Dagblaðið - 06.06.1977, Blaðsíða 2

Dagblaðið - 06.06.1977, Blaðsíða 2
DAGBLAÐIÐ. MANUDAGUR 6. JUNl 1977. 2 r Úánægður herstöðvarand- stæðingur skrifar: Sem eindreginn and- stæðingur erlendrar hersetu á íslandi, vil ég gera þá fyrir- spurn til þeirra forystumanna Straumsvíkurgöngunnar, sem haldið hafa fram í fjölmiðlum að samtök þessi væru algerlega ópólitísk: Hvernig stendur á því að þeir fánar sem bornir voru í göngunni voru nær eingöngu rauðar dulur, sem hingað til hafa verið taldar hápólitískar. Hefði ekki verið nær að í stað hinna kommún- isku rauðu fána, hefði íslenzki fáninn verið sómi göngunnar. Með þvi að setja slfkan póli- tískan lit á gönguna og þar með samtökin í heild, fæla þeir frá sér hundruð ef ekki þúsund einlægra hernámsandstæðinga, sem vilja ekki taka sér stöðu undir rauðum dulum hins al- þjóðlega kommúnisma. Listaverk á hitaveitugeymana Dóra skrifar: Mig langar til að koma á framfæri við DB hugmynd sem ég heyrði imprað á fyrir nokkr- um árum. Hún er sú að á hita- veitugeymana í Öskjuhlíð verði máluð listaverk. Listamenn fengju borgað eftir uppmæling- artaxta og þegar verkin færu að mást út af sól og vindi væru einfaldlega máluð ný yfir þau. Af þessu fengist tvennt. Hægt væri að leggja niður lista- mannalaun til málara en í stað þess fengju þeir kaup fyrir sína vinnu rétt eins og annað fólk og auk þess fengi Öskjuhlíðin annað og skemmtilegra yfir- bragð. Og af því að við íslendingar erum alltaf að hugsa um auglýsingu erlendis sakar ekki að geta þess að geymarnir blasa við Hótel Loft- leiðum og erlendir gestir þar kynnu eflaust vel að meta lista- verkin. Það er hart að vera dæmdur úr leik um sjötugt og svo kastar nú tólfunum þegar elli- og örorkuþegar mega ekki hnýta á netjastein eða prjóna peysu, nema tryggingarnar og skattarnir taki sinn hlut. með skatta og gjöld Millibriínt léður Kr.7980,- Þórarinn frá Steintúni skrifar: Nú standa yfir samningar milli svokallaðra vinnuþega og vinnuveitenda. Ég hef nú aldrei áttað mig á þessari skil- greiningu — Vinnuþegi — Vinnuveitandi. Mér virðist sanni nær að starfsmaðurinn sé vinnusali, en hinn svokallaði vinnuveitandi sé verk- eða vinnukaupandi. Vinnuveitandi minnir á ein- hvern guð sem af góðsemi lofar vinnuþeganum að lifa á sér. Auðvitað er svo vinnuveit- andinn að miklu leyti að ráðskast með sparifé vinnuþeg- ans, sem hann hefir aðgang að í bankanum. Annað hafði ég líka í huga. Mér skilst að í yfirstandandi kjarasamningum sé með ein- hverjum hætti ætlunin að bæta hag elli- og örorkuþega og er það vel ef það tekst. Aldamótafólkið hefir verið elt með sköttum og gjöldum fram á grafarbakkann, — úr því er víst lítið hægt að hafa, því skrokkurinn er víst 80-90% vatn og Gvendarbrunnarnir eru vist enn liðtækir. Væri ekki nær sanni að strika að mestu leyti út gjöld til þess opinbera hjá láglaunafólki. Nóg er nú samt (hiti og rafmagn o. fl.). Nú má víst enginn hafa meira í tekjur en 10 þús. krónur á mánuði án þess að missa af tekjutryggingunum, sem nemur ■ því sem þar er umfram. Það er hart að vera dæmdur úr leik um sjötugt og svo kastar nú tólfunum þegar ellí- og örorkuþegar mega ekki hnýta á netjastein eða prjóna peysu, nema tryggingarnar og skatt- arnir taki sinn hlut. Sumar- skór Rautt leður Kr.7980.- Ég er nú kominn á grobbald- urinn, verð hálf áttræður rétt fyrir jólin og vinn hálfan vinnudag enn. Það er þó undan- tekning að fá aó vinna svo lengi. Margt af því fólki sem fyllt hefur sjöunda tuginn er fyllilega starfshæft og það oft langt umfram unga fólkið, sem nú er að flykkjast á vinnu- markaðinn i skjóli ráðamanna fyrirtækjanna. Þá er allt í lagi að greiða laun fyrir ekki neitt. Sé unnið með þessum ungling- um einum og einum eru þeir ágætir, en séu þar fleiri fer mest í kjaftæði. Stofninn er góður, en það er allur aðbúnaður þjóðfélagsins með alla sína fræðinga sem er f.vrir neðan allar hellur. Ef nokkur verkstjórn væri á vinnustöðum. þá horfði þetta mál öðru visi við, en það vantar því miður víða á. Það er engum heilbrigðum manni ofgert með því að vinna t.d. 8 tíma á dag eins og ntaður og það verður vinnukaupendum gróðavæn- legra og betra en 10-12 tima slór. Gulbriínt leður Kr. 7980.- Brúnt leður Kr. 7980.- AF HVERJU EKKI ÍSLENZKA FÁNA í STAÐ RAUDRA? Aldamótafólkið er elt fram á grafarbakkann

x

Dagblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið
https://timarit.is/publication/260

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.