Dagblaðið - 05.11.1981, Side 12

DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 5. NÓVEMBER 1981.
12
Útgefandi: Dagbladið hf.
FramkvGomdastjóri: Sveinn R. Eyjótfsson. Rrtstjóri: Jónas Kristjánsson.
Aðstoöarrhstjórí: Haukur Helgason. Fróttastjórí: ómar Valdimarsson.
Skrífstofustjórí rhstjómar: Jóhannos Roykdal.
iþróttir: Hallur Simonarson. Aðstoðarfróttastjórí: Jónas Haraldsson.
Handrh: Ásgrimur Pálsson. Hönnun: Hiimar Karísson.
Blaöamonn: Anna Bjarnason, Atli Steinarsson, Ásgeir Tómasson, Bragi Sigurösson, Dóra Stefáns-
dóttir, Elín Albertsdóttir, Franzisca Gunnarsdóttir, Inga Huld Hákonardóttir, Jóhanna Þráinsdóttir,
Kristján Már Unnarsson, Ulja K. Möller, Ólafur E. Friðriksson, Siguröur Sverrísson, Víöir Sigurösson.
Ljósmyndir: Bjamlehur Bjarnlorfsson, Einar ólason, Ragnar Th. Sigurðsson,
og Sveinn Þormóösson.
Skrhstofustjórí: ólafur Eyjóhsson. Gjaldkeri: Þráinn Þoriehsson. Auglýsingastjórí: Ingóhur P. Steins-
son. Drehingarstjóri: Valgerður H. Sveinsdóttir.
Rhstjóm: Sföumúla 12. Afgreiösla, áskrhtadeild, auglýsingar og skrifstofur: Þferhohi 11.
Aöalsimi blaðsins er 27022 (10 línur).
Setning og umbrot: Dagblaðið hf., Síðumúla 12.
Mynda- og plötugerð: Hilmir hf., Síöumúla 12. Prentun: Árvakur hf., Skehunni 10.
Áskrhtarverð á mánuöi kr. 85,00. Verö í lausasölu kr. 6,00.
Steingrímur eflir flugið
Steingrímur Hermannsson flugmála-
ráðherra hefur stuðlað að auknu flugi
milli íslands og Evrópu með því að
ákveða að veita Arnarflugi leyfi til að
reka áætlunarflug til tveggja borga í
Evrópu, Ziirich og Hamborgar eða
Frankfurt.
Þetta flug mun auka ferðamannastrauminn, bæði til
íslands og frá. Það mun fjölga atvinnutækifærum í
flugi, þótt nokkur hluti farþeganna verði frá Flug-
leiðum tekinn. Og það mun veita Flugleiðum bráð-
nauðsynlegt aðhald í Evrópuflugi.
Leyfisveitingin er svipaðs eðlis og leyfi þau, sem
veitt hafa verið til áætlunarflugs innanlands á leiðum,
sem Flugleiðir hafa ekki sinnt. Samkeppnin í milli-
landaflugi verður því aðeins óbein eins og í innanlands-
flugi.
Að vísu getur verið, að Flugleiðir hlaupi upp til
handa og fóta, alveg eins og þegar Icecargo var veitt
leyfi til áætlunarflugs til Amsterdam. Flugleiðum kom
ekki til hugar að fljúga þangað, fyrr en öðrum kom
það í hug.
Svoleiðis viðbrögð eru dæmigerð hjá einokunar-
stofnunum, sem hafa glatað öllu framtaki til stækk-
unar flugkökunnar og gera bara eins og hinir, svo að
hægt sé fyrst að drepa samkeppnina og síðan að leggja
niður flugleiðina.
Ef Flugleiðir endurtaka nú sandkassaleikinn frá
Amsterdam, er mjög athugandi að túlka það svo, að
tímabært sé að veita öðrum flugfélögum í staðinn leyfi
til að fljúga á núverandi einkaleiðum Flugleiða innan
lands og utan.
Reynsla Bandaríkjamanna sýnir, að aukið flugfrelsi
fjölgar farþegum, eykur atvinnu, bætir þjónustu,
magnar framleiðni og vinzar úr hin miður reknu flug-
félög. Ákvörðun Steingríms er dálítið skref í þá réttu
átt.
-
Ófremdarástand í
samgöngumálum
höfuðborgar-
innar um helgar
Hundruðum ef ekki þúsundum
saman reikar fólk um götur og torg,
vinkandi og veifandi í allar áttir og
með örvæntingu í augnaráðinu.
Þessi lýsing er ekki af einhverri
friðargöngu úti í heimi, nei, hér er
' verið að fjalla um það öngþveiti og
ófremdarástand sem ríkir í sam-
göngumálum borgarinnar um helgar.
15—18.000 manns eru á ferð í
höfuðborginni síðla nætur aðfara-
nætur laugardags og sunnudags um
hverja helgi, og er þá varlega áætlað.
Það hafa örugglega margir aðrir en
ég orðið fyrir þeirri reynslu að vera
allt að hálfan annan tíma að reyna að
hafa upp á leigubifreið að næturlagi,
án þess að verða ágengt.
Ein fyrir
hverja 250
Eftir langt og gagnlegt samtal við
Úlf Markússon formann Frama, fé-
V ...... I ■■ ..
—
lags sjálfseignarbifreiðastjóra, sann-
færðist ég um að sökin liggur ekki
hjá þessari starfsstétt þjóðfélagsins.
í borginni eiga að vera ein bifreið á
hverja 250 íbúa. Staðan er í reynd
1/174 íbúa í dag, eða 580 bílar, sem
er mun hærra hlutfall en í nálægum
löndum. Ef Ösló er tekin sem dæmi,
er 1 bifreið á hverja 409 íbúa. Þar
hagar akstursskilyrðum svipað og í
Reykjavík að sögn fróðra manna.
Hver á þá sök á þessum vanda, því
þeirri staðreynd verður ekki neitað að
algjört vandræðaástand ríkir í
þessum málum í dag?
í Reykjavík eru ótal skemmti-
staðir, sem flestir loka á sama tima,
það er um klukkan þrjú að nóttu.
Mörg þessara húsa virðast geta leyft
sér að hella í fólk áfengi í ómældu
magni, án þess að bera neinar skyldur
við viðskiptavini sína.
í sumum tilvikum er fólki
hreinlega vísað út á götuna í hvaða
veðri sem er og sagt einfaldlega að
finna sér bíl. Það er hægara sagt en
£ „Hundruðum, ef ekki þúsundum, saman
reikar fólk um götur og torg, vinkandi og
veifandi í allar áttir og með örvæntingu í
augnaráðinu.”
Orsök og afleiðing
Armar flokkseigendafélags og stjórnarsinna á lands-
fundi sjálfstæðismanna deildu hart um, hvort stjórnar-
myndunin væri orsök eða afleiðing klofningsins í
flokknum. Báðir aðilar höfðu rétt fyrir sér að hálfu og
að hálfu ekki.
Hjá stjórnarsinnum er rétt, að rætur klofningsins
eru miklu eldri. Milli stuðningsmanna Geirs og
Gunnars hefur löngum verið grimm valdabarátta, sem
meðal annars hefur komið fram í þeirri mynd, sem
Morgunblaðið hefur árum saman gefið Gunnari.
Ekki má heldur gleyma því dæmi frá næstsíðasta
landsfundi, er flokkseigendafélgið reyndi að fella
Gunnar úr sæti varaformanns. Auk þess hefur það
látið semja valdataflsbók til að sýna fram á áratuga
Gunnarseitrun í flokknum.
Auk persónuhatursins vilja sumir sjá málefnaágrein-
ing að baki þess ágreinings, sem orðinn var fyrir
stjórnarmyndun, og vísa meðal annars til leiftur-
sóknarinnar. En satt að segja vegur sá ágreiningur ekki
þungtámetunum.
Hjá flokkseigendum er rétt, að stjórnarmyndun
Gunnars magnaði klofninginn, sem áður var, um allan
helming. Þá varð til sú þrískipting flokksins, sem ein-
kenndi ofsafengnar deilur nýafstaðins landsfundar og
•virðist óbrúanleg.
Þetta mál er gott dæmi um, að sannleikurinn er oft
ekki hvítur og svartur, heldur í einhverjum afbrigðum
af gráu. Klofningurinn í Sjálfstæðisflokknum er sum-
part jafngamall ríkisstjórninni og sumpart miklu eldri.
Helgi Seljan alþingismaður skrifar
athyglisverða grein í Dagblaðið 19.
október, þar sem hann tekur til með-
ferðar of háa álagningu í verslunum.
Víst er það góðra gjalda vert, ef
alþingismenn ætla að fara að gæta
hagsmuna neytenda, og mál til komið
að gera eitthvað annað en skipuleggja
nýjar og nýjar verðhækkanir.
Þarna var auðvitað samansafn
flekklausra faguryrða, eins og vænta
mátti frá manni hreinleikans, enda
hefur hann megna skömm á ritsóðun-
um, er hann nefnir svo. — Og greini-
legt var, að hann hefði getað sagt eins
og hinir frelsuðu: — Ég er sæll í mínu
hjarta . . . o.s.frv.
Engan dóm
Hinar og aðrar sögur kom hann
með og þær stóðu svo sannarlega
fyrir sínu: — Trúverðugur og glöggur
kunningi sagði . . . ó.s.frv. — Og
hann freistaðist til að trúa fullyrðing-
um hans. — Þótt hann vildi þar eng-
an dóm á leggja. — Fullvíst var, að
heiðarleiki í viðskiptum var aðals-
merki fjölmargra, er við verslun og
viðskipti fást. — Allir máttu líka,
með hans góða leyfi, sanna sakleysi
sitt, ef þeir gætu. En með kærleiks-
boðorðið efst í huga ákvað hann, að
svo lengi sem það hefði ekki tekist,
skyldu þeir bera hver annars byrðar.
Og orðin streymdu fram dúnmjúk og
ilmandi. Líkast því sem þau kæmu
beinustu leið úr smjörfjallinu fræga,
sem selja varð neytendum að síðustu
á niðursettu verði.
Smámunir hjá mörgu
öðru
Ekki er það meining mín að rengja
sannleiksgildi þessara sagna. Hitt
finnst mér dálítið undarlegt, að ekki
skuli mega segja hvaða verslanir
þetta eru. — Trúað gæti ég líka, að
þetta mættu kallast smámunir hjá
mörgu því, sem stjórnmálamönnum
hefir komið saman um að úthluta
þessum sömu neytendum. — Og þess
vegna langar mig-að benda alþingis-
manninum á, hvort þeir í þinginu
vildu ekki vera svo góðir að taka eitt-
hvað af því með í leiðinni. — Því eins
og maður nokkur sagði: „Allir eiga
mismæli orða sinna.”
Myntbreyting
Gengis-
breyting
Hafa þær skapað óeðlilega verðlagningu?
Hafa þœr skapað
'eðlilega verðlagn-
|ingu7
_ Vöruverð i verzlunum er ælið
■ mikiö og eöliicgi uinræðuefni manna
■ á meðal. Ofl er það svo aö þar eru
■ hinar smærri vörur - ómissandi þó
aí ýmsu 'a*i. sem fólk ræðir hvað
Incsl um. Æ ofan i æ hefur þvi verið
ýialdið fram i min eyru nú á þessu ári.
að mymbrcytingin hafi verið nýtt á
býsna óprúilinn hán af kaupsýslu-
mönnum lil vcrulegra hækkana á
vöruvcrði.
Þeila á aö sjálfsögðu fyrsi og
frcmsl viö vörur sem ekki eru háöar
almennum, lögboönum verðlags
hömlum. Þau dæmi, sem cru ófá,
sem mér hafa vcrið af þessu sögð, eru
sérsiaklega af ýiniss konar smávarn-
ingi, scm áöur kostaði fáeinar krónur
siykkið, cn er nú vari fáanlegur aö
sögn. nema á margföldu vcrði. Dæmi
um skrúfur hcyrði ég nýlega, scm
kosiuðu I kr. stykkiö i viriri járn-
vöruvcrzlun, en sögumaður fullyrli.
að hefðu kosiar 10 kr. i fyrra.
Ekki vil cg ncinn dóm hér á leggja,
en svo trúverðugur og glöggur cr
þcssi kunningi minn. að ég freisiasi
«» að trúnað á fullyröingar
hans.
Upphaf greinar Helga Seljan sem gerð er að umræðuefni hér.