Dagblaðið - 20.09.1976, Page 5
DAGBLAÐIÐ. MAXL'DAGUR 20. SEPTEMBER 1976.
5
„Skrifstofustjóri Alþingis
sagði ósatt fyrir dómi"
Ragnhildur Smith.
Starfsmannafélag Alþingis
vildi ekki fara í mól.
Guðný Júlíusdóttir, sem er í
sams konar málshöfðun og Ragn-
hildur var í gagnvart Alþingi,
reyndi að fá starfsmannafélag
Alþingis til að fara í mál. Forráða-
menn félagsins neituðu að fara í
mál, sennilega á þeim forsendum
að þær væru ekki í starfsmanna-
félaginu. Þingritarar þágu á þeim
tíma laun samkvæmt kjara-
samningi BSRB. En þegar til
málshöfðunar kom var því haldið
fram að málinu ætti að vísa til
félagsdóms, þótt þingritarar
væru ekki í félaginu.
SkyIdleiki starfs-
manna Alþingis
Ragnhildur benti á það að
skyldléiki stcrfsmanna Alþingis
og mágsemdir væru orðnar of
miklar til að eðlilegt gæti talizt.
Ölafur Sigurgeirsson, faðir Jóns
fulltrúa, væri mágur Friðjóns,
en hvorugur þeirra feðga mætti
fyrir dóm og var Friðjón látinn
vitna fyrir þá.
Jóna Sigurðardóttir, frænka
Friðjóns, hafði hug á að fara með
þeim Ragnhildi og Guðnýju i mál,
en af einhverjum einkennilegum
ástæðum sagði Ragnhildur að hún
— segir Ragnhildur Smith
„Fólk má ekki gefast upp við
það að fara í mál þar sem það
telur sig ekki fá laun á við fólk
sem vinnur sambærileg störf,"
sagði Ragnhildur Smith, sem
tapaði máli sínu gagnvart fjár-
málaráðherra.
Hún kvaðst hafa orðið fyrir ó-
skaplegum vonbrigðum við það að
Alþingi hefði algjörlega verið
sýknað. Benti hún á það að þetta
þýddi í raun að lagaákvæði um að
fólk ætti að fá sömu laun fyrir
sömu störf væri dauður lagabók-
stafur. Alþingi hefði sett þessi lög
og væri fyrst til að brjóta þau.
„Ég fór út í þetta mál vegna
þess að við Jón Ölafsson unnum
sömu störf en fengum mis-
munandi laun, og ég frétti ekki af
því fyrr en fyrir dómi að störf
hans hefðu í einhverju verið frá-,
brugðin mínum störfum," sagði
Ragnhildur.
Hún kvaðst hafa orðið afar
hissa, þegar sjálfur skrifstofu-
stjóri Alþingis laug fyrir dómi.
Hann hefði skýrt rangt frá því í.
hverju störf Jóns hefðu verið
fólgin. Hins vegar hefðu oró hans
verið talin sennilegri en vitnis-
burður allra þingritaranna og
trúnaðarmanna starfsmanna-
félagsins. Nefndi hún dæmi um
hversu ósatt Friðjón Sigurðsson
hefði sagt: „Hann hélt því fram
að Jón hefði ætíð verið fús til að
vinna eftirvinnu, en þing-
ritararnir ekki. Þetta eru helber
ósannindi og Friðjón ætti að vita
það.“
Hún bætti því hins vegar við að
það kynni að vera að skrifstofu-
stjórinn vissi ekki betur þar sem
hann hefði aldrei öll þau ár sem
hún starfaði sem þingritari komið
í húsakynnin sem þingritararnir
ásamt Jóni fulltrúa hefðu starfað.
starfað.
Viðbrögð margra
kynsystra neikvœð.
Ragnhildur sagði aó þvi miður
hefðu margar kynsystur hennar
verið afar óhressar yfir þessu
brambolti þingritaranna.
Mætti segja að karlmennirnir
hefðu yfir höfuð verið jákvæðari.
Lagði hún áherzlu á það.að því
miður vildu margar konur komast
í stöður fyrir það að þær væi;u
konur. Þegar þær væru komnar á
spenann vildu þær ekki taka að
sér ákveðin viðfangsefni sem
féllu undir starfið,vegna þess að
þær væru konur.
Þær vildu margar hverjar engu
breyta og væru lítið kátar yfir
því þegar lægra settar konur
vildu leiðrétta mál sín.
hefði hætt við á síðustu stundu.
Hún benti á að móðir Jónu
starfaði einnig í þinginu.
Sitthvað
hefur óunnizt.
Ragnhildur sagði að margt
hefði lagazt í sambandi við starfs-
aðstöðu þingritaranna eftir að
þingritararnir hófu mála-
reksturinn. Þannig hefðu nú
fengizt stólar með baki í stað bak-
lausra stóla sem þingritarar sátu
á fram til allra síðustu ára. Þá
hefðu nokkuð betri ritvélar
fengizt, en til skamms tíma voru
ævagamlar ritvélar notaðar. Máls-
höfðun væri því aldrei til einskis.
Mólið illa rannsakað
Ragnhildur sagði að þetta mál
hefði lítið verið rannsakað, fyrst
af hálfu Jafnlaunaráðs og sfðar af
dómstólum. Benti hún á að skýr
ákvæði væri í lögum um að Jafn-
launaráð rannsakaði kvartanir
sem því bærust.
Það hefði hins vegar ekki treyst
sér til að rannsaka þessa kröfu
um að sömu laun væru greidd
fyrir sömu vinnu.
Ráðið hefði annas vegar haft
vitnisburð 10 starfsmanna
Alþingis og svo hins vegar fram-
burð eins manns, skrifstofu-
stjórans, um hin þýðingarmiklu
störf sem Jón Ölafsson ætti að
vinna utan þingritunarstarfanna.
Jafnlaunaráðið hefði kosið að
fara þá leið að trúa skrifstofu-
stjóranum fremur en gágn-
stæðum framburði annarra starfs-
manna Alþingis.
-BA.
Lágu haustfargjöldin
okkar
lengja sumarið
hjá þér
30% lækkun á fargjöldum býöur upp á sumarauka fyrir
okkartil Evrópu á tímabilinu þig í stórborgum Evrópu.
15. september til 31.október,
FUJCFÉLAC LOFTLEIÐIR
/SLA/VDS
Félög með eigin skrifstofur í 30 stórboigum erlendis