Dagblaðið Vísir - DV - 20.09.2003, Side 14
74 FRÉTTIR LAUGARDAGUR 20. SEPTEMBER 2003
Anna ætlaði bara að
kaupa sér nýjan jakka
segir vinkona Önnu Lindh sem fór með henni í innkaupaferðina örlagaríku
FRÉTTAUÓS
Erlingur
Kristensson
erlingur@dv.is
Vinkona Önnu Lindh, utanríkis-
ráðherra Svíðþjóðar, sem fór
með henni í innkaupaferðina
örlagaríku í NK-vöruhúsið í
Stokkhólmi á miðvikudaginn í
síðustu viku, þar sem Anna varð
fyrir grimmilegri hnífstungu-
árás sem leidda hana til dauða
daginn eftir, kom fram í frétta-
þætti á sænsku TV2 sjónvarps-
stöðinni í fyrradag og lýsti þar
aðdraganda árásarinnar og síð-
ustu samverustundinni með
Önnu.
„Þetta var hræðilegt og það fyrsta
sem ég hugsaði var að koma henni
til hjálpar og hrópa eftir sjúkrabíl,“
sagði þessi samstarfsmaður og vin-
kona Önnu Lindh til margra ára í
viðtali við Peder Carlquist, frétta-
mann TV2, þegar hún var spurð um
fyrstu viðbrögð sín við árásinni.
Vinkonan hafði áður rætt lítillega
við blaðamann Aftonbladet um
atburðarásina en ekki áður fengist
til þess að lýsa nákvæmlega síðustu
mínútunum fyrir árásina og segja
frá því hvað þær vinkonurnar höfðu
verið að gera og ræða áður en árás-
armaðurinn lét til skarar skríða í
NK-vöruhúsinu og eftirleik árásar-
innar meðan Anna lá helsærð í
blóði sínu á gólfinu.
Hún kaus að koma fram f þætt-
inum án þess að andlit hennar
þekktist en ræddi þó opinskátt um
vináttu þeirra og það sem fór á milli
þeirra í verslunarleiðangrinum
„Það var virkilega gaman að því
að fara með Önnu í fataverslanir
hvort sem það var heima í Stokk-
hólmi eða erlendis og sjálf lifði hún
sig inn í það eins og flestar aðrar
konur gera.“
Örlagadagurinn 10. sept.
Örlagadagurinn 10. september
rann upp og spennan var í hámarki
hjá Önnu Lindh vegna fyrirhugaðra
sjónvarpskappræðna sem fram áttu
að fara um kvöldið á TV4 sjónvarps-
stöðinni vegna þjóðaratkvæða-
greiðslunnar um upptöku evrunnar
í Svíþjóð sem fram fór á sunnu-
daginn.
Kosningabaráttan var á loka-
sprettinum og mikil ábyrgð lögð á
herðar Önnu sem var teflt fram sem
helsta talsmanni ríkisstjórnarinnar í
„já-baráttunni“. Síðustu skoðana-
kannanir höfðu sýnt að fylgið var að
jafnast eftir að fyrri kannanir höfðu
sýnt mun sterkari stöðu andstæð-
inganna og því talið að góð frammi-
staða hennar í sjónvarpskappræð-
unum gætu skipt sköpum.
Væntingar voru því miklar og
vonast til þess að hún gæti með
sannfæringarkrafti sínum og út-
geislun tryggt sigur „já-manna“.
Kröfur um klæðaburð
Að sögn vinkonunnar gerðu
stjórnendur kappræðnanna strang-
ar kröfur um ldæðaburð þátttak-
endanna og að þeir yrðu helst að
koma í nýjum fötum.
„Anna trúði mér fyrir því að hún
ætti ekkert til þess að fara í og bað
mig því að koma með sér í inn-
kaupaleiðangur síðdegis. Hún yrði
að fá sér einhver ný föt vegna
ÖNNU LINDH ER SÁRT SAKNAÐ: Strangar kröfur um klæðaburð í kappraeðum urðu til þess að hún fór með vinukonu sinni í verslunarleiðangurinn örlagaríka.
„Anna vildi byrja á því að kíkja á
peysu sem ég hafði séð í verslun ná-
lægt utanríkisráðuneytinu og þang-
að var ferðinni fyrst heitið.
Þegar við komum þangað var
peysan ennþá til og keypi Anna
hana án þess að hugsa sig um. Það
var þá sem hún fór að tala um það
að hana vantaði nýjan jakka og með
pokann í hendinni gengum við yfir í
NK-vöruhúsið.
„Anna trúði mér fyrir
því að hún ætti ekkert
til þess að fara í og bað
mig því að koma með
sér í innkaupaleið-
angur. Hún yrði að fá
sér einhver ný föt
vegna strangra krafna
sjónvarpsmanna.
Þar fórum við upp á aðra hæðina
í rúllustiganum og beina leið inn í
dömudeildina. Þar fundum við ekk-
ert og ákváðum því að kíkja í tísku-
deildina við hliðina.
Lofaði lögreglunni að þegja
Það var þar sem árásarmaðurinn
réðst til atlögu þegar klukkan var
kortér gengin í fimm aðeins hálfri
klukkustund eftir að þær höfðu lagt
af stað og vöruhúsið fullt af fólki.
Um sjálfa árásina og manninn eða
hvað hann sagði og gerði, vildi vin-
konan ekkert segja. „Ég er búin að
lofa lögreglunni að þegja um viss at-
riði og get því ekkert sagt um það.“
Hún var aftur á móti tilbúin til
þess að lýsa því sem gerðist eftir
árásina þegar árásarmaðurinn var
hlaupinn í burtu.
„Þetta var hræðileg lífsreynsla og
það fyrsta sem ég gerði var að kalla
á hjáfp. Einhver reyndi að stöðva
blæðinguna og á meðan beygði ég
mig niður til hennar, strauk henni
um ennið og talaði við hana.
Hún bað mig að hafa samband
við fjölskylduna sína og ég reyndi
að róa hana með því að strjúka
henni um ennið. Hún var öll blóðug
og ennið var eini staðurinn sem ég
gat snert. Mér virtist hún ekki með
fullri meðvitund. Andlitið var hvítt
og sviplaust og augun útglennt
vegna lostsins. Hún virtist mikið
kvalin og auðséð að ástand hennar
var mjög alvarlegt."
Missti fljótlega meðvitund
Að sögn vinkonunnar kom
sjúkraliði, sem staddur var í versl-
uninni, fljótlega á vettvang, þannig
að Anna fékk strax góða umönnun
þar sem hún lá á gólfinu. „Anna
sagði ekkert meira og fljótlega
missti hún alla meðvitund."
„Strax og það kvisaðist út að það
væri Anna Lindh, utanríkisráðherra
Svíþjóðar, sem orðið hefði fyrir
árásinni var fólk fljótt að hópast á
vettvang og það var skelfilegt að sjá
það troðast að Önnu bara til þess að
forvitnast.
Það voru að minnsta kosti fimm-
tíu manns sem reyndu að troðast
áfram bara til þess að sjá hana
liggjandi á gólfinu. Ég varð öskureið
og blótaði fólkinu um leið og ég
reyndi að halda því frá,“ sagði vin-
konan sem tilkynnti forsætisráðu-
neytinu strax um árásina meðan
beðið var eftir sjúkrabflnum.
strangra krafna sjónvarpsmanna og
það sem hún ætti í klæðaskápnum
stæðist engan veginn kröfur
þeirra."
Hrædd við að kasta upp
„Við lögðum af stað án öryggis-
varða eins og venjulega þegar við
fórum út að versla. Við gengum
hratt og eins og alltaf hlógum við og
gerðum að gamni okkar á leiðinni.
Það var alltaf létt yfir Önnu og þó
álagið væri oft mikið eins og
þennan örlagaríka dag þá var hún
alltaf létt og þægileg og stutt í
grínið.
Sjálf sagðist hún vera hálfkvíðin
og taugaóstyrk fyrir kappræðurnar
og sagði í gríni að hún væri hrædd
um að kasta upp fyrir framan
myndavélarnar í beinni útsendingu.
Ég svaraði þá á móti að kapp-
ræðurnar myndu þá örugglega
standa stutt," sagði vinkonan.
í áðurnefndu viðtali við Afton-
bladet sagði vinkonan að þær Anna
hefðu í raun verið æstar í það að
fara saman út að versla enda hefðu
þær haft svipaðan smekk.
„Ég var ekki bara burðardýrið í
þessum innkaupaferðum því við
vorum báðar jafn duglegar við
þetta. Stundum fann hún eitthvað
fyrir mig og stundum ég eitthvað
fyrir hana. Við vorum mjög sam-
stiga og ef ég væri aðeins grennri þá
hefðum við notað sama númerið.“
Klukkutími til stefnu
Klukkuna vantaði kortér í fjögur
þegar þær vinkonurnar gengu út úr
utanríkisráðneytinu við Gustafs
Adolfs-torg og þær höfðu aðeins
einn klukkutíma til stefnu.
ÖNNU LINDH MINNST: Göran Persson, forsætisráðherra Sviþjóðar, minnist Önnu Lindh
við fjölmenna minningarathöfn sem fram fór í gær.