Dagblaðið Vísir - DV - 15.12.2001, Blaðsíða 30

30
LAUGARDAGUR 15. DESEMBER 2001
Helgarblað
r>v
Þögn og afneitun
f j öldamorðing j a
- á hlutdeild í tíu morðum og reynir að fá mál sitt tekið
upp fyrir mannréttindadómstóli
Bresk kona sem situr í fangelsi
fyrir að hafa myrt eða átt hlutdeild
að morðum tíu kvenna leitar nú
leiða tO að fá mál sitt tekið upp
fyrir Mannréttindadómstóli Evr-
ópu. Rose West var dæmd í tíu
sinnum tíu ára fangelsi fyrir glæpi
sina. En hún hefur aldrei játað á
sig morðin og segist ekkert um
þau vita þótt líkin hafi verið graf-
in upp í garði hennar í borginni
Gloucester, þar sem hún bjó með
eiginmanni sínum, sem hengdi sig
í fangelsi eftir að hafa verið hand-
tekinn fyrir kvennamorðin. En
flest bendir til að þau hjónin hafi
grandað stúlkunum í sameiningu.
Enginn trúir þeirri sögu að tíu
stúlkum, þeirra á meðal dóttur
Rose og stjúpdóttur, hafi verið
misþyrmt og þær myrtar í húsi
hennar og grafnar í garðinum án
hennar vitneskju.
Fyrir fimm árum fór Rose fram
á að mál hennar væri tekið upp að
nýju en náðunarnefnd á vegum
dómsmálaráðuneytis Bretlands
neitaði á þeim grundvelli að engin
gögn væru komin fram sem af-
sönnuðu sekt hennar. Lögfræðing-
ar Rose gefast ekki upp og og und-
irbúa málsókn fyrir mannréttinda-
dómstóli. En bresk dómsmálayfir-
völd telja engan vafa leika á sekt
konunnar þótt játning liggi ekki
fyrir og að hún neiti með öllu að
eiga nokkra hlutdeild í meðferð-
inni á stúlkunum sem fundust lim-
lestar og látnar i garði hennar.
Lögfræðingar Rose byggja áfrýj-
un sína á því að mannréttindasátt-
málinn er nú hluti af enskum lög-
um. Það er þungt á metunum að
þegar Rose var fyrir rétti var mik-
ið fjallað um mál hennar í fjölmiðl-
um og rétturinn hafi ekki verið
hlutlaus og jafnvel fordómafullur i
garð ákærðu.
Lögfræðingar Rose halda því
einnig fram með nokkrum rétti að
vitnin hafi verið undir áhrifum
fjölmiðlafrásagna og mörg þeirra
hafi fengið borgað fyrir að gefa
æsifréttablöðunum upplýsingar
um máliö áður en þau báru vitni
fyrir rétti.
Sönnunargögnum skotiö
undan
Dularfullt hvarf sönnunargagna
er líka ástæða fyrir því að lögfræð-
ingar reyna að fá fyrri dóminn
ógildan. Meðal þess sem lögreglan
tók úr húsi þeirra hjóna þegar eig-
inmaöurinn Frederick West var
handtekinn og ákærður fyrir að
myröa tólf stúlkur voru myndir af
kynfærum ungra stúlkna sem
teknar voru á polaroidmyndavél.
Þær átti að nota í réttarhöldunum
yfir karlinum en eftir að hann
hengdi sig í fangaklefanum hurfu
þær. En þar sem um aðskilin rétt-
arhöld var að ræða þegar Rose var
kærð þótti ekki tilhlýðilegt að nota
sömu sönnungargögn gegn henni.
En þegar beðið er um inyndimar
er sagt að þær séu horfnar. Úr
þessu gera lögfræðingar frúarinn-
ar sér mikinn mat og vilja skella
allri skuldinni á Frederick en fría
ekkju hans af allri hlutdeild í
glæpunum.
Alvarlegum augum er litið á
þegar ákæruvaldið heldur sönn-
ungargögnum i sakamáli og lætur
verjendur ekki vita af þeim. Nú
segja lögfræðingar Rose að þar
sem myndimar voru ekki lagðar
fram í réttarhöldunum yfir henni
hljóti rétturinn að hafa litið svo á
að hún vissi ekki um tilurð þeirra
og því væri allt eins líklegt að
morðin hafi verið framin á heimU-
Faðir Rose misnotaði
hana á barnsaldri og hélt
því áfam eftir að hún
komst á unglings- og
fullorðinsár. Þegar hún
var 15 ára nauðgaði
Frederick West henni
fyrst en hann var 12
árum eldri en stúlkan.
Síðar giftist hún honum
en faðirinn hélt áfram að
misnota dótturina eftir
giftinguna og varð hún
að gagnast honum ásamt
eiginmanninum en
kynferðislosti hans var
óseðjandi.
inu án vitundar húsfreyju.
Lögfræöingamir komust einnig
að því, að lögreglan hefði grunað
Frederick West um að hafa myrt
tólf stúlkur til viðbótar og verið
þar einn að verki. Þær grunsemd-
ir komu ekki fram í réttarhöldun-
um yfir Rose og staðhæfa lögfræð-
ingar hennar að kviðdómendur
hafi verið leyndir svo veigamikl-
um atriöum í rannsókn málsins.
Ofbeldl og mlsnotkun
í fangelsinu hefur Rose staðfast-
lega neitað að vita neitt um morð-
in sem framin voru á heimili
hennar. Þegar lögfræðingar
reyndu að fá mál hennar tekið upp
á ný lét hún að nokkru leyti und-
an þrákelkni sinni og gekkst af
frjálsum vilja undir próf sem fjór-
ir sálfræðingar önnuðust. Hún var
flutt í einangrunarkefa og hafði
þar ekkert samband við neinn
nema sálfræðingana sem reyndu
að opna hug hennar og fá hana til
að segja frá. Prófraunin stóð yfir í
vikutíma en lengur fá þeir sem
ekki játa sök ekki að gangast und-
ir slík próf.
Lítið virðist hafa komið fram
sem staðfesti sök eða sakleysi kon-
unnar. En sálfræðingarnir hafa
vafalítið fengið að heyra sögu um
ömurlega ævi stúlku sem ólst upp
við kynferðislegt ofbeldi og mis-
notkun. Síðar giftist hún einum of-
beldismannanna og ól honum
böm.
Dómarar og fangelsisyfirvöld
héldu því fast að Rose að hún
mundi aldrei verða frjáls á ný og
jafnvel fyrrverandi dómsmálaráð-
herra, Jack Straw, sem nú er utan-
ríkisráðherra, lét svo ummælt að
hún mundi verða á bak við lás og
slá það sem hún ætti eftir ólifað.
Áttu þessar óbeinu hótanir að fá
konuna til að játa sekt sína þar
sem sönnunargögn eru ekki ótvi-
ræð og byggjast á líkum sem óneit-
anlega eru afar sterkar.
Faðir Rose misnotaði hana á
barnsaldri og hélt því áfram eftir
að hún komst á unglings- og full-
orðinsár. Þegar hún var 15 ára
nauðgaði Frederick West henni
fyrst en hann var 12 árum eldri en
stúlkan. Siðar giftist hún honum
en faöirinn hélt áfram að misnota
dótturina eftir giftinguna og varð
hún aö gagnast honum ásamt eig-
inmanninum en kynferöislosti
hans var óseðjandi.
Rose West var dæmd fyrir að vera meösek um tíu morð
En hún neitar og kveöst ekki hafa hugmynd um að tíu stúlkur voru misnotaö-
ar og myrtar á heimili hennar og grafnar í garöinum.
Tíu fórnarlömb Fredericks
og Rose West.
Efst er stjúpdóttir Rose Charmaine
og þar fyrir neöan dóttir hennar He-
ather. Þé Shirley Robinson, Lynda
Gough, Carol Ann Cooper, Lucy Part-
ington, Theresa Siegenhaler, Shirley
Hubbard, Juanita Mott og Alison
Chambers.
Minnihlutahópar í meirihluta
dauðadæmdra
Á síðustu 5 árum hafa 75% þeirra
sem dæmdir voru til dauða í Banda-
ríkjunum tilheyrt minnihlutahóp-
um, blökkumönnum og fólki ættuðu
frá Rómönsku Ameriku. 40% hinna
dauðadæmdu voru búsettir í hverf-
um þar sem tilteknir minnihluta-
hópar eru í miklum meirihluta.
Sú staðreynd að dauðadómar
koma verst niður á lituðu fólki vek-
ur spurningar um réttaröryggi
borgaranna og hvort allir séu jafnir
fyrir lögunum. í fylkjum þar sem
dauðadómar eru flestir ,er hart
barist á móti afnámi slíkra hegn-
inga. Ríkin eru Texas, Flórida og
Virginia.
Eftirsóttur félagsskapur
Hjúkrunarkona á
elliheimili í
Massachusetts er
ákærð fyrir að hafa
orðið tólf vistmönn-
um að bana. Sterkar
líkur benda til að
hún hafi framið
morðin til að geta
verið samvisum við
lögreglumanninn sem rannsakaði
dauða gamlingjanna.
Hin 33 ára gamla Kristen Gilbert
neitar öllum sakargiftum en það
þykir grunsamlegt að allir þeir sem
dóu af of stórum lyfjaskammti, sem
sprautað var í þá, létust þegar lög-
reglumaðurinn aðdáunarverði var á
vakt.
Á klósettinu í fimm daga
í júlí sl. flúði 63 ára gamall mað-
ur undan ræningja sem ætlaði að
stela af honum úti á götu í Vínar-
borg, inn á færanlegt salerni. En
honum tókst ekki aö opna dyrnar
innan frá. Karl slapp frá ræningjun-
um en ekki út af salerninu. Þar varð
hann að dúsa frá miðvikudegi fram
á sunnudag.
Kræfur fjöldamoröingi
Þrátt fyrir að búið er að grafast
fyrir um sitthvaö misjafnt þegar
grafið var í fortíð Rose West og aö
hún hafi sagt sálfræðingum sem
rannsökuðu hana og lögfræðing-
um sem reyna að fá mál hennar
tekið upp, ýmislegt miður fagurt
neitar hún ávallt að eiga nokkurn
þátt í morðunum sem framin voru
á heimilinu og hafa.tæpast gengið
hljóðalaust fyrir sig.
Helst er hallast að þvi að Rose
hafi þurrkað minningar um
hræðilega atburði úr minni sér og
telji sjálfri sér trú um að sá einn
sé sekur um morð sem drýgir sjálf-
an verknaðinn en þeim sem aö-
stoða eða láta hryllinginn viðgang-
ast án þess að hafast neitt að komi
málið ekkert við. Afneitun af
þessu tagi er langt frá því að vera
sjaldgæf og þarf ekki endilega að
vera bundin við alvarlega glæpi.
En enginn annar en Rose trúir
því að hún sé með öllu saklaus af
níu morðum sem framin voru inni
hjá henni og af eiginmanninum.
Líkið af einni stúlkunni fannst á
öðrum staö en samt í garði við hús
sem þau hjónin bjuggu í áður.
Konan er einnig dæmd fyrir að
vera meðsek um þann verknað en
játar hann ekki fremur en mis-
þyrmingarnar og dráp níu stúlkna
sem grafnar voru við síðasta heim-
ili hennar.
Sá grunur lögreglunnar að
Frederick West hefði misþyrmt og
myrt tólf stúlkur aðrar fæst ekki
staðfestur og kom ekki fram í rétt-
arhöldunum yfir Rose, eins og fyrr
er sagt. En sé það rétt er karlinn
enn kræfasti fjöldamorðinginn í
glæpasögu Englands og er þá mik-
ið sagt.
Svo sterkar líkur eru á samsekt
Rose að þær eru taldar fullgUd
sönnun. En lögfræðingar hennar
freista samt að skjóta málinu til
Mannréttindadómstóls Evrópu og
þar reynir á sjöttu grein mannrétt-
indasáttmálans. Sjálf er Rose þög-
ul sem fyrr og ekki fæst endanlega
skorið úr vafaatriðunum um sekt
eöa sakleysi í morðmálum. Afneit-
unin ber sannleikann ofurliði.
Langvarandi aftökur
Kona i Iran var dæmd til að verða
grýtt fyrir að halda við frænda sinn
og hjálpa honum til að myrða eigin-
manninn. Hórkarlinn á að hengja.
En bæði verða þau hýdd 100 vandar-
höggum áður en aftökumar fara
fram
Trúarleg fyrirmæli eru um stærð
steinanna sem á að kasta í konuna.
Þeir mega hvorki vera of stórir né
of litlir. Ef hún lifir grjótkastið af á
hún að sæta 15 ára fangelsisvist. Lít-
U von er til að hún lifi að verða
frjáls á ný þvi að í fangelsinu á hún
að vera grafin í jörð upp að hálsi.
Tekið skal fram að það eru ekki
talibanar sem fara með dómsvöld í
íran.
Leiðindi
Tvær ungar
konur í Cardiff
voru dæmdar í 2
ára fangelsi fyr-
ir að skemmta
sér. Þær eru
báðar 22 ára og
mæður. En þeim
leiddist tilbreyt-
ingarleysið og
gerðu þar bót á. í einu leiðindakast-
inu stálu þær bíl, óku tU næsta bæj-
ar og tóku bensín. Þær óku frá bens-
ínstöðinni án þess að borga.
Fjórum dögum síðar óku vinkon-
urnar á bU sem kona ók og valt
hann á toppinn. Þær stálu veski
konunnar og notuöu krítarkort
hennar í nokkra daga og lifðu flott.
Eftir handtökuna viðurkenndu kon-
urnar brot sín og voru dæmdar.
Gamaniö hefur ef tU vill verið
tveggja fangelsisára virði.