Dagblaðið - 07.02.1978, Qupperneq 11

DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 7. FEBRÚAR 1978.
II
*V
Aðalleikvangurinn, sem rúmar
100 þúsund áhorfendur, er fjær
á mvndinni en sundlaugin nær.
D
Aðaiskipuiag Leninleikvangs-
ins og fyrir miðju má sjá aðal-
leikvanginn.
greinum íþrótta. Samkvæmt
bráðabirgðaáætlunum sem
stjórnendur leikvangsins hafa
gert mun hann þurfa að rúma
allt upp i 150 þúsund áhorf-
endur á dag ólympíusumarið
1980. í þessu skyni er verið að
endurnýja leikvanginn.
Það fara því fram miklar
byggingarframkvæmdir á leik-
vanginum, sem minna á gerð
hans fyrir 20 árum, er mýrar-
flákanum við Moskvufljót var
breytt í íþrótta- og hvíldar-
svæói. Iþróttavellirnir verða
endurnýjaðir, tveir íþrótta-
skálar verða reistir til viðbótar
þeim mannvirkjum sem fyrir
eru, þar sem ólympíukeppend-
urnir munu keppa og æfa. t
íþróttaskálunum verða geymsl-
ur, böð, sauna, læknamiðstöð og
hvíldarherbergi og annað, sem
íþróttaiðkanir nú á tímum
krefjast. Fjarskipta- og 1 upp-
lýsingakerfi verður einnig
endurbætt og búnaður vegna
fréttaþjónustu og dómarastarfa
endurnýjaðúr. Á suðurhluta
Luzjniki svæðisins verður
gerður æfingavöllur fvrir reið-
menn á tveimur knattspyrnu-
völlum.
ENDURNÝJUN
NAUÐSYNLEG
VEGNA TÆKNIFRAMFARA
Þar sem Luzjniki hefur verið
vettvangur margra stórmóta
innlendra og alþjóðlegra, sem
má næstum jafna við ólympíu-
leika að umfangi, má spyrja:
Hví þarf alla þessa endurnýjun
fyrir ólympíuleikana? Því er til
að svara að á síðustu áratugum
hafa orðið gífurlegar vísinda og
tækniframfarir, sem hafa haft
áhrif á bókstaflega alla þætti
mannlífsins, m.a. íþróttalífið.
Þetta hefur mikil áhrif á gerð
og tækjabúnað leikvanga.
Miðað við þá tækniþróun sem
orðíð hefur er 20 ára starfs-
aldur Luzjnikileikvangsins
langur tími. Sumar byggingar
og önnur mannvirki eru orðin
úrelt, önnur þarfnast endur-
bóta.
Það sem þarf sérstaklega að
gera er þetta: Stóri leikvangur-
inn, sem tekur 100.000 manns í
sæti, mun ekki breytast mikið
að ytra útliti en innri gerð hans
mun gerbreytast. Vistarverur
undir áhorfendasvæðum verða
innréttaðar að nýju. Auk
íþróttasala og þjónustumið-
stöðva, hótels og borðsala
verður komið þar fyrir aðsetri
fyrir starfslið alþjóða ólympíu-
nefndarinnar og fulltrúa al-
þjóða íþróttasambanda. Ný út-
varpsstöð hefur þegar verið
sett upp og unnið er að innrétt-
ingu skrifstofa fyrir útibú aðal-
fréttamiðstöðvarinnar svo og
aðseturs fyrir hið sjálfvirka
stjórnkerfi Öi-1980. Gras
knattspyrnuvallarins verður
látið halda sér þar sem reynsla
af vellinum þykir benda til þess
að náttúrugras henti honum
betur en gervigras.
SOVÉTMENN LEGGJA
KAPP Á AÐ GERA
DVÖL GESTA 0G
KEPPENDA SEM
ÁNÆGJULEGASTA
ÁRIÐ 1980
Ljósaturn verður reistur til
þess að auka lýsingu leik-
svæðisins. Reynt verður að búa
áhorfendapallana nauðsynleg-
um þægindum og ungverskt
fyrirtæki hefur verið fengið til
þess að koma upp ljósatöflum
til birtingar úrslita. Mikil
BARÁTTA GEGN
SKRIFFINNSKUNNI
Þótt ég vilji ekki láta draga
úr þjónustu við þá sem af ein-
hverjum ástæðum standa höll-
um fæti í lífsbaráttunni og alls
ekki láta draga úr nauðsyn-
legum opinberum framkvæmd-
um, þá undirstrika ég það, að
ýmsum þáttum báknsins má
breyta og á að breyta.
Vegna breyttra aðstæðna eru
.sumir þættir opinbers reksturs
ekki lengur nauðsynlegir í
sama mæli og áður var og þá
ber hiklaust að-leggja niður eða
aðlaga reksturinn breyttum
aðstæðum.
Vissa þætti í umsvifum þess ■
opinbera má leggja niður ef
aðrir aðilar vilja og geta annast
þá jafn vel og með svipuðum
tilkostnaði fyrir almenning.
Fráleitar finnst mér þó þær
röksemdir að það eitt að fyrir-
tæki í opinberum rekstri skili
hagnaði sé nægileg ástæða til
að leggja þau niður sem slík.
Breyta ber skipulagi og auka
hagkvæmni á fjölmörgum svið-
Magnús H.
Magnússon
um opinbers reksturs til að
draga úr tilkostnaði, án þess þó
að rýra að marki nauðsynlega
þjónustu við almenning.
Þó að ekki eigi að draga úr
nauðsynlegum opinberum
framkvæmdum þá ber auðvitað
að forðast arvintýramennsku í
opinberum fjárfestingum, sem
allt of mikið hefur borið á
siðustu árin.
Umfram allt annað. Það á að
berjast af alefli gegn þeirri
feikna skriffinnsku, sem nú
tröllríður þjóðfélaginu. Þar er
bákn, sem vert er að berjast
gegn.
FLEIRI BÁKN
Ég geng út frá því að ungir
sjálfstæðismenn eigi aðeins við
opinberan rekstur þegar þeir
tala um „báknið". Það eru þó
vissulega fleiri bákn, sem draga
þarf úr og eru landsmönnum
ekki -síður þung í skauti, en
opinber rekstur. Á þá hlið máls-
ins er sjaldan drepið.
Hvar sem tveir menn vinna
störf, sem einn maður gæti með
góðu móti innt af hendi (t.d.
með aukinni hagræðingu), er
verið að sóa verðmætum.Einnig
er verið að sóa verðmætum ef
10 milljón kr. fjárfesting er
notuð þar sem ná mætti
svipuðum árangri með 5
milljön kr. fjárfestingu. Slik
sóun verðmæta veldur beinni
lækkun á lífskjörum alls al-
mennings í landinu, hvort sem
hún er á vegum opinberra aðila
eða annarra.
Öll óþarfa yfirbygging í þjóð-
félaginu er landsmönnum jafn
dýr, hvort sem það opinbera á í
hlut eða einhverjir aðrir. Fyrir
útþenslu bankakerfisins þurfa
t.d. allir Iandsmenn að grerða,
hvort sem'um ríkisbanka er að
ræða eða einkabanka.
A sama hátt þurfa allir lands-
menn að greiða þann óhemju
mikla aukakostnað sem af því
hlýst að innflutningsf.vrirtæki
og heildverslanir eru margfalt
fleiri en þær þyrftu að vera.
Hugsið ykkur, lesendur
góðir, hvað sagt yrði ef inn-
flutningsverslunin væri í
verkahring ríkisvaldsins og
ióunin (í mannafla og fjár-
festingu) væri jafngegndarlaus
ag nú á sér stað í þeirri grein.
Þá hefðu ungir sjálfstæðis-
menn ærna ástæðu til að láta í
sér heyra.
Auðvitað þarf almenningur
einnig að greiða aukakostnað-
áherzla er lögð á tæknileg atriði
í sambandi við dómarastörf og
fréttaþjónustu og verður komið
upp fullkominni aðstöðu til
þjónustu á þessu sviði.
Litli leikvangurinn verður
algerlega endurbyggður. Þar
mun í rauninni rísa innanhúss
leikvangur því í undirbúningi
er að setja hvolfþak á leikvang-
inn. Hinn nýi innanhússleik
vangur verður lagöur gervi-
grasi. Ekki er ráðgert að setja
þak á sundlaugina, en dýfingar-
laugin verdur endurb.vggð. •
Alhliða íþróttahöll á að reisa á
Luzjniki svæðinu. Þar mun auk
finileikakeppninnar fara fram
keppni í blaki.
Þá má að lokum geta þess að
mjög er unnið að fegrun alls
svæðisiiis þar sem keppnin
mun fara fram. Þar hafa verið
gróðursettar þúsundir trjáa og
blóma á alls um 60 lia svæði.
Stefnt er að því að gera garðinn
fegurri en nokkru sinni þannig
að hann geti veitt keppendum
og áhorfendum sem mesta
ánægju á meðan á dvölinni
stendur.
inn sem af því hlýst að dreifi-
kerfi olíu eru þrjú, þar sem eitt
væri fullnægjandi. Allt tal um
kosti samkeppni á því sviði er
át^hött. Ríkisvaldið semur um
Dlíukaup til landsins og sama
ríkisvald sem ákveður útsölu-
verðið. Við þá ákvörðun er fullt
illit tekið til núverandi dreifi-
kostnaðar. Ekki er reiknað út
hvað kostnaðurinn gæti verið
minnstur, t.d. með einföldu
Ireifikerfi.
Þannig mætti lengi telja.
Báknin segja víðar til sín en í
Dpinberum rekstri og eru lands-
mönnum jafn dýr, hverjir
sem f.vrir þeim standa. Munur-
nn er sá helstur, að þegar um
Dpinberan rekstur er að ræða,
»r (auka)kostnaðurinn gjarnan
greiddur með sköttum í ein-
hverri mynd. I hinum tilfellun-
iim nu 3 hærra vöruverði og
!t >gri I. unum en ella þvrfti að
,• ra
Um þessa hlið málsins ræða
lungir sjálfstæðismenn aldrei,
ihvernig sem á því stendur.
Magnús H. Magnússon
fvrrv. bæjarstjóri
Vestmannaeyjum.
var ekki hlaupið í blöðin, þá
kom fyrir lítið að ákalla ríkis-
valdið. Annar frumhlaups-
manna á þingi var um tíma við
grátmúrinn og geisaði mjög. Nú
er það Agnar og er stundum
gaman að honum. Þessi árátta,
eða lasleiki, er líklega það sem
læ'knar nefna hysteriu og er
lýst sem uppþembu í sálar-
lífinu.
En meðal annarra orða: Væri
ekki ráð að bændur og neyt-
endur reyndu að koma á beinu
sambandi, t.d. halda sameigin-
lega fundi til að ræða málin?
Eins og nú er dettur manni í
hug snjöll samlíking Laxness af
öðru tilefni eitthvað á þessa
leiö: Það er eins og þokulúðrar
talist við.
Við trúum því mátulega að
milliliðakostnaðúl" þurfi að
vera 40% eða meiri á sumum
búvörum þó sumir svokallaðir
forsvarsmenn bænda áliti
hann eðlilegan. Slátur úr einni
kind með sviðnum haus kostar
rúmar þús. kr., en sviðasulta
um 1500 kr. kg. Eða að 1 kg.
hangikjötslæri, skorið sem
álegg skuli kosta (í nóv.) 3375
krónur, en hangikjöt 1. fl.
1294,-
Kjallarinn
HaraldurGuðnason
BANDALAG VIÐ
LÚÐVÍK 0G CO.
Ég vil nota þetta tækifæri til
að óska bændaforingjum til
lukku með nýju banda-
mennina. Lúðvík Jósepsson og
Co. Þeir vinna nú að gagngerri
stefnumótun í landbúnaðar-
málum að eigin sögn og hafa
fundið púðrið, sbr. ályktanir
frá síðasta Alþýðubandalags-
þingi. Það er bara kjaftæði
þetta með offramleiðslu á
búvörum. Fólk vantar meiri
peninga til „hefðbundinnar"
neyslu" þó vitað sé, að
tslendingar eru þekktir að
miklu kjötáti og nýmjólkur-
þambi með mat.
í grein í Þjóðviljanum 1.
desember sl. sýndi Björn
Bjarnason fram á fánýti hinnar
nýju kenningar á þvísa þingi:
Staðreyndin er ein£aldlega sú,
að almenningur kærir sig ekki
um að neyta meira af fram-
leiðsluvörum landbúnaðarins
en hann nú gerir.“
Þetta er sannleikurinn í
málinu, en hann mátti ekki
segja. Það hentar ekki hinni
nýju stefnu. Síðan þessi grein
birtist hefur Björn fengið
margt óþvegið orð í e.vra i
Þjóðviljanum — en fátt um
haldbær rök.
Ég fæ ekki séð að Björn og
ýmsir aðrir svipaðrar skoðunar
séu að ráðast á bændastéttina,
heldur framleiðsluhætti sem
komnir eru í óefni.
1 áramótagreinum landsfeðra
kemur fram, að þeir eru ósam-
mála um hvort offramleiðsla sé
á landbúnaðarvörum. Geir
segir í Mbl.: „Landbúnaðurinn
stendur frammi fyrir miklum
vanda, sem fyrst og fremst felst
í offramleiðslu um sinn.“
Ölafur í Tímanum:
„Uppistaðan í málflutningi
öfgamanna er sú, að fram-
leiðsla á ínnlendum land-
búnaðarafurðum sé of mikil.
„Olafur er á Lúðvfkslínunni.
Framsóknarflokkurinn er að
nafninu til hændaflokkur og
eitthvert slangur af bændum.
styður Alþýðubandalagið.
Báðir eru tækifærissinnaðir
Ólafur heldur því fram, að
með aukinni framleiðslu
„leggjum við fram okkar skerf
til matvælaframleiðslu í
heiminum." Þá væri fróðlegt að
vita hver hafi verið okkar
skerfur undanfarin ár? Höfum
við ekki verið að borga niður
þessar vörur ofaní næstu ná-
granna erlenda sem ekki er
vitað að líði skort? Hvað hefur
farið af landbúnaðarvörum ísl.
til vanþróaðra þjóða, svo-
kallaðra þrounarlanda?
Smjörfjallið er nú talið
hélmingi hærra en á sama tima
í fyrra. Og það var sett á útsölu.
Þetta er víst ekki að hafa áhrif
á neysluvenjur fremur en bol-
lokið með undanrennuna.
Smjörnotkun er líklega nærri
því að vera eðlileg, kannski
fullmikil. Með útsölu er stefnt
að því að fólk safni óeðlilega
miklum birgðum, kannski á að
kaupa fleiri frystikistur og
ge.vma smjörið þar þangað til
það verður óætt?
Allar matvörur eru dýrar, og
það sem verra er sumar nijöt'
léleg vara svo sem kartöflur. Kn
jafnvel kláðugt kartöflusmæIki
er selt sem fyrsta flokks vara.
Þess hefur ekki orðið vart í
verslunum að fólks spari við sig
i matarkaupum. En ýmis sólar-
merki benda til þess að
neysluvenjur séu að brevtast og
því dragist nokkuð saman sala á
landbúnaðarvörum. eins og
Björn Bjarnason hefur
réttilega minnst á.
Haraldur Guðnason
bókavöröur, Vestmannaevjum.