Dagblaðið - 10.04.1981, Blaðsíða 6

[ Heklugosið f ór vaxandi er leið á daginn í gaer:
DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 10. APRÍL 1981.

HNERRIHEKLU GÖMLU GÆTI
BREYTZT í ALVARLEGT KVEF
—hraun byrjaði að renna í gærkvöldi. Gosið á sprungu í fjallstoppinum og aðallega
gýs í tveimur gígum—Miklar drunur fylgja gosinu
Matthías Loftsson jaröfræðingur
og Sveinn Þorgrímsson eftirlitsverk-
fræðingur við Hrauneyjafossvirkjun
voru þarna i fylgd með frétta-
mönnum. Þeir sögðu öskufallið aðal-
lega koma úr stóra gignum á öxlinni
en litið bærist úr þeim minni. Sveinn
taldi sig hafa séð eld í neðri gignum
en erfitt var að átta sig á þvi í hríðar-
muggunni.
Matthias sagði að taumar þeir sem
læigju frá toppgfgnum bentu til þess
að eðjustraumur hafi i upphafi
gossins ruðzt frá gignum. Bráðinn
snjór og aska hefðu safnazt þar i
——
Séð yfir strókinn frá gignum við Skjólkvíar. Gusurnar sem neðri gigurinn sendi frá
sér voru rauðbrúnar og benti það til þess að hraungos væri hafið. Skyggni var þó lítið
þannig að það fékkst ekki staðfest fyrr en i gærkvöldi. Frá þvi að DB menn voru
þarna á sjötta tfmanum i gærdag og fram til kl. 8 i gærkvöldi snjóaði á gosstöðvunum
og sást litið.
Talsverð aska féll á hús og bila við
Hrauneyjafossvirkjun. Bílar við
Sveinn Þorgrimsson eftirlitsverkfræðingur við Hrauneyjafoss og Matthias Loftsson virkjunina voru dökkleitir að sjá, en
jarðfræðingur. DB-myndir Sigurður Þorri. önnur byggð slapp nær alveg við ösku.
10 tím
Slgalda
OatUtehur
Narfurhott ■
Salaund.
; vSltJMiviar
'X
Skástrikaða svæðið sýnir gossprunguna frá toppgíg og niður með austurhliðum Litlu
Heklu og niður á jafnsléttu.
Þungar drunur
og dynkir
Gosstrókurinn stóð upp úr
skýjum og kom annaö slagiö i ljós.
Þungar drunur og dynkir fylgdu
gosinu. Þar sem menn stóöu við
Skjólkviagíginn fór skyndilega að
rjúka úr jörðinni og óttuðust menn
jafnvel að jörðin rifnaði undan
fótum. Er hönd var lögð á grjót
þarna var það volgt og litt fýsilegt að
standa þar til frambúðar.
Rauðbrúnir strókarnir
bentu til hraungoss
Gjallstrókarnir sem stóðu upp úr
neðri gignum voru rauðbrúnir og
benti það til þess að hraungos væri
hafið þegar um miðjan dag i gær. í
gærmorgun sáust hins vegar aðeins
hvítir gufubólstrar stíga upp af
fjallinu. Vilbergur Kristinsson jarð-
eðlisfræðingur við Hrauneyjafoss
var á ferð eftir veginum meðfram
Heklu í gærmorgun. Þá sást
toppurinn greinilega um stund og
stigu upp bólstrarnir og breiðir
straumar höfðu runniö frá toppnum.
Talsverð aska hafði fallið við
Hrauneyjafoss og voru bílar og hús
þar dökkleit á að sjá síðdegis i gær.
öll starfsemi var þó með eðlilegum
hætti en menn i viðbragðsstöðu ef
eitthvað bæri út af.
-JH.
hins slæma skyggnis. Toppur Heklu
var stöðugt hulinn skýjum auk þess
sem hann gekk á með dimmum
éljum.
upphafi. Hinar miklu drunur
mynduðust er gosefnið þrengdi sér
upp um gosopið og þrýstings-
minnkun yrði er það kæmi út.
vm
m
Gosmökkurinn stigur til lofts. Myndin er tekin þar sem gengið var frá bflum,
neðan við hraunið, sem rann frá Skjólkvfagosinu árið 1970. Gosmökkurinn var I
gær mun lægri en f upphafi undanfarinna Heklugosa, enda Ifta jarðfræðingar svo
á að gosið nú sé f beinu framhaldi af gosinu, sem hófst 17. ágúst f fyrrasumar.
„Það má eiginlega segja að Hekla
gamla sé að hnerra,” sagði Gunnar
Sveinsson svæðisgæzlumaður við
Hrauneyjafoss i gærkvöldi en
Gunnar varð fyrstur manna var við
Heklugosið í fyrrinótt. DBmenn óku
og gengu á gosstöðvarnar í gær og
virtist gosið ekki mikið en fór þó vax-
andi. Skyggni var hins vegar slæmt
þannig að illa sást til gossins. í gær-
kvöldi fréttist siðan af þvf að gosið
hefði verulega færzt i aukana og gos-
straumar streymdu niður hliðar eld-
fjallsins. Það má því vera að
hnerrinn sem Hekla sendi frá sér i
fyrrinótt breytist í alvarlegt kvef.
JONAS
HARALDSSON
Aðalgos úr
tveimur gígum
í gær var unnt að aka nokkurn
spöl á jeppum upp Dómadalsleið og
áleiðis að Skjólkvíum þar sem gaus
árið 1970. Blaðamenn DB gengu
siðan á fjallið með visindamönnum
frá Hrauneyjafossvirkjun og fleiri
fréttamönnum. Langan og mjóan
gosgeira lagði yfir í suð-austur og
hafði vindátt breytt sér nokkuð frá
því um morguninn en þá var vindur
norðlægari. Aska hafði borizt með
mekkinum og var snjór í hlíðum
Heklu dökkur yfir að lita.
Er komið var að þeim gig sem
siöást gaus í við Skjólkvíar sást til
gosstöðvanna. Gosið er á sprungu og
gaus aðallega úr tveimur gigum.
Annar þeirra var sinu kraftmeiri og i
toppi fjallsins en sá kraftminni neðar,
suð-vestanmegin. Erfitt var þó að
gera sér grein fyrir eðli gossins vegna