Dagblaðið - 25.05.1979, Blaðsíða 2

DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 25. MAÍ 1979.
Blautur
ogsúr
ostur
í Svíþjóð
— sennilega svo-
kallaöur sterkur
ostur
Kslhcr Si)>urAardóttir í I.undi,
Svíþjúð, skrifar:
Ég vil cndilega vekja athygli Osta-
og smjörsölunnar á að verið er öðru
livoru að selja hreint óætan íslenzkan
goudaost i búðum hér. Osturinn er
mjög blautur, gallsúr og rammur,
hreint ólikur hinum góða goudaosti
sem seldur er á íslandi. Finnst okkur
Islendingum hér hann landkynning
hin versta. Aftur á móti var hér til
sölu um páskana Ijómandi gott ís-
lenzkt lambakjöt á tæplega 1300
krónur ísl. kg (í heilum skrokkum) og
var það vel þegið og kjötsúpuveizla á
nær hverju íslenzku heimili.
I)B hafði samhund við Sævar
Magnússon hjá Osta- og smjörsöl-
unni. Kvaðst hann ekki hafa fcngið
neinar kvartanir vegna þessa. Skýr-
inguna kvað hann hins vegar geta
vcrið þá að fyrir nokkru sendu þeir til
Sviþjóðar sterkan ost sem selst lítið
af hér þvi fólki finnst hann súr og
rammur. Kvað hann lýsinguna geta
átt við þennan sterka ost. Hins vegar
Goudaustur cr ckki fluttur út i
neytendaumbúðum hcldur í gerjunar-
umbúðum.
væri það þeirra sök í Svíþjóð að
mcrkja hann ekki sem slíkan.
Einnig selja þeir venjulega 35 mán-
aða gamlan ost til Sviþjóðar í svo-
kölluðum gerjunarumbúðum. Það er
þvi undir heildsölum eða kaupmönn-
um i Sviþjóð komið hversu lengi þeir
gerja ostinn í þessum umbúðum því
þeir skera hann niður og setja í neyt-
endaumbúðir og selja í búðum
sínum.
Hringið
ísíma
27022
milli kl.
13 og 15,
eðaskrifið \
Ekki aukaþunga-
skattur
—heldurlögleg
Sumarbústaðareigandi hringdi:
Ég las á lesendasíðunni ekki alls
fyrir löngu að sumarbústaðareig-
endur þyrftu að greiða sýsluvega-
sjóðsgjald, 16.400 krónur. Ég hef
sjálfur lent allharkalega í þessu. Ég á
smáblett þar sem ég rækta kál og hef
smáskúr rétt utan við Reykjavík.
Fyrir þetta verð ég að greiða þetta
svokallaða sýsluvegasjóðsgjald. Það
sem gerir mig reiðan er að á leið
minni að skúrnum minum fer ég ekki
einn metra eftir sýsluvegi. Ég ek eftir
þjóðvegi alla leiðina. Ég vil taka það
fram að þessi eign min er metin á
19.000 krónur. Hvað getum við gert i
svona máli? Maður stendur alveg
varnarlaus gagnvart þessu.
Ég vil ckki kalla þetta aukaþunga-
skatt, eins og gert var i blaðinu,
heldur löglega fjárkúgun.
Merkilegt fyrirbæri
vinnudeila
farmanna
Sigurður Arngrímsson frá ísafirði
skrifar:
Harka sú sem Vinnuveitendasam-
bandið hefur sýnt yfirmönnum á
fraktskipum í vinnudeilu þeirra cr
merkilegt fyrirbæri, sem skoða má
frá mörgum sjónarhornum. Eftir
yftrlýsingu, sem félagsmálaráðherra
hr. Magnús Magnússon lét hafa eftir
sér, fór að hitna i kolunurr, og menn
hættu að ræðast við. Hvort ástæðan
sé þessi yfirlýsing, sem hlýtur að
hljóma einkennilega í eyrum vinn-
andi fólks (frá manni sem kennir sig
við verkalýðshugsjónir), eða fram-
hlcypni Þorsteins Pálssonar í sinni
mikilvægu áhrifastöðu, sem hann nú
situr í og virðist stjórna þaðan með
einræðisvaldi, skal ekki fullyrt.
En þessar yfirlýsingar hefur skort
allt siðferði, sem hlýtur að þurfa að
fylgja persónulegum- yfirlýsingum,
sem ráðherrar gefa i fjölmiðlum,
þegar mál eins og viðkvæmar vinnu-
deilur eiga sér stað í þjóðfélaginu.
Þegar ég heyri slíkar yfirlýsingar
dettur mér í hug sandkassastrákur.
Pabbadrengir og aðrir sem þurfa
að koma opinberlega fram gætu
dregið af því lærdóm hvaða svör
Vilhjálntur Hjálmarsson (sjálfmennt-
aður maðurinn) hafði um hönd þegar
blaðamaður spurði hann nýverið um
afstöðu hans til verkfalla þeirra sem
nú eiga sér stað í þjóðlífi okkar. Þar
gerði Vilhjálmur þeim skömm, sem
margir telja uppskafningslýð og nú
situr á alþingi íslendinga. Augljóst
var að Vilhjálmur kunni sig og vissi
hvernig menn eiga að koma fram,
enda eru siðferðishugmyndir
Vilhjálms á réttum stað. Mér fannst
hann sýna þar meiri þroska og rétt-
lætiskennd en þeir sem skarta rneð
lögmannstitil eða ámóta tígnarheiti
fyrir framan nafn sitt. Persónulega
hef ég verið að bíða eftir yfirlýsingu
frá forsætisráðherra, þar sem við-
konrandi hefðu verið hirtir fyrir
framhleypni sína, því mér sýnist að
þeir hafi með persónulegum ummæl-
um sínum um viðkvæmt deilumál
gjörsamlega brugðizt því sem vænta
má af ráðherra. Ráðherra er þjónn
íslenzku þjóðarinnar, þvi hét hann
þegar hann tók við stöðunni. Hann
hefur því engan rétt á að túlka sína
persónulegu skoðun í fjölmiðlum ef
afstaða hans kynni að skaða hóp
manna í þjóðfélaginu.
Hvort kröfur þær sem deilt er um
séu réttlátar eða ranglálar, skulum
við láta samninga- og sáttanefndir
um að ákveða, en þar sé farið að
lögum. En benda má ráðherrum þeim
sem mest hafa tekið upp í sig á þá
staðreynd að e.t.v. þætti þeim órétt-
látt að dyraverðir sem unnið hefðu
fimm ár við dyravörzlu í alþingis-
húsinu hefðu hærri laun en ráð-
herrar, sem ákvarðanir þurfa að taka
og þyngri ábyrgð eiga að bera og bera
en aðrir þjóðfélagsþegnar í starfi
sínu.
Þegar grannt er skoðað er það
fólkið sem byggir þetta land sem á
atvinnutækin en hvorki pabbadrengir
eða aðrir, sem klínt hefur verið á
forstjóranafnbót eða annað ámóta
tignarheiti. Fólkið sem byggir þetta
land mun aldrei láta sandkassastráka
eða aðra svelta sig til hlýðni með
ógnunum og alræðishugmyndum
um stiórnun lýðsins, sem kennd-
ar hafa verið við cinræðislönd,
cn ekki það lýðræði scnt þegnunt
islenzka lýðveldisins er heitið i
stjórnarskrá sinni. Þannig framkoma
verður aldrei boðin frjálsu fólki,
hvort sem það er sandkassastrákur
eða maður með forstjóratitil, sem þvi
ætli að valda. Það er raunbetra að
báðir aðilar grafi stríðsöxina og
gangi til heiðarlegra samninga, þar
sem báðir slái af kröfum sinum og
semji um þaðsem réttlátt er. En hvað
sé réttlátt skulum við láta samninga-
nefndirnar um að ákveða. Til þess
voru þær kosnar.
Raddir
lesenda
>5

RAGNHEIÐUR gg ,
KRISTJÁNSDÓTTiffÍP'
FENGU EKKIRJ0MA
— réttfyrir
ferminguna
Sigrún skritar:
Vegna verkfalls mjólkurfræðinga
langar mig að koma eftirfarandi á
framfæri. Ég og minn maður rekum
verzlun, sem er reyndar fremur smá
miðað við markaði nútímans, i ná-
grenni Reykjavíkur. Hér stóðu ferm-
ingar yfir og reyndi bóndi minn að fá
smávegis rjóma og fékk hann mánu-
daginn 14. maí. Húsmæðurnar hér
frystu síðan rjómann. Skildi bóndi
minn eftir rjómapöntun inni i mjólk-
ursamsölu sama dag oo óskaði ein-
dregið eftir því að fá meira ef hægt
væri. I morgun (fimmitudaginn 17.
maí) spurðu nokkrir viðskiptavinir
hvers vegna enginn rjómi væri til
þvi nóg væri til af honum í verzlunúm
i Reykjavík og nágrenni. Auðvitað
vissum við ekkert um það en mig
langar að koma því á framfæri að
þótt litil og aum sveitaverzlun sé ósk-
um við eftir því að geta veitt sömu
þjónustu okkar viðskiptavinum, að
ég tali nú ekki um þegar fermingar
eru í nánd. Vinsamlega, munið þvi
eftir kaupmönnum úti á landi lika.
Ég tek það fram að við höfum fengið
nóga mjólk og góða afgreiðslu frá
mjólkursamsölunni og þakka ég það.
KASSABILARALLY SKATA
frá Hverageröi til Kópavogshælis til styrktar Kópavogshæli dagana 26. og 27 maí nk.
STYRKTARMIÐAR semjafnframt eru happdrættismiðar, verða
Takið sölumönnum vel og styrkið gott málefni — Markmiðið er að kaupa
FÓLKSFLUTNINGABÍL FYRIR VISTFÓLK KÓPAVOGSHÆUS
■ ............ ^^Frjálst framlag er hægt að senda á gírónúmer63336-4—