Dagblaðið - 15.12.1975, Side 13

Dagblaðið. Mánudagur 15. desember 1975.
13
Glick varð nýlega fyrir því, að
hann fékk óumbeðna auglýs-
ingu. Læknishjón i San Diego
hófu nýlega málssókn á hendur
honum fyrir að hafa svindlað á
þeim i fasteignaviðskiptum.
Fyrir þremur vikum fannst
konan skotin til bana á heimili
sfnu.
Lögreglan hefur getið sér þess
til, að leigumorðingi hafi verið
þar að verki — og Glick er einn
þeirra, sem verður færður til yf-
irheyrslu vegna málsins.
Fleiri dularfull dauðsföll eru
tilgreind i grein blaðamanns
Newsweek og hann nefnir einnig
ýmsa starfsmenn sambandsins
og sjóði þess, sem ákærðir hafa
verið og dæmdir fyrir fjárdrátt,
svindl og brask. Og sjálfir eig-
endur lifeyrissjóðsins, sem
greitt hafa framlög sin i fjölda
ára — jafnvel áratugi — eiga i
vandræðum með að njóta lif-
eyrisbóta Ur honum eftir að þeir
hætta að vinna.
Þegar Fitzimmons tók við
embætti forseta
Teamsters-sambandsins, var
almennur skilningur sá, að hann
myndi láta af störfum um leið
og Hoffa losnaði úr fangelsi —
þarsem hann var fyrir misnotk-
un á sjóðum sambandsins. En
Fitz likaði vel að vera valda-
mesti maður hinnar „frjálsu”
verkalýðshreyfingar i Banda-
rikjunum. Hann varð eirii
verkalýðsleiðtoginn, sem studdi
Nixon forseta á sinum tima og
heimsótti hann bæði til San Cle-
mente og Key Biscayne. Svo
gerðistþað undarlega, að þegar
Hoffa var náðaður á endanum
var það með þvi skilyrði, að
hann kæmi ekki nærri afskipt-
um af verkalýðsmálum fyrr en i
fyrsta lagi 1980. Allt fram á sið-
asta dag hélt Hoffa þvi fram, að
þessar kvaðir hefðu verið settar
með samkomulagi á milli
Fitzimmons og Charles Colsons,
ráðgjafa Nixons. Skömmu siðar
gekk Colson i þjónustu lögfræði-
firma nokkurs og þiggur árlega
100 þúsund dali frá Teamsters-
sambandinu fyrir „ráðgjafa-
störf”.
1 sjálfsævisögu Hoffas, sem
kom út mánuði eftir að hann
hvarf af bilastæði I úthverfi De-
troit, sakaði hann Fitzimmons
um að hafa „hleypt þekktum
skúrkum inn i sambandið” og
veitt „stór lán úr sjóðum sam-
bandsins til þekktra Mafiufé-
laga.” Hoffa hafði ágæta að-
stöðu til aö vita um slika hluti':
hann átti enn góða vini i áhrifa-
stöðum I sambandinu og hafði
stundað hið sama sjálfur f sinni
tið. Bæði stuðningsmenn Hoffas
i sambandinu og ýmsir háttsett-
ir lögreglumenn eru þeirrar
skoðunar, að hann hafi haft næg
sönnunargögn um þessi atriði
og að hannhyggðist notaþau til
að endurheimta sitt gamla
embætti. En hann hvarf spor-
laust áður en hann gat hrint
þeirri áætlun i framkvæmd og
þrátt fyrir viðtæka leit og gifur-
legar fjárhæðir, sem boðnar
hafa verið þeim er geti leyst
gátuna, hefur ekkert til hans
spurzt.
Samkvæmt upplýsingum
þeirra, er til þekkja, hefur
Fitzimmons nú orðið meiri á-
huga á að leika golf en að reka
verkalýðsfélagið sitt. Nýlega
lékhann golf við Richard Nixon,
fyrrum Bandarikjaforseta, sem
tók þátt I góðgerðarkeppni á
vegum Fitzimmons. Þeir voru I
merkilegum félagsskap. Auk
„toppanna” voru meðal þátt-
Fitzimmonsog Nixon á golfvell-
inum.
takenda þeir Dorfman og
Anthony „Tony Pro”
Provenzano, margdæmur
svindlari úr verkalýðshreyfing-
unni og fyrrum varaforseti
Teamsters-sambandsins, sem
hefur verið yfirheyrður — og
jafnvel grunaður um græsku — I
sambandi við hvarf Hoffas.
Skömmu siðar var haldin
mikil fjáröflunarveizla i New
York i tilefni þess, að fimm ár
voru liðin siðan Provenzano
HOFFA
Call (313) 962-7297
James Hoffa — hver stóft aft
baki hvarfi hans?
hafði verið látinn laus úr fang-
elsi. Það þýðir, að hann getur á
ný gegnt embætti fyrir verka-
lýðshreyfinguna. Enn bendir
ekkert til þess, að hann muni
gera það, en Fitzimmons sagði
viö fréttamann eins New
York-blaðanna: „Mér finnst
Tony dásamlegur maður. Ef ég
þarf á skipuleggjanda að halda,
eða ef ég þarf á honum sjálfum
að halda, þá ræð ég hann til
þess. Svo einfalt er það.”
Söngvor úr sveitinni
Sinfóniuhijómsveit islands, 7.
tónleikar i Háskólabiói, 11.12.
'75.
Efnisskrá:
Mozart: Sinfónía nr. 41
Carl Orff: Carmina Burana
Stjórnandi:
Karsten Andersen
Einsöngvarar:
Ólöf Harftardóttir
Garftar Cortes
Þorsteinn Hannesson
Söngsveitin Filharmonia
Háskólakórinn
Kórstjóri: Jón Asgeirsson
Tónleika Sinfóniuhljómsveit-
ar Islands og söngsveitarinnar
Filharmoniu er alltaf beðið með
mikilli eftirvæntingu. Þá eru
flutt stóru verkin i bókmennta-
sögunni, stóru bæði hvað varðar
Þorsteinn Hannesson syngur
aftur eftir 14 ára hlé.
mikilfengleik i tónhugsun svo og
flytjendafjölda. Yfirleitt heppn-
ast þessir tónleikar mjög vel, og
sýna hvers við erum megnug á
sviði tónlistarinnar.
A þessum tónleikum var flutt
Carina Burana, en þaö var
fyrsta verkið sem söngsveitin
flutti eftir stofnun hennar.
Carmina Burana er heiti á
kvæðabálki sem fannst
1803 i klaustrinu Bene-
diktbeuern i Bæjaralandi.
Þar eru kvæði frá 12. og 13. öld,
og eru þau úr ýmsum áttum,
ýmist á latinu, þýzku eða
frönsku. Höfundar þeirra voru
flökkustúdentar og stóllausir
klerkar, sem flæktust á milli há-
skólaborga Evrópu. Kvæðin
fjalla um margvisleg efni, eru
sum alvarlegs eðlis, önnur létt-
lynd, og eru þau i miklum
meirihluta.
Carl Orff tók úr kvæðabálkin-
um ýmist heil kvæði eða kvæða-
brot, og raðaði saman eftir eigin
höfði, þannig að úr varð upp-
hafsþáttur og þrir meginþættir.
Of langt væri að fara nánar út I
efni og innihald textanna.
Vonbrigöi
Flutningur verksins olli
nokkrum vonbrigðum. öll sú
spenna, sem felst i verkinu, náði
ekki fram, þó kórarnir væru vel
æfðir og kynnu sitt hlutverk, og
hljómsveitin sömuleiðis, verkiö
féll ekki nógu vel saman. Of
mikið var um mistök t.d. hjá
málmblásurunum, þar sem inn-
komur vildu mistakast, sömu-
leiðis voru innkomur hjá kórn-
um stundum óstyrkar.
Of lítið sviö
Sviðið lék slagverksmennina
grátt. Vegna smæðar þess, þ.e.
sviðsins, varð að setja þá út i
annan vænginn, og náðu þeir
ekki að tengjast heildarhljómn-
um, en slagverkið leikur stórt
hlutverk i hljómsveitarbúningn-
um. Bassatromman og gongið,
sem setja svo mikinn svip á
flutninginn á hápunktum,
JON KRISTINN
CORTES
nógu vel saman, mátti um of
greina einstaka raddir.
Einsöngvararnir stóðu sig
vel. Ólöf Harðardóttir söng
mjög vel á þessum fyrstu tón-
leikum með S.l. Hlutverkið ligg-
ur hátt, en hún lék sér að hæstu
tónunum með glæsibrag. Var
hvergi veikur punktur i söng
hennar, nema i löngu slaufunni i
„Dulcissime”, þar var hún að-
eins fyrir ofan tóninn, en tókst
að laga það er neðar kom. Þor-
steinn Hannesson kom á óvart.
Tókst honum ágætlega, þó að
vel mætti heyra að hann hefur
ekki sungið i fjölda ára, það eru
vist fjórtán ár siðan hann söng
Tónlist
heyrðust tæpast og pákurnar
hefðu mátt vera sterkari.
Sungiö af krafti
Kórinn söng af krafti, en of
sjaldan af innlifun. Eins og oft
vill vera með islenska samkóra,
þá voru kvenraddirnar sterka
hliðin, karlaraddirnar eru oftast
mun færri. Karlasextettinn söng
ágætlega, þó hann félli ekki
siðast opinberlega. Röddin var
stundum óstyrk og aðeins fyrir
ofan tóninn, en það var mikill
kraftur i henni.
Counter-tenór
Garðar • Cortes stóð sig
mjög vel. Hlutverkið liggur
langt fyrirofan hans radd-
svið, enda fyrir allt aðra „teg-
und” tenóra, svokallaða count-
er-tenóra, en þeir syngja á mun
Garftari Cortes tókst vel upp
sem counter-tenór.
hærra sviði en'-„venjulegir”
tenórar. Ef ég ekki, að sumum
áheyrendum, sérstaklega þeim
sem ekki þekktu verkið, hafi
brugöið, er hann hóf sönginn i
þeim stil, þ.e. i n,k. falsettó.
Röddin kom skýr og greinileg i
gegn, enda er ekki mikið um að
vera i hljómsveitinni.
Of fáar samæfingar.
Gallarnir i flutningi verksins
felast i of fáum samæfingum.
Karsten Andersen tókst ekki að
binda verkið saman, og hraða-
valið var ekki alltaf nógu gott.
Hljómsveitin átti t.d. i erfiðleik-
um með hraðann i dansinum i
kaflanum ,,Á flötinni”, og oft
vildi brenna við, a einstakir
hljóðfærahópar næðu ekki upp
þeim hraöa er hann bað um.
A efnisskránni var einnig sin-
fónia nr. 41, eftir Mozart.
Hljómsveitin flutti það með
miklum ágætum. Allar innkom-
ur voru nákvæmar og öruggar,
og kom öll hljómsveitin vel frá
verki.
Flugfélagsins, var fengin til
þotukaupa, sem Flugleiðamenn
sögðust hafa haft á leigu siðan
1970. Altalað er hinsvegar, að
þeir hafi aldrei haft þessa þotu á
leigu. Þvi siður að hér hafi verið
um farþegaflugvél að ræða
heldur vöruflutningavél, er sið-
ar var innréttuð fyrir farþega-
flug. Ennfremur að þotan hafi,
er hún var keypt, verið mikið
notuð og muni nú eftir áramótin
fara i alvarlega skoðun (stór
klössun á fagmáli). Mér er sagt
að þessi viðskipti hafi átt sér
stað undir sérstöku eftirliti
Seðlabankans og innt af hönd-
um af einum af aðstoðarbanka-
stjórum hans. Ef þessar upplýs-
ingar eru réttar var Seðlabank-
anum óheimilt að leyfa kaupin
sairikvæmt lögum frá Alþingi
um rikisábyrgðina frá siðast-
liðnu vori. Nú hlýtur maður að
spyrja, sem hlýtt hefur á hina
mórölsku umvöndun, sem lesa
má i greinum þeirra, er kross-
festa vilja Guðna i Sunnu. Verð-
ur þessi meðferð rikisábyrgðar-
laganna ógilt? Verður þessum
aðstoðarbankastjóra vikið frá
og fyrirskipar fjármálaráðu-
neytið rannsókn?
Snúum okkur nú að Sunnu og
Air Viking. Fyrir hvað á raun-
verulega að krossfesta Guðna?
Fyrir skuldir segja fjölmiðlar.
Samkvæmt blaðafréttum virð-
ast skuldir fyrirtækja hans
nema um 300-400 millj Hvað er
þaö á nútima mælikvarða hjá
fyrirtæki, sem á tvær Boeing-
þotur og fasteignir að bruna-
bótamati upþ á 100 millj? A það
er og að lita að Sunna flutti á
siðast liönu sumri um 10 þús. ís-
lendinga, fjölda erlendra gesta
og að auki rekur Guöni um-
fangsmikið farþegaflug milli
landa i Evrópu og öðrum heims-
álfum. — Eftir þvi sem málin
hafa skýrzt er ljóst að Sunna og
Air Viking er fjarri þvi að vera
stærsti skuldunautur Alþýðu-
bankans. Samt sem áður mun
fyrsta krafa Seðlabankavalds-
ins við stjórn Alþýðubankans
hafa verið stöðvun á rekstri
Sunnu og gjaldþrotskrafa á
starfsemi fyrirtækisins. Er trú-
legt að slik aðför sé algert eins-
dæmi i sögunni. Seðlabankinn
mun þó hafa fallið frá þessari
kröfu gegn loforði samgöngu-
málaráðuneytisins að stöðva
með valdi fyrirvaralaust rekst-
ur ferðaskrifstofunnar mánu-
daginn 8. des. kl. 9. Daginn áður
7. des. fluttu fulltrúar Seðla-
bankans bankaráði Alþýðu-
bankans þetta loforð og notuðu
það sem keyri á bankann svo
hann hætti viðskiptum við
Sunnu og krefðist jafnframt
rannsóknar á starfsemi hennar.
Stjórnendur Alþýðubankans
virðast þvi hafa staðið frammi
fyrir þeirri staðreynd, að Seðla-
bankinn var albúinn að standa
við hótanir sinar um aö svipta
bankann allri fyrirgreiðslu.
Fyrir þessu bognuðú Alþýðu-
bankamenn og lofuðu að géra
allt sem Seðlabankinn óskaði i
aðförinni gegn Air Viking og
Sunnu. Þar með var komið i veg
fyrir að nöfn stærri skuldunauta
yrðu nefnd hvað þá að þeim
yrði gerð aðför i likingu við þá
er gerð var að Air Viking. —
Nú er það staðreynd að Flug-
leiðir — félag Arnarnes-greif-
anna — er talið skulda 7-8 þús
millj.Tryggingar af þeirra háifu
fyrir þessari smáupphæð eru 4
millilandaflugvélar (Air Viking
á 3), fimm litlar flugvélar i inn-
anlandsflugi, smávegis af vara-
hlutum, Hótel Esja og Hótel
Loftleiðir. Hvorki Seðlabankinn
né viöskiptabankar Flugleiða
óska við eigendur þessa risafyr-
irtækis (meirihluti eigenda 7
aðilar) að þeir láti neitt af eign-
um sinum fyrir þessari geig-
Kjallarinn
Hilmar Jónsson
vænlegu skuldasöfnun. Eftir-
leikur var fluttur af Birni Jóns-
syni, forseta Alþýðusambands-
ins og Þjóðviljanum. Þeir fluttu
i sameiningu hjáróma kórlag
um að Alþýðubankinn ætti að
sinna launþegum. Fallegt, mjög
fallegt. En má ég upplýsa:
Hverjir varðveita hina stóru
sjóði launþegasamtakann? Er
það Alþýðubankinn? Nei, ó nei.
Aðurnefndir sjóðir eru til húsa i
Landsbankanum og Verzlunar-
bankanum. Það skyldi þó aldrei
vera að Flugleiðir eða önnur
stórfyrirtæki á borð við það
mökuðu krókinn á peningum
Dagsbrúnarmanna, geymdum i
Landsbankanum?
Það eru huglausir menn, sem
ráðast á liggjandi mann og ég
get ekki sé að Guðni i Sunnu hafi
gert nokkuð það af sér að hann
verðskuldi að verkalýðsforingj-
ar ausi hann auri einmitt á þvi
augnabliki, þegar forhertasta
auðvald landsins hyggst leggja
hann að velli. Þvert á móti hefur
hann haldið uppi ódýrum ferð-
um til sólarlanda og hann á að
baki merka sögu sem braut-
ryðjandi i ferðamálum okkar.
Trúa min og vissa er sú. að þeg-
ar dagar Guðna verða taldir og
Arnarnes-greifarnir einir á
sviðinu ásamt Jóhannesi Seðla-
bankastjóra, þá muni almenn-
ingur ekki spurður um verð á
einu né neinu sem snertir flug
eða ferðir. Þetta er ógeðfellt
mál og sýnir ljóslega bardaga-
aðferðir hinar nýju stéttar á ts-
landi.
Hilinar Jónsson.
bókavörftur.
Keflavík.