherra hefur ekki hækkað afnota-
gjöld til jafns við verðlagsþróun og þar með att Rik-
isútvarpinu út á þennan markað meira og meira.
Það er ekki gott fyrir Ríkisútvarpið að þurfa að
reiða sig á þessar tekjur í svo miklum mæli og vera
undir þeim þrýstingiu í dagskrármálum sem þess-
ar aðstæður skapa. Á hinn bóginn er eðlilegt að
einkastöðvarnar sitji aö þessum tekjum sér til við-
urværis. Það þarf mörgu að breyta í málefnum Rík-
isútvarpsins og þetta er eitt af því mikilvægasta".
Anna Kristín Gunnarsdóttir
fulltrúi í Útvarpsrádi:
Rekstur tryggður
með öðrum hœtti
„Það er ekki hægt að svara því
með einfóldi já eða nei. Mér fannst
það þó koma til greina ef rekstur
stofnunarinnar verður tryggður með öðrum hætti.
Mér finnst líka nauðsynlegt að skýra betur aðstæður
Ríkisútvarpsins sem situr undir gagnrýni vegna
þeirrar þríþættu fjármögnunar sem það nýtur. Það er
orðið nauðsynlegt að skýra málin. Þar af leiðandi þyk-
ir mér koma til greina að Útvarpið fari af auglýsinga-
markaði sé fjármögnun þess tryggð með öðrum hætti.
í þeim efnum er ekki um aörar leiðir að ræða en pen-
inga af fjárlögum. í dag er ætlast af Ríkisútvarpinu að
það standi fyrir Qölþættum rekstri og fjármagni þann
rekstur með öðrum hætti en fjármagni frá ríkinu".
Bjami Hafþór Helgason
skifstofustjóri:
Tekjur komi af
fjárlögum
„Ég tel að það eigi að gera ef
menn á annað borð telja að rík-
ið eigi að standa í fjölmiðla-
rekstri, en samhliða því þarf að skilgreina betur
markmiðin með starfsemi Ríkisútvarpsins.
Menn verða að gera upp við sig á hvaða sviðum
þessir miölar eigi að starfa og hvar ekki.
Ég sé fyrir mér ríkissjónvarp og útvarp sem
starfi í mun knappara formi með styttri útsend-
ingartímas en með mun vandaðra og meira
unnu efni. Þetta á ekki að fjármagna með aug-
lýsingum, heldur með tekjum af fjárlögum, en
þetta er auðvitað spurning um pólitík".
Þómnn Gestsdóttir
sveitarstjóri Borgarfjardarsveitar:
Ríkisútvarpið
þarfþessar tekjur
„Nei, það tel ég ekki. Ríkisút-
varpið þarf á sínum tekjum að
halda og þeirra á meðal auglýsinga-
tekjunum. Ég er á því að innheimta afnotagjalda eigi
að vera með öðrum hætti en er í dag. Ég $é ekki að
stofnunin geti verið án auglýsingatekna sinna. Inn-
heimta afnotagjaldanna ætti hinsvegar að vera sú að
um nefskatt væri að ræða sem yrði einnig ekki næri
eins kostnaðarsöm og núverandi innheimta. Þeirri
spurningu hvort að ríkið eigi yfir höfuð að vera í
þessum rekstri svara ég játandi, þetta er að vísu fjöl-
miðill en um leið ákveðinn upplýsingagjafi. Þó ég sé
hlynnt frjálsum rekstri finnst mér Ríkisútvarpið hafa
sérstöðu, t.d. sem öryggismiðilT.
Björn Bjarnason menntamálaráðherra hefur lýst því yfir aö hann telji ekki tímabært aö taka Ríkisútvarpið af auglýsingamarkaöi.
Skoðun
Aukin löggæsla getur
stöðvað vitfirringuna
Það var vond helgi. Fréttir af voða-
atburðum í umferðinni skyggja á
annars ánægjulega daga. Við finnum
til með þeim sem eiga um sárt að
binda eftir hörmungar helgarinnar.
Ég heyrði óminn af sírenum sjúka-
bíla og lögreglubíla inn til mín upp
úr klukkan sex á sunnudag þar sem
ég ég var að fylgjast með golfinu í
Grafarholti í sjónvarpinu - og
nokkru síðar barst ómurinn gegnum
tækið þegar hjálparmenn þeystu eftir
Suðurlandsvegi í nokkurri fjarlægð.
Sonur minn ungur hafði nóttina áður
komið að hryllilegum vettvangi við
Sæbraut og Kleppsveg og var eðlilega
djúpt snortinn af að heyra um örlög
jafnöldru sinnar.
íslensk umferö - hneykslismál
Stundum finnst mér þetta litla
þjóðfélag okkar öllu viti firrt. Akstur
á götum borgarinnar er slíkur að geð-
veiki er líkastur. Ung stúlka sest upp
í bíl og það verður hennar hinsta ferð
í þessu lífi. Undir stýri situr ungur
maður sem hefur brotið allar reglur
og lög. Hamsleysi hans og brotavilji
verða ungri stúlku að bana. Sjálfur á
hann eftir að bera þessa sök ævilangt
og áreiðanlega bera hans nánustu
líka þungan kross. Ungur maður
ekur hratt eftir Suðurlandsvegi og
tekur skyndilega
strikið rakleiðis
yfir á annan veg-
arhelming í veg
fyrir rútubifreið
með farþega sem
eru á leið til
borgarinnar eftir
vel heppnaða
helgi í óbyggð-
um. Enda þótt
ökumaður rút-
unnar aki var-
lega verður slys-
inu ekki afstýrt.
Tvö íslensk ung-
menni eru fallin
í valinn sömu
helgina.
Umferðarmál
á íslandi eru hel-
bert hneyksli og
hamslaust, blóð-
ugt stríð. Það sjá
allir. Ríkisstjóm
sem státar af
miklum tekjuaf-
gangi tímir ekki
að halda uppi
eðlilegri lög-
gæslu í landinu.
Ökukennsla
virðist líka enn í molum og út-
skrift 17 ára barna úr umferðar-
skólum orkar vægast sagt tví-
mælis. Sumir ungir ökumenn
fara út á götuna með það á til-
finningunni að eftirlit með
háskalegum næturaksri sé nán-
ast ekkert. Þeir ganga upp á
lagið og gera götur borgarinnar
að kappakstursbrautum. Sumir
þeirra eru undir áhrifum áfeng-
is og fíkniefna.
Löggæsla er eina lausnin
Ég efa ekki að dómsmálaráð-
herra vill láta gott af sér leiða í
umferðarmálum. En ráðherranum er
vandi á höndum. Margt hefur verið
reynt en engin ráð virkað. Betri veg-
ir þýða einfaldlega mun hraðari akst-
ur og árekstrar gerast mun harðari
en áður. Nánast enginn ökumaður á
þjóðvegi eitt ekur undir hundrað á
stærstum hluta veganna. Ökumenn,
stundum með aftanívagna, slangra til
og frá og taka fram úr á 110 km
hraða. Bílar á 120 kílómetra hraða
æða fram úr á blindhæðum. Maður er
í lífshættu á vegunum og hvergi lög-
gæslu að sjá.
Fyrir nokkrum vikum heyrði ég
viðtal í útvarpi við ungan brotamann
í umferðinni, átján eða nítján ára
Jón Birgir
Pétursson
skrifar:
gamlan. Hann hefur ít-
rekað ekið fullur, ekið á
ólöglegum hraða og brot-
ið allar reglur. örsjaldan
hefur hann náðst en
nógu oft þó til að sektar-
greiðslur hans námu, að
mig minnir hálfri millj-
ón, einn bíll ónýtur, en
þó keypti hann nýjan,
aflmikinn! Það var enga
iðrun að heyra á þessum
stórhættulega unga öku-
manni, öðru nær, hann
virtist ekki sjá eftir
neinu - nema sektar-
greiðslunum til lögreglunnar og öku-
skírteininu sem hann þurfti loks að
skila. Ég held að svona menn séu
sjúklingar og þá verði að umgangast
sem slíka. Þessi maður á eftir að
koma aftur út í umferðina, og eins og
hann sagði sjálfur, þá ræður hann
ekkert við sig.
Eitt ráð er til, og það kostar pen-
inga. Það er aukin löggæsla en hún
yrði sjálfbær, sektargreiðslur gætu
hæglega kostað aukinn mannafla í
lögreglunni. Jafnvel mætti bjóða út
umferðargæslu til fyrirtækis sem
tæki slikt að sér. Fækkun slysa yrði
þjóðinni mikill léttir hvernig sem far-
ið yrði að því.
„Fréttir af voðaatburðum í umferðinni skyggja á annars ánœgjulega
daga. Við finnum til með þeim sem eiga um sárt að binda eftir
hörmungar helgarinnar. “