Dagblaðið - 20.04.1977, Síða 3

Meira af islenzkri tóniist.
Bregðum ekki f æti
fyrir íslenzka tónlist
Mig langar til að koma á
framfæri nokkru sem ég hjó
eftir í dagskrá Rlkisútvarpsins
á páskadag. Það mun hafa verið
síðasta lag fyrir hádegisfréttir
að ég held, og var fluttur
Hátíðarmars eftir Johan öian.
Er ekki alltaf venja hjá Ríkisút-
varpinu að flytja islenzka tón-
list sem síðasta lag fyrir
hádegisfréttir og vita þeir góðu
menn hjá Tónlistardeild Ríkis-
útvarpsins ekki, að til er alveg'
gullfallegur Hátiðarmars eftir
Árna Björnsson tónskáld?
Þetta leyfi ég mér að kalla
smánarlega litilsvirðingu við ís-
lenzk tónskáld og er I rauninni
ekkert annað en útlendinga-
dekur sem því miður virðist
seint ætla að rjátlast af okkur
íslendingum. Þennan stórfall-
ega Hátiðarmars Árna Björns-
sonar hef ég tvisvar heyrt
fluttan I Rikisútvarpinu á
siðustu 10 árum og þó svo hann
hafi verið fluttur oftar án
minnar vitundar, þá finnst mér
það ekki skipta máli i þessu
tilfelli. Og af hverju fær þjóðin
yfirleitt sáralítið að heyra eftir
þetta ágæta tónskáld, Árna
Björnsson?
Mér er einnig fullkunnugt
um að Karl O. Runölfsson tón-
skáld samdi Páskakantötu, af
hverju var hún ekki flutt I
Ríkisútvarpinu um páskana?
Er hún kannski ekki nógu góð
til að flytja hana einu sinni á
ári?
Enn eitt dæmi kemur mér I
huga. Fyrir nokkrum árum
veitti Rikisútvarpið Karli O.
Runólfssyni tónskáldi heiðurs-
verðlaun á gamlaárskvöld, sem
auðvitað var mikill heiður fyrir
hann, og var það tilkynnt af
útvarpsstjóra. Næsta atriði þá á
dagskrá var að Lúðrasveit
Reykjavíkur lék og fyrsta lag
þeirra var Kaupmannahafnar-
marsinn. Karl O. Runólfsson
samdi löngu áður Reykjavikur-
marsinn sem hann gaf Reykja-
víkurborg.
Því miður eru mýmörg dæmi
um svona smekkleysi og ræður
hending ein að ég tek þessi
dæmi. Ég ætla ekki að gerast
langorðari um þessi mál, en að
endingu langar mig að spyrja,
hversu lengi ætla þessir menn
að bregða fæti fyrir íslenzka
tónlist og þvælast fyrir þvi að
hún njóti sannmælis? Flestir
sem þessum málum eru kunn-
ugir vita að ísl. tónlist er mjög
eftirsótt erlendis og í hávegum
höfð. Það væri gaman að vita
hversu mörg prósent af allri
tónlist sem flutt er I Ríkisút-
varpið eru verk ísl. tónskálda
og fá samanburð frá hinum
Norðurlöndunum.
Guðlaug S. Karlsdóttir.
DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 20. APRÍL 1977.
Kynvilla er
sálrænt
vandamál
Litið á markaðinn i erlendri stórborg.
Sigriður Þorsteinsdóttir
skrifar:
Ég verð að segja að ég er
mjög undrandi yfir þeirri
vonzku (eða hatri?) og fáfræði
sem endurspeglast í þessum
„stuttu og laggóðu” setningum,
sem birtust í DB 12. apríl, þar
sem spurt er hvernig Sjónvarp-
ið „vogi sér“ að auglýa kynvillu
á tslandi.
Eg vil þakka Sjónvarpinu
fyrir að sýna viðleitni til að
auka skilning fólks á því, að
þótt fólk skeri sig út úr á einn
eða annan hátt, þá á það rétt á
sér í þjóðfélaginu.
Ég vil taka það fram að ég er
hamingjusöm, gift kona, svo
útúrsnúningar eru óþarfir í því
sambandi.
Mér finnst þetta mjög já-
kvætt hjá Sjónvarpinu, þó ég
telji að maðurinn hefði átt að fá
meiri tíma. Það liggur í augum
uppi að ekki hefur hann verið
að koma fyrir alþjóð til að aug-
lýsa að hann sé „hommi“. Þetta
er gert í þeim tilgangi að biðja
fólk að hugsa út í, að þeir eru
fyrst og fremst manneskjur
eins og við öll, líka E.Fr., og
eiga rétt á sér sem manneskjur.
Ég vil líka hrósa honum fyrir
hugrekkið, því það þarf svo
sannarlega hugrekki til að
opinbera fyrir alþjóð varnar-
leysi sitt. Fáfræðin og
hleypidómarnir eru gífurlegir í
þessu þjóðfélagi þar sem
mannleg samksipti eru annars
vegar. Og ekki batnar það ef
fólk er kynvillt. En ég vil benda
E. Fr. og öðrum á þá staðreynd
að enginn er kynvilltur að eigin
ósk. Kynvilla er sálrænt vanda-
mál er skapast í bernsku. Him}
kynvillti á enga sök þar. Fóik
ætti að skammast sln fyrir að
ráðast á og útiloka fólk frá
samfélaginu, fyrir það eitt að
vera ekki eins og „allir hinir“.
Við höfum öll við mismunandi
vandamál og galla að stríða
en flest okkar eru það heppin
að það er ekki prentað utan á
okkur. Þess vegna er það
viðbjóðslegt að ráðast á þá sem
geta ekki varið sig. Það gerum
við því miður í rlkum mæli, t.d.
gagnvart kynvillingum. Þess
vegna á þetta fólk kröfu á þvi
að fá orðið, t.d. í sjónvarpinu.
Þjóðfélagið á engan rett á að
refsa fólki fyrir neitt nema
glæpi. Of ef á að halda fast við
að kynvilla sé glæpur eða
eitthvað sem ekki á að vera til,
þá skora ég á „vandlætarana"
og hina „réttlátu" að kynna sér
staðreyndir og skammast sín.
Það á ekki að refsa saklausum.
Það er eitt af því sem við þykj-
umst halda vörð um með lýð-
ræði. Ef þið viljið réttlæti,
leitið þá að orsökinni. Og eitt er
alveg öruggt, að enginn verður
kynvilltur af því einu að heyra
talað um kynvillu.
Ég hefi líka tekið eftir að
fólk virðist halda að maðurinn
hafi verið að lýsa því hvernig
„kynvillingar gerðu það“ þegar
hann talaði um að 75% af
„hetrosexual" karlmönnum
hefðu kyngetuna I munninum.
Þess vegna vil ég upplýsa í
leiðinni að „hetrosexual" karl-
maður er maður sem hefir
einungis áhuga á kynferðislegu
sambandi við konur. Svo hann
var bara að tala um „klám-
kjafta" á hreinni og beinni
íslenzku en var bara of kurteis
til að segja það beint út!
1 beinu framhaldi af því er
mér spurn hvort það sé
eitthvað eðlilegra bæði hjá
konum og körlum að „lifa“
með hinu kyninu, en vera svo
Raddir
lesenda
Umsjdn:
Jónas Haraldsson
tilfinningalega vanþroskað að
litillækka bæði sjálft sig og
mótaðilann með sóðalegu orð-
bragði og lýsingum. Og að tala
þannig að ætla má að kynlif sé
bæði sóðalegt og óeðlilegt. Fólk
ætti að fara að gera sér grein
fyrir að tilfinningar eru
nauðsynlegar hamingjusömu
kynlífi.
Hríngið
í síma
83322
kl. 13-15
eða
skrífíð
Spurning
dagsins
Hvaðerbezt
við
Hafnarfjörð?
Margrét Egllsdóttir húsmóðlr: Ég
veit ekki hvað skal segja, jú þetta
er f allegasti bærinn á landinu.
Sigurður Gunnarsson banka-
starfsmaður: Það er allt gott af
Hafnarfirði að segja. Ég bjó i
Reykjavik um tlma, en vildi
ólmur flytja aftur til Hafnar-
fjarðar.
Sigurður Jónsson bifrelðarstjórl:
Ég hef hvergi annars staðar átt
heima. Það er að öllu leýti ágætt
að búa i Hafnarfirði og veðurbliða
með eindæmum, nema þegar
hann er af suðvestan.
Birna Ingvarsdóttlr neml:
Hafnarfjörður er finn og bezt er
Holtið. Það er aðeins eitt vont við
Hafnarfjörð og það er Lýsi og
Mjöl.
Asthildur Cates húsfrú (með
stolti): Allt mjög gott. Lognið,
fólkið og fallegi fjörðurinn. Ég
gæti talið margt fleira, en það
þarf ekki.
Guðfinna Guðmundsdóttir neml:
Iþróttaaðstaðan er góð, en það er
hundleiðinlegt að búá hérna.