Dagblaðið - 02.11.1977, Blaðsíða 27

DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 2. NÓVEMBER 1977.
27
D

lltvarp
Sjónvarp

ENSKAI
SJÓNVARPI
On We Go 2
Svör við æfingum við kafla 2
Kate’s Job.
Exercise 1.
1. They’re in the breakfast
room.
2. She’s at the hospital.
3. He’s at work.
4. They’re over there.
5. He’s going to work.
6. No, she isn’t
7. She is looking for a job.
8. He is looking for a
secretary.
9. Sit down, Kate.
10. He asks for six chairs.
11. Yés, he does.
12. No, she dosen’t.
13. No, she can’t.
14. No, she isn’t.
15. -20. svarið fyrir ykkur sjálf.
Exercise 2.
Dæmi um setningu sem má búa
til:
Where’s your friend? He’s at
school.
Exercise 3.
Svipað og 2.
Exercise 4.
The train on platform 2 is going
to Bristol. The train on plat-
form 3 is going to Oxford.
o.s.frv.
Exercise 5.
Svipað og 4.
Exercise 6.
Dæmi: Peter’s running. I’m not
running. I’m walking.
Exercise 7.
1. baking. 2. is eating. 3. is
writing. 4. is reading. 5. is
drinking. 6. is painting.
Exercise 8.
Svarið þessari æfingu líkt og
nr. 6.
Exercise 9.
The boys are playing chess. The
girls are reading books.
Exercise 10.
Þarfnast ekki skýringar.
Exercise 11.
Dæmi: is the jet plane going
fast or slowly? It’s going fast.
Exercise 12.
1. fast. 2. slow. 3. slow. 4. fast. 5.
fast. 6. fast.
Exercise 13.
Fylgið dæminu og vinnið tvö
saman ef vill.
isxejcise i'i.
1. Come in, please. 2. Sit down,
please. 3. Speak slowly, please.
4. Just a minute.
Exercise 15.
1. write. 2. give. 3. speak. 4. ask.
5. sit. 6. send. 7. take. 8. put. 9.
play. 10 sing.
Exercise 16.
1. letter. 2. secretary. 3. office.
4. pencil.
Svör við æfingum við kafla 3.
Exercise 1.
1. He’s got a Ietter.
2. He’s a doctor.
3. He’s got a shop.
4. He sells newspapers,
magazines...
5. He's got three assistants.
6. He works in an office.
7. He’s got two secretaries.
8. He’s á builder.
9. He is putting a new carpet on
the floor.
10. Because of the carpet.
11. -13. Svarið fyrir ykkur sjálf.
Exercise 2.
Dæmi: the farmer has got some
cats, the farmer has got some
geese.
Exercixe 3.
Dæmi: Has the farmer got some
chickens? Yes, he has. Has the
farmer got some giraffes? No,
he hasn’t.
Exercise 4.
Cows moo. Ducks quack. Dogs
bark. Cats miaou. Sheep baa.
Pigs honk.
Exercise 5.-7. Þarfnast ekki
skýringa.
Exercise 8.
Dæmi um nokkra hluti sem
hann selur: Chocolate,
cigarettes, boo'ks, sweets, news-
papers, magazines.
Exercise 9.
1, 2, 4, 6, 8, 10, 11, 13, 15 are
true.
Exercise 10.
Dæmi um setningar: A boy can
wear á jacket. A girl can wear a
dress.
Exercise 11
Svipað og 10.
Exercise 12.
1. have 2. have. 3. has. 4. have.
5. has. 6. have 7. has. 8, have.
Exercise 13.-16
Þarfnast ekki skýringar.
Útvarp íkvöld kl. 19,35: Á ég að gæta bröður míns?
FJALLAÐ UM AMNESTYINTERNATIONAL
„VERÐUM AÐ HALDA
VÖKU 0KKAR”
„Það verður auðvitað komið að
friðarverðlaunum Nóbels en þau
fékk Amnesty International I ár
eins og flestum er kunnugt,"
sagði Ingi Karl Jóhannesson er
hann var inntur eftir þvf um hvað
hann hygðist ræða I kvöld f út-
varpjnu. Ingi Karl sér þá um bátt
Alexander Solsjenitsyn er
áreiðanlega frægasti hugsjóna-
fangi sem nú er uppi. Sovézk yfir-
völd sáu ástæðu til að loka hann’
inni i mörg ár vegna skoðana
hans.
er nefnist Á ég að gæta broður
mfns? og fjallar f þetta sinn um
Amnesty International.
„Hugmyndin var sú að þessari
þáttasyrpu, Á ég að gæta bróður
míns? lyki f sumardagskrá út-
varpsins en vegna verkfallsins
hefur þetta dregizt.
Þetta ár sem nú er að lfða hefur
verið helgað svokölluðum
hugsjónaföngum. Hugsjóna-
fangar er nýyrði um þá sem settir
eru í fangelsi vegna skoðana
sinna. Við viljum með þessum
þætti minna á þá menn.
Það er hugmyndin að rekja
nokkra sögulega þætti f sambandi
við Amnesty International. Svo
verður rætt nokkuð um íslands-
deildina. En aðallega verður samt
rætt um hugsjónafangana. Við
rifjum upp hversu stór hópur það
er og að við verðum að halda vöku
okkar enda þótt við séum
lýðræðisþjóð f dag. Við megum
ekki láta blinda okkur og gleyma
þvf að lýðræðið þarf ekki að vera
eilíft," sagði Ingi Karl.
Þátturinn um Amnesty
International hefst klukkan 19.35
f kvöld og lýkur kl. 20.
DS.
Minningar
t
1 kringum
skjóinn
Eftirvæntingin hlýtur að
hafa verið óbærileg á flestum
heimilum þessa lands
þriðjudagskvöldið 25. þ.m. Allir
vissu að eitthvað óvenjulegt var
f vændum. Afi og amma, pabbi
og mamma og meðalbörnin 2M,
öll hafa þau setið f hægindastól-
um, nagað neglurnar og mænt á
kassann f horninu sem glóði
eins og demanturinn frægi,
Koh-i-Noor. Svo skeði undrið:
lifandi myndir birtust og raddir
heyrðust. Talandi höfuð horfðu
einlæglega út úr kassanum,
sum skeggjuð, önnur ekki og
sfðan komu prentaðar
upplýsingar um þau: nöfn en
engin nafnnúmer. Jú, við
þekktum þetta fólk. Fyrsta
verkfalli sjónvarpsmanna og
nokkurra annarra sem varla
tekur að nefna var lokið. Hvað
er svo að frétta af aðgerðum á
mfnu heimili meðan á þessari
sjónvarpssviptingu stóð? Allt
gott, takk. Sátu menn og horfðu
hnípnir f gaupnir sér? Ó ekki.
Sjálfur las ég margar bækur
og horfði á nokkíar slæmar
kvikmyndir. Margt annað fólk
hefur eflaust uppgötvað að það
átti sér heimilislff sem ekki
stóð í neinu sambandi við Eið
frænda eða Sonju frænku.
Hvers er svo að minnast frá
tfmabilinu f.v. („fyrir verkfall”
en þá tfmasetningu verðum við
vfst að fara að fhuga fyrir
alvöru). Ekki ýkja margs. I það
heila held ég að mánuðirnir
ágúst-september hafi verið
eindæma lélegir hvað sjónvarp
snertir. Þó ætlaði ég mér ávallt
að láta góð orð falla um Skóla-
daga sem runnu sitt skeið á
enda f september. Hér eru þau
sem sagt. Þættir þessir voru
framar öllu lifandi og tímabært
sjónvarpsefni og vöktu
verðskuldaða athygli bæði
skólamanna og skólabarna. Við
sem stundað höfum kennslu
voru allt f einu í kastljósinu og
ættingjar klöppuðu okkur á
bakið og vorkenndu okkur —
báðu okkur að herða upp hug-
ann. Ég varð einnig ánægður og
hissa að heyra fslenska ungl-
inga tjá sig svo afdráttarlaust
um þættina og þeirra eigin
aðstæður i viðræðuþælti, sem
Hinrik Bjarnason stjórnaði
eftir á. Hingað til hefur mér
fundist Islendingar vera hinir
mestu þumbarar þegar þeir eru
komnir saman f hópi og er ætl-
að að láta í ljós skoðanir.
Hvaö var þaó svo fleira? Jú,
ekki má gleyma. From Russia
with Love f nýrri útsctniugu
Eiðs frænda, þar sem hættur
leyndust f hverju barnaheimili
og dularfullir agentar birtust í
hvert sinn sem leðurjakki Eiðs
frænda sást, enda munu slíkar
flíkur sjaldséðar þar eystra.
Ýmsar athyglisverðar
staðreyndir mátti og finna f
myndinni, t.d. er fólk létt-
klæddara og vfrjálslegra í
Armeníu en Moskvu, enda mun
hitinn vera þar um 30 stigum
hærri.
Ég minnist einnig ágæts
leikrits um óvenjulegt efni,
„Systurnar“,
valdsdóttir.
Guðbjöre Þorbjarnardóttir og Herdfs Þor-
uppgötvun lyfsins insúlfn, þar
sem Ralph Richardson lék
skoskan prófessor af nánast
fullkominni fagmennsku.
Lengra held ég að verði varla
komist f látlausum og öruggum
leik.
Verkfallið gaf manni einnig
tfma til að velta fyrir sér gangi
lffsins — og hinum nýju
gamanþáttum sjónvarpsins,
Undir sama þaki, en þeim er nú
pumpað út á Ijósvakann tvisvar
sinnum f viku sem lfkiega þýðir
að þættirnir eiga að „eiga
erindi til allra“. Nú er búið að
sýna þrjá af sex og þvf óhætt að
Iáta í Jjós skoðanir á tilgangi
þeirra og gildi. Tilgangurinn er
að sjálfsögðu „að skemmta” og
hafa sjónvarpsmenn f öðrum
löndum uppgötvað þá gömlu
formúlu að mannleg samskipti
geta verið bráðfyndin, einkan-
lega ef ólfku fólki er teflt
saman. Þannig er Undir sama
þaki beint afsprengi alls konar
enskra og ameriskra „sitcorn"-
þátta þar sem nágrannar eða þá
meðlimir einnar fjölskyldu eig-
ast við. Formúlan er enn góð og
gild, mannlífið er allt meira og
minna fyndið. Hins vegar
sýnist mér sem Undir sama
þaki sé enn f þeim flokki verka
frá íslenska sjónvarpinu sem
falla' undir „gott miðað við
aðstæður, en..“ I 25 mfnútna
þætti, þar sem nærri 3 mfnútur
fara f upphafskynningu og
leikaraupptalningu þarf ansi
gott handrit, snogg orðaskipti
og hraðar skiptingar til að þróa
atburðarás og leiða hana til
lykta. Hér skortir ýmislegt á.
Samtölin eru liðleg en varla
fyndin og atburðarrásin gengur
nær öll út á kvennamál og mis-
jafnlega alvarlegt framhjáhald,
þar sem kvenfólkið fellir
klæðin f hverjum þætti, lfður
piparkerlingaraunir eða situr
' heima og drekkur milli þess
sem það skiptist á kjaftasögum.
Skyldu hinar ungu leikkonur,
ásjálegar sem þær eru, ekkert
hafa út á það að setja að vera
hinar reglulegu fatafellur
þáttarins? Það er reyndar
virðingarvert hve margir
leikararnir yfirstíga flatneskju
handritsins og verða að trúan-
legum persónum—Brfet ert.d.
nöturlega lffleg og Róbert ekki
sfður og Laddi karlinn er
auðsjáanlega leikari af guðs
náð á sinn „manfska" hátt.
Þetta er sem sagt byrjun
einhvers, eins og svo margt frá
sjónvarpinu, og enn um sinn
verðum við að bfða eftir
uppskerunni.
Hvað annað skeði svo i
þessari viku? Ekki mikið. Þ6
sat ég hugfanginn yfir Gamla
ljóninu með þeim Peter
O’Toole og Katharine Hapburn,
en samspil þeirra tveggja var
aldeilis makalaust þótt maður
hefði það á tilfinningunni að
samtölin ættu meira skylt við
það sem gæti gerst í stássstofu f
New York heldur en í frönsk-
um kastala á 12. öld.