Dagblaðið Vísir - DV - 24.08.2001, Blaðsíða 15

Dagblaðið Vísir - DV - 24.08.2001, Blaðsíða 15
14 FÖSTUDAGUR 24. ÁGÚST 2001 FÖSTUDAGUR 24. ÁGÚST 2001 19 Utgáfufélag: Útgáfufélagiö DV ehf. Útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson Framkvæmdastjóri: Hjalti Jónsson Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Bjðrn Kárason Aðstoðarritstjórar: Jónas Haraldsson og Sigmundur Ernir Rúnarsson Fréttastjóri: Birgir Guömundsson Auglýsingastjóri: Páil Þorsteinsson Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiösla, áskrjft: Þverholti 11,105 Rvík, simi: 550 5000 Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aörar deildir: 550 5999 Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777 Stafræn útgáfa: Heimasíöa: http://www.netheimar.is/dv/ Fréttaþjónusta á Netinu: http://www.visir.is Ritstjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is Akureyri: Strandgata 31, simi: 460 6100, fax: 460 6171 Setning og umbrot: Útgáfufélagiö DV ehf. Plötugerð: ísafoldarprensmiöja hf. Prentun: Árvakur hf. Áskriftarverð á mánuöi 2050 kr. m. vsk. Lausasðluverö 190 kr. m. vsk., Helgarblað 280 kr. m. vsk. DV áskilur sér rétt til aö birta aösent efni blaðsins í stafrænu formi og i gagnabönkum án endurgjalds. DV greiöir ekki viömælendum fyrir viðtðl við þá eöa fyrir myndbirtingar af þeim. Áróður og hvatning Tollur vegna umferöarslysa er allt of hár hér á landi. Síðasta ár var með þeim verstu í umferðinni og dauðaslys fleiri en þolandi er. Undanfarnir dagar hafa verið okkur dýrkeyptir vegna margra og alvarlegra umferðarslysa. Það er því þörf á átaki gegn þessari þjóðfélagsvá. Það hef- ur sýnt sig að áróður og hvatning til ökumanna um ábyrgð í umferðinni skilar árangri. Áróðurinn þarf því að vera stöðugur og sýnilegur, ekki síst til þess að hann nái augum og eyrum ungu ökumannanna. Tölur sýna að ungt fólk á hlutfaUslega þátt í fleiri umferðarslysum en aðrir aldurshópar. Af þessum meiði er framtak lögreglustjórans i Reykja- vík, í samvinnu við Reykjavíkurborg, Mosfellsbæ og Sel- tjarnarnesbæ, en í gær gengust þessir aðilar fyrir svoköll- uðum slysalausum degi. Verkefnið fólst í þvi að hvetja menn til að virða umferðarreglur, aka á löglegum hraða og sýna hver öðrum tillitssemi með það að markmiði að gera daginn slysalausan í umferðinni. Góð reynsla var af slíkri tilraun á sama tima í fyrra og því sjálfsagt að endurtaka hvatninguna. í raun þarf að hvetja ökumenn til þess að hafa þetta að leiðarljósi á hverjum degi. Það er ekki að ástæðulausu að þessi árs- timi er valinn til umferðarátaksins. Grunnskólarnir eru að heíja hauststarf sitt. Þeir voru settir í Reykjavík og víðar í morgun. Fjöldi barna er því á ferð í nágrenni skól- anna og því sérstök ástæða til varkárni af hálfu bílstjóra. Einkum þarf að hafa í huga þau börn sem eru að hefja skólagöngu og eru byrjendur í umferðinni. Mikilvægt er að foreldrar og forráðamenn barnanna fylgi þeim til að byrja með og velji með þeim öruggustu leiðina í og úr skóla. Þá þarf lögreglan að halda uppi sérstakri gæslu í grennd við skólana, einkum með því að vera sýnileg á ná- lægum götum. Tölur um umferðarlagabrot sýna að full þörf er á hert- um tökum. Fram kemur í ársskýrslu lögreglustjórans í Reykjavík að rúmlega 27 þúsund brot voru bókuð í mála- skrá lögreglunnar í Reykjavík á síðasta ári. Brotunum fjölgaði um rúmlega þrjú þúsund milli ára þótt þau hafi ekki náð hámarki ársins 1998 þegar þau voru nær 31 þús- und. Einkum er áberandi að brotum gegn akstri á rauðu ljósi hefur fjölgað gífurlega og munar þar um tilkomu ljósmyndavéla. Furðulegt er hve margir aka gegn rauðu ljósi miðað við þá miklu hættu sem slikt hátterni hefur í för með sér fyrir þá og aðra vegfarendur. Þá er ekki síður eftirtektarvert að brotum vegna ölvun- araksturs fjölgaði í fyrra miðað við fyrri ár. Þær skýring- ar kunna að vera á þessu að bílum hefur fjölgað talsvert á götunum og lögreglan hefur réttilega lagt aukna áherslu á þennan málaflokk. Það breytir því þó ekki að óþolandi er hversu margir setjast undir stýri bíls eftir að hafa neytt áfengis. Þeir eru stórhættulegir sjálfum sér og öðrum. Athyglisvert er að sjá, þegar skoðuð er ársskýrsla lög- reglustjórans í Reykjavík, hve miklu betur konur hegða sér sem ökumenn en karlar. í fyrra voru 77 prósent kærðra fýrir hraðakstursbrot karlar en 23 prósent konur. Tölur fyrri ára eru svipaðar og gefa til kynna að karlar séu meiri ökufantar og varasamari í umferðinni en kon- ur. Það er því þörf á að herða áróðurinn og beina honum sérstaklega gegn körlum undir stýri. Slysalausir dagar í umferðinni nást ekki nema allir leggist á eitt. Það sýnir sig æ ofan í æ aö umferðin er dauðans alvara. Jónas Haraldsson DV Skoðun v Sjálfsagt að kaupa víkingaskipið Sífellt verður þjóðum ljósara mikilvægi þess að halda tengslum við fortíð- ina, varðveita minjar, koma upp söfnum og treysta ræt- umar. f Noregi sjáum við hvemig Norðmenn freista þess að varðveita gömul skip. í Bygdoy má sjá fleka Heyerdahls sem hann sigldi á yflr haflð, skip Amund- sens sem hann sigldi á á leiö sinni á pólinn, gömul víkingaskip eins og Aasebergskipið o.s.frv. Nú berast fréttir af því að Skaft- fellingur sé kominn á heimaslóð, til Víkur í Mýrdal. Kirkjulistakonan Sigrún Jónsdóttir á heiðurinn af því og komandi kynslóðir munu kunna að meta þetta framtak. Auðvitað kostnaðarsamt en mun væntanlega draga að ferðamenn, gera lífið dálít- ið ríkulegra, fleira að sjá, fleira að minnast, sagan verður lifandi. Landafundir íslendingar eru talsvert upp með sér af landafundunum. Leifur heppni fann Ameríku, Vínland hið góða, og við töldum ástæðu til þess að kynna það og þannig tengsl íslands við Am- Guðmundur G. Þórarinsson verkfræöingur eríku. Margir voru við- kvæmir fyrir því að vel kæmist til skila að Leifur hefði verið íslendingur. Það vakti gríðarlega at- hygli að íslendingur smíð- aði víkingaskip eftir hinni fornu fyrirmynd, gletti- lega góða eftirlikingu að því er talið er, og sigldi þvi í slóð víkinganna frá íslandi til Ameríku. Merkilegt framtak sem vakti verðskuldaöa at- hygli. Hinna miklu landa- funda var minnst og miklu fé til þess varið. Nú gefst okkur tækifæri til að festa þessa minningu og gera er- lendum ferðamönnum kleift að vera í sambandi við þessa fortíð þegar þeir heimsækja land okkar. Við getur keypt skipið íslending og búið því stað hér á safni og e.t.v. til siglinga. Öllum ber saman um að skipið er hinn besti gripur og eig- andinn vill selja. Það má ekki henda okkur að þetta misfarist, skipið glatist úr okkar eigu. Auðvit- að á eigandinn ekki heimtingu á að skipið sé keypt, en hann hefur unn- ið merkilegt verk sem okkur sem þjóð getur ekki staðið á sama um. Betur að við ættum fleiri slíka ein- staklinga sem þennan og kirkju- listakonuna og reyndar eru þeir margir. Tengslin viö fortíðina Þegar fram í sækir verður ferða- mannaiðnaðurinn enn mikilvægari en hann er nú. Við þurfum að búa í haginn til þess að erlendir menn geti betur skilið fortíð íslendinga og stöðu þeirra í veröldinni. Ekki er síöur mikilvægt að unga kynslóðin haldi tengslum við rætumar. Tæki- færið nú til þess að eignast raun- verulegt víkingaskip er einstakt. Slikt tækifæri mun ekki bjóöast aft- ur í nánustu framtíð. Þannig verð- ur merkilegur þáttur í okkar þjóð- arsögu sjáanlegur og aðgengilegur. Ekki veit ég hve mikið þetta skip mun kosta en eins og einhver sagði við mig um daginn, öðru eins hefur nú verið eytt í óþarfa. Menntamála- ráðuneytið ætti að skoða þetta mál. Þegar einstaklingar stíga fram á „Auðvitað á eigandinn ekki heimtingu á að skipið sé keypt, en sjónarsviðið og vinna afrek í þjóðar hann hefur unnið merkilegt verk sem okkur sem þjóð getur ekki Þágu eins hér hefur gerst á að grípa staðið á sama um. Betur að við œttum fleiri slika einstaklinga ^ogMþíSLÍS' sem þennan ...“ - Gunnar Marel Eggertsson í knerri sínum. Guðmundur g. Þórarinsson Karlmenn í fæðingarorlofi Nýju lagaákvæðin varðandi fæðing- arorlof kæta flesta, sérstaklega þó karlpeninginn enda sá alltaf í barn- eign. í Mósebók greinir þó frá 500 ára konum í bameign þó það teljist vænt- anlega til undantekninga. Lögin um fæðingarorlof ná fullri vigt 2003 og verður þá öllum karl- mönnum kleift að dvelja 3 til 6 mán- uöi heima með nýbökuðum börnum sínum. Einokun konunnar þar með aflétt og þau grunntengsl sem barnið myndar á þessu fyrsta æviskeiði einnig falla feðrum i skaut. Gömlu ömmugildin sem lúta að meðgöngu og brjóstagjöf hafa sýnt sig að vera bull og jafnvel lifshættuleg. Þau reyktu og dmkku, lágu á hnján- um og karlarnir vissu trauðla hvar fæðingardeildina var að finna. Nú er lexian öll önnur og betri, fræðingar um fæðingar, sæðingar og blæðingar hafa séð um það. Ungböm nútímans koma í heiminn brún og stælt, eins og úr World Class, engin reykingalykt, enginn astmi, hafa aldrei smakkað áfengi né malt og það fyrsta sem við þeim blasir er skríkjandi pabbi sem réttir þeim farsíma í komugjöf. Svo fara þau heim, hitta hinn pabbann og öllum gæludýrunum er lógað til að fyrirbyggja ofnæmi. Ekki furða þó hin nýja kynslóð sé að koma sterk inn. Og rúsínan Líkja má því besta í þessum nýju Kjallari Lýður Arnason heilbrigöisstarfsmaöur í Onundarfiröi „Ungböm nútímans koma í heiminn brún og stælt, eins og úr World Class, engin reykingalykt, enginn astmi, hafa aldrei smakkað áfengi né malt og það fyrsta sem við þeim blasir er skrikjandi pabbi sem réttir þeim farsíma í komugjöf.“ fæðingarorlofslögum við syndaaflausn ka- þólikkanna sem skondrast inn i vígða kamra og sturta niður syndabyrði sinni þegar hún verður of mikil. Álíka forréttindi er að finna í nýja fæðingaror- lofspakkanum þó mark- hópurinn sé annar. Nefnilega sú alþýðlega klausa sem lögfestir títtnefnda ung- barnaumönnum tekju- tengda. Landsfeður og -mæður þessa lekkera lands hafa greinilega engu gleymt frá því þegar þau gáfu fiskinn og treysta athyglisgáfu þjóðarinnar nú sem þá. En sem hálaunamaður er ég að sjálfsögðu himinlifandi með þessi nýtilkomnu réttindi og fagna ákaft þeirri þverpólitísku samstöðu sem ríkir um málið, meira að segja Jó- hanna heldur kjafti. Aðdáunarvert hvernig málsvörum lítilmagnans hef- ur tekist að stinga snuðum upp í at- kvæði sín, þeir gefa kirkjunnar mönn- um ekkert eftir. Sumir myndu segja aö fólk sem lít- ið á undir sér ætti heldur ekki að vera eiga börn, kostnaðurinn sem því fylg- ir er þungbær, ekki síst samfara skerðingu tekna sem lágar eru fyrir. Hins vegar ættum við hálaunafólk að geta þolað tímabundna lægð í stand- ard, enda fljót að vinna það upp. Lág- launafólk verður líka að skflja að há- launafólk er vant háum launum og enginn hægðarleikur að sunka skyndilega niður. Launahrun samfara barneign þyrfti umþóttun og sem lýð- ræðiselskandi og jafnréttissinnuð þjóð megum við ekki verðleggja börn- in okkar, þau eru það dýr- mætasta sem við eigum. Fleiri fletir Eins og kvótalögin hafa fæðing- arorlofslögin nokkra annmarka og smugur sem væntanlega eru hugsaðar sem karpgjafar og fjöl- miðlafóður. Ekki skal allt tiundað en athygli vakin á einu. Lögin út- hluta föður að lágmarki þriggja tungla orlofi með hverju barni, að hámarki sex tungl. Geta má að líkum að konan hirði sín sex nema laun reki annað. Hins veg- ar standa ávallt þrjú tungl eftir fóð- umum til handa. Útkoman gæti því orðið þrjú + þrjú + þrjú + þrjú tungl á ársgrundvelli. Fyrir vel launaða karla sérstaklega er því hægt, með guðs hjálp og nokk- urra systra, að geta barn ársfjórð- ungslega, semja, við mæðurnar um meðgjöf, fá sjálfur nokkur hundruð þúsund með hverjum krakka og hugs- anlega yrði afgangur til að drita au- pair á allt liðið. Þá yrði nægur tími tfl að efla hvaða tengsl sem væri og dæmið að auki atvinnuskapandi bæði fyrir au-pair bransann að ógleymdum þeim störfum sem losna við orlofs- gengdina sjálfa. Þannig geta ástarpungar fundið sér smugu á löggjöfinni nýju, alveg eins og útgerðarmennirnir fyrrum. Og þeir sekkir sem hafa af því áhyggjur hver borgi brúsann geta andað léttar því Kári mun fleyta þjóðinni allri í barn- eign innan skamms og gera hana jafn- vel eilífa. Og einhvern tíma í framtíð- inni verður þá væntanlega hægt að finna, eins og í Mósebók, konu, 500 ára, á barneignaraldri. - Gangið á guðs vegum. Lýður Ámason Röng viöbrögð „Verðbréfaþing íslands hefur á liðnum'vikum gefið nokkrum fjármálastofnun- um viðvaranir með því að birta yfirlýsingar sem snerta útboðsmál og gengis- fltl með hlutabréf. Yfirlýsing frá VÞÍ er eitt úrræðanna sem þingið hefur tfl þess að koma ábendingum um úrbætur tfl markaösaðila. Viðbrögð forráða- manna stofnananna sem fengið hafa hirtingu hafa verið röng. Þeir leita skjóls í þeirri afstöðu VÞÍ „að aðhafast ekkert frekar“ og telja það jafngilda syndakvittun.Vonandi ber að skoða yfir- lýsingar VÞÍ sem gult ljós og skýringar á gildandi reglum og fyrirboða um að harðar verði tekið á misbrestum í fram- tíðinni. Annars er hætt við að jafnt ís- lenskir sem erlendir fjárfestar missi trú á hinum unga Qármálamarkaði á ís- landi ef stórir aðilar telja sig geta kom- ist upp með óvönduð vinnubrögð og slælegar upplýsingar þannig að ekki standi allir hluthafar jafnt að vígi.“ Ágúst Einarsson á vefsíöu sinni agust.is Upplýsingaöldin? „Þróunin er því í rétta átt en hún er fremur hæg og vonandi sjáum við hlut- ina gerast hraðar á næstu árum, t.d. með netkosningum og fleiru. Sumir hlutar stjómkerfisins bjóða enn ekki upp á neina þjónustu nema steindauöa upplýsingavefi og sums staðar má finna sérkennileg dæmi, eins og á Alþing- isvefnum - sem þó er gríðarlega góð upplýsingaveita. Þar er sagt frá því að nú geti menn sent umsagnir um þing- mál með tölvupósti til viðkomandi nefndar þingsins. En bíðið við: Jafn- framt er gerð sú krafa að frumrit á pappir sé sent á hefðbundinn hátt til skjalaskráningar Alþingis svo sendingin sé marktæk. Og ég sem hélt að upplýs- ingabyltingin ætti að einfalda málin.“ Siguröur Eyþórsson á Maddömunni.is Spurt og svarað Á að banna sölu á villibráð í matvöruverslunum? Jóhann A. Jónsson forstjóri, Þórshöfn Gróðasjónar- mið raði ekki „Ég myndi vera hlynntur slíku banni. Mín veiðimennska hefur alla tíð miðast við það að ég væri að veiða i matinn fyrir mig og mína en ekki að vera í stórfelldum veiðiskap til að hafa af því tekjur. Ég er ekki viss um að slíkt bann myndi hafa einhver úrslitaáhrif varðandi verndun rjúpna- stofnsins enda er hann sennilega ekki i neinni hættu þannig. Mér finnst hins vegar rökrétt veiðimennska að gróðasjónarmið ráði ekki ferðinni heldur veiði menn sér til ánægju og til að fá í matinn fyrir sig og sína.“ Össur Skarphéðinsson alþingismadur Hluti af matar- menningu „Nei, ég er algjörlega andvíg- ur sliku banni. Það er sterk hefð fyrir því í landinu að íslending- ar neyti villibráðar og þetta er hluti af árstíða- bundinni matarmenningu þjóðarinnar sem hef- ur þróast í gegnum aldirnar og það yröi eftirsjá ef sú menning hyrfi. Við borðum hreindýr á vissum tíma árs, einnig rjúpur, við borðum lunda um þessar mundir, sumir borða svartfugl og ég veit ekki til að nokkrum manni hafi orðið meint af. Ef talin er þörf á að vernda rjúpnastofninn þá tel ég að það sé hægt að gera með öðrum hætti, t.d. með styttingu veiðitímans." Gunnar Bender veiöibladamaöur Eifitt að breyta þessu „Þetta er ansi efitt mál og á því fleiri en ein hlið. Það hefur viðgengist í áranna rás að veiðimenn hafi selt bráð sína og það á bæði við um rjúpur, gæsir, hreindýr og lax, svo eitthvað sé nefnt. Þama er spuming um smithættu á einn veg- inn, einnig um verndunarsjónarmið en ég held að það verði erfltt að breyta frá því sem nú er. Ég held að rjúpnastofninn sé ekki í hættu vegna veiðimennsku og ekki þurfi að friða rjúpuna frekar en gæsina." Ólafur Öm Haraldsson alþingismadur: Sýnist þetta góð leið „Ef það getur orðið til þess að hamla gegn ofveiði á veiðistofn- unum þá er ég hlynntur slíku banni og mér sýnist að þetta gæti verið góð leið, betri en að stytta veiðitímann. Það eru reyndar margir sem hafa t.d. sem hefð að borða rjúpur á jólunum og þeir yrðu, ef slíkt bann yrði sett á, að leita annarra leiða til að komast yfir þennan mat. Það gengur mjög á rjúpnastofninn og grá- gæsastofninn og mér sýnist að þessi leið gæti verið álitleg til að hamla gegn ofveiðinni." C^=7í_T-I-E> STRT^KcS L- eiCcrCA BRF7NOF7RINN1 HFNS STE’IISÍ- GRlMcS X ÍPETSSI UsA v=fE> EI-G-I RLLTHINS EFTTR F7E> FBB* 'TSTúPPð VKVC/LIR \/Eb7a(SSlÖRj - FÓLKIE> FFWI HOKIÚV/ HOQN - It)T EKKI SPFlTNíHR YKKPR Skilaboðum til skila haldið Yfir 70% félagsmanna í Skotveiðifélagi íslands sem þátt tóku í skoðanakönnun eru hlynntir banni á sölu villibráðar í matvöruverslunum. Fyrir skömmu hringdi í mig gam- all góðvinur minn, sem lengi hefur við mikla örorku búið, en hefur ætíð verið laus við allt víl og vol, borið höfuðið hátt svo sem vera ber og reynt með ýtrustu sparsemi að láta enda ná saman. Hann lifir á trygg- ingabótum nær eingöngu því hann er einn hinna íjölmörgu sem aldrei náði að ávinna sér rétt tfl bóta úr líf- eyrissjóði sakir fötlunar sinnar. Hann vildi koma skýrum skilaboð- um á framfæri við þá sem stjórna málum, hvar sem þá væri að fmna á fleti fyrir. í samræmi við vantrú Skilaboð hans voru öfgalaus með öflu, enda ekki hans siður að mála hlutina dekkri litum en vera ber. Hans meginboð voru til allra þeirra sem ráða mestu um hversu ástatt er hjá fólki í hans kringumstæðum að reyna eftir megni að setja sig í spor þess sem ætti í tryggingabótum sitt eina tekjulega athvarf. Vel vissi hann að erfitt myndi þeim sem búa við kjör himinhátt frá hans eigin kjörum að gjöra slíkt enda væri hann oft rengdur um þær rauntölur sem hann þyrfti að láta duga fyrir brýnum nauðþurftum. Verst þætti honum að svo virtist sem það fólk sem réði mestu um lífs- kjör hans og ótalinna annarra væri hvað vantrúaðast á þessar sönnu töl- ur, enda athafnir þeirra oft í grát- legu samræmi við þá vantrú og væru því fólki þó nærtækar allar talna- upplýsingar þar að lútandi, enda ekki flókið mál að finna út hverjum sem lesa eða reikna kynni. Verðhækkanir Sem dæmi um þessar nýlegu at- hafnir nefndi hann aðeins þær allra síðustu, stórfellda hækkun fargjalda með strætisvögnum og verulega hækkun komugjalda til lækna svo og til rannsókna. Hvort tveggja væri afar tilfinnanlegt fyrir lífsafkomu þeirra sem minnstu hefðu úr að spila og hann væri þegar farinn aö finna verulega fyrir hvoru tveggja, enda læknisheimsóknir og rann- sóknir í kjölfarið ærinn útgjalda- pakki og með strætó sagðist hann ferðast s.s. honum væri frekast fært. Harðast léki þó kjör hans sú mikla verðbólga sem nú geisaði og enn sæi ekki fyrir endann á. Hann sagðist vita vel að fyrir þá sem hefðu gnótt handa á milli skipti þetta sáralitlu máli en fyrir sig, þar sem hver hundraðkallinn skipti máli, væri hver hækkun boðun þess að endar næðu verr saman en áður og hafa skyldu menn í huga að þar mætti ekkert út af bera. Svo virtist sér hins vegar að þetta væri hulin ráðgáta þeim sem ferðinni og þar með hækkun- um réðu og þar lægi auðvitað meinsemdin mest ef svo væri, en lúmskan grun hefði hann hins vegar um það að ráðgátan væri þeim ekki hulin, heldur lokuðu þeir einfaldlega skiln- ingarvitum sínum, þegar kæmi að kjarahlut verst settu ör- yrkjanna. Vonir um úrbætur Hann sagði aö vissulega hefði munað um tekjutryggingaraukann sem kom núna 1. júlí en þess þyrfti þá líka að gæta að hann skilaði sér ekki nema að rúmum 60% vegna skatttökunnar og út- gjaldaaukningin sem á móti kæmi væri vel á vegi með að éta þessi 60% upp. Hann sagðist þó binda vonir við frek- ari úrbætur í ljósi þeirra orða hins nýja tryggingaráðherra, að aðgerðin nú væri aðeins fyrsta skrefíð til leiðrétt- ingar á kjörum þeirra verst settu og því yrði áfram haldið svo þetta fólk ætti einhverja möguleika til mann- sæmandi lífskjara. „Komdu nú þessum orðum mínum í einhvern viðunandi búning, þótt kannski lesi þeir sízt sem mest þurfa á að halda. En alltaf má reyna. Ég vil bara fá að skrimta, meiri eru nú mínar kröfur ekki,“ voru lokaorð hans og engu við að bæta. Helgi Seljan Helgi Seljan fyrrv. framkyæmda- stjóri ÖBÍ Nýlegar og stórfelldar hœkkanir fargjalda með strœtis- vögnum og veruleg hœkkun komugjalda til lœkna svo og til rannsókna eru afar tilfinnanlegar fyrir lífsaf- komu þeirra sem minnstu hafa úr að spila, segir m.a. í grein Helga.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.