Dagblaðið - 22.06.1977, Síða 10

Dagblaðið - 22.06.1977, Síða 10
10 DAdBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 22. JÚNt 1977 MMjBIAÐIÐ Útgofandi DagblaAiö hf. Framkwmdastjóri: Svainn R. Eyjólfsson. Ritstjórí: Jónas Krístjansson. Fréttaatjórí: Jón Birgir Pótursson. Ritstjómarfulltrúi: Haukur Helgason. Skrifstofustjóri ritstjórnar: Jóhannas Reykdal. íþróttir: Hallur Simonaraon. AAstoAarfróttastjóri: Atli Steinarsson. Safn: Jón Saevar Baldvinsson. Handrit: Ásgrímur Pálsson. BlaAamann: Anna Bjarnason, Ásgeir Tómasson, Bragi SigurAsson, Dóra Stefánsdóttir, Gissur SigurAason. Hallur Hallsson, Helgi Pótursson, Jakob F. Magnússon, Jónas Haraldsson, Katrín Pálsdóttir, Ólafur Jónsson, Ómar Valdimarsson, Ragnar Lár. Liósmyndir: Bjamleifur Bjarnleifsson, HerAur Vilhjálmsson, Sveinn ÞormóAsson. Skrifstofustjóri: Ólafur Eyjólfsson. Gjaldkerí: Þráinn Þorleifsson. Dreifingarstjórí: Már E.M. Ritstjóm SiAumúla 12. AfgreiAsla Þverholti 2. Áskríftir, auglýsingar og skrifstofur Þverholti 11. AAelsími blaAsins 27022 (10 línur). Áskríft 1300 kr. á mánuAi innanlands. ( lausasölu 70 kr. eintakiA. I Setning og umbrot: DagblaAiA og Steindórsprent hf. Ármúla 5. Myndaog plötugerA: Hilmir hf. SiAumúla 12. Prentun: Árvakur hf. Skeifunni 19. Hún velur verðbólgu Þegar ríkisstjórnin bauðst í vor til að taka þátt í afgreiðslu kjara- samninganna, var boðið bundið því skilyrði, að launahækkanir yrðu innan tiltölulega þröngra marka. Niðurstöðutölur samning- anna eru langt fyrir ofan þessi mörk, enda voru þau allt of þröng. Þetta hefur ríkisstjórnin nú viðurkennt með því að efna loforð sitt, þótt skilyrðið hafi ekki verið uppfyllt. Pátttaka ríkisstjórnannnar í lausn kjara- samninganna kostar ríkissjóð þrjá til fjóra mill- jarða króna í tekjumissi og útgjaldaauka. Óneitanlega væri forvitnilegt að heyra, hvernig ríkisstjórnin hyggst leysa þann vanda. Það er nefnilega ekki sama, hvernig hann er leystur. Otrúiegt er, að ríkisstjórnin muni spara við sig í fjárfestingum eða rekstri hins opinbera. Hún hefur hingað til ekki verið aðhaldssöm á þeim svióum. Líklegast er, aó hún láti Seðla- bankann slá fyrir þessum kostnaði. Lántökur hafa frá upphafi verið alfa og ómega þessarar ríkisstjórnar. Ráðstafanir ríkisstjórnarinnar vegna kjara- samninganna eru flestar til bóta, sér í lagi lækkun tekjuskattsins. Hún felur í sér allt að 62.000 króna skattalækkun hjóna og 42.500 króna skattalækkun einstaklinga. Það munar um þessar upphæðir, ef ríkisstjórnin neitar sér um að ná þeim aftur með skattheimtu á öðrum sviðum. Öðru máli gegnir um hækkun niðurgreiðslna á landbúnaðarafurðum um einn milljarð króna. Þann milljarð hefði betur mátt nota til að auka fjölskyldu- og barnaafslátt af skatti. Niðurgreiðslur eru þegar orðnar svo miklar hér á landi, að þær hafa kollsteypt verðkerfinu í landinu. Þær halda uppi óeðlilega mikilli neyzlu á gífurlega dýrum landbúnaðarafurð- um, enda er leikurinn raunar til þess gerður. Hækkun niðurgreiðslna bendir ekki til þess, aö ríkisstjórnin muni hafa kjark til aó ráðast með virkum aðgerðum gegn verðbólgunni, sem óhjákvæmilega fylgir í kjölfar kjarasamning- anna. Að óbreyttu getur verðbólgan orðið um 75% á næsta einu og hálfu ári og það er greinilega of mikið. Ekki er beinlínis unnt að kenna kjara- samningunum um þessa verðbólgu. Óhjá- kvæmilegt var að auka kaupmátt laégstu launa um 25% og almennra láglauna um 14%, eins og samningarnir gera ráð fyrir. Kaupmáttar- aukningin þyrfti ekki að kosta svona mikla verðbólgu, ef ríkisstjórnin þyrði að halda rétt á spilunum. Ríkisstjórnin gæti framkvæmt tillögur Dag- blaðsins um afnám opinberra afskipta af land- búnaði og um skráningu gengis, er taki tillit til framleiðni sjávarútvegsins. Hún gæti fram- kvæmt tillögur Kristjáns Friörikssonar um auðlindaskatt og iðnaðarlán. Og hún gæti fram- kvæmt tillögur Arons Guðbrandssonar í varnarmálum. Ef hún geröi eitthvað af þessu, hefði hún nóg fé til að semja við samtök launþega um, að veruleg lækkun skatta kæmi í sárabætur fyrir lækkun gengis. En því miöur eru engin teikn á lofti um, að hún geri neitt af þessu. Þess vegna er hætt við, að 75% verðbólgan verði henni þung í skauti. Þegar eiginkonan hjálpar manni sínum: Árangur af ferð frú Carter er talinn ótvíræður Mörgum manninum þótti for- setafrú Bandaríkjanna, Rosa- lynn Carter, ætla að færast mikið í fang er hún tilkynnti fyrirhugaða opinbera heimsókn sína til sjö landa við Karíbahaf og i Suður-Ameríku. Ekkert var því óeðlilegt við spurningu bandarísks sjónvarpsfrétta- manns hvort frúin teldi sig réttu manneskjuna til -að ræða stjórnmál og önnur alvarleg málefni við þjóðhöfðingja. Frú Carter svaraði: „Ég tel mig vera þá manneskju sem stendur næst forseta Banda- rikjanna. Ef ég get gert eitt- hvað til að auka þekkingu hans á þjóðum heimsins þá geri ég það. — Sjónarvottar segja að augu Rosalynn Carter hafi leiftrað af reiði er hún svaraði spurningunni. Eerð frú Carter og fylgdar- liðs hennar tók þrettán daga. Hún hringdi reglulega i mann sinn og skýrði honum frá gangi mála. Carter sjálfur kvaðst vera mjög stoltur af konu sinni og því hvernig henni færist verk sitt úr hendi. Þegar henni þóttu samræður fara stirt af stað notaði hún tækifærið og talaði spænsku. Þá var öllum hömlum rutt úr vegi. Eréttamenn, sem voru með í förinni, segja forsetafrúna hafa átt létt með að fitja upp á um- ræðuefnum, svo sem um sam- skipti Bandarikjanna og Kúbu, efnahagsstefnu viðkomandi og hernaðaraðstoð. Háttsettur ráð- gjafi í Hvíta húsinu sagði um ferðina: „Jiinmy vill sýna þessum löndum að hann viti af þeim og hafi áhuga á erfiðleikum þeirra. Niðurstaða hans er sú að sýna þennan áhuga með því að senda hluta af sjálfum sér, — konuna sína, — til að kynna sér málin." Eyrsti viðkomustaður Rosa- lynn og fylgdarliðs hennar var Jamaica. Þar tók Miehael Manley forsætisráðherra á móti henni. Manley er gallharður sósíalisti og hefur þar að auki fregnað að ætlunin sé að steypa honum af stóli með hjálp frá ákveðnum aðilum í Bandarikj- unum. Ekkert slíkt skyggði þó á móttökurnar. Manley fagnaði frú Carter innilega og lýsti yfir ánægju sinni með stuðning Bandaríkjaforseta við mann- réttindamálefni. Erú Carter og Manley ræddust við í sjö klukkustund- ir. Ráðherrann er ákafur aðdá- andi Eidels Castro og hún lagði þunga áherzlu á að stefnubreyt- ing væri í nánd í samskiptum landanna. Það re.vndist rétt þvi að fjórum döguin seinna kom tilkynning þess efnis að tak- mörkuð stjórnmálasamskipti yrðu tekin upp fyrst í stað. Þau ættu síðar að leiða til fullra og eðlilegra samskipta landanna. Erú Carter sýndi mikinn áhuga á vandamálum Jamaiea. llún heimsótti fátækrahverfi i Kingston, höfuðborg landsins, og er hún gekk um þröngar göturnar safnaðist manngrúi að til að horfa á. Næsti áfangastaður var Costa Rica og þaðan var haldið frá einu landinu til annars. 1 Quito. höfuðborg Ecuador, kom ber- legast í ljós að forsetafrúin var nokkuð farin að þreytast. Þar þurfti hún tvivegis að fá súr- efnisskammt vegna hins þunna lofts sem þar er vegna hæðar borgarinnar yfir sjávarmáli. Rosalynn og þrír æðstu menn herforingjastjórnarinnar í Ecuador ræddust við góða stund. Þar sagði hún ofur rólega að Bandaríkjamenn hefðu ekki í hyggju að aflétta af Iandinu viðskiptabanni þvi sem komið var á eftir að olíu- verð ríkisins hækkaði með verði annarra OPEC-ríkja. Stjórn Ecuador svíður sárast að hafa með því misst af kaupum á Kfir þotum sem smíðaðar eru i ísrael og knúðar með General Electric mótorum. Eorsetafrúin skýrði henni frá því að bandaríska stjórnin teldi ekki óhætt að senda slík vopn til þessa heimshluta. Ecuador- menn svöruðu því til að Perú- menn — fornir fjendur þeirra — hefðu þegar fengið í hend- urnar vopn sem svöruðu til Kfir-þotnanna. Síðar, meðan á viðræðunum stóð, mátti heyra hróp frá 100—150 námsmönnum um heimsvaldastefnu Kanadjöfl- anna og að Rosalynn Carter væri heimsvaldasinni. Nokkrum bensínsprengjum var kastað og lögreglan sprengdi táragas. Hins vegar komst mót- ntælendafólkið aldrei nær frú Carter en svo að henni var eng- in hætta búin. Perú var næsti viðkomu- staðurinn. Erú Carter og Eranciseo Morales Bermúdez. forseti landsins, ræddust eins- lega við í nær þrjár klukku- stundir. Hún reyndi með lagni að fá forsetann til að hætta vigbúnaðarkapphlaupinu við Ecuadormenn til að varðveita frið milli landanna tveggja. Arangurinn af ferð frú Rosa- lynn Carter til Mið- og Suður- Amerikuríkja er ótvíræður. Sjálf hefur hún sýnt og sannað að hún er greind kona, sterk og skilningsrík. Eréttaskýrendur telja þó að eigi árangurinn að vera meira en til bráðabirgða verði heimsókn manns hennar, Carters Bandaríkjaforseta, að fylgja i kjölfarið og það fyrr en seinna. Börnin á Jamaica höfðu áreiðanlega aldrei séð jafnhátt- setta manneskju og frú Carter. Hér gerir hún að gamni sínu við litia Jamaicastelpu. Kosalynn t:arter geroi sér sér- staka ferð i fátækrahverfi Kingstonborgar á Jamaica. Hér heilsar hún upp á kynsystur sínar. A flestum stoðunum var fru Carter beðin um að skila því til manns sins að hans vavri vavnzt fljótlega. Slík skiiaboð hefði mátt túlka sem svp: „Herra forseti. Við hrifumst af konu vðar. Hún hefur komið málunuin á hreyfingu en nú er kominn timi til að ræðast við í alvöru."

x

Dagblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið
https://timarit.is/publication/260

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.