Dagblaðið - 08.05.1981, Side 4
4
DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 8. MAl 1981.
Tveggja ára bfll sundurryðgaður
Ábyrgðin á
ryðvöminni
var úr gildi
— þvíber bfleigandinn einn tjónið
BQlinn margumræddl eftir áreksturinn. A myndinni efst til vinstri er hluti af ryOskemmdunum.
Sigurður Lyngdal kennari hringdi:
Ég keypti mér Fíat 131 bíl nýjan árið
1978. Hann var ryðvarinn hjá Ryð-
varnarskálanum í Reykjavík. Núna
um daginn lenti ég í því að aka á ann-
an bíl og kom þá í ljós að ryðvörninni
á bílnum minum var illa ábótavant.
Á bita fremst í bílnum hafði greini-
lega ekki komið dropi af ryðvarnar-
efni og var því allt sundurryðgað. Ég
var með bUinn í húftrýggingu (kaskó)
hjá Almennum tryggingum en þeir
neita að borga þær skemmdir sem
ryðið hefur valdið.
Ryðvarnarskálinn hefur boðið upp
á ábyrgð á ryðvörn sé komið með bU
á 18 mánaða fresti. En það hefði lítið
þýtt fyrir mig að fara með hann 18
mánaða gamlan því auðvitað hefur
hann verið byrjaður að ryðga þá
strax og öll ryðvörn heimsins ofan í
ryðið hefði engu breytt.
Borgum ekki
ryðskemmdir
Haft var samband við Ingólf Böðv-
arsson hjá Almennum tryggingum.
Hann sagði að innri brettin í bíl Sig-
urðar væru kolryðguð svo og bitar
framan í bílnum. Tjónið á þessu
bætti tryggingin ekki fremur en aðrar
ryðskemmdir. Greinilegt væri að
þarna hefði aldrei komið dropi af
ryðvarnarefni. Ef til vill væri því um
að kenna að bitinn sem um er að
ræða er lokaður og hefði Uklega
þurft að bora í hann til þess að ryð-
verja almennilega. Ekki væri víst að
mennirnir í Ryðvarnarskálanum
hefðu vitað af því á sínum tíma.
Ingólfur sagöi það sjaldgæft að til
tryggingarfélagsins kæmu þetta nýir
bílar sem svona illa væru farnir af
ryði. Fíat bifreiöar hefðu reyndar
það orð á sér að þær væru við-
kvæmar fyrir ryði en svona slæmt
ryð sagðist hann ekki hafa séð í þeim.
Ekki f remur
en annaö
Ágúst Jósepsson sáttamaður
F.Í.B. í málum sem þessu var spurður
að því hvort oft kæmi til kasta félags-
ins að semja um tjón vegna lélegrar
ryðvarnar. „Nei, ekki fremur en
annað tjón. Þetta kemur upp öðru
hvoru þegar menn lenda í árekstrum
og uppgötva að illa hefur verið ryð-
varið og hafa þeir oft fengið það bætt
með endurryðvörn.” Ágúst var
spurður að því hvort eitt fyrirtæki
fremur en önnur hefðu oftar komið
til kasta F.Í.B. Hann neitaði því.
í sambandi við Ryðvarnarskálann
sagði Ágúst að sér væri kunnugt um
það að kæmu menn á þeim 18 mán-
aða fresti sem fyrirtækið fer fram á
væri bætt á kostnað fyrirtækisins ef
illa hefði verið að verki staðið og ryð
væri komið i bílinn.
Tóká sig
sjálfur
Hafsteinn
Jóhannesson fram-_
kvæmdastjóri Ryðvamarskálans
sagði eftir að hafa litið á bilinn að
hugsanlegt væri að gleymzt hefði að
ryðverja einhver svæði í bílnum. En
þar sem maðurinn hefði ekki við-
haldið þeirri hálfs annarsárs ábyrgð
sem boðin væri hefði hann í raun og
veru tekið á sig ábyrgðina sjálfur.
Hefði maðurinn komið með bílinn á
tíma sem féll innan ábyrgðarmark-
anna hefði honum umyrðalaust verið
bætt allt tjón sem af ryði hefði orðið.
Fyrst hann gerði það ekki væri ekkert
fyrir hann hægt að gera. Slæmt væri
þegar svona gerðist og enn frekari
ástæða til að hvetja menn til þess að
nýta sér það þegar boðið væri upp á
ábyrgð af þessu tagi.
Ráðleggjum F.Í.B.
Jóhannes Gunnarsson stjórnar-
maður i Neytendasamtökunum sagði
að samtökin ráðlegðu fólki yfírleitt
að leita til F.Í.B. í málum sem snertu
bíla. Þar væru menn sem hefðu
miklu meiri sérþekkingu á öllu bílum
viðkomandi heldur en ménn í Neyt-
endasamtökunum. Hann sagði þó
ekki útilokað að samtökin tækju
svona mál að sér gæti F.Í.B. enga úr-
lausn veitt. En bezt væri að leita
þangað fyrst. _ds.
Þegar gluggarnir skitna f háhýsum
„Erfitt og vanþakklátt að hreinsa þá”
því hafa flestir glugga sína óþvegna
„Yfirleitt lætur það þá vera
óþvegna,” sagði Jóhann Sigurðsson
gluggaþvottamaður þegar hann var
spurður að því hvernig fólk sem
byggi í háum blokkum þvæði þá
glugga sem ekki næðist til að innan
eða frá jörðu. „Það er í rauninni
ekki um annað að ræða.”
Jóhann vinnur við að þvo glugga
hjá ýmsum fyrirtækjum hér í bæ.
Þvo þarf gluggana allt frá einu sinni í
viku til þess að það sé gert á tveggja
mánaða fresti. Allt fer það eftir
staðnum sem húsið stendur á og þess
hversu mikið er lagt upp úr því að sjá
út og inn. „Ég geri ekkert að því að
þvo fyrir einstaklinga nema e.t.v.
forstjóra þeirra fyrirtækja sem ég
vinn fyrir. Hið sama er að segja um
flesta þá sem ég þekki og vinna við
þetta,” sagði Jóhann. „Það er ein-
faldlega svo vanþakklátt starf. Oft er
það svo að ef húsin hafa verið ómál-
uð lengi að lekið hefur úr steypunni á
rúðurnar og þær hafa skemmzt.
Þetta heldur fólk að séu óhreinindi
og vill láta þvo burtu. Þegar þaö
hins vegar situr fast vill fólk oft ekki
borga.”
Jóhann sagði að til væri krani sem
hann leigði út til þess að þvo glugga i
húsum sem væru allt að 5 hæðir.
Gerði hann þá tilboð í verkið og væri
leigan á krananum innifalin. Með
hærri hús væri hins vegar vandinn
meiri. Þá dygði ekki þessi litli, létti
krani heldur þyrfti stóran kranabil
sem kostaði heil ósköp að leigja eða
um 250 krónur á klukkutímann. Það
væri lítið um það að fólk í háum
húsum legði út i svo mikinn kostnað.
Þó sagðist Jóhann vita dæmi þess að
húsfélög hefðu fengið slíkan krana
leigðan til þess að gera við og þvo
glugga 1 háhýsum. Væri það þá tilboð
i hvert sinn og færi eftir stærð húss-
ins, fjölda glugga og ýmsu öðru hvert
endanlegt verð væri.
Jóhann sagðist við gluggaþvottinn
nota sápu sem hann léti Frigg fram-
leiða fyrir sig sérstaklega og væri svo
um nokkra aðra gluggahreinsunar-
menn. Hann vildi ráðleggja fólki að
nota við gluggaþvott sápu sem ekki
væri mjög feit og jafnvel með salmí-
aki. Neindi hann til dæmis gult hrein-
ol sem dæmi um sápu sem hentaði
ágætlega en sagði að venjulegur upp-
þvottalögur væri ekki góður, hann
væri of feitur. Einnig væri atriði að
sápan freyddi ekki of mikið þvi þá
væri erfitt að hreinsa hana af glugg-
unum.
-DS.
Selja eldspýtur
á fjórföldu verði
„En eldspýturnar ekki fann” segir
i texta við verðlaunalag sjónvarpsins.
Eldspýtur eru í flestra huga liklega
eitthvað sem ekki tekur að hugsa um
hvað kostar. En safnast þegar saman
kemur og nú undanfarið hafa menn
haft samband við neytendasíðuna og
talað um misjafnt verð á eldspýtum.
Jóhannes Gunnarsson, fulltrúi
verðlagsstjóra, sagði að á verðskrá
væru fjórar tegundir. Kínverskar eld-
spýtur sem kosta mættu 25 aura,
rússneskar eldspýtur og eldspýtur
sem hétu Black Cat og kosta mættu
80 ára og sænskar eldspýtur sem
kosta mættu 95 aura. Til sín hefðu
einmitt borizt margar kvartanir fólks
sem keypt hefði eldspýtur. Hefðu
þær þá í flestum tilfellum verið seldar
á eina krónu og væri sama um hverja
geröanna væri að ræða. Ljóst er af
þessu að dæma að fái kaupmenn
uppundir 3/4 hluta af verði hvers eld-
spýtustokks fyrir ekkert er gróðinn í
I afturrúðunni var miði um það að
Ryðvarnarskálinn hefði ryðvarið bil-
inn. DB-myndir Sigurður Þorri.
Innanfrá er hægt að þvo flesta glugga og glugga í lágum húsum utanfrá. En vand-
inn vex eftir því sem húsið hsekkar. DB-mynd Einar Olason.