Dagblaðið - 13.07.1976, Blaðsíða 2
I)AC.BI,A«I« — ÞRIÐJUDAGUR 13. JULl 1976.
2
s
Hrœsni „siðgœðismanna"
og greiðslur frá varnarliðinu
Þrír félagar scm styðja „Bar-
áttusamtök sjálfstæðismanna"
skrifa:
Senn hallar undan fæti hjá
þeim siðgæðispostulum, sem
hvað mest hqfa lagt sig fram
um að flokka það undir siðleysi
að vilja taka upp breytta háttu í
samnlngum við Bandaríkja-
menn varðandi varnir landsins.
Dagblaðið birti fimmtudag-
inn 8. júlí upplýsingar um það,
að í 25 ár hafi varnarliðið greitt
í ríkissjóð eina og hálfa milljón
króna og enginn hefur minnzt á
það hingað til, ekki einu sinni
hinir vökulu siðgæðispostular.
Og eftir utanríkisráðh. lands-
ins er haft, að þetta sé ákvæði i
viðbótarsamningi við varnar-
samninginn, en enn hafi ekki
verið ákveðið, hvort krónutalan
verði tekin til endurskoðunar.
En þessu til viðbótar koma
fréttir í blöðin um að varnar-
liðið á Keflavíkurflugvelli sé
látið greiða miklu hærra verð
fyrir þær íbúðir, sem Aðalverk-
takar byggja nú fyrir varnar-
liðsmenn, en þekkist á hinum
almenna markaði í landinu.
T.d. kostar íbúð fyrir einhleypa
yfirmenn varnarliðsins 6,2
millj. króna, íbúð sem telur eitt
herbergi og eldhús ásamt inn-
gangi. Þetta þætti okkur likleg-
ast okur hjá almennum bygg-
ingameistara. — Aðrar íbúðir,
sem afhentar eru þessa dagana
til varnarliðsmanna, kosta 11,1
millj. króna og er miklu hærra
verð er fyrir ibúðir sömu
stærðar sem reistar cru hér á
landi.
í tilkynningu um þessar
ibúðaafhendingar hafa ekki
verið gefnar skýringar á þess-
um háa byggingarkostnaði inn-
an Keflavíkurflugvallar, — eða
er álagið á byggingarkostn-
aðinn svona miklu hæbra þarna
en almennt gerist?
Hér er enn eitt dæmið um
það siðleysi, sem ríkir í hugum
þeirra sem mest fjargviðrast út
af þeirri hugmynd sem fram
hefur komið og er mjög eðlileg,
að semja um varnir landsins
ásamt nauðsynlegum fram-
kvæmdum verklegum innan-
lands, sem okkur er um megn
að ráða við svo vel fari. Sú
lágkúrulega hugsun og undir-
lægjuháttur sem nú ríkir í þess-
um efnum og „bónbjargar-
stefna" eins og Vísir ranglega
nefnir hinar nýju hugmyndir
um endurskoðun varnarsamn-
ingsins, er ekki sæmandi og
vilji þjóðarinnar er nú skýr
orðinn og á hann verða stjórn-
málamenn að hlusta hvort sem
þeim líkar betur eða verr.
Það virðist sem sagt, að
aðeins einstaka mönnum eða
samtökum eins og Aðalverk-
tökum í sambandi við íbúða-
byggingar sé heimilt að not-
færa sér, að hér eru erlendir
aðilar sem hægt er að féfletta
(því auðvitað er þetta með
íbúðaverðið ekkert annað en fé-
fletting), en þjóðarbúið sjálft
og verklegar framkvæmdir í
landinu mega sitja á hakanum.
Það er nú orðið tímabært að
fá á því skýringar hvað liggur
að baki þvi andófi sumra
forystumanna og fylgifiska
þeirra'gegn því að gerður verði
nýr ' gagnkvæmur samningur
um varnir landsins. Eða er ef
til vill eitthvað til í þessum
sífelldu aðdróttunum Þjóðvilj-
ans um hermang og duldar
greiðslur varnarliðsins til ein-
stakra aðila eða ríkisins, sem
almenningur fær ekki að vita
um? Það er ekki víst, að al-
menningur i Bandaríkjunum
yrði hrifinn af að heyra um hið
óeðlilega háa verð, sem varnar-
lið þeirra þarf að greiða hér
fyrir íbúðir byi’gðar fyrir það.
Þetta eru þó bandarískir skatt-
peningar, sem greitt er með, og
dagblöð þar vestra myndu
áreiðanlega ekki þegja þunnu
hljóði yfir þessu, svo gagnrýnið
sem almenningsálitið er þar í
landi.
Við skorum hér með á for-
ystumenn innan Sjálfstæðis-
fiokksins að hætta að styðja
málstað, sem er algerlega
tapaður. Þeir ungu menn sem
nýlega hafa tjáð sig um málið
og hrópað ,,landleiga“, „sið-
leysi“ eru allsendis ófærir að
tjá sig í rituðu máli, svo klaufa-
lega hefur þeim farizt hingað
til.
Styðjið frekar skoðanir
þeirra, sem hafa þorað að tjá
sig í rituðu máli opinberlega á
heilbrigðum grundvelli og fært
rök fyrir málinu, eins og með
því að segja að hér verði
varnarlið áfram hvað sem spá-
dómum ungra sjálfstæðis-
manna um varnarlaust land
líður, og vitnað til Norðmanna
um samning þeirra við NATO
og framkvæmdir á vegum þess í
Noregi.
Dagblaðið hefur lagt sig i
framkróka með að færa gild rök
fyrir endurskoðun varnarsamn-
ingsins með tilliti til sameigin-
legra hagsmuna íslendinga til
jafns við þær þjóðir aðrar sem
hafa ávinning af því að hér sé
varnarlið.
Um þetta hafa birzt ágætar
forystugreinar í Dagblaðinu,
svo og sjálfstæðar kjallara-
greinar, sem eru oft bráðsnjall-
ar og áreiðanlega víölesnar, án
tillits til stjórnmálaskoðana
þeirra er þær skrifa.
Einnig birtist nú í fyrsta sinn
í Mbl. heilbrigt innlegg um
þessi mál frá Halldóri Jónssyni
verkfræðingi, og var mjög í
anda þess, sem birzt hefur í
Dagblaðinu undanfarið. En
kannski lesa ungir sjálfstæðis-
menn eða aðrir siðgæðis-
postular ekki slíkar greinar,
eða svo hefur okkur stundum
heyrzt á þeim, en ekki eykur
það traust fólks á þeim, ef þeir
kynna sér ekki sjónarmið and-
stæðinga sinna.
Við vonumst til að Dagblaðið
birti þessar hugleiðingar okkar,
þótt þær séu kannski nokkuð
langar sem lesendabréf, því við
eigum hvergi innangengt hjá
málgögnum flokkanna, sízt af
öllu Mbl„ sem tekur varla
greinar frá sterkum stuðnings-
mönnum Sjálfstæðisflokksins
lengur, hvað sem veldur. Það
var því full þörf á nýju dag-
blaði, sem ekki er neytt til að
gera greinarmun á „flokkslit"
þegar þeim berst efni frá
almennum lesanda. Dagblaðið
er án efa albezta blað lands-
manna og til þess hafa valizt
snjallir blaðamenn og sjálf-
stæðir greinahöfundar með sín
föstu skrif og eins þeir er ekki
skrifa að staðaldri. Með þökk
fyrir birtinguna!
OFT MÁ „SATT" KYRRT LIGGJA
Borgari skrifar:
Sem almennur borgari sé ég
mig knúinn til að rita þessar
línur öðrum borgurum til fróð-
leiks vegna greinar í DB
fimmtudaginn 24. júní undir
fyrirsögninni „Lamaður og býr
í tjaldi“. Þar lýsa umrædd hjón
vanmætti sínum við að útvega
sér húsnæði og deila á okkur
hina borgarana með þvi að
segja að Reykjavíkurborg vilji
ekki hjálpa sér. Þá fannst mér
borginni okkar illa brugðið þvi
hún hefur mörgum hjálpað, en
það er látið kyrrt liggja. Er ég
leit í DB daginn eftir, sá ég þar
hóflegt svar Félagsmála-
stofnunar, um að þetta fólk
mundi þurfa hjálpar við, það
ætti að líta til þeirra þennan
dag.
Eg fór að gefa tjaldstæðinu í
Laugardal auga, eins og ég sá
reyndar fleiri gera, því þarna
hægðu bílar á ferðinni og fólk
gjóaði augum að tjaldinu. Nú,
ég hef heyrt ýmsar sögur í
tengslum við þetta fólk, þess
vegna lék mér forvitni á að vita
og sjá sjálfur þá neyð er tveir
nefndir borgarar, með-
bræður okkar, áttu við að búa.
Fór ég þar hjá nokkrum
sinnum og sá enga hreyfingu.
Viti menn,rétt fyrir klukkan 18
sé ég að sendibíll kemur að
tjaldstæðinu og að þrír menn
standa fyrir framan umrætt
Ijald, og hugsa sem svo að
borgin ætli að standa við
sitt. Eftir smástund gengu
þeir frá tjaldinu að húsi
vaktmannsins. Þá hugsaði
ég, að ef til vill ætluðu
þeir ekkert að gera. Eg
staldraði því við um.stund til að
sjá endalokin. Rétt í þann
mund er ég ætlaði að hætta
glápi mínu þá rann lögreglubíll
inn á stæðið. Mennirnir þrír
umræddu gengu með lögreglu
að t.ialdinu. Hjálpuðust þeir að
við að koma þessu fólki í lög-
reglubílinn og var þetta fólk
auðsiáanlega drukkið.Geturlög-
reglan borið vitni um það.
Þegar lögreglubíllinn var
farinn fór sendibílstjórinn að
losa og fella tjaldið. Af forvitni
gekk ég fram hjá tjaldinu og
leit inn í það og sú sjón sem við
mér blasti er varla með orðum
lýst. Til þess að borgararnir fái
smáinnsýn í það sem ég sá
nefni ég að þarna voru matar-
leifar, sígarettustubbar og f 1.,
þrjár tómar ákavitisflöskur,
tvær martiniflöskur og mikið
vatn.
Nú spyr ég: Er það Svona sem
peningunum er varið sem góðu
borgararnir gáfu? Er þetta
glöggt dæmi um að fólki sem
ver peningunum á þennan hátt
finnst aldrei neitt gert fyrir
sig?
Væri ekki ágætt ef blöðin
myndu kynna sér málið betur
áður en á forsíðu kemur