Dagblaðið - 16.11.1979, Blaðsíða 3

i
DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 16. NÓVEMBER 1979.
Bkftmenn gerast aðsópsmiklir
Oddný Guðmundsdóttir skrifar:
Blótsyrði færast svo óðfluga í
vöxt í ræðu og riti að fáránleg
málspjöll eru að.
Vissulega getur nafn myrkra-
höfðingjans gefið orðum áherzlu og
notið sín i líkingamáli. En blaða-
mannabölvið í tima og ótíma er
merkingarlaust stagl, eins og jregar
fólk venur sig á að japla i sífellu
„okay” eða aðra markleysu. Útvarp
og Sjónvarp hafa og komið sér upp
ríkisbölvurum til að auka fjölbreytni.
Blótsyrði, sem slett er af handahófi,
eru til lýta í máli og lýsa engri anda-
gift.
Halldór Kiljan segir svo i Ljósi
heimsin.s; ,, ..Mikill helvítis djöfull,
maður, ha,” sagði uppveðraður smá-
þjófur. Þetta var það eina, sem hann
kunni.”
Skáldið kennir, með réttu, and-
legri fátækt um orðbragðið.
Uppveðraðir blaðamenn spara
heldur ekki orðaforða sinn. Eru hér
fáein dæmi tekin úr dagblöðum:
,, — Sumar ýjanir eru helviti,
djöfull, andskoti magnaðar,” segir
Þorgeir Kjartansson í Þjóðviljanum.
„Leikarar geta orðið djöfulli
aðstöðulausir,” segir Steinunn
Jóhannesdóttir.
Fréttaritari i Englandi ritar blaði
sínu um atvinnumái, og ber greinin
fyrirsögnina: „Helvítis verkalýðs-
hreyfingin.”
Kona ritar hugleiðingar um barna-
árið og segir, meðal annars: ,,Þá er
helvítis krakkaárinu lokið —
Maður, sem segir frá vænlanlegum
skenrmtifundi i félagi sínu, orðar það
svo í lokin, að „fjandinn megi vita,
nema fundurinn takist vel.”
Merglaus og máttlaus hávaðastill
rís ekki neitt við merglaust og mátt-
laust bölv.
Menn gerast, cf til vill, svo gjör-
sneyddir kímnigáfu nú á dögum, að
þeim nægi til skemmtunar að sjá
blótsyrðum klaufalega skotið inn í
ritað mál. Minnir það á, að margir
halda að það eitt, að nefna (eða
uppnefna) ákveðin líffæri likamans,
sé skáldskapur og meira að segja
djarfmannleg list. Enda er fátt
auðveldara á íslandi nú á dögum en
að fá hrós fyrir skáldskap.
STYRKLEIKIEDA SAMSTAÐA?
Sveinn V. Jónsson skrifar:
Nú, þar sem kosningar nálgast, er
margt sem maður veltir fyrir sér og
langar til að fá svör við. Eitt af þvi
er, hvað orðið er af öllu tali Sjálf-
stæðismanna um styrk og samstöðu,
og glundroðann hjá hinum.
Eiginlega ætti ég að koma þessari
spurningu á framfæri við
Morgunblaðið en mig grunar að þar
færi hún beint i ruslakörfuna, svo ég
ætla að biðja Dagblaðið fyrir hana í
staðinn.
Ég fæ ekki annað séð en allt tal
sjálfstæðismanna og Morgunblaðsins
um styrkleikann og samstöðuna sé
alveg þveröfugt við sannleikann.
I prófkjörinu hjá Sjálfstæðis-
mönnum i Reykjavík logaði allt í
illdeilum, öfund og rógburði. Á
Norðurlandi eystra býður ihaldið
fram „klofið” eins og sagt var í
einhverju blaðinu. Aumingja Geir
fór á handahlaupum um allt
Suðurland til þess að koma i veg
fyrir að allt færi þar upp í loft en
enginn vildi hlusta á hann og Eggert
fór i sérframboð. Og á Reykjanesi
bullar og kraumar sundurþykkjan og
óánægjan.
Er þetta styrkleiki eða samstaða?
Nei, þetta heitir „glundroði” á
venjulegri íslenzku. Ég held að
Mogginn ætti nú að hætta að tala
um glundroða hjá öðrum. Hann
hcfur að vísu rétt fyrir sér að þvi leyti
að ekki er ástandið skárra hjá
Krötum, eins og bezt mátti heyra af
harmagráti Bcnedikts Gröndals i
Morgunpóstinum i ríkisútvarpinu
fyrir prófkjörið i Reykjavík. Hann
var þá víst búinn að gleyma að hann
cr forstjóri Fræðslumyndasafns
ríkisins.
Svo ætla þessir flokkar að mynda
ríkisstjórn saman. Ég er víst ekki einn
um að lítast illa á svoleiðis mern inn
á þing, hvað þá heldur i ráðherra-
stóla.
STÆRSTA YFIRBYGGÐA
VERZLUNARGATA LANDSINS
ER OPIN TIL
KLUKKAN10 í KVÖLD
VERZLANIR Á SAMA STAÐ
A skemmtipalli skemmta milli kl. 6 og 10:
Magnús ogJóhann
Dansfíokkur úr Dansskóla Heiðars Ástvaldssonar
---------------og Tóti trúður------------
Jola MAGASm
SYNINOÁIIÖ LLIN NI
Bíldshöfða 20 - S.,81410 - 81199
Sýningahölliii - Ártúnshöföa
Spue ejing
dagsin&
Horfðir þú á
flokkakynn-
inguna f sjón-
varpinu?
Helgi Gsðoiudaoa, starfimaður
l.undsbankans: Ekki alla. Mér fannst
þctta óskaplega mikil ládeyða.
Rolf Gydemo, wíiihir ÍMiÍfcéWi|w
hjá VeRUmálaftofmm: Ég tá tvo fyrstu
þættina og sldldi að mestu það sem
fram fór. Mér fannst þetta vera líkt því
scm við segjum í Sviþjóð: „De lover
runt men haaller tunt.”
Rannveig Ölafidóttir hjúkrunar-
fræðingur: Ég sá þrjá fyrstu þættina.
Ég nennti einfaldlega ekki að sitja við
þetta lengur!
Sigmundur Aadrésaon, itarfimaður i
Seðlabankanum: J6, íg horfði á alla
þættina og var dálitið syfjaður undir
lokin! Nei, þetta breytti minni skoðun
ekkert. Ég var búinn að ákveða hvað ég
kysi.
Samú.l Jónsson, starfamaður I Lands-
bankunum: Já, ég horfði áaUa þættina
og græddi ekkert á þvi. Og svo /ékk
maður blikk frá Birnu i lokin.
Ein ir Magnússon verztunarmaður: Eg
hoitði á allt. i lokin fengum við ára-
m< askaup löngu fyrir áramótin.