Dagblaðið - 07.10.1980, Blaðsíða 17

DAGBLAÐIÐ. ÞRIDJUDAGUR 7. OKTÓBER 1980.
17
\
FIM ELUR GESTI
Haustsýning Félags íslenskra
myndlistarmanna er víst löngu hætt
að vera sá barómeter á stöðu
íslenskrar myndlistar sem hún
óneitanlega var fyrir rúmum áratug.
Stór hluti yngri myndlistarmanna
heldur sig utan félagsins af hugsjóna-
ástæðum og mikilvægur kjarni eldri
listamanna hefur með sérsýningum
dregið sig út úr því af ástæðum, sem
þeir einir eru til frásagnar um. Svo
keppast enn aðrir við að halda einka-
sýningar og eru því tæpast af-
lögufærir þegar líða tekur á haustið.
Afleiðingu þessarar þróunar hefur
mátt líta á siðustu Haustsýningum,
þar sem félagsmenn hafa verið í mikl-
um minnihluta, en utanfélagsmenn
ekki megnað að lyfta sýningunum
upp úr meðalmennsku. Nú getur það
vel verið að utan FÍM séu allt að því
eins góðir listamenn og innan þess.
En meðan gott fólk skilar sér ekki
hlýtur félagið að þurfa á öllum sínum
kanónum að halda, þetta eina skipti á
árinu, svo almenningur dæmi
samtökin ekki dauð og ómerk.
Tölur og gæði
Með einhverjum hætti hlýtur að
vera hægt að gefa Haustsýningum
sitt gamla gildi í listalífi landsins.
Þótt tölur segi ekki allt, þá er samt
fróðlegt að bera saman fjölda þátt-
takenda frá ári til árs. í fyrra voru
þeir 45 talsins og verkin 133, þar af
voru ca. 19 félagsmenn. i ár eru þátt-
takendur aðeins 33 og verkin 115
talsins, sum þeirra að vísu í mörgum
hlutum. Félagsmenn eru 13 að tölu.
Hér hefur átt sér stað talsverð
rýrnun, ekki bara milli ára, heldur
áratuginn allan, ef skoðaðar eru eldri
sýningarskrár.
En fjöldi þátttakenda tryggir ekki
gæði, — sem betur fer. Það kemur
einnig í Ijós er Haustsýningin 1979 er
borin saman við núverandi sýningu. L
fyrra virtist hreint upplausnarástand
ríkja í vestursal Kjarvalsstaða og góð
ráð drukknuðu í misgóðum. Nokkur
örvænting gagntók þá okkur sem
ritum um myndlist. Sjálfur held ég
mig hafa grátbeðið félagið um að
breytatil.
Góðir gestir
Hvort sem það var fyrir minar
fortölur eða annarra, þá hefur sam-
setningu Haustsýningar verið breytt á
þann veg að 5 listamönnum er sér-
staklega boðið að sýna nokkur verk
qg gerir félagið vel við þá í sýningar-
skrá, gefur sömuleiðis út vönduð
póstkort af verkum þeirra. Þessi
kjarni valinkunnra myndlistarmanna
er sú sprauta, sem Haustsýningin
þarf, auk þess sem sýningarnefnd
Myndlist
Eirskúlptúr eftir Guðmund Benediktsson.
hefur tekist að raða góðri myndlist í
kringum þennan kjarna. Að vísu er
fátt stórbrotið eða mikilúðlegt að
finna á sýningunni en fullt er þar af
gömlum kunningjum, smágerðum og
inhilegum, og það loftar vel á milli
þeirra.
Allir boðsgestirnir njóta sín ágæt-
lega á sýningunni, en þó finnst mér
þeir Guðmundur Benediktsson og
Leifur Breiðfjörð standa í sérstökum
blóma. Eirskúlptúrar Guðmundar,
svo fínlega samsettir sem þeir eru,
ólga af næstum frumstæðum krafti,
slá um sig hvarsemiþeireru staðsettir.
Það virðast hins vegar engin takmörk
fyrir þvi hvað Leifur getur gert við
gler og blýfalsa og nú er hann kom-
inn langt út fyrir glugga eða
Leifur Breiðfiörð — Valdatafl, gler & múrsteinn, 1980.
7&. xm
Sigurður Örlygsson — Málverk, akrvl, 1980.
(DB-myndir Einar).
panelverk, upp i loft, út um gólf og
allar trissur.
Hátíðfyrir
augað
Einangrun Leifs og sérstaða hans
hér á landi hefur ekki valdið stöðnun
heldur þvert á móti leyst úr læðingi
ótal hugmyndir, sem hann er nú að
vinna úr. Bravó Capó. . . Ásgerður
Búadóttir fer ekki út í nýja sálma á
þessari sýningu, en það er ávallt mikil
hátíð fyrir augað að sjá mörg verk
hennar samankomin. Stærsta verk
hennar hér og jafnframt eitt það
nýjasta, „Sjö lífsfletir", er áhrifa-
mikið verk. Þórður Hall bætir heldur
ekki ýkja miklu við sig, nema hvað
ný viðhorf er að finna í teikningum
eftir hann. Sáldþrykk hans eru
glæsilega unnin, en þó er eins og mér
finnist mannveran vera að víkja fyrir
hárfínum leik með línu og liti og þar
með vikur einnig innileiki sem setti
sterkan svip á fyrri sáldþrykk
Þórðar.
Valtýr Pétursson kemur stórum
betur út á þessum vettvangi en á
Septem sýningu, en þó eru þessar
hlutlægu myndir hans langt frá því
að vera sannfærandi fyrir þyrrkings-
lega litanotkun og veika teikningu.
Hálf sjötug sýnir
f fyrsta sinn
En þar sem honum tekst best til,
t.a.m. í Þorpi (1978)i er hann kominn
inn á yfirráðasvæði „kreppu-
málaranna" íslensku og fer tæpast
vel út úr þeim samanburði. Þegar
litið er yfir aðra þátttakendur er fátt
sem kemur beinlínis á óvart. Þó vil ég
geta sérstaklega um framlag Val-
gerðar Briem, kennara og
leiðsögumanns ótal myndlistarmanna
íslenskra, en hálfsjötug sýnir hún nú
verk sín i fyrsta sinn. Þau eru
tilbrigði um andlit, gerð með olíukrít,
viðarkolum og vatnslitum og gerð af
slíku fjöri og hugarorku að unun er
að sjá.
Aðrir listamenn yrkja sinn garð,
Ágúst Petersen til dæmis, sem gerir
magnaðar mannamyndir að venju.
Það er einnig gaman að sjá hve
faglega Bragi Hannesson vinnur með
olíulitum í þetta sinn. Einar Þorláks-
son virðist hafa söðlað um, yfir í
landslagsstemmningar, og þótt hið
sérkennilega litaval hans bregðist
ekki, er ég ekki alveg sáttur við þessi
verk. Sólíd verk eru þarna eftir
Gunnar Örn og Guðberg Auðunsson
og Guðmundur Björgvinsson Virðist
standa á krossgötum með myndir
sínar, mitt á milli raunsæis og óhlut-
' lægis.
En mestu skiptir kannski að á
þessari Haustsýningu er stigið fyrsta
skrefið í átt til grundvallarbreytinga á
sýningarforminu. Megi sú þróun
halda áfram og þá fara þúsund blóm
eflaust að blómstra.
-Al.
Valgerður Briem — Andlit, 1967.
TANNLÆKNIR
Hefi opnað tannlœkningastofu að Grensásvegi
48.
Viðtalstími 13.30—17.00.
Trausti Sigurðsson,
tannlœknir - Sími 31966.
HEFIOPNAÐ
bókhaldsskrifstofu aö Suðurlandsbraut 12.
Annast: Bókhaldsþjónustu
Uppgjörsþjónustu
Skattframtöl
Fasteignasölu
Lögfræðiinnheimtur
Bókhaldsþjónusta
Kristjáns G. Þorvaldz
Suðurlandsbraut 12 - Simi 82121.